“Ling’er, where do you want to go a

“Ling’er, where do you want to go and play?”

“Hehe… when I’m together with big brother Yun Che, my mood will turn especially good. It’ll be fine to go anywhere and play… Oh… let me think! That’s right, let’s go to the bamboo forest in the back, and play, okay?”

“Bamboo… Forest?” These two words touched upon some of Yun Che’s nerves.

“Mnn! At the foot of the mountain, there’s a big big bamboo forest. I like the wind in there the most. Only, Papa said that many dangerous profound beasts might appear there, and he never lets me go there by myself. Papa is always so busy too, so he rarely brings me there to play.”

“Bamboo forest… bamboo forest… okay, then let’s go to the bamboo forest and play.”

South of the Grandwake Clan, was a huge area covered with a bamboo forest that extended all the way to the foot of the mountain in the distance; dense emerald green color flooded that entire area. Along with the rustling of bamboo leaves, dense bamboo branches and the waves of unceasingly refreshing wind that brushed by, made people incredibly relaxed and carefree.

“Wow! So relaxing!” Standing in the middle of the bamboo forest, Su Ling’er closed her eyes and extended both her arms, and raised her little nose to sniff the refreshing air from the bamboo forest with all her might.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"Ling'er คุณต้องการไป และเล่น""ฮิฮิ...เมื่อผมพร้อมกับพี่ใหญ่ยุน Che อารมณ์ของฉันจะเปลี่ยนโดยเฉพาะอย่างยิ่งดี มันจะดีไปได้ทุกที่ และเล่น... โอ้...ผมคิดว่า ที่อยู่ ลองไปป่าไผ่หลัง และเล่น ล่ะ""ไผ่... ป่า" คำเหล่านี้สองเมื่อบางส่วนของ Yun Che ประสาทเลย"Mnn ที่เท้าของภูเขา มีป่าไผ่ใหญ่ใหญ่ ผมชอบลมมีมากที่สุด เท่านั้น พ่อกล่าวว่า สัตว์อย่างยิ่งอันตรายมากอาจปรากฏมี และเขาไม่เคยให้ฉันไปที่นั่น ด้วยตัวเอง พ่อไม่เสมอให้ว่างเกินไป เพื่อให้เขาไม่ค่อยทำให้ผมมีการเล่น""ไม้ไผ่ป่า...ป่าไผ่... ถูก ลองไปป่าไผ่ แล้วเล่น"ทางทิศใต้ของกองทัพ Grandwake เป็นพื้นที่ขนาดใหญ่ปกคลุม ด้วยป่าไผ่ที่ขยายไปยังเขาในระยะไกล หนาแน่นสีเขียวมรกตน้ำท่วมพื้นที่ทั้งนั้น พร้อมกับยามของใบไผ่ กิ่งไผ่หนาแน่น และคลื่นของลมที่แปรงโดย ทำให้ท่านผ่อนคลายอย่างไม่น่าเชื่อ และไม่ห่วง การฟื้นฟูคุณธรรม"ว้าว เพื่อให้ ผ่อนคลาย" ยืนอยู่กลางป่าไผ่ Su Ling'er ปิดดวงตาของเธอ และขยายแขนทั้งสองของเธอ และยกจมูกเล็ก ๆ ของเธอสูดดมอากาศสดชื่นจากป่าไผ่ทั้งหมดของเธอด้วย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"Ling'er ที่คุณต้องการที่จะไปและเล่น?" "อิอิ ... เมื่อฉันร่วมกับพี่ใหญ่ Yun เจ๊อารมณ์ของฉันจะเปลี่ยนที่ดีโดยเฉพาะอย่างยิ่ง มันจะดีไปทุกที่และเล่น ... โอ้ ... ให้ฉันคิด! ที่เหมาะสมให้ไปที่ป่าไผ่ในด้านหลังและเล่นได้ไหม " " ... ไม้ไผ่ป่า? "คำสองคำนี้สัมผัสกับบางส่วนของเส้นประสาท Yun เจ๊. " MNN! ที่เท้าของภูเขามีป่าไผ่ใหญ่ใหญ่ ผมชอบลมในการมีมากที่สุด เพียง แต่พ่อบอกว่าหลายอย่างลึกซึ้งสัตว์อันตรายอาจปรากฏขึ้นที่นั่นและเขาไม่เคยให้ผมไปที่นั่นด้วยตัวเอง พ่ออยู่เสมอยุ่งมากเกินไปดังนั้นเขาจะไม่ค่อยนำฉันไปที่นั่นเพื่อเล่น. " " ไม้ไผ่ป่า ... ป่าไผ่ ... โอเคแล้วให้ไปที่ป่าไผ่และเล่น. " ทางตอนใต้ของ Grandwake แซ่เป็นพื้นที่ขนาดใหญ่ปกคลุมด้วย ป่าไผ่ที่ยื่นออกไปตลอดทางจนถึงเท้าของภูเขาในระยะทางที่; หนาแน่นสีสีเขียวมรกตที่ถูกน้ำท่วมพื้นที่ทั้งหมด พร้อมกับทำให้เกิดเสียงกรอบแกรบของใบไผ่กิ่งไผ่หนาแน่นและคลื่นลมอย่างไม่หยุดยั้งที่สดชื่นที่แปรงโดยการทำให้ผู้คนอย่างไม่น่าเชื่อที่ผ่อนคลายและเป็นห่วง. "ว้าว! ดังนั้นผ่อนคลาย! "ยืนอยู่กลางป่าไผ่ซู Ling'er ปิดตาของเธอและขยายแขนทั้งสองข้างของเธอและยกจมูกเล็ก ๆ น้อย ๆ ของเธอที่จะสูดอากาศอากาศสดชื่นจากป่าไผ่ที่มีทั้งหมดของเธออาจจะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" ling"er ที่คุณต้องการที่จะไปเล่น "" ฮิฮิ . . . . . . . เวลาที่ผมอยู่กับพี่ยุนเช อารมณ์จะยิ่งดีมาก ไม่เป็นไรไปทุกที่และเล่น . . . . . . . โอ้ . . . . . . . ผมคิด ใช่แล้ว ไปป่าไผ่ในด้านหลัง และเล่น โอเค ? "" ไผ่ . . . . . . . ป่า " ทั้งสองคำที่สัมผัสบนบางส่วนของยุนเช ประสาท" mnn ! ที่เท้าของภูเขา มีป่าไม้ไผ่ใหญ่ ใหญ่ ผมชอบลมในนั้นมากที่สุด แต่ป๊าบอกว่าสัตว์ที่ลึกซึ้งที่อันตรายมากอาจปรากฏขึ้นที่นั่น และเขาไม่เคยให้ฉันต้องไปที่นั่นเอง พ่อก็มักจะยุ่งเกินไป เลยไม่ค่อยทำให้ผมมีเล่น " ." ไผ่ป่าไผ่ป่า . . . . . . . . . . . . . . งั้นไปป่าไผ่และเล่น " .ทางทิศใต้ของตระกูล grandwake ถูกมาก พื้นที่ปกคลุมด้วยป่าไผ่ที่ขยายทั้งหมดที่เท้าของภูเขาในระยะไกล หนาแน่นสีเขียวมรกตสีน้ำท่วมทั่วพื้นที่ พร้อมกับเสียงของใบไผ่ กิ่งไผ่หนาแน่นและคลื่นของการฟื้นฟูอย่างไม่เสื่อมคลาย สายลมที่พัดผ่าน ทำให้ประชาชนอย่างผ่อนคลายและไร้กังวล" ว้าว ! ! ! ดังนั้นผ่อนคลาย ! " ยืนอยู่ตรงกลางของป่าไผ่ ซู ling"er ปิดตาของเธอและยื่นแขนทั้งสองของเธอ และยกจมูกเล็ก ๆของเธอเพื่อสูดอากาศสดชื่นจากป่าไผ่ด้วยแรงทั้งหมดที่มี