along a congested London street for

along a congested London street for 2 h, a decline in FEV1 and pulmonary
neutrophilic inflammation indicated that these effects were
associated with exposure to organic carbon and ultrafine particles
[10]. Results from a study of 36 children with asthma who were
exposed to air pollution showed a longitudinal association between
PM2.5 from indoor and outdoor sources with cough and wheeze
symptoms [11]. This study using a hybrid model linked daily signs
of cough and wheeze with PM2.5 exposure; the odds ratios with an
standard deviation increase in PM2.5 from indoor sources were 1.24
(cough) and 1.63 (wheeze), respectively. Ozone (O3) levels correlated
with wheezing, and cough correlated with indoor PM2.5 from
ambient sources. Evidence from a cross-sectional study investigating
the prevalence of irritative symptoms and chronic respiratory
symptoms among 109 workers exposed to PM as a result of incense
burning in a temple in Taiwan, and 118 unexposed workers in a
control group, indicated that chronic cough was common in the exposure
group [12]. That study also found that working in a temple
increased the risk of acute irritative symptoms of the nose and throat.
A study of 108 Swedish mild steel welders exposed to respirable
dust (RD), manganese (Mn), and O3 showed that the welders frequently
demonstrated job-related symptoms including nasal
obstruction (33%), ocular symptoms (28%), and hacking cough (24%)
[13]. According to that study, the geometric average exposures to
RD and inhaled Mn were 1.3 mg/m3 and 0.08 mg/m3, respectively.
Over 50% of Mn concentrations surpassed the occupational exposure
limit in Sweden. In 7019 subjects in Switzerland tested at
baseline in 1991 and followed up in 2002 and who were exposed
to PM10 during the 12 months before each health evaluation, the
mean of exposure to PM10 in 2002 was no higher than that in 1991
[14].

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทางถนนที่แออัดลอนดอน 2 h ปฏิเสธ FEV1 และปอดรูปอักเสบระบุว่า ผลกระทบเหล่านี้ได้เกี่ยวข้องกับปริมาณคาร์บอนอินทรีย์และ ultrafine อนุภาค[10] ผลจากการศึกษาของเด็กโรคหอบหืด 36 คนสัมผัสกับมลพิษทางอากาศที่แสดงให้เห็นความสัมพันธ์ระยะยาวระหว่างPM2.5 จากแหล่งทั้งในร่ม และกลางแจ้งกับไอและ wheezeอาการ [11] การศึกษานี้ใช้ไฮบริดสลีรุ่นป้ายประจำวันเชื่อมโยงไอและ wheeze PM2.5 ค่าแสง อัตราส่วนราคาต่อรองกับการส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานเพิ่ม PM2.5 จากแหล่งในร่มได้ 1.24(ไอ) และ 1.63 (wheeze), ตามลำดับ ความสัมพันธ์ระดับโอโซน (O3)หอบ และความสัมพันธ์กับ PM2.5 ในร่มจากไอแหล่งที่มาโดยรอบ หลักฐานจากการศึกษาภาคตัดขวางการตรวจสอบความชุก ของอาการ irritative และเรื้อรังทางเดินหายใจอาการระหว่าง 109 คนสัมผัสกับ PM จากธูปเขียนในวัดในไต้หวัน และ 118 unexposed คนในการกลุ่มควบคุม ระบุไอเรื้อรังที่พบบ่อยในการสัมผัสกลุ่ม [12] ที่การศึกษายังพบว่าการทำงานในวัดเพิ่มความเสี่ยงของอาการเฉียบพลัน irritative จมูกและคอการศึกษาของ 108 สวีเดนอ่อนเหล็ก welders สัมผัสปริมาณฝุ่นฝุ่น (RD), แมงกานีส (Mn), และ O3 แสดงให้เห็นว่าการ welders บ่อยแสดงอาการที่เกี่ยวข้องกับงานรวมถึงจมูกสิ่งกีดขวาง (33%), อาการตา (28%), และไอแฮ็ค (24%)[13] . ตามที่ศึกษา ระดับแสงเฉลี่ยเรขาคณิตเพื่อRD และ Mn ดมได้ 1.3 mg/m3 และ 0.08 mg/m3 ตามลำดับกว่า 50% ของความเข้มข้นของ Mn เกินอุบัติเหตุจากการจำกัดในสวีเดน ในสวิตเซอร์แลนด์ 7019 วัตถุทดสอบที่พื้นฐานใน 1991 และตามขึ้นใน 2002 และที่ได้สัมผัสการ PM10 ในระหว่าง 12 เดือนก่อนประเมินผลแต่ละสุขภาพ การความหมายของการสัมผัส PM10 ใน 2002 ได้ไม่สูงกว่าในปี 1991[14]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พร้อมแออัดสถานที่ลอนดอนเป็นเวลา 2 ชั่วโมงลดลงใน FEV1 และปอด
อักเสบ neutrophilic ชี้ให้เห็นว่าผลกระทบเหล่านี้ได้รับการ
เชื่อมโยงกับการสัมผัสกับสารอินทรีย์คาร์บอนและ ultrafine อนุภาค
[10] ผลจากการศึกษาของ 36 เด็กที่มีโรคหอบหืดที่เป็น
สัมผัสกับมลพิษทางอากาศแสดงให้เห็นความสัมพันธ์ระยะยาวระหว่าง
PM2.5 จากแหล่งน้ำในร่มและกลางแจ้งที่มีอาการไอและเสียงฮืด
อาการ [11] การศึกษาครั้งนี้ใช้รูปแบบไฮบริดที่เชื่อมโยงสัญญาณในชีวิตประจำวัน
ของไอและเสียงฮืด ๆ กับการเปิดรับ PM2.5; อัตราส่วนราคาต่อรองกับ
การเพิ่มขึ้นของส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานใน PM2.5 จากแหล่งน้ำในร่มเป็น 1.24
(ไอ) และ 1.63 (ฮือ) ตามลำดับ โอโซน (O3) ระดับความสัมพันธ์
กับหอบและไอมีความสัมพันธ์กับ PM2.5 ในร่มจาก
แหล่งที่มาโดยรอบ หลักฐานจากการศึกษาแบบตัดขวางตรวจสอบ
ความชุกของการเกิดการระคายเคืองและระบบทางเดินหายใจเรื้อรัง
อาการหมู่ 109 คนงานที่สัมผัสกับส่วนตัวเป็นผลมาจากธูป
เผาไหม้ในวัดในไต้หวันและ 118 คนงานยังไม่ได้ถ่ายใน
กลุ่มควบคุมชี้ให้เห็นว่าอาการไอเรื้อรังเป็นเรื่องธรรมดา ในการเปิดรับ
กลุ่ม [12] ว่าการศึกษายังพบว่าการทำงานในวัด
เพิ่มความเสี่ยงของการเกิดการระคายเคืองเฉียบพลันของจมูกและลำคอ.
การศึกษา 108 สวีเดนช่างเชื่อมเหล็กอ่อนสัมผัสกับทางเดินหายใจ
ฝุ่น (RD) แมงกานีส (Mn) และ O3 แสดงให้เห็นว่าช่างเชื่อมที่พบบ่อย
แสดงให้เห็นถึงอาการที่เกี่ยวข้องกับงานรวมทั้งจมูก
อุดตัน (33%) อาการตา (28%) และแฮ็คไอ (24%)
[13] จากการศึกษาพบว่าการเปิดรับเฉลี่ยเรขาคณิตเพื่อ
RD และสูดดมแมงกานีส 1.3 mg / m3 และ 0.08 mg / m3 ตามลำดับ.
กว่า 50% ของความเข้มข้น Mn ทะลุรับสาร
ขีด จำกัด ในสวีเดน ใน 7019 อาสาสมัครในประเทศสวิสเซอร์แลนด์ทดสอบที่
พื้นฐานในปี 1991 และตามมาในปี 2002 และผู้ที่ได้สัมผัส
จะ PM10 ในช่วง 12 เดือนก่อนที่จะประเมินผลสุขภาพ
ค่าเฉลี่ยของการสัมผัสกับ PM10 ในปี 2002 ก็ไม่ได้สูงกว่าในปี 1991
[14]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตามถนนลอนดอนแออัด 2 H , ลดลงใน fev1 และปอดneutrophilic การอักเสบพบว่าผลกระทบเหล่านี้ที่เกี่ยวข้องกับการเปิดรับข่าวสารและอนุภาคคาร์บอนอินทรีย์สด[ 10 ] ผลจากการศึกษาของเด็กที่มีโรคหอบหืดที่ 36สัมผัสกับมลพิษในอากาศ พบความสัมพันธ์ระยะยาวระหว่างpm2.5 จากในร่มและกลางแจ้งที่มากับไอและเสียงฮืดอาการ [ 11 ] การศึกษานี้ใช้รุ่นลูกผสมเชื่อมโยงสัญญาณทุกวันของไอ และอึดอัดกับการเดิมพัน pm2.5 ; อัตราส่วนกับส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานเพิ่มขึ้นเป็น 1.24 pm2.5 จากแหล่งภายใน( ไอ ) และ 1.63 ( wheeze ) ตามลำดับ โอโซน ( O3 ) ระดับความสัมพันธ์กับเสียงหอบ และไอมีความสัมพันธ์กับ pm2.5 ร่มจากแหล่งข้อมูลแวดล้อม หลักฐานจากการศึกษาภาคตัดขวางสืบสวนความชุกของ irritative อาการระบบทางเดินหายใจเรื้อรังและอาการของ 109 คนงานที่สัมผัสน. ผลของธูปเผาในวัดในไต้หวัน และ 118 อิ่มคนงานในกลุ่มควบคุม พบว่า ไอเรื้อรัง พบใน รับกลุ่ม [ 12 ] การศึกษานี้ยังพบว่าทำงานอยู่ในวัดเพิ่มความเสี่ยงของ irritative อาการเฉียบพลันของจมูก และคอการศึกษา 108 สวีเดนเหล็กอ่อนเชื่อมสัมผัสกับการหายใจฝุ่น ( 1 ) แมงกานีส ( Mn ) , O3 แสดงว่า welders บ่อยพบงานที่เกี่ยวข้องกับอาการ ได้แก่ จมูกสิ่งกีดขวาง ( 33% ) , อาการที่ตา ( 28% ) และไอ ( 24 เปอร์เซ็นต์ )[ 13 ] จากการศึกษาพบว่า ค่าเฉลี่ยเรขาคณิตชมRD และสูดดม MN เป็น 1.3 mg / m3 และ 0.08 mg / m3 ตามลำดับกว่า 50% ของปริมาณแมงกานีสทะลุการอาชีพจำกัดในสวีเดน ในการทดสอบที่ 7019 วิชาในสวิตเซอร์แลนด์พื้นฐานในปี 1991 และติดตามใน 2002 และที่ตากจะพบในช่วง 12 เดือนก่อนแต่ละสุขภาพการประเมินหมายถึงการพบใน 2002 ไม่สูงกว่าในปี 1991[ 14 ]