Paper III In the intervention group

Paper III In the intervention group, the per cent remembered information sequences by receivers increased from 43.4% (SD 13.9%) during baseline to 52.6% (SD 14.6%) at follow-up (p=0.004). The corresponding figures for the comparison group were 51.3% (SD 17.8%) and 52.6% (SD 14.5%) (p=0.725). The median for structure of information during verbal reports improved in the intervention group: baseline 3 (range 0 to 17), follow-up 2 (range 0 to 12) (p=0.028). In the comparison group, no significant change was seen: baseline 3 (range 0 to 26), and follow-up 3 (range 0 to 10) (p=0.889). There was no significant change over time for interruptions in the intervention group: baseline 4 (range 0 to 66), follow-up 7.5 (range 0 to 25) (p=0.115), but in the comparison group the interruptions increased at follow-up: baseline 2 (range 0 to 64), follow-up 4 (0 to 28) (p=0.024). The duration for handover was non-significant over time for the intervention group and comparison group, and ranged between 20 and 524 seconds. To test whether the intervention and time had an effect on the information sequences remembered and whether this change over time differed between the two groups, controlling for variations in interruptions, we proceeded by using GEE. In the GEE models, we used the recalled information sequences as the dependent variable and the independent variables were the two groups (intervention and comparison) and time (baseline and follow-up), as well as an interaction effect (time*group) with interruptions as a covariate. In the first model performed, a non-significant interaction term was shown (p=0.219), indicating that change over time was not significantly different in the two groups. We

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กระดาษ III ในกลุ่มแทรกแซง ร้อยละจำลำดับข้อมูล โดยรับเพิ่มขึ้นจาก 43.4% (SD 13.9%) ระหว่างหลัก 52.6% (SD 14.6%) ที่ติดตาม (p = 0.004) ตัวเลขที่สอดคล้องกันสำหรับกลุ่มเปรียบเทียบได้ 51.3% (SD 17.8%) และ 52.6% (SD 14.5%) (p = 0.725) ค่ามัธยฐานสำหรับโครงสร้างของข้อมูลในระหว่างการรายงานด้วยวาจาการปรับปรุงในการแทรกแซงของกลุ่ม: พื้นฐาน 3 (ช่วง 0-17), ติดตาม 2 (ช่วง 0-12) (p = 0.028) เห็นไม่มีการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญในกลุ่มเปรียบเทียบ : พื้นฐาน 3 (ช่วง 0-26), และการติดตามผล 3 (ช่วง 0-10) (p = 0.889) มีการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญไม่มีเวลาสำหรับการขัดจังหวะในการแทรกแซงของกลุ่ม: พื้นฐาน 4 (ช่วง 0-66), ติดตาม 7.5 (ช่วง 0-25) (p = 0.115), แต่ในการเปรียบเทียบกลุ่มรบกวนเพิ่มที่ติดตาม: พื้นฐาน 2 (ช่วง 0 64), ติดตามผล 4 (0 ถึง 28) (p = 0.024) ระยะเวลาสำหรับการส่งมอบเป็นสำคัญที่ไม่ใช่ช่วงเวลาสำหรับการแทรกแซงและกลุ่มเปรียบเทียบ และอยู่ในช่วงระหว่าง 20 และ 524 วินาที การทดสอบว่าการแทรกแซงและเวลามีผลต่อลำดับของข้อมูลที่จำได้และว่าการเปลี่ยนแปลงช่วงเวลาแตกต่างระหว่างสองกลุ่ม ควบคุมเพื่อเปลี่ยนแปลงในการขัดจังหวะ เราก็เดินโดย GEE ในรุ่น GEE เราใช้ลำดับการเรียกคืนข้อมูลที่เป็นตัว และตัวแปรอิสระเป็นกลุ่ม (การแทรกแซงและการเปรียบเทียบ) และเวลา (ข้อมูลพื้นฐานและติดตามผล), สองและผลโต้ตอบ (เวลา * กลุ่ม) กับขัดจังหวะเป็น covariate ที่ ในรุ่นแรกทำ แสดงคำโต้ตอบไม่สำคัญ (p = 0.219), ระบุว่า เปลี่ยนแปลงตามเวลาไม่แตกต่างกันมากในกลุ่มสอง เรา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กระดาษที่สามในกลุ่มแทรกแซงที่ร้อยละจำลำดับข้อมูลโดยการรับเพิ่มขึ้นจาก 43.4% (SD 13.9%) ในช่วง baseline ถึง 52.6% (SD 14.6%) ที่ติดตาม (p = 0.004) ตัวเลขที่สอดคล้องกันสำหรับกลุ่มเปรียบเทียบเป็น 51.3% (SD 17.8%) และ 52.6% (SD 14.5%) (p = 0.725) ค่ามัธยฐานสำหรับโครงสร้างของข้อมูลในระหว่างการรายงานทางวาจาการปรับปรุงในกลุ่มแทรกแซง: พื้นฐาน 3 (ช่วง 0-17) ติดตาม 2 (ช่วง 0-12) (p = 0.028) ในกลุ่มเปรียบเทียบไม่มีการเปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญที่ถูกมอง: พื้นฐาน 3 (ช่วง 0-26) และติดตาม 3 (ช่วง 0-10) (p = 0.889) ไม่มีการเปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญในช่วงเวลาสำหรับการหยุดชะงักในกลุ่มแทรกแซงคือ: พื้นฐาน 4 (ช่วง 0-66) ติดตาม 7.5 (ช่วง 0-25) (p = 0.115) แต่ในกลุ่มเปรียบเทียบการหยุดชะงักที่เพิ่มขึ้นต่อไปนี้ ขึ้น: พื้นฐาน 2 (ช่วง 0-64) ติดตาม 4 (0-28) (p = 0.024) สำหรับระยะเวลาการส่งมอบเป็นที่ไม่ใช่อย่างมีนัยสำคัญในช่วงเวลาสำหรับกลุ่มแทรกแซงและการเปรียบเทียบสินค้ากลุ่มและอยู่ในช่วงระหว่าง 20 และ 524 วินาที เพื่อทดสอบว่าการแทรกแซงและเวลาที่มีผลต่อการลำดับข้อมูลที่จำได้และไม่ว่าการเปลี่ยนแปลงนี้ในช่วงเวลาที่แตกต่างกันระหว่างสองกลุ่มควบคุมสำหรับรูปแบบในการหยุดชะงักของเราดำเนินการโดยใช้ GEE ในรุ่น GEE เราใช้ลำดับข้อมูลจำได้ว่าเป็นตัวแปรตามและตัวแปรอิสระทั้งสองกลุ่ม (การแทรกแซงและการเปรียบเทียบ) และเวลา (พื้นฐานและการติดตาม) เช่นเดียวกับผลการปฏิสัมพันธ์ (เวลากลุ่ม *) ด้วย การหยุดชะงักเป็นตัวแปรร่วม ในรุ่นแรกที่ดำเนินการในระยะการทำงานร่วมกันอย่างมีนัยสำคัญที่ไม่ได้ถูกนำมาแสดง (p = 0.219) แสดงให้เห็นว่าการเปลี่ยนแปลงในช่วงเวลาที่ไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญในทั้งสองกลุ่ม เรา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3 กระดาษในกลุ่ม , ร้อยละจำข้อมูลลำดับโดยการเพิ่มขึ้นจาก 43.4 % ( SD 13.9 % ) ในช่วงก่อนถึง 52.6 % ( SD ร้อยละ 14.6 ) ที่ติดตาม ( p = 0.004 ) ตัวเลขที่สอดคล้องกันสำหรับกลุ่มเปรียบเทียบเป็น 51.3 % ( SD 17.8 % ) และ 52.6 % ( SD 14.5 % ) ( p = 0.725 ) โดยโครงสร้างของข้อมูลในรายงานด้วยวาจาที่เพิ่มขึ้นในกลุ่ม : พื้นฐาน 3 ( ช่วง 0 ถึง 17 ) ติดตาม 2 ( ช่วง 0 ถึง 12 ) ( p = 0.028 ) ในกลุ่มควบคุมไม่พบการเปลี่ยนแปลงที่เห็น : พื้นฐาน 3 ( ช่วง 0 ถึง 26 ) และติดตามผล 3 ( ช่วง 0 ถึง 10 ) ( p = 0.889 ) ผลการเปลี่ยนแปลงตลอดเวลาสำหรับการหยุดชะงักในกลุ่ม : พื้นฐาน 4 ( ช่วง 0 ถึง 66 ) , ติดตาม 7.5 ( ช่วง 0 ถึง 25 ) ( p = 0.115 ) แต่ในการเปรียบเทียบการเพิ่มกลุ่มที่ติดตาม : พื้นฐาน 2 ( ช่วง 0 ถึง 64 ) , ติดตามผล 4 ( 0 ถึง 28 ) ( p = 0.024 ) ระยะเวลาส่งมอบคือไม่สําคัญตลอดเวลาสำหรับการแทรกแซงกลุ่มและกลุ่มเปรียบเทียบ และอยู่ในช่วงระหว่าง 20 และ 524 วินาที เพื่อทดสอบว่า การแทรกแซงและเวลามีผลต่อข้อมูลลําดับและจำได้ว่าเวลาเปลี่ยนที่แตกต่างระหว่างสองกลุ่ม ควบคุมการหยุดชะงัก เราก็ด้วย เชอะ ในจีรุ่นที่เราใช้เรียกข้อมูลลำดับเป็นตัวแปรตามและตัวแปรอิสระที่ศึกษากลุ่มที่ 2 ( การแทรกแซงและการเปรียบเทียบ ) และเวลา ( พื้นฐานและการติดตาม ) , เช่นเดียวกับการปฏิสัมพันธ์ ( กลุ่มเวลา * ) กับการขัดจังหวะเป็นขณะ ในรุ่นแรกการปฏิสัมพันธ์ในระยะไม่แสดง ( P = ซื้อขาย ) แสดงว่าการเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา ไม่แตกต่างกันในทั้งสองกลุ่ม เรา