Soil samples were air dried and gro

Soil samples were air dried and ground to pass through a 2-mm
sieve for subsequent analysis. The particle size distribution was determined by the pipette method (Gee and Bauder, 1986). Soil pH was determined by a ratio of soil to water of 1:2.5 (McLean, 1982). Total soil C and N contents were measured with a Fisons NA1500 elemental analyzer (Thermo Electron Corporation, Waltham, Massachusetts, USA). Soil organic carbon (SOC) was determined by wet oxidation method (Nelson and Sommers, 1982). Each extracted fraction was analyzed for total organic C (O.I. Analytical 1010) using the heat-persulfate oxidation method. The cation exchange capacity
(CEC) and exchangeable bases were measured using the ammonium
acetate (pH = 7) method (Thomas, 1982). Bulk density was determined by the core method (Blake and Hartge, 1986). Saturated hydraulic conductivity (Ksat) was measured in saturated soil packed in 100 cm3 columns. The Ksat was determined in the laboratory using
the Klute and Dirksen (1986) falling-head method with distilled
water. Modified fast-wetting in water, as proposed by Le Bissonnais
(1996), was used to measure the aggregate stability of 2-mm
air-dried aggregates (35 g). Four cm amplitude was applied for
5 min vertical movement to a nest of sieves (N2000, 1000–2000,
500–1000, 250–500, 250–106, b106 mm) immersed in a container
of tap water (101 mS/cm). The material that remained after
wet-shaking in each sieve was carefully removed, and the mean
weight diameter (MWD) of the aggregate size was calculated using
where n is the number of sieves, and x and w are diameter and
weight, respectively.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตัวอย่างดินถูกอากาศแห้งและพื้นดินผ่าน 2-มม.ตะแกรงสำหรับวิเคราะห์ในภายหลัง การกระจายขนาดอนุภาคถูกกำหนด โดยวิธีการปิเปต (Gee และ Bauder, 1986) ค่า pH ของดินที่ถูกกำหนด โดยอัตราส่วนของดินน้ำของ 1:2.5 (แบล็ค 1982) ดินรวม C และ N เนื้อหาถูกวัด ด้วยธาตุวิเคราะห์ Fisons NA1500 (เทอร์โม คอร์ปอเรชั่นอิเล็กตรอน นีซ แมซซาซูเสท์ สหรัฐอเมริกา) ดินอินทรีย์คาร์บอน (SOC) ถูกกำหนด โดยวิธีเปียกออกซิเดชัน (เนลสันและ Sommers, 1982) แต่ละส่วนแยกสำหรับรวมอินทรีย์ C (เครื่องชั่งเชิงวิเคราะห์ O.I. 1010) โดยใช้วิธีความร้อนเพอร์ซัลเฟตออกซิเดชัน ความจุแลกเปลี่ยน(CEC) และสามารถแลกเปลี่ยนฐานถูกวัดโดยใช้แอมโมเนียอะซิเตท (pH = 7) วิธีการ (Thomas, 1982) มีกำหนดความหนาแน่น โดยวิธีการหลัก (Blake และ Hartge, 1986) การนำไฮดรอลิอิ่มตัว (Ksat) ซึ่งวัดได้ในดินที่อิ่มตัวที่บรรจุในคอลัมน์ 100 cm3 Ksat การกำหนดในการใช้ห้องปฏิบัติการกลั่น Dirksen และ Klute (1986) หัวตกวิธีด้วยน้ำ แก้ไขเร็วที่เปียกน้ำ ตาม Bissonnais เลอ(1996), ใช้ในการวัดความมั่นคงรวม 2 มม.ผล air-dried (35 กรัม) คลื่น 4 ซม.ใช้สำหรับ5 นาทีเคลื่อนไปบนรัง sieves (N2000, 1000-2000500 – 1000, 250 – 500, 250 – 106, b106 มม.) แช่ในภาชนะของน้ำประปา (101 mS ซม.) วัสดุที่ยังคงอยู่หลังจากสั่นเปียกในตะแกรงแต่ละอย่างถูกลบ และหมายถึงคำนวณโดยใช้น้ำหนักเส้นผ่าศูนย์กลาง (MWD) ขนาดรวม โดยที่ n คือ จำนวน sieves และ x และ w มีเส้นผ่าศูนย์กลาง และน้ำหนัก ตามลำดับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตัวอย่างดินอากาศแห้งและพื้นดินผ่านไป 2 มม
ตะแกรงสำหรับการวิเคราะห์ในภายหลัง การกระจายขนาดอนุภาคถูกกำหนดโดยวิธีการปิเปต (Gee และ Bauder, 1986) ค่า pH ของดินถูกกำหนดโดยอัตราส่วนของดินต่อน้ำ 1: 2.5 (แมคลีน 1982) ดินรวมซีและไม่มีเนื้อหาถูกวัดด้วย Fisons NA1500 ธาตุวิเคราะห์ (เทอร์โมอิเลคตรอนคอร์ปอเรชั่น Waltham, Massachusetts, USA) อินทรีย์คาร์บอนในดิน (SOC) ถูกกำหนดโดยวิธีการออกซิเดชั่เปียก (เนลสันและซอมเมอร์, 1982) แต่ละส่วนสกัดที่ได้มาวิเคราะห์รวมทั้งสิ้น C อินทรีย์ (OI วิเคราะห์ 1010) โดยใช้วิธีการออกซิเดชันความร้อนเพอร์ซัลเฟต ความจุแลกเปลี่ยนประจุบวก
(CEC) และฐานที่แลกเปลี่ยนได้ถูกวัดโดยใช้แอมโมเนียม
อะซิเตท (pH = 7) วิธีการ (Thomas, 1982) ความหนาแน่นถูกกำหนดโดยวิธีการหลัก (เบลคและ Hartge, 1986) อิ่มตัวการนำไฮโดรลิก (KSAT) วัดในดินอิ่มตัวบรรจุใน 100 cm3 คอลัมน์ KSAT ถูกกำหนดในห้องปฏิบัติการโดยใช้
วิธีการล้มหัว Klute และเดิร์กสัน (1986) ที่มีการกลั่น
น้ำ การปรับเปลี่ยนอย่างรวดเร็วเปียกในน้ำตามที่เสนอโดยเลอ Bissonnais
(1996) ถูกนำมาใช้ในการวัดความมั่นคงรวมของ 2 มม
มวลอากาศแห้ง (35 กรัม) สี่ซม. ความกว้างถูกนำมาใช้สำหรับ
การเคลื่อนไหวในแนวตั้ง 5 นาทีไปที่รังของตะแกรง (N2000, 1000-2000 เป็น
500-1000, 250-500, 250-106, B106 มิลลิเมตร) แช่ในภาชนะ
น้ำประปา (101 MS / ซม.) . วัสดุที่เหลืออยู่หลังจาก
เปียกสั่นในแต่ละตะแกรงถูกลบออกอย่างระมัดระวังและหมายถึง
เส้นผ่าศูนย์กลางน้ำหนัก (MWD) ของขนาดรวมคำนวณโดยใช้
ที่ n คือจำนวนของเมล็ดข้าวและ X และ W มีเส้นผ่าศูนย์กลางและ
น้ำหนักตามลำดับ