Two years ago, my friends and I dec

Two years ago, my friends and I decide to go to a special temple in my country. We wake up very early in the morning that day. We brought some fruit and drinks for breakfast. After we ate our fruits, we want to climb the mountain. We got to the temple about 10 a.m. lt was very beautiful. We stay there and talked, but after a while, we wanted to hike some more. We did not brought food, but we had some water, and we started climbing. We become tired, but we did not wanted to stop. We was thirsty too, but we did not had enough water Finally we met some people and they gave us drinks and helped us. That day, I learn to be very careful when I go hiking in the mountains.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สองปีที่ผ่านมา เพื่อนของฉันและฉันตัดสินใจไปวัดพิเศษในประเทศของฉัน เราตื่นเช้ามากในเช้าวันนั้น เรานำผลไม้และเครื่องดื่มบางอย่างสำหรับอาหารเช้า หลังจากที่เรากินผลไม้ของเรา เราต้องปีนเขา เราได้ไปวัดประมาณ 10.00 น.ลายสวยงามมาก เราเข้าพักมี และพูด แต่ หลังที่เราต้องเดินทางไกลบ้าง เราไม่ได้ไม่นำอาหาร แต่เรามีน้ำ และเราเริ่มปีนเขา เรากลายเป็นเหนื่อย แต่เราก็ไม่อยากหยุด เราคือกระหายน้ำมากเกินไป แต่เราก็ไม่มีน้ำเพียงพอในที่สุด เราพบบางคน และพวกเขาให้เราดื่ม และช่วยเรา วันที่ ฉันเรียนรู้ที่จะระมัดระวังมากเมื่อฉันไปเดินป่าบนภูเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สองปีที่ผ่านมาเพื่อนของฉันและฉันตัดสินใจที่จะไปวัดที่พิเศษในประเทศของฉัน เราตื่นขึ้นมามากในช่วงต้นในตอนเช้าวันนั้น เราได้นำผลไม้บางและเครื่องดื่มสำหรับอาหารเช้า หลังจากที่เรากินผลไม้ของเราเราต้องการที่จะปีนขึ้นไปบนภูเขา เราได้วัดที่เกี่ยวกับ 10:00 ลิตรเป็นภาพที่สวยงามมาก เราอยู่ที่นั่นและพูดคุย แต่หลังจากที่ในขณะที่เราต้องการที่จะยกขึ้นบางมากขึ้น เราไม่ได้นำอาหาร แต่เรามีน้ำบางส่วนและเราเริ่มต้นปีนเขา และเราจะเป็นเหนื่อย แต่เราไม่ได้อยากจะหยุด เรากระหายน้ำมากเกินไป แต่เราไม่ได้มีน้ำเพียงพอในที่สุดเราได้พบกับบางคนและพวกเขาให้ดื่มเราและช่วยให้เรา วันนั้นผมเรียนรู้ที่จะระมัดระวังเป็นอย่างมากเมื่อฉันไปเดินป่าในภูเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อสองปีก่อน เพื่อนของฉันและฉันตัดสินใจที่จะไปวัดพิเศษในประเทศของฉัน เราตื่นเช้ามากในวันนั้น เราเอาผลไม้และเครื่องดื่มสำหรับอาหารเช้า หลังจากเรากินผลไม้ของเรา เราต้องการที่จะปีนภูเขา เราไปถึงวัดประมาณ 10 โมง มันสวยงามมาก เราอยู่ตรงนั้นและพูด แต่พอสักพัก เราอยากไปบ้าง เราไม่ได้นำอาหารแต่เราต้องดื่มน้ำ และเราเริ่มปีนเขา เราก็เหนื่อย แต่เราไม่ได้ต้องการที่จะหยุด เราก็หิวเหมือนกัน แต่เราไม่ได้มีน้ำเพียงพอ สุดท้าย เราได้พบกับบางคน และเขาให้เราดื่ม และช่วยเรา วันนั้น ฉันเรียนรู้ที่จะระมัดระวังมากเมื่อฉันไปเดินป่าในภูเขา