- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
g Being aware of one's audience is
g
Being aware of one's audience is a crucial part of successful writing, whether you are writing an
e-mail to a friend, a memo to a business colleague, or formal paper for a class. Writers need to
consider what the audience's expectations are, what assumptions they can and can't make about
their audience, and what kind of attitude/personality comes through in their writing. Tone, a term
for your manner of expression in speech or writing, is another way of saying "attitude," as in the
attitude your readers perceive when they peruse your text. Many times, writers inadvertently
choose an inappropriate tone for their writing, which can cause misunderstandings and
frustration.
Tone exists in speech, too, but when you are speaking to someone else, your body language and
vocal inflections give cues about your attitude, so misunderstandings are less frequent. But
writing lacks those cues; with only the words on the page, you have to make your attitude clear
to your readers. This is no simple feat, and it might take some practice.
Imagine that you're hungry and looking for a friend to go to lunch with. How would you ask
that person to join you? Now imagine that you're asking your grandmother the same question.
What about your boss? A client? Your professor? The President? You would probably choose
different phrasing for each of these individuals. Why is that?
When you sit down to write, consider whether your audience falls into one of these categories (or
others you might have thought of). Try to choose language that seems appropriate for that
audience.
Academic writing typically requires a formal, professional tone. To make your writing more
formal and "academic-sounding," try some of the suggestions below.
Being aware of one's audience is a crucial part of successful writing, whether you are writing an
e-mail to a friend, a memo to a business colleague, or formal paper for a class. Writers need to
consider what the audience's expectations are, what assumptions they can and can't make about
their audience, and what kind of attitude/personality comes through in their writing. Tone, a term
for your manner of expression in speech or writing, is another way of saying "attitude," as in the
attitude your readers perceive when they peruse your text. Many times, writers inadvertently
choose an inappropriate tone for their writing, which can cause misunderstandings and
frustration.
Tone exists in speech, too, but when you are speaking to someone else, your body language and
vocal inflections give cues about your attitude, so misunderstandings are less frequent. But
writing lacks those cues; with only the words on the page, you have to make your attitude clear
to your readers. This is no simple feat, and it might take some practice.
Imagine that you're hungry and looking for a friend to go to lunch with. How would you ask
that person to join you? Now imagine that you're asking your grandmother the same question.
What about your boss? A client? Your professor? The President? You would probably choose
different phrasing for each of these individuals. Why is that?
When you sit down to write, consider whether your audience falls into one of these categories (or
others you might have thought of). Try to choose language that seems appropriate for that
audience.
Academic writing typically requires a formal, professional tone. To make your writing more
formal and "academic-sounding," try some of the suggestions below.
0/5000
g
ระวังแก่ผู้ชมเป็นส่วนสำคัญของการเขียนที่ประสบความสำเร็จ ไม่ว่าคุณกำลังเขียนการ
อีเมลไปยังเพื่อน บันทึกไปยังเพื่อนร่วมธุรกิจ กระดาษอย่างเป็นทางการสำหรับคลา ผู้เขียนต้อง
พิจารณาความคาดหวังว่าผู้ชมของมี สมมติฐานใดสามารถ และไม่สามารถทำเกี่ยวกับ
ผู้ชมของพวกเขา และทัศนคติ/บุคลิกภาพแบบใดมาผ่านการเขียน เสียง คำ
สำหรับลักษณะของนิพจน์ในคำพูดหรือการเขียนของคุณ เป็นอีกวิธีหนึ่งว่า "ทัศนคติ ในการ
ทัศนคติการให้ผู้อ่านสังเกตเมื่อพวกเขาอ่านข้อความของคุณ หลายครั้ง ผู้เขียนตั้งใจ
เลือกโทนสีไม่เหมาะสมสำหรับการเขียนของตน ซึ่งสามารถทำให้เกิดความเข้าใจผิด และ
แห้ว
เสียงอยู่ในคำพูด เกินไป แต่เมื่อคุณกำลังพูดกับใคร ภาษากาย และ
vocal inflections ให้สัญลักษณ์เกี่ยวกับทัศนคติของคุณ เพื่อให้เกิดความเข้าใจผิดพบได้น้อย แต่
เขียนขาดสัญลักษณ์เหล่านั้น มีเฉพาะคำหน้า คุณต้องทำให้ทัศนคติของคุณล้าง
ของคุณผู้อ่าน นี้เป็นเพลงไม่ได้ และอาจใช้เวลาฝึกบาง
คิดว่า คุณกำลังหิว และหาเพื่อนไปมื้อกลางวันด้วย วิธีจะคุณถาม
ผู้เข้าร่วมคุณ ตอนนี้ ลองจินตนาการว่า คุณกำลังถามยายของคุณคำถามเดียวกัน
กับเจ้านายของคุณหรือไม่ ไคลเอนต์หรือไม่ อาจารย์ของคุณหรือไม่ ประธาน คุณจะเลือก
ต่าง ๆ พระสิงห์สำหรับแต่ละบุคคลเหล่านี้ ทำไมเป็นที่
เมื่อคุณนั่งลงเขียน พิจารณาว่า กลุ่มเป้าหมายของคุณตกอยู่ในประเภทเหล่านี้อย่างใดอย่างหนึ่ง (หรือ
คุณอาจมีความคิดของผู้อื่น) พยายามเลือกภาษาที่เหมาะสมสำหรับ
ผู้ชม
วิชาการเขียนโดยทั่วไปต้องการเสียงอย่างเป็นทางการ มืออาชีพ ทำการเขียนเพิ่มเติม
แบบทางการและ "วิชาการหู ลองของคำแนะนำด้านล่าง
ระวังแก่ผู้ชมเป็นส่วนสำคัญของการเขียนที่ประสบความสำเร็จ ไม่ว่าคุณกำลังเขียนการ
อีเมลไปยังเพื่อน บันทึกไปยังเพื่อนร่วมธุรกิจ กระดาษอย่างเป็นทางการสำหรับคลา ผู้เขียนต้อง
พิจารณาความคาดหวังว่าผู้ชมของมี สมมติฐานใดสามารถ และไม่สามารถทำเกี่ยวกับ
ผู้ชมของพวกเขา และทัศนคติ/บุคลิกภาพแบบใดมาผ่านการเขียน เสียง คำ
สำหรับลักษณะของนิพจน์ในคำพูดหรือการเขียนของคุณ เป็นอีกวิธีหนึ่งว่า "ทัศนคติ ในการ
ทัศนคติการให้ผู้อ่านสังเกตเมื่อพวกเขาอ่านข้อความของคุณ หลายครั้ง ผู้เขียนตั้งใจ
เลือกโทนสีไม่เหมาะสมสำหรับการเขียนของตน ซึ่งสามารถทำให้เกิดความเข้าใจผิด และ
แห้ว
เสียงอยู่ในคำพูด เกินไป แต่เมื่อคุณกำลังพูดกับใคร ภาษากาย และ
vocal inflections ให้สัญลักษณ์เกี่ยวกับทัศนคติของคุณ เพื่อให้เกิดความเข้าใจผิดพบได้น้อย แต่
เขียนขาดสัญลักษณ์เหล่านั้น มีเฉพาะคำหน้า คุณต้องทำให้ทัศนคติของคุณล้าง
ของคุณผู้อ่าน นี้เป็นเพลงไม่ได้ และอาจใช้เวลาฝึกบาง
คิดว่า คุณกำลังหิว และหาเพื่อนไปมื้อกลางวันด้วย วิธีจะคุณถาม
ผู้เข้าร่วมคุณ ตอนนี้ ลองจินตนาการว่า คุณกำลังถามยายของคุณคำถามเดียวกัน
กับเจ้านายของคุณหรือไม่ ไคลเอนต์หรือไม่ อาจารย์ของคุณหรือไม่ ประธาน คุณจะเลือก
ต่าง ๆ พระสิงห์สำหรับแต่ละบุคคลเหล่านี้ ทำไมเป็นที่
เมื่อคุณนั่งลงเขียน พิจารณาว่า กลุ่มเป้าหมายของคุณตกอยู่ในประเภทเหล่านี้อย่างใดอย่างหนึ่ง (หรือ
คุณอาจมีความคิดของผู้อื่น) พยายามเลือกภาษาที่เหมาะสมสำหรับ
ผู้ชม
วิชาการเขียนโดยทั่วไปต้องการเสียงอย่างเป็นทางการ มืออาชีพ ทำการเขียนเพิ่มเติม
แบบทางการและ "วิชาการหู ลองของคำแนะนำด้านล่าง
การแปล กรุณารอสักครู่..
g
Being aware of one's audience is a crucial part of successful writing, whether you are writing an
e-mail to a friend, a memo to a business colleague, or formal paper for a class. Writers need to
consider what the audience's expectations are, what assumptions they can and can't make about
their audience, and what kind of attitude/personality comes through in their writing. Tone, a term
for your manner of expression in speech or writing, is another way of saying "attitude," as in the
attitude your readers perceive when they peruse your text. Many times, writers inadvertently
choose an inappropriate tone for their writing, which can cause misunderstandings and
frustration.
Tone exists in speech, too, but when you are speaking to someone else, your body language and
vocal inflections give cues about your attitude, so misunderstandings are less frequent. But
writing lacks those cues; with only the words on the page, you have to make your attitude clear
to your readers. This is no simple feat, and it might take some practice.
Imagine that you're hungry and looking for a friend to go to lunch with. How would you ask
that person to join you? Now imagine that you're asking your grandmother the same question.
What about your boss? A client? Your professor? The President? You would probably choose
different phrasing for each of these individuals. Why is that?
When you sit down to write, consider whether your audience falls into one of these categories (or
others you might have thought of). Try to choose language that seems appropriate for that
audience.
Academic writing typically requires a formal, professional tone. To make your writing more
formal and "academic-sounding," try some of the suggestions below.
Being aware of one's audience is a crucial part of successful writing, whether you are writing an
e-mail to a friend, a memo to a business colleague, or formal paper for a class. Writers need to
consider what the audience's expectations are, what assumptions they can and can't make about
their audience, and what kind of attitude/personality comes through in their writing. Tone, a term
for your manner of expression in speech or writing, is another way of saying "attitude," as in the
attitude your readers perceive when they peruse your text. Many times, writers inadvertently
choose an inappropriate tone for their writing, which can cause misunderstandings and
frustration.
Tone exists in speech, too, but when you are speaking to someone else, your body language and
vocal inflections give cues about your attitude, so misunderstandings are less frequent. But
writing lacks those cues; with only the words on the page, you have to make your attitude clear
to your readers. This is no simple feat, and it might take some practice.
Imagine that you're hungry and looking for a friend to go to lunch with. How would you ask
that person to join you? Now imagine that you're asking your grandmother the same question.
What about your boss? A client? Your professor? The President? You would probably choose
different phrasing for each of these individuals. Why is that?
When you sit down to write, consider whether your audience falls into one of these categories (or
others you might have thought of). Try to choose language that seems appropriate for that
audience.
Academic writing typically requires a formal, professional tone. To make your writing more
formal and "academic-sounding," try some of the suggestions below.
การแปล กรุณารอสักครู่..
g
การระมัดระวังของผู้ชมเป็นส่วนสําคัญของการเขียนที่ประสบความสำเร็จ ไม่ว่าคุณจะเขียน
e - mail ให้เพื่อนแจ้งเพื่อนร่วมงานทางธุรกิจ หรือทางการกระดาษสำหรับชั้น นักเขียนต้อง
พิจารณาสิ่งที่คาดหวังของผู้ชมเป็นสิ่งที่พวกเขาสามารถและไม่สามารถทำสมมติฐานเกี่ยวกับ
ผู้ชมของพวกเขา และสิ่งที่ชนิดของทัศนคติบุคลิกภาพ / มาผ่านในการเขียนของพวกเขา เสียง , คํา
สำหรับลักษณะของการแสดงออกในการพูดหรือการเขียนของคุณเป็นอีกวิธีหนึ่งของการบอกว่า " ทัศนคติ " ใน
ทัศนคติผู้อ่านรับรู้เมื่อพวกเขาอ่านข้อความของคุณ หลายครั้งที่ผู้เขียนตั้งใจ
เลือกโทนที่ไม่เหมาะสมสำหรับการเขียนของพวกเขาซึ่งสามารถทำให้เกิดความเข้าใจผิดและ
แห้ว
เสียงที่มีอยู่ในคำพูดด้วย แต่เมื่อคุณกำลังพูดกับใคร ภาษาร่างกายของคุณและ
inflections เสียงให้ตัวชี้นำเกี่ยวกับทัศนคติของคุณ ดังนั้นความเข้าใจที่คลาดเคลื่อนน้อยลง . แต่
เขียนขาดคิวเหล่านั้น มีเพียงคำบนหน้า คุณต้องทำให้ทัศนคติของคุณชัดเจน
เพื่อผู้อ่านของคุณ นี่ไม่ใช่ง่ายๆ เลย และมันอาจใช้เวลาฝึก
ลองจินตนาการว่าคุณกำลังหิวและกำลังมองหาเพื่อนไปกินมื้อเที่ยงด้วย คุณจะถาม
คนคนนั้น จะร่วมมือกับคุณตอนนี้ จินตนาการว่า คุณกำลังถามคุณย่าของเธอด้วยคำถามเดียวกัน
แล้วเจ้านายของคุณ ? ลูกค้า ? ศาสตราจารย์เหรอ ? ท่านประธาน ? คุณอาจจะเลือก
เนื้อเพลงที่แตกต่างกันสำหรับแต่ละของบุคคลเหล่านี้ ทำไมถึงเป็นอย่างนั้น ?
เมื่อคุณนั่งลงเพื่อเขียน พิจารณาว่า ผู้ชมของคุณตกอยู่ในหนึ่งในประเภทเหล่านี้ ( หรือคนอื่น ๆที่คุณอาจมีความคิดของ
)ลองเลือกภาษาที่ดูเหมือนว่าเหมาะสมที่
ผู้ชม
เขียนวิชาการโดยปกติจะต้องเป็นทางการ มืออาชีพเสียง เพื่อให้คุณเขียนเพิ่มเติม
อย่างเป็นทางการ และ " วิชาการออกเสียง " ลองบางส่วนของข้อเสนอแนะด้านล่าง
การระมัดระวังของผู้ชมเป็นส่วนสําคัญของการเขียนที่ประสบความสำเร็จ ไม่ว่าคุณจะเขียน
e - mail ให้เพื่อนแจ้งเพื่อนร่วมงานทางธุรกิจ หรือทางการกระดาษสำหรับชั้น นักเขียนต้อง
พิจารณาสิ่งที่คาดหวังของผู้ชมเป็นสิ่งที่พวกเขาสามารถและไม่สามารถทำสมมติฐานเกี่ยวกับ
ผู้ชมของพวกเขา และสิ่งที่ชนิดของทัศนคติบุคลิกภาพ / มาผ่านในการเขียนของพวกเขา เสียง , คํา
สำหรับลักษณะของการแสดงออกในการพูดหรือการเขียนของคุณเป็นอีกวิธีหนึ่งของการบอกว่า " ทัศนคติ " ใน
ทัศนคติผู้อ่านรับรู้เมื่อพวกเขาอ่านข้อความของคุณ หลายครั้งที่ผู้เขียนตั้งใจ
เลือกโทนที่ไม่เหมาะสมสำหรับการเขียนของพวกเขาซึ่งสามารถทำให้เกิดความเข้าใจผิดและ
แห้ว
เสียงที่มีอยู่ในคำพูดด้วย แต่เมื่อคุณกำลังพูดกับใคร ภาษาร่างกายของคุณและ
inflections เสียงให้ตัวชี้นำเกี่ยวกับทัศนคติของคุณ ดังนั้นความเข้าใจที่คลาดเคลื่อนน้อยลง . แต่
เขียนขาดคิวเหล่านั้น มีเพียงคำบนหน้า คุณต้องทำให้ทัศนคติของคุณชัดเจน
เพื่อผู้อ่านของคุณ นี่ไม่ใช่ง่ายๆ เลย และมันอาจใช้เวลาฝึก
ลองจินตนาการว่าคุณกำลังหิวและกำลังมองหาเพื่อนไปกินมื้อเที่ยงด้วย คุณจะถาม
คนคนนั้น จะร่วมมือกับคุณตอนนี้ จินตนาการว่า คุณกำลังถามคุณย่าของเธอด้วยคำถามเดียวกัน
แล้วเจ้านายของคุณ ? ลูกค้า ? ศาสตราจารย์เหรอ ? ท่านประธาน ? คุณอาจจะเลือก
เนื้อเพลงที่แตกต่างกันสำหรับแต่ละของบุคคลเหล่านี้ ทำไมถึงเป็นอย่างนั้น ?
เมื่อคุณนั่งลงเพื่อเขียน พิจารณาว่า ผู้ชมของคุณตกอยู่ในหนึ่งในประเภทเหล่านี้ ( หรือคนอื่น ๆที่คุณอาจมีความคิดของ
)ลองเลือกภาษาที่ดูเหมือนว่าเหมาะสมที่
ผู้ชม
เขียนวิชาการโดยปกติจะต้องเป็นทางการ มืออาชีพเสียง เพื่อให้คุณเขียนเพิ่มเติม
อย่างเป็นทางการ และ " วิชาการออกเสียง " ลองบางส่วนของข้อเสนอแนะด้านล่าง
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- asked the police officer in a slow Ameri
- วันหยุดสุดสัปดาห์ฉันอยากให้คุณนอนมากๆเพร
- We have the most ideas for finding plan
- คุณจะมาถึงเมืองไทยวันไหน
- Major Crimes on Series + every Thursday
- Partner he meand for me
- ม. ธุรกิจบัณฑิตย์
- ขอบคุณสำหรับช่วงเวลาที่ดี
- To make
- But many people say that dad face child
- สีลม
- washing.
- grew
- When I come to Thailand
- จริงๆฉันไม่ใช่ผู้หญิงที่เซ็กซี่เลยนะ
- I can't wait the time on September!! It
- ขอบคุณมากๆบอส สำหรับเค้ก
- ฉันชอบผู้ชายที่สามารถดูแลฉันได้ อารมณ์ดี
- คุณส่งเอกสารสำคัญมาให้ฉัน
- เรื่องนั้น ฉันทำไม่ได้หรอก มันไม่เหมาะสม
- คุณรู้ไหมหลายวันที่เราได้คุยกันคุณทำให้ฉ
- ฟาร์ม มีอะไรบ้าง
- What's the name of travel agent?
- let's go to the concert on Fridayi'm sor
