1. IntroductionResearch suggests th

1. Introduction
Research suggests that the basis for adults’ pro-environmental
attitudes and behaviours is created during childhood, mainly due
to experiences of nature (Chawla & Cushing, 2007; Hinds & Sparks,
2008). Frequent contact with nature as a child appears to be
a significant experience that lasts until adulthood. This relation is
proposed in several studies. When adult environmentalists were
asked about their reasons to commit to protect the environment
they frequently mentioned two reasons: positive experiences of
nature during childhood and the influence of role models (Chawla,
1999; Palmer, Suggate, Robottom, & Hart,1999). The same pattern is
found for the general public. Participating in nature related activities
such as camping or hiking before the age of 11 predicts adults’
environmental attitudes and behaviours (Wells & Lekies, 2006).
Similarly, Thompson, Aspinall, and Montarzino (2008) showed that
adults who daily visited natural areas as children were more likely
to visit natural spaces daily later in life. Studies conducted with
children support the underlying premise that children are sensitive
to nature experiences and that these experiences are associated with more favourable pro-environmental attitudes, like using both
sides of sheets of paper instead of one or interest in participating in
nature-based activities (Cheng & Monroe, 2012; Evans et al., 2007).
Extending these effects of the experience of nature to issues of
environmental conservation, research with adults indicates that
gratifying experiences in nature may motivate environmental
protection (Kaiser, Hartig, Brügger, & Duvier, 2012; Teisl & O’Brien,
2003). People who experience benefits from being in nature may
want to preserve the places where they obtain these benefits and
may be more willing to carry out ecological behaviours. Hartig,
Kaiser, and Bowler (2001) found that psychological restoration,
one consequence of experience of nature, predicts ecological
behaviours. Similarly, Teisl and O’Brien (2003) showed that
participating in outdoor recreation activities such as hiking or
camping encourages people to take care of the environment.Most of the studies about children’s experiences of nature have
been conducted as part of research on the evaluation of Environmental
Education (EE) programs. There is empirical evidence
showing that EE programs promote positive changes in children’s
ecological worldviews (Evans et al., 2007), environmental attitudes
(Ernst & Theimer, 2011) and environmental knowledge (Powers,
2004). There has been some debate whether the duration and
context (normally outdoors vs. indoors) of the EE program influence
the outcomes. It appears that longer programs have a greater
impact on environmental behaviour than shorter ones (Bogner,
1998; Stern, Powell, & Ardoin, 2008). Outdoor EE programs have
a positive impact on children’s environmental behaviours such as
turning of the lights when leaving a room or being careful not to wastewater (Dresner & Gill,1994; Stern et al., 2008) but this finding
may not be general: a meta-analysis by Zelezny (1999) showed that
participating in a classroom EE program was more effective in
encouraging environmental behaviours than participating in EE
programs outdoors (workshops, nature camp or field trips). More
recently, Duerden and Witt (2010) evaluated the effects of an
intervention that included both indoor preparatory activities and
outdoor activities in a sleepover camp. By registering participants’
environmental behaviours before the program, in between the two
phases of the program and afterwards, the authors concluded that
both phases of the program separately increased participants’
environmental behaviours.The EE interventions just reviewed greatly differ from one
another, implying that success or failure of the EE program may
both depend on its content and on the location where the program
is run. The equivocal outcomes strengthen the need for more
research that assesses the psychological factors of potential change
in pro-environmental behaviour through children’s nature experience,
both without and with support of EE programs. Finding out
how behaviour changes may provide a better understanding of the
factors that are responsible for the effects.In this study, we look at the impact that a prolonged experience
of nature through a summer camp with or without an EE program
has on children’s environmental attitudes and behaviours. In our
approach we follow Pooley and O’Connor (2000) who demonstrated
that emotions and beliefs should both be considered when
trying to explain people’s environmental behaviour. More specifically
we investigate how one or two weeks of direct exposure to
nature in a summer camp affects the emotional, as well as the
cognitive component, of children’s environmental attitudes separately,
and whether and how these changes lead to improved
ecological behaviours.We selected nature camps with and without
EE programs, and had an urban camp without EE program as
a control group. The following sections review relevant literature
about the influence of direct experiences of nature on the affective
and cognitive dimensions of environmental attitudes, as well as
their relations with environmental behaviour.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

1 การแนะนำ
การวิจัยแสดงให้เห็นว่าพื้นฐานสำหรับโปรสิ่งแวดล้อม
ทัศนคติของผู้ใหญ่และพฤติกรรมที่ถูกสร้างขึ้นในช่วงวัยเด็กส่วนใหญ่เนื่องจาก
ประสบการณ์ของธรรมชาติ (Chawla & cushing 2007; กวางตัวเมีย&ประกาย
2008) ติดต่อบ่อยกับธรรมชาติเป็นเด็กที่ดูเหมือนจะเป็น
ประสบการณ์ที่สำคัญที่จนถึงวัยผู้ใหญ่ ความสัมพันธ์นี้จะถูกนำเสนอใน
การศึกษาหลายเมื่อผู้ใหญ่สิ่งแวดล้อม
ถูกถามเกี่ยวกับเหตุผลที่พวกเขาจะกระทำเพื่อปกป้องสิ่งแวดล้อม
ที่พวกเขากล่าวถึงบ่อยเหตุผลสองประการคือประสบการณ์เชิงบวกของ
ธรรมชาติในช่วงวัยเด็กและอิทธิพลของแบบอย่าง (Chawla,
1999; พาลเมอร์, suggate, robottom, &กวาง 1999) รูปแบบเดียวกันจะถูก
พบสำหรับประชาชนทั่วไป เข้าร่วมในกิจกรรมที่เกี่ยวข้องกับธรรมชาติ
เช่นการตั้งแคมป์หรือเดินป่าก่อนที่จะอายุ 11 ทำนายผู้ใหญ่ '
ทัศนคติด้านสิ่งแวดล้อมและพฤติกรรม (หลุม& lekies, 2006).
กัน thompson, Aspinall และ montarzino (2008) พบว่า
ผู้ใหญ่ที่เข้าเยี่ยมชมพื้นที่ธรรมชาติในชีวิตประจำวันในขณะที่เด็กมี มีโอกาสมากขึ้น
เยี่ยมชมพื้นที่ธรรมชาติในชีวิตประจำวันต่อไปในชีวิต การศึกษาดำเนินการกับเด็ก
สนับสนุนสมมติฐานที่ว่าเด็กมีความไว
กับประสบการณ์ธรรมชาติและว่าประสบการณ์เหล่านี้มีความเกี่ยวข้องกับทัศนคติโปรสิ่งแวดล้อมดีขึ้นเช่นการใช้ทั้งสอง
ด้านของแผ่นกระดาษแทนหนึ่งหรือความสนใจในการเข้าร่วมในกิจกรรม
อิงธรรมชาติ (cheng &มอนโร, 2012; อีแวนส์และอัล , 2007).
ขยายผลกระทบเหล่านี้มาจากประสบการณ์ของธรรมชาติกับปัญหาของการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม
,การวิจัยแสดงให้เห็นว่าผู้ใหญ่
ประสบการณ์ที่ทำให้พอใจในธรรมชาติอาจกระตุ้นการป้องกันสิ่งแวดล้อม
(kaiser, Hartig Brügger, & duvier, 2012; teisl &โอไบรอัน
2003) คนที่มีประสบการณ์ได้รับประโยชน์จากการอยู่ในธรรมชาติอาจ
ต้องการรักษาสถานที่ที่พวกเขาได้รับผลประโยชน์เหล่านี้และ
อาจจะเต็มใจที่จะดำเนินการพฤติกรรมนิเวศวิทยา Hartig
kaiser,และกะลา (2001) พบว่าการฟื้นฟูจิตใจ
หนึ่งเป็นผลมาจากประสบการณ์ของธรรมชาติคาดการณ์นิเวศวิทยา
พฤติกรรม ในทำนองเดียวกันการ teisl และโอไบรอัน (2003) แสดงให้เห็นว่า
เข้าร่วมในกิจกรรมนันทนาการกลางแจ้งเช่นการเดินป่าหรือตั้งแคมป์
ส่งเสริมให้คนที่จะดูแล environment.most ของการศึกษาเกี่ยวกับประสบการณ์ของเด็กของธรรมชาติได้
การดำเนินการเป็นส่วนหนึ่งของงานวิจัยเกี่ยวกับการประเมินผลการศึกษาด้านสิ่งแวดล้อม
(ee) โปรแกรม มีหลักฐานเชิงประจักษ์
แสดงให้เห็นว่าโปรแกรม ee ส่งเสริมการเปลี่ยนแปลงในเชิงบวกในเด็ก
โลกทัศน์ทางนิเวศวิทยา (เอิร์นส์ theimer & 2011) (อีแวนส์และอัล. 2007) ทัศนคติด้านสิ่งแวดล้อม
และความรู้ด้านสิ่งแวดล้อม (อำนาจ
2004) ได้มีการอภิปรายไม่ว่าจะเป็นระยะเวลาและบาง
บริบท (ปกตินอกบ้านกับในบ้าน) ของอิทธิพลโปรแกรม ee
ผล ปรากฏว่าโปรแกรมที่จำเป็นต้องมากขึ้น
ผลกระทบต่อพฤติกรรมด้านสิ่งแวดล้อมกว่าคนที่สั้นกว่า (Bogner
1998; สเติร์นพาวเวล, & Ardoin, 2008) โปรแกรม ee
กลางแจ้งมีผลกระทบเชิงบวกต่อพฤติกรรมด้านสิ่งแวดล้อมของเด็กเช่น
เปลี่ยนไฟเมื่อออกจากห้องหรือระวังอย่าให้น้ำเสีย (dresner &เหงือก, 1994; สเติร์นและอัล 2008.) แต่การค้นพบนี้
อาจจะไม่ได้โดยทั่วไป: วิเคราะห์โดย Zelezny (1999) แสดงให้เห็นว่าการมีส่วนร่วม
ในโปรแกรม ee ห้องเรียนมีประสิทธิภาพมากขึ้นใน
พฤติกรรมด้านสิ่งแวดล้อมให้กำลังใจกว่าการเข้าร่วมในโปรแกรม ee
กลางแจ้ง (การประชุมเชิงปฏิบัติการค่ายธรรมชาติหรือสาขาการเดินทาง) มากขึ้น
เมื่อเร็ว ๆ นี้ duerden และวิตต์ (2010) การประเมินผลกระทบของการแทรกแซง
ที่รวมทั้งกิจกรรมในร่มและเตรียม
กิจกรรมกลางแจ้งในค่ายค้าง โดยการลงทะเบียนของผู้เข้าร่วม
พฤติกรรมด้านสิ่งแวดล้อมก่อนที่โปรแกรมในระหว่างทั้งสอง
ขั้นตอนของโปรแกรมและหลังจากนั้นผู้เขียนได้ข้อสรุปว่าทั้งสอง
ขั้นตอนของโปรแกรมที่เพิ่มขึ้นของผู้เข้าร่วมแยก '
การแทรกแซง ee behaviours.the สิ่งแวดล้อมเพียงแค่ดูอย่างมากแตกต่างจากที่อื่น
หมายความว่าประสบความสำเร็จหรือความล้มเหลวของโปรแกรม ee อาจ
ทั้งขึ้นอยู่กับเนื้อหาและที่ตั้งที่โปรแกรม
จะทำงาน ผลลัพธ์ที่ยังไม่มีข้อยุติที่จำเป็นสำหรับการเสริมสร้างความเข้มแข็งมากขึ้น
วิจัยที่ประเมินปัจจัยทางจิตวิทยาของการเปลี่ยนแปลงที่อาจเกิดขึ้น
ในพฤติกรรมโปรสิ่งแวดล้อมผ่านประสบการณ์ธรรมชาติของเด็กทั้งสองโดยไม่ต้อง
และด้วยการสนับสนุนของโปรแกรม ee หา
ว่าการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมที่อาจมีความเข้าใจที่ดีขึ้นของ
ปัจจัยที่มีความรับผิดชอบในการศึกษาครั้งนี้ effects.in เราดูที่ผลกระทบที่มีประสบการณ์เป็นเวลานาน
ของธรรมชาติผ่านค่ายฤดูร้อนโดยมีหรือไม่มีโปรแกรม ee
มีทัศนคติด้านสิ่งแวดล้อมของเด็กและพฤติกรรม ในวิธีการของเรา
เราทำตาม Pooley และโอคอนเนอร์ (2000) ที่แสดงให้เห็นถึง
ว่าอารมณ์และความเชื่อทั้งสองควรจะได้รับการพิจารณาเมื่อ
พยายามที่จะอธิบายพฤติกรรมด้านสิ่งแวดล้อมของผู้คน มากขึ้นโดยเฉพาะ
เราตรวจสอบวิธีการหนึ่งหรือสองสัปดาห์ของการสัมผัสโดยตรงกับ
ธรรมชาติในค่ายฤดูร้อนส่งผลกระทบต่ออารมณ์ความรู้สึกเช่นเดียวกับที่
ส่วนองค์ทัศนคติด้านสิ่งแวดล้อมของเด็กแยกกัน
และไม่ว่าและวิธีการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้นำไปสู่​​การปรับปรุง
behaviours.we นิเวศวิทยาเลือกค่ายธรรมชาติที่มีและไม่มีโปรแกรม
ee และมีค่ายในเมืองโดยไม่ต้องโปรแกรม ee
เป็นกลุ่มควบคุม ส่วนต่อไปนี้การทบทวนวรรณกรรมที่เกี่ยวข้อง
เกี่ยวกับอิทธิพลของประสบการณ์โดยตรงของธรรมชาติในอารมณ์
และขนาดขององค์ความรู้ทัศนคติด้านสิ่งแวดล้อมเช่นเดียวกับที่ความสัมพันธ์ของพวกเขา
มีพฤติกรรมด้านสิ่งแวดล้อม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1. แนะนำ
แนะนำวิจัยที่พื้นฐานของผู้ใหญ่มืออาชีพสิ่งแวดล้อม
ทัศนคติและพฤติกรรมไว้ในวัยเด็ก ส่วนใหญ่เนื่อง
เพื่อประสบการณ์ของธรรมชาติ (Chawla & Cushing, 2007 Hinds &สปาร์ค,
2008) โปรแกรมติดต่อกับธรรมชาติเป็นเด็กที่ดูเหมือนจะ เป็น
ประสบการณ์สำคัญที่ยากลืมจนวุฒิ ความสัมพันธ์นี้เป็น
เสนอในหลายการศึกษา เมื่อถูกผู้ใหญ่ environmentalists
ถามเกี่ยวกับเหตุผลของการกระทำเพื่อปกป้องสิ่งแวดล้อม
พวกเขามักจะกล่าวถึงสองประการ: บวกประสบการณ์ของ
ธรรมชาติในระหว่างวัยเด็กและอิทธิพลของแบบจำลองบทบาท (Chawla,
1999 พาล์มเมอร์ Suggate, Robottom & ฮาร์ท 1999) เป็นรูปแบบเดียวกัน
พบสำหรับประชาชนทั่วไป มีส่วนร่วมในลักษณะที่เกี่ยวข้องกับกิจกรรม
เช่นแคมป์ปิ้งเดินป่าก่อนอายุ 11 ทำนายของผู้ใหญ่
สิ่งแวดล้อมทัศนคติและพฤติกรรม (Wells & Lekies, 2006) .
พบว่าทำนอง ทอมป์สัน Aspinall และ Montarzino (2008)
ผู้ใหญ่ที่เข้าเยี่ยมชมพื้นที่ธรรมชาติทุกวันเป็นเด็ก ๆ ยิ่ง
ชมธรรมชาติช่องว่างทุกวันในชีวิต ดำเนินการศึกษาด้วย
เด็กสนับสนุนการเดินแบบเด็กสำคัญ
ประสบการณ์ธรรมชาติและ ประสบการณ์เหล่านี้จะเชื่อมโยงกับดีขึ้นทัศนคติมืออาชีพสิ่งแวดล้อม เช่นใช้ทั้ง
ด้านของแผ่นกระดาษแทนหนึ่งหรือสนใจร่วม
กิจกรรมตามธรรมชาติ (เฉิง&มอนโร 2012 อีวานส์ et al., 2007) .
ขยายเหล่านี้ผลกระทบของประสบการณ์ธรรมชาติปัญหาของ
อนุรักษ์สิ่งแวดล้อม หมายถึงวิจัยกับผู้ใหญ่
จูง gratifying ประสบการณ์ธรรมชาติอาจใจสิ่งแวดล้อม
ป้องกัน (นิคม Hartig, Brügger & Duvier, 2012 Teisl &โอไบรอัน,
2003) คนที่มีประสบการณ์ผลประโยชน์จากธรรมชาติอาจ
ต้องรักษาสถานซึ่งพวกเขาได้รับคุณประโยชน์เหล่านี้ และ
อาจเพิ่มเติมยินดีดำเนินพฤติกรรมระบบนิเวศได้ Hartig,
นิคม และ Bowler (2001) พบว่าฟื้นฟูจิตใจ,
สัจจะหนึ่งของประสบการณ์ธรรมชาติ ทำนายระบบนิเวศ
อากัปกิริยา พบว่าในทำนองเดียวกัน Teisl และโอไบรอัน (2003)
เข้าร่วมในกิจกรรมกลางแจ้งเช่นเดินป่า หรือ
แคมป์ปิ้งให้คนดูแลสิ่งแวดล้อมใหญ่ของการศึกษาเกี่ยวกับประสบการณ์เด็กธรรมชาติ
การดำเนินการเป็นส่วนหนึ่งของงานวิจัยในการประเมินสิ่งแวดล้อม
ศึกษา (EE) โปรแกรม มีหลักฐานประจักษ์
แสดงว่า โปรแกรมแบบส่งเสริมการเปลี่ยนแปลงในเชิงบวกในเด็ก
worldviews ระบบนิเวศ (อีวานส์ et al., 2007), ทัศนคติสิ่งแวดล้อม
(เอิร์นสท์& Theimer, 2011) และความรู้ด้านสิ่งแวดล้อม (อำนาจ,
2004) มีการอภิปรายบางว่าระยะเวลา และ
บริบท (ปกตินอกอาคารเทียบกับในร่ม) ของ EE โปรแกรมอิทธิพล
ผล ปรากฏว่า โปรแกรมยาวมีที่มากกว่า
ผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมพฤติกรรมมากกว่าคนเตี้ย (Bogner,
1998 สเติร์น พาวเวล & Ardoin, 2008) มีโปรแกรมแบบกลางแจ้ง
ผลกระทบในเชิงบวกกับพฤติกรรมสิ่งแวดล้อมของเด็กเช่น
เปิดไฟเมื่อออกจากห้องพัก หรือจะระมัดระวังไม่ให้น้ำเสีย (Dresner & Gill, 1994 ตรง ๆ et al., 2008) แต่ค้นหานี้
อาจไม่ทั่วไป: meta-analysis โดย Zelezny (1999) ชี้ให้เห็นว่า
เข้าร่วมในห้องเรียนแบบโปรแกรมมีประสิทธิภาพใน
ส่งเสริมพฤติกรรมสิ่งแวดล้อมกว่ามีส่วนร่วมในแบบ
โปรแกรมกลางแจ้ง (ประชุมเชิงปฏิบัติการ ค่ายธรรมชาติ หรือทัศนศึกษา) เพิ่มเติม
ล่าสุด Duerden และวิต (2010) ประเมินผลของการ
แทรกแซงที่รวมทั้งกิจกรรมเตรียมร่ม และ
sleepover ค่ายกิจกรรมกลางแจ้ง โดยการลงทะเบียนผู้เข้าร่วม
พฤติกรรมสิ่งแวดล้อมก่อนโปรแกรม ระหว่างสอง
สรุปขั้นตอนของโปรแกรม และหลังจากนั้น ผู้เขียนที่
ทั้งสองขั้นตอนของโปรแกรมต่างหากเพิ่มคน
พฤติกรรมสิ่งแวดล้อมงานแบบเพียงทานมากแตกต่างจากหนึ่ง
อีก หน้าที่ที่ประสบความสำเร็จหรือความล้มเหลวของ EE โปรแกรมอาจ
ทั้งขึ้นอยู่ กับเนื้อหา และสถานที่ที่โปรแกรม
รัน ต้องการเพิ่มเติมเสริมสร้างผล equivocal
วิจัยที่ประเมินปัจจัยทางจิตวิทยาของการเปลี่ยนแปลงที่มีศักยภาพ
ในพฤติกรรมสิ่งแวดล้อมมืออาชีพผ่านประสบการณ์เด็กธรรมชาติ,
ทั้งมี และไม่ มีการสนับสนุนแบบโปรแกรม หา
วิธีการที่เปลี่ยนแปลงพฤติกรรมอาจมีความเข้าใจดีของ
ปัจจัยที่รับผิดชอบสำหรับผลการในการศึกษานี้ เราดูที่ผลกระทบที่มีประสบการณ์นาน
ธรรมชาติผ่านค่ายฤดูร้อนมี หรือไม่ มีโปรแกรมแบบ
มีสิ่งแวดล้อมทัศนคติและพฤติกรรมเด็ก ในเรา
วิธีที่เราทำตาม Pooley และโอ (2000) ที่แสดง
ว่า อารมณ์และความเชื่อทั้งสองควรเมื่อ
พยายามอธิบายพฤติกรรมของประชาชนด้านสิ่งแวดล้อม อื่น ๆ โดยเฉพาะ
เราตรวจสอบว่าหนึ่ง หรือสองสัปดาห์ของการสัมผัสโดยตรงกับ
ธรรมชาติในค่ายฤดูร้อนที่มีผลกระทบต่ออารมณ์ ตลอดจน
รับรู้ส่วนประกอบ ของทัศนคติสิ่งแวดล้อมของเด็กต่างหาก,
และ วิธีเปลี่ยนแปลงเหล่านี้นำไปสู่ และ
วิญญาณระบบนิเวศเราเลือกค่ายธรรมชาติที่มี และไม่มี
แบบโปรแกรม และค่ายการเมือง โดยไม่มีโปรแกรมแบบเป็น
กลุ่มควบคุม ส่วนต่อไปนี้การทบทวนวรรณกรรมที่เกี่ยวข้อง
เกี่ยวกับอิทธิพลของประสบการณ์โดยตรงของธรรมชาติในการผล
และรับรู้มิติของทัศนคติสิ่งแวดล้อม ตลอดจน
ความสัมพันธ์กับพฤติกรรมสิ่งแวดล้อม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

1 . การวิจัยการแนะนำ
ชี้ให้เห็นว่าพื้นฐานสำหรับทัศนคติ Pro - สิ่งแวดล้อม
'ผู้ใหญ่และการทำงานจะถูกสร้างขึ้นในช่วงวัยเด็กเป็นสำคัญเนื่องจาก
ซึ่งจะช่วยให้ประสบการณ์ของธรรมชาติ( chawla & cushing 2007 กวางตัวเมีย&ประกายไฟ
2008 ) ผู้ติดต่อเป็นประจำกับธรรมชาติเป็นเด็กที่จะปรากฏขึ้นเพื่อเป็นประสบการณ์อย่างมีนัยสำคัญ
ซึ่งจะช่วยให้สามารถใช้งานได้นานถึงจนกว่าจะถึงวัยผู้ใหญ่ ความสัมพันธ์นี้คือ
เสนอในการศึกษาหลายแห่งเมื่อทดลอง
ซึ่งจะช่วยผู้ใหญ่ก็ถูกถามถึงเหตุผลในการกระทำของเขาเพื่อปกป้องสิ่งแวดล้อม
ซึ่งจะช่วยให้พวกเขาที่ถูกกล่าวถึงสองเหตุผลประสบการณ์ที่ดีของ
ซึ่งจะช่วยธรรมชาติในช่วงวัยเด็กและอิทธิพลของรุ่นบทบาท( chawla
1999 Palmer suggate robottom & hart, 1999 ) รูปแบบเดียวกันกับที่พบมี
ซึ่งจะช่วยให้ประชาชนทั่วไปได้ เข้าร่วมในกิจกรรมที่เกี่ยวข้องกับธรรมชาติ
เช่นกางเต็นท์หรือปีนเขาก่อนอายุ 11 คาดว่าผู้ใหญ่'
พฤติกรรมและทัศนคติทางด้านสิ่งแวดล้อม(บ่อ& lekies 2006 )..
ในทำนองเดียวกันธอมป์สัน aspinall และ montarzino ( 2008 )พบว่า
ซึ่งจะช่วยผู้ใหญ่ที่ทุกวันเยี่ยมชมพื้นที่ทางธรรมชาติเป็นคนมี
ซึ่งจะช่วยในการเที่ยวชมพื้นที่ทางธรรมชาติทุกวันใน ภายหลัง ในชีวิต การศึกษาทางด้วย
ซึ่งจะช่วยสนับสนุนโรงเรียนและเด็กที่ว่าเด็กจะมีความไว
ในธรรมชาติและประสบการณ์ประสบการณ์นี้จะมีการเชื่อมโยงกับเอื้อประโยชน์ต่อตนเองมากขึ้น, Pro - ทัศนคติด้านสิ่งแวดล้อมเช่นการใช้ทั้ง
ซึ่งจะช่วยด้านข้างทั้งสองด้านของแผ่นของกระดาษแทนที่จะเป็นหนึ่งหรือส่วนได้เสียในการเข้าไปมีส่วนร่วมใน
ธรรมชาติซึ่งใช้กิจกรรม( Cheng &, Monroe , 2012 ;เทือกเขา Mount Evans et al ., 2007 )
การขยายผลของเหล่านี้จะได้รับประสบการณ์ของธรรมชาติในการแก้ไขปัญหาของ
ซึ่งจะช่วยอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม,การวิจัยโดยมีผู้ใหญ่แสดงว่าประสบการณ์
ก่อให้เกิดความอิ่มใจในธรรมชาติอาจช่วยกระตุ้นให้สิ่งแวดล้อม
ซึ่งจะช่วยป้องกันการ( Kaiser hartig brügger & duvier 2012 teisl & O ' Brien จึงมักมองหาโอกาส
2003 ) คนที่รับประโยชน์จากการเป็นอยู่ในธรรมชาติอาจ
ต้องการรักษาตำแหน่งที่พวกเขาได้รับสิทธิประโยชน์นี้และ
อาจมีมากไม่เต็มใจที่จะนำออกมาลักษณะการทำงานระบบนิเวศ hartig
จักรพรรดิและหมวกกะลา( 2001 )พบว่าการปรับปรุงพื้นที่ใหม่จะส่งผลทางจิตวิทยา
หนึ่งในประสบการณ์ของธรรมชาติคาดว่าระบบนิเวศวิทยา
ลักษณะการทำงาน ในทำนองเดียวกัน teisl และ O ' Brien จึงมักมองหาโอกาส( 2003 )ว่า
เข้าร่วมในกิจกรรมด้านการสันทนาการกลางแจ้งเช่นการปีนเขาหรือพักแรม
ซึ่งจะช่วยส่งเสริมให้ผู้คนจะต้องดูแลใน สภาพแวดล้อม ที่.การศึกษาที่เกี่ยวกับประสบการณ์ของเด็กของธรรมชาติมากที่สุดมี
การดำเนินการตามที่กำหนดให้เป็นส่วนหนึ่งของการวิจัยในการประเมินผลของสิ่งแวดล้อม
ซึ่งจะช่วยการศึกษา( EE ). มีหลักฐานเชิงประจักษ์
แสดงว่าโปรแกรม ee ส่งเสริมการเปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดีใน' schildren
ทางด้านนิเวศวิทยา worldviews (เทือกเขา Mount Evans et al . 2007 )ด้านสิ่งแวดล้อมทัศนคติ
(, Ernst & theimer 2011 )และความรู้ทางด้านสิ่งแวดล้อม(หน้า
2004 ) ได้มีการถกเถียงกันว่าบางช่วงเวลาและ
ตามมาตรฐานบริบท(โดยปกติจะเป็นแบบกลางแจ้งเมื่อเทียบกับแบบในร่ม)มีอิทธิพลต่อโปรแกรม ee ที่
ผลลัพธ์ที่ได้ ปรากฏว่าโปรแกรมได้มีมากขึ้น
ส่งผลกระทบต่อพฤติกรรมด้านสิ่งแวดล้อมมากกว่าคนน้อยลง( bogner
1998 ท้าย Powell & ardoin 2008 ) โปรแกรม ee กลางแจ้งมีผลกระทบเชิงบวก
ซึ่งจะช่วยในการทำงานด้านสิ่งแวดล้อมของเด็กเช่น
การหมุนของไฟเมื่อออกจากห้องหรือการใช้ความระมัดระวังไม่ให้น้ำเสีย( dresner & gill, 1994 ;ท้าย et al ., 2008 )แต่ในส่วนนี้การค้นหา
อาจไม่ได้โดยทั่วไป:การวิเคราะห์โดย zelezny ( 1999 )พบว่า
เข้าร่วมในห้องเรียน ee โปรแกรมก็มี ประสิทธิภาพ มากขึ้นในลักษณะการทำงานด้านสิ่งแวดล้อม
ซึ่งจะช่วยส่งเสริมให้เข้าร่วมมากกว่าใน ee
โปรแกรมกลางแจ้ง(การฝึกอบรมเชิงปฏิบัติการ,ธรรมชาติค่ายพักแรมหรือการไปทัศนศึกษา)
ตามมาตรฐานมากยิ่งขึ้นเมื่อไม่นานมานี้และ duerden จืดจาง( 2010 )ได้รับการประเมินผลของ
ซึ่งจะช่วยการแทรกแซงที่รวมถึงกิจกรรมต่างๆประกอบในร่มและ
กิจกรรมกลางแจ้งในค่ายที่ The True Experience of Sleep Over ทั้งสอง การลงทะเบียนผู้ร่วมประชุม'
ลักษณะการทำงานด้านสิ่งแวดล้อมก่อนที่โปรแกรมที่อยู่ในระหว่างสอง
ซึ่งจะช่วยให้ขั้นตอนของโปรแกรมนี้และหลังจากนั้นผู้เขียนได้ข้อสรุปว่า
ระยะทั้งสองโปรแกรมที่แยกต่างหากเพิ่มขึ้นผู้เข้าร่วมประชุม'
EE environmental.interventions ลักษณะการทำงานที่แตกต่างจากผลการดำเนินงานเพียงหนึ่ง
อื่นๆว่าความสำเร็จหรือความล้มเหลวของโปรแกรม ee ที่อาจขึ้นอยู่กับเนื้อหาของและบนที่ตั้งที่โปรแกรมดังกล่าว

มีการเรียกใช้ทั้งสองเป็นอย่างมาก ผลลัพธ์ที่ไม่มีความชัดเจนเพิ่มความแข็งแกร่งให้กับความต้องการที่มากขึ้นสำหรับ
การวิจัยที่จะประเมินปัจจัยด้านจิตวิทยาที่มีการเปลี่ยนที่อาจเกิดขึ้น
ในพฤติกรรม Pro - สิ่งแวดล้อมผ่านประสบการณ์แห่งธรรมชาติของเด็ก
ไม่มีและพร้อมด้วยการสนับสนุนของโปรแกรม ee . การค้นหาออกจาก
ซึ่งจะช่วยได้อย่างไรการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมอาจให้ความเข้าใจที่ดีกว่าของ
ปัจจัยที่มีส่วนรับผิดชอบสำหรับผลกระทบในการศึกษานี้เรามองว่าผลกระทบที่มีประสบการณ์เป็นเวลานาน
ของธรรมชาติผ่านค่ายฤดูร้อนพร้อมด้วยหรือไม่มีโปรแกรม ee ที่
มีทัศนคติในด้านสิ่งแวดล้อมและพฤติกรรมของเด็ก
ซึ่งจะช่วยในการใช้ของเราเราทำตาม pooley และ O ' Connor ผสมผสาน( 2000 )ที่แสดงให้เห็นถึง
ซึ่งจะช่วยให้ความรู้สึกความเชื่อและทั้งสองจะได้รับการพิจารณาให้ได้รับเมื่อ
พยายามจะอธิบายถึงลักษณะการทำงานด้านสิ่งแวดล้อมของประชาชน เพิ่มเติมโดยเฉพาะ
ซึ่งจะช่วยเราตรวจสอบได้อย่างไรหนึ่งหรือสองสัปดาห์ของความเสี่ยงโดยตรงเพื่อไปยัง
ธรรมชาติในค่ายฤดูร้อนที่มีผลต่ออารมณ์ความรู้สึกที่เป็นอย่างดีเป็นที่
การเรียนรู้คอมโพเนนต์ของทัศนคติด้านสิ่งแวดล้อมของเด็กแยกต่างหาก
และไม่ว่าจะอย่างไรและการเปลี่ยนแปลงนี้ได้นำไปสู่การปรับตัวดีขึ้น
ทางด้านนิเวศวิทยาลักษณะการทำงานเราที่เลือกค่ายธรรมชาติที่พร้อมด้วยและไม่มี
โปรแกรม ee และมีค่ายพักแรมในเมืองที่ไม่มีโปรแกรม ee เป็นกลุ่ม
ซึ่งจะช่วยให้การควบคุม ส่วนต่างๆต่อไปนี้ให้ตรวจสอบเอกสารที่เกี่ยวข้อง
เกี่ยวกับอิทธิพลของประสบการณ์โดยตรงของธรรมชาติที่พวกเขาได้
ขนาดและการเรียนรู้ของทัศนคติทางด้านสิ่งแวดล้อมและ
ซึ่งจะช่วยให้ความสัมพันธ์กับพฤติกรรมด้านสิ่งแวดล้อม.