Since the introduction of steel-hul

Since the introduction of steel-hulled vessels around 120 years ago, water has been used as ballast to stabilize vessels at sea. Ballast water is pumped in to maintain safe operating conditions throughout a voyage. This practice reduces stress on the hull, provides transverse stability, improves propulsion and manoeuvrability, and compensates for weight changes in various cargo load levels and due to fuel and water consumption.​

While ballast water is essential for safe and efficient modern shipping operations, it may pose serious ecological, economic and health problems due to the multitude of marine species carried in ships’ ballast water. These include bacteria, microbes, small invertebrates, eggs, cysts and larvae of various species. The transferred species may survive to establish a reproductive population in the host environment, becoming invasive, out-competing native species and multiplying into pest proportions.

Scientists first recognized the signs of an alien species introduction after a mass occurrence of the Asian phytoplankton algae Odontella (Biddulphia sinensis) in the North Sea in 1903. But it was not until the 1970s that the scientific community began reviewing the problem in detail. In the late 1980s, Canada and Australia were among countries experiencing particular problems with invasive species, and they brought their concerns to the attention of IMO's Marine Environment Protection Committee (MEPC).

The problem of invasive species in ships’ ballast water is largely due to the expanded trade and traffic volume over the last few decades and, since the volumes of seaborne trade continue to increase, the problem may not yet have reached its peak yet. The effects in many areas of the world have been devastating. Quantitative data show that the rate of bio-invasions is continuing to increase at an alarming rate and new areas are being invaded all the time.



The spread of invasive species is now recognized as one of the greatest threats to the ecological and the economic well being of the planet. These species are causing enormous damage to biodiversity and the valuable natural riches of the earth upon which we depend. Direct and indirect health effects are becoming increasingly serious and the damage to the environment is often irreversible.



For some examples of aquatic bio-invasions causing major impact please click here. It should be noted, however, that there are hundreds of other serious invasions which have been or are in the process of being recorded around the world.

Global response
Preventing the transfer of invasive species and coordinating a timely and effective response to invasions will require cooperation and collaboration among governments, economic sectors, non-governmental organizations and international treaty organizations; the UN Convention on the Law of the Sea provides the global framework by requiring States to work together “to prevent, reduce and control human caused pollution of the marine environment, including the intentional or accidental introduction of harmful or alien species to a particular part of the marine environment.”

IMO has been at the front of the international effort by taking the lead in addressing the transfer of invasive aquatic species (IAS) through shipping. In 1991 the MEPC adopted the International Guidelines for preventing the introduction of unwanted aquatic organisms and pathogens from ships' ballast water and sediment discharges (resolution MEPC.50(31)); while the United Nations Conference on Environment and Development (UNCED), held in Rio de Janeiro in 1992, recognized the issue as a major international concern.

In November 1993, the IMO Assembly adopted resolution A.774(18) based on the 1991 Guidelines requesting the MEPC and the MSC to keep the Guidelines under review with a view to developing internationally applicable, legally-binding provisions. While continuing its work towards the development of an international treaty, the Organization adopted, in November 1997, resolution A.868(20) - Guidelines for the control and management of ships' ballast water to minimize the transfer of harmful aquatic organisms and pathogens, inviting its Member States to use these new guidelines when addressing the issue of IAS.



After more than 14 years of complex negotiations between IMO Member States, the International Convention for the Control and Management of Ships' Ballast Water and Sediments (BWM Convention) was adopted by consensus at a Diplomatic Conference held at IMO Headquarters in London on 13 February 2004. In his opening address to the Conference the Secretary-General of IMO stated that the new Convention will represent a significant step towards protecting the marine environment for this and future generations. “Our duty to our children and their children cannot be over-stated. I am sure we would all wish them to inherit a world with clean, productive, safe and secure seas – and the outcome of this Conference, by staving off an increasingly serious threat, will be essential to ensuring this is so”.



The Convention will require all ships to implement a ballast water management Plan. All ships will have to carry a Ballast Water Record Book and will be required to carry out ballast water management procedures to a given standard. Parties to the Convention are given the option to take additional measures which are subject to criteria set out in the Convention and to IMO guidelines.​

Several articles and regulations of the BWM Convention refer to guidelines to be developed by the Organization and Conference resolution 1 invited IMO to develop these guidelines as a matter of urgency and adopt them as soon as practicable and, in any case, before the entry into force of the Convention, with a view to facilitate global and uniform implementation of the instrument.

The MEPC, at its fifty-first session in April 2004, approved a programme for the development of guidelines and procedures for uniform implementation of the BWM Convention, listed in Conference resolution 1, including additional guidance required but not listed in the resolution. The programme was further expanded at the fifty-third session of the MEPC in July 2005 to develop and adopt 14 sets of Guidelines, the last one being adopted by resolution MEPC.173(58) in October 2008. The Guidelines and other relevant guidance documents can be found here .

Approval of ballast water management systems
During the Convention development process, considerable efforts were made to formulate appropriate standards for ballast water management. They are the ballast water exchange standard and the ballast water performance standard. Ships performing ballast water exchange shall do so with an efficiency of 95 per cent volumetric exchange of ballast water and ships using a ballast water management system (BWMS) shall meet a performance standard based on agreed numbers of organisms per unit of volume.

Regulation D-3 of the BWM Convention requires that ballast water management systems used to comply with the Convention must be approved by the Administration taking into account the Guidelines for approval of ballast water management systems (G8).



Regulation D-3 also requires that ballast water management systems which make use of Active Substances to comply with the Convention shall be approved by IMO in accordance with the Procedure for approval of ballast water management systems that make use of Active Substances (G9). Procedure (G9) consists of a two-tier process – Basic and Final Approval – to ensure that the ballast water management system does not pose unreasonable risk to the environment, human health, property or resources.



A technical group of experts has been established under the auspices of GESAMP to review the proposals submitted for approval of ballast water management systems that make use of Active Substances. The GESAMP Ballast Water Working Group (GESAMP-BWWG) reports to the Organization on whether such a proposal presents unreasonable risks in accordance with the criteria specified in the Procedure for approval of ballast water management systems that make use of Active Substances. For more detailed information regarding the ballast water treatment technologies please click here.

The Convention requires a review to be undertaken in order to determine whether appropriate technologies are available to achieve the standard. MEPC has conducted a number of such reviews and agreed that appropriate technologies are available to achieve the standard contained in regulation D-2 of the BWM Convention.



BWM Convention status


The Convention will enter into force 12 months after ratification by 30 States, representing 35 per cent of world merchant shipping tonnage. For the current ratification status please click here Status of Conventions.

The adoption of all the required Guidelines for the uniform implementation of the BWM Convention and the approval and certification of modern ballast water treatment technologies have removed the major barriers to the ratification of the instrument and a number of additional countries have indicated their intention to accede to this Convention in the near future.​

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตั้งแต่การแนะนำของ hulled เหล็กเรือประมาณ 120 ปีที่ผ่านมา น้ำใช้บัลลาสต์เพื่อรักษาเสถียรภาพเรือในทะเล น้ำอับเฉาจะสูบในการรักษาสภาพการปฏิบัติงานปลอดภัยตลอดการเดินทาง แบบฝึกหัดนี้ช่วยลดความเครียดในตัวเรือ มีเสถียรภาพ transverse การขับเคลื่อนและ manoeuvrability และชดเชยน้ำหนักเปลี่ยนแปลง ในระดับการผลิตสินค้าต่าง ๆ และเนื่อง จากปริมาณการใช้น้ำมันเชื้อเพลิงและน้ำต่าง ๆในขณะที่บัลลาสต์น้ำเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับการดำเนินการจัดส่งที่ทันสมัยปลอดภัย และมีประสิทธิภาพ มันอาจทำให้เกิดร้ายแรงทางเศรษฐกิจ ระบบนิเวศ และปัญหาสุขภาพจากความหลากหลายของพันธุ์สัตว์น้ำทำน้ำอับเฉาของเรือได้ ซึ่งรวมถึงแบคทีเรีย จุลินทรีย์ invertebrates เล็ก ไข่ ซีสต์ และตัวอ่อนของพันธุ์ต่าง ๆ ชนิดการโอนย้ายอาจอยู่รอดสร้างสืบพันธุ์ประชากรในสภาพแวดล้อมการโฮสต์ กลายเป็น รุกราน เข้าแข่งขันพันธุ์พื้นเมือง และคูณในสัดส่วนต่าง ๆ ของพืชนักวิทยาศาสตร์รู้จำเครื่องหมายของคนต่างด้าวพันธุ์แนะนำหลังจากเกิดมวลสาหร่าย phytoplankton เอเชีย Odontella (Biddulphia sinensis) ในทะเลเหนือใน 1903 แต่ก็ไม่จนถึงทศวรรษ 1970 ว่า ชุมชนวิทยาศาสตร์เริ่มพิจารณาปัญหาในรายละเอียด ในปลายทศวรรษ 1980 แคนาดาและออสเตรเลียได้ระหว่างประเทศที่ประสบปัญหาเฉพาะกับพันธุ์รุกราน และพวกเขานำผู้ให้ความสนใจของ IMO ของทะเลสภาพแวดล้อมป้องกันกรรมการ (MEPC)ปัญหาพันธุ์รุกรานในน้ำอับเฉาของเรือเป็นส่วนใหญ่เนื่องจากการขยายการค้าและปริมาณไม่กี่ทศวรรษ และ เนื่องจากวอลุ่มการค้า seaborne ยังคงเพิ่มขึ้น ปัญหาอาจยังไม่ได้ถึงจุดสูงสุดของยัง ผลกระทบในหลายพื้นที่ของโลกได้ถูกทำลายล้าง ข้อมูลเชิงปริมาณที่แสดงว่า อัตราการรุกรานทางชีวภาพอย่างต่อเนื่องเพิ่มขึ้นในอัตราน่าเป็นห่วง และพื้นที่ใหม่การบุกตลอดเวลาขณะนี้มีการรับรู้การแพร่กระจายพันธุ์รุกรานเป็นหนึ่งในที่สุดต่อการที่ระบบนิเวศและเศรษฐกิจมีสุขภาพดีของโลก พันธุ์เหล่านี้ทำให้เกิดความเสียหายใหญ่หลวงกับความหลากหลายทางชีวภาพและริชเชสธรรมชาติอันมีค่าของแผ่นดินซึ่งเราขึ้น ผลกระทบทางตรง และทางอ้อมจะกลายเป็นร้ายแรงมากขึ้น และมักจะเป็นความเสียหายต่อสิ่งแวดล้อมให้กรุณาคลิกที่นี่สำหรับตัวอย่างน้ำชีวภาพรุกรานก่อให้เกิดผลกระทบที่สำคัญ มันควรจดบันทึก อย่างไรก็ตาม ว่า มีหลายร้อยอื่น ๆ รุกรานรุนแรงที่ได้รับ หรืออยู่ระหว่างถูกบันทึกโลกตอบรับทั่วโลกป้องกันการโอนย้ายพันธุ์รุกราน และมาตรการอย่างทันท่วงที และมีประสิทธิภาพเพื่อรุกรานจะต้องร่วมมือและความร่วมมือระหว่างรัฐบาล ภาค องค์กรเอกชน และ องค์กรระหว่างประเทศสนธิสัญญา อนุสัญญาสหประชาชาติว่าด้วยกฎหมายทะเลให้กรอบสากล โดยกำหนดให้สถานะการทำงานร่วมกัน "เพื่อป้องกัน ลด และควบคุมมลพิษสาเหตุมนุษย์สภาพแวดล้อมทางทะเล รวมทั้งโดยตั้งใจ หรือไม่ตั้งใจแนะนำพันธุ์ที่เป็นอันตราย หรือคนต่างด้าวเฉพาะบางส่วนของน้ำทะเล"IMO ได้ที่ด้านหน้าของความพยายามระหว่างประเทศ โดยมีเป้าหมายในการแก้ปัญหาการโอนย้ายพันธุ์รุกรานสัตว์น้ำ (IAS) โดยจัดส่ง ในปีพ.ศ. 2534 MEPC นำนานาชาติแนวทางป้องกันเบื้องต้นของชีวิตที่ไม่ต้องการน้ำและโรคจากน้ำอับเฉาของเรือและตะกอนปล่อย (ความละเอียด MEPC.50(31)) ในขณะที่การประชุมสหประชาชาติเกี่ยวกับสิ่งแวดล้อมและการพัฒนา (UNCED), จัดในริโอเดอจาเนโรในปี 1992 รู้ปัญหาเป็นกังวลนานาชาติสำคัญในเดือน 1993 พฤศจิกายน แอสเซมบลี IMO นำความละเอียด A.774(18) ตามแนว 1991 ขอ MEPC การและหลักการให้คำแนะนำระหว่างการทบทวนเพื่อพัฒนาบทบัญญัติเกี่ยวข้องในระดับสากล ผล ผูกพันตามกฎหมาย ในขณะที่ดำเนินการต่องานต่อการพัฒนาของการสนธิ องค์กร ในเดือน 1997 พฤศจิกายน ความละเอียด A.868(20) - แนวทางสำหรับการควบคุมและจัดการน้ำอับเฉาของเรือเพื่อลดการโอนของสิ่งมีชีวิตสัตว์น้ำที่เป็นอันตรายและโรค เชิญของรัฐสมาชิกจะใช้แนวทางเหล่านี้ใหม่เมื่อกำหนดปัญหาของ IAS ถึงหลังจากกว่า 14 ปีของการเจรจาระหว่างรัฐสมาชิก IMO ซับซ้อน อนุสัญญาระหว่างประเทศสำหรับการควบคุม และจัดการของเรือของ น้ำอับเฉา และตะกอน (BWM ประชุม) ถูกนำมาใช้ตามมติในการประชุมทางการทูตที่จัดขึ้นที่สำนักงานใหญ่ของ IMO ในลอนดอนวันที่ 13 2547 กุมภาพันธ์ ในที่อยู่ของเขาเปิดประชุม เลขาธิการ IMO ระบุว่า อนุสัญญาจะแสดงถึงขั้นตอนสำคัญต่อการปกป้องสภาพแวดล้อมทางทะเลนี้และอนุชนรุ่นหลัง "หน้าที่ของเราให้เด็กของเราและลูก ๆ ไม่ได้ระบุไว้มากเกินไป ฉันว่า เราจะต้องทั้งหมดที่สืบทอดโลกสะอาด มีประสิทธิภาพ ปลอดภัย และทางทะเล – และผลของการประชุมนี้ โดย staving ปิดคุกคามรุนแรงมากขึ้น พวกเขาจะจำใจเป็น"การประชุมจะต้องใช้เรือทั้งหมดสามารถจัดการน้ำอับเฉาแผน เรือทุกลำจะต้องมีหนังสือคอร์ดน้ำอับเฉา และจะต้องดำเนินการขั้นตอนการจัดการน้ำอับเฉามาตรฐานกำหนด ภาคีอนุสัญญาได้เลือกที่จะใช้มาตรการเพิ่มเติมซึ่งจะขึ้นอยู่กับเกณฑ์ที่กำหนด ในแบบแผน และแนวทาง IMOหลายบทความและข้อบังคับของการประชุม BWM ถึงแนวทางการพัฒนา โดยองค์กร และประชุมความละเอียด 1 เชิญ IMO เพื่อพัฒนาแนวทางเหล่านี้เป็นเรื่องเร่งด่วน และนำมาใช้ให้เป็นเร็ว ๆ นี้ เป็น practicable และ,, ก่อนเข้ากองทัพของการประชุม มีมุมมองเพื่อให้ง่ายต่อการใช้งานทั่วโลก และรูปตราMEPC ที่เซสชันของสิบครั้งแรกในเดือน 2004 เมษายน อนุมัติโครงการสำหรับการพัฒนาแนวทางและขั้นตอนสำหรับเครื่องแบบปฏิบัติตามอนุสัญญานี้ BWM ในประชุมความละเอียด 1 รวมทั้งคำแนะนำเพิ่มเติมจำเป็น แต่ไม่แสดงในการแก้ปัญหา โปรแกรมเพิ่มเติมถูกกระจายในภาค MEPC สิบสามใน 2548 กรกฎาคมในการพัฒนา และนำแนวทาง ชุด 14 วันสุดท้ายที่ถูกนำ โดยความละเอียด MEPC.173(58) ในเดือน 2008 ตุลาคม คำแนะนำและเอกสารคำแนะนำที่เกี่ยวข้องอื่น ๆ สามารถพบได้ที่นี่อนุมัติระบบการจัดการน้ำอับเฉาระหว่างการประชุมพัฒนา ความพยายามจำนวนมากได้ทำการกำหนดมาตรฐานที่เหมาะสมสำหรับการจัดการน้ำอับเฉา พวกเขาจะแลกน้ำบัลลาสต์มีมาตรฐานและประสิทธิภาพบัลลาสต์น้ำที่มาตรฐาน การแลกเปลี่ยนน้ำอับเฉาของเรือจะทำ ด้วยประสิทธิภาพในการแลกเปลี่ยน volumetric ร้อยละ 95 ของน้ำอับเฉา และเรือที่ใช้ระบบการจัดการน้ำอับเฉา (BWMS) จะตรงกับมาตรฐานประสิทธิภาพการทำงานตามจำนวนสิ่งมีชีวิตต่อหน่วยของปริมาณที่ตกลง3 D บังคับของอนุสัญญา BWM ต้องว่า ต้องได้รับอนุมัติระบบการจัดการน้ำอับเฉาใช้ให้สอดคล้องกับแบบแผนโดยคำนึงถึงแนวทางในการอนุมัติระบบการจัดการน้ำอับเฉา (G8)ระเบียบ D-3 ยังต้องจัดการน้ำอับเฉาที่จะอนุมัติระบบซึ่งทำให้ใช้สารที่ใช้งานอยู่เพื่อให้สอดคล้องกับอนุสัญญา โดย IMO ตามขั้นตอนในการอนุมัติระบบบริหารน้ำอับเฉาที่ใช้สารที่ใช้งานอยู่ (G9) ขั้นตอน (G9) ประกอบด้วยกระบวนการแบบสองระดับ – Basic และอนุมัติขั้นสุดท้าย – เพื่อให้แน่ใจว่า ระบบการจัดการน้ำอับเฉาไม่เสี่ยง unreasonable เพื่อสิ่งแวดล้อม สุขภาพมนุษย์ ทรัพย์สิน หรือทรัพยากรมีการสร้างผู้เชี่ยวชาญทางเทคนิคภายใต้ปฎิบัติการของ GESAMP เพื่อตรวจสอบข้อเสนอการส่งสำหรับการอนุมัติระบบบริหารน้ำอับเฉาที่ใช้สารที่ใช้งานอยู่ GESAMP อับเฉาน้ำทำงาน ได้ (GESAMP-BWWG) รายงานองค์กรบนว่าข้อเสนอดังกล่าวแสดงความเสี่ยง unreasonable ตามเงื่อนไขที่ระบุในขั้นตอนในการอนุมัติระบบบริหารน้ำอับเฉาที่ใช้สารที่ใช้งานอยู่ สำหรับข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับน้ำอับเฉา เทคโนโลยีรักษากรุณาคลิกที่นี่การประชุมต้องมีการตรวจสอบที่จะดำเนินการเพื่อกำหนดว่า มีการบรรลุมาตรฐานเทคโนโลยีที่เหมาะสม MEPC ได้ดำเนินการจำนวนรีวิวดังกล่าว และตกลงเทคโนโลยีที่เหมาะสมเพื่อให้บรรลุมาตรฐานที่มีอยู่ในระเบียบ D 2 ของอนุสัญญา BWM ประชุม BWM สถานะการประชุมจะการใช้บังคับ 12 เดือนหลังจากการให้สัตยาบัน โดยประเทศอเมริกา 30 แสดงถึงร้อยละ 35 ของโลกจัดส่งค้า tonnage สำหรับการให้สัตยาบันปัจจุบัน สถานะกรุณาคลิกที่นี่สถานะของแผน ยอมรับแนวทางที่จำเป็นทั้งหมดสำหรับนำรูป ประชุม BWM และอนุมัติและการรับรองของบัลลาสต์ที่ทันสมัยเทคโนโลยีการบำบัดน้ำมีเอาอุปสรรคหลัก ๆ ให้สัตยาบันตรา และหลายประเทศได้แสดงให้เห็นความตั้งใจของพวกเขารับปากกับอนุสัญญานี้ในอนาคตอันใกล้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตั้งแต่การแนะนำของเรือเหล็กปลาประมาณ 120 ปีที่ผ่านมาน้ำได้ถูกใช้เป็นบัลลาสต์ที่จะรักษาเสถียรภาพเรือในทะเล น้ำบัลลาสต์จะสูบในที่จะรักษาสภาพการทำงานที่ปลอดภัยตลอดการเดินทาง วิธีนี้จะช่วยลดความเครียดในเรือที่ให้ความมั่นคงขวางช่วยเพิ่มการขับเคลื่อนและความคล่องแคล่วและชดเชยสำหรับการเปลี่ยนแปลงในระดับน้ำหนักโหลดขนส่งสินค้าต่างๆและเนื่องจากน้ำมันเชื้อเพลิงและการใช้น้ำ. ในขณะที่น้ำบัลลาสต์เป็นสิ่งจำเป็นสำหรับการดำเนินการจัดส่งสินค้าที่ทันสมัยปลอดภัยและมีประสิทธิภาพมัน อาจก่อให้เกิดระบบนิเวศที่ร้ายแรงปัญหาเศรษฐกิจและสุขภาพอันเนื่องมาจากความหลากหลายของพันธุ์สัตว์น้ำดำเนินการในน้ำอับเฉาเรือ เหล่านี้รวมถึงแบคทีเรียจุลินทรีย์แบคทีเรียขนาดเล็ก, ไข่, ซีสต์และตัวอ่อนของสิ่งมีชีวิตต่างๆ โอนสายพันธุ์อาจอยู่รอดได้ในการสร้างประชากรสืบพันธุ์ในสภาพแวดล้อมโฮสต์กลายรุกรานออกจากการแข่งขันพันธุ์พื้นเมืองและคูณเข้าไปในสัดส่วนศัตรูพืช. นักวิทยาศาสตร์คนแรกที่ได้รับการยอมรับสัญญาณของการแนะนำชนิดพันธุ์ต่างถิ่นที่เกิดขึ้นหลังจากที่มวลของสาหร่ายแพลงก์ตอนพืชในเอเชีย Odontella ( Biddulphia sinensis) ในทะเลเหนือในปี 1903 แต่มันไม่ได้จนกว่า 1970 ที่ชุมชนวิทยาศาสตร์เริ่มการตรวจสอบปัญหาในรายละเอียด ในช่วงปลายทศวรรษที่ 1980, แคนาดาและออสเตรเลียเป็นหนึ่งในกลุ่มประเทศที่ประสบปัญหาโดยเฉพาะอย่างยิ่งกับการแพร่กระจายพันธุ์และพวกเขานำความกังวลถึงความสนใจของ IMO ของสิ่งแวดล้อมทางทะเลคณะกรรมการคุ้มครอง (MEPC). ปัญหาของการแพร่กระจายพันธุ์ในน้ำอับเฉาเรือเป็นส่วนใหญ่เนื่องจาก การค้าการขยายตัวและปริมาณการจราจรในช่วงไม่กี่ทศวรรษที่ผ่านมาและเนื่องจากปริมาณของการค้าทางทะเลยังคงเพิ่มขึ้นปัญหาอาจยังไม่ได้ถึงจุดสูงสุดของมันยัง ผลกระทบในหลายพื้นที่ของโลกที่ได้รับการทำลายล้าง ข้อมูลเชิงปริมาณแสดงให้เห็นว่าอัตราการรุกรานชีวภาพยังคงเพิ่มขึ้นในอัตราที่น่าตกใจและพื้นที่ใหม่ที่ถูกบุกเข้ามาตลอดเวลา. การแพร่กระจายของชนิดแพร่กระจายได้รับการยอมรับในขณะนี้เป็นหนึ่งในภัยคุกคามที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของระบบนิเวศและเศรษฐกิจเป็นอย่างดี ของดาวเคราะห์ สายพันธุ์เหล่านี้จะก่อให้เกิดความเสียหายอย่างใหญ่หลวงให้กับความหลากหลายทางชีวภาพและความมั่งคั่งธรรมชาติที่มีคุณค่าของแผ่นดินตามที่เราขึ้นอยู่กับ ผลกระทบต่อสุขภาพโดยตรงและโดยอ้อมจะกลายเป็นที่รุนแรงมากขึ้นและความเสียหายต่อสภาพแวดล้อมที่มักจะเป็นกลับไม่ได้. สำหรับตัวอย่างบางส่วนของการรุกรานชีวภาพน้ำก่อให้เกิดผลกระทบที่สำคัญโปรดคลิกที่นี่ มันควรจะสังเกตเห็นอย่างไรว่ามีหลายร้อยของการรุกรานร้ายแรงอื่น ๆ ที่ได้รับหรืออยู่ในกระบวนการของการถูกบันทึกไว้ทั่วโลก. ทั่วโลกตอบสนองการป้องกันการโอนชนิดแพร่กระจายและประสานงานการตอบสนองทันเวลาและมีประสิทธิภาพในการรุกรานจะต้องมีความร่วมมือ และความร่วมมือระหว่างภาครัฐภาคเศรษฐกิจองค์กรที่ไม่ใช่ภาครัฐและองค์กรสนธิสัญญาระหว่างประเทศ อนุสัญญาสหประชาชาติว่าด้วยกฎหมายทะเลให้กรอบการทำงานระดับโลกโดยการกำหนดให้สหรัฐอเมริกาที่จะทำงานร่วมกัน "เพื่อป้องกันลดและควบคุมมลพิษที่เกิดของมนุษย์ในสภาพแวดล้อมทางทะเลรวมทั้งการแนะนำโดยเจตนาหรือไม่ตั้งใจของสายพันธุ์ที่เป็นอันตรายหรือคนต่างด้าวที่จะเป็นส่วนหนึ่งของ สภาพแวดล้อมทางทะเล. " IMO ได้รับที่ด้านหน้าของความพยายามของนานาชาติจากการเป็นผู้นำในการแก้ไขการโอนรุกรานสัตว์น้ำ (IAS) ผ่านการจัดส่งสินค้า ในปี 1991 MEPC นำแนวทางระหว่างประเทศเพื่อป้องกันไม่ให้การแนะนำของสิ่งมีชีวิตที่ไม่พึงประสงค์และเชื้อโรคจากน้ำอับเฉาเรือและปล่อยตะกอน (ความละเอียด MEPC.50 (31)); ในขณะที่การประชุมสหประชาชาติว่าด้วยสิ่งแวดล้อมและการพัฒนา (UNCED) ที่จัดขึ้นในริโอเดอจาเนโรในปี 1992 ได้รับการยอมรับว่าเป็นปัญหาที่สำคัญความกังวลระหว่างประเทศ. ในเดือนพฤศจิกายนปี 1993 สภา IMO A.774 นำมาใช้ความละเอียด (18) ตามแนวทาง 1991 ขอ MEPC และ MSC เพื่อให้แนวทางภายใต้การทบทวนที่มีมุมมองในการพัฒนาในระดับสากลที่ใช้บังคับบทบัญญัติที่มีผลผูกพันตามกฎหมาย ขณะที่ยังคงทำงานที่มีต่อการพัฒนาของสนธิสัญญาระหว่างประเทศองค์กรนำมาใช้ในเดือนพฤศจิกายนปี 1997 A.868 ความละเอียด (20) - แนวทางสำหรับการควบคุมและการบริหารจัดการน้ำอับเฉาเรือเพื่อลดการโอนมีชีวิตในน้ำที่เป็นอันตรายและเชื้อโรค, เชิญชวนให้ประเทศสมาชิกที่จะใช้แนวทางใหม่ ๆ เหล่านี้เมื่อแก้ไขปัญหาของ IAS. หลังจากกว่า 14 ปีของการเจรจาที่ซับซ้อนระหว่าง IMO ประเทศสมาชิกอนุสัญญาระหว่างประเทศเพื่อการควบคุมและบริหารจัดการเรือน้ำบัลลาสต์และตะกอน (BWM ประชุม) ถูกนำมาใช้ โดยฉันทามติที่ประชุมทูตจัดขึ้นที่สำนักงานใหญ่ IMO ในกรุงลอนดอนเมื่อวันที่ 13 กุมภาพันธ์ 2004 ในที่อยู่ของเขาที่จะเปิดการประชุมเลขาธิการ IMO ระบุว่าการประชุมใหม่จะเป็นตัวแทนของขั้นตอนที่สำคัญต่อการปกป้องสิ่งแวดล้อมทางทะเลนี้และคนรุ่นอนาคต . "หน้าที่ของเราให้กับเด็กและเด็กของพวกเขาเราไม่สามารถมากกว่าที่ระบุไว้ ผมมั่นใจว่าเราทุกคนจะต้องการให้พวกเขาจะได้รับมรดกโลกด้วยการทำความสะอาด, การผลิตที่ปลอดภัยและเชื่อถือได้ของทะเล -. และผลของการประชุมนี้โดย staving ปิดภัยคุกคามที่ร้ายแรงมากขึ้นจะเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อให้มั่นใจว่าเป็นเช่นนี้ " การประชุมจะ ต้องใช้เรือในการดำเนินการบริหารจัดการน้ำบัลลาสต์แผน เรือทุกลำจะต้องดำเนินการบันทึกน้ำบัลลาสต์จองและจะต้องดำเนินการขั้นตอนบัลลาสต์การบริหารจัดการน้ำตามมาตรฐานที่กำหนด ภาคีอนุสัญญาจะมีตัวเลือกที่จะใช้มาตรการเพิ่มเติมซึ่งอาจมีการเกณฑ์ที่กำหนดไว้ในอนุสัญญาและแนวทาง IMO. หลายบทความและข้อบังคับของการประชุม BWM หมายถึงแนวทางที่จะได้รับการพัฒนาโดยองค์การและการประชุม 1 เชิญละเอียด IMO ในการพัฒนาแนวทางเหล่านี้เป็นเรื่องเร่งด่วนและนำพวกเขาเร็วที่สุดเท่าที่ปฏิบัติได้และในกรณีใด ๆ ก่อนที่จะมีผลใช้บังคับของอนุสัญญาที่มีมุมมองในการอำนวยความสะดวกในการดำเนินงานทั่วโลกและเครื่องแบบของตราสาร. MEPC, ที่ดี เซสชั่น 51 ในเดือนเมษายน 2004 มีมติอนุมัติโครงการในการพัฒนาแนวทางและวิธีการในการดำเนินงานที่สม่ำเสมอของ BWM ประชุมระบุไว้ในมติการประชุม 1 รวมทั้งคำแนะนำเพิ่มเติมที่จำเป็น แต่ไม่ได้อยู่ในความละเอียด โปรแกรมที่ถูกขยายเพิ่มเติมได้ที่เซสชั่น 53 ของ MEPC ในเดือนกรกฎาคมปี 2005 เพื่อพัฒนาและนำมา 14 ชุดแนวทางหนึ่งที่ผ่านมาจะถูกนำไปใช้โดย MEPC.173 ความละเอียด (58) ในเดือนตุลาคมปี 2008 แนวทางและเอกสารคำแนะนำอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้อง สามารถพบได้ที่นี่. อนุมัติบัลลาสต์ระบบการบริหารจัดการน้ำในระหว่างกระบวนการพัฒนาประชุมความพยายามอย่างมากที่ถูกสร้างขึ้นเพื่อกำหนดมาตรฐานที่เหมาะสมสำหรับการจัดการน้ำบัลลาสต์ พวกเขามีมาตรฐานการแลกเปลี่ยนน้ำบัลลาสต์และมาตรฐานการปฏิบัติงานน้ำบัลลาสต์ เรือดำเนินการเปลี่ยนถ่ายน้ำบัลลาสต์จะทำอย่างไรเพื่อให้มีประสิทธิภาพในการแลกเปลี่ยนปริมาตรร้อยละ 95 ของน้ำบัลลาสต์และเรือโดยใช้ระบบการบริหารจัดการน้ำบัลลาสต์ (BWMS) จะต้องตอบสนองมาตรฐานการปฏิบัติงานขึ้นอยู่กับตัวเลขที่ตกลงกันของสิ่งมีชีวิตต่อหน่วยของปริมาณ. ระเบียบ D- ที่ 3 ของการประชุม BWM ต้องการให้ระบบการบริหารจัดการน้ำบัลลาสต์ที่ใช้ในการปฏิบัติตามอนุสัญญาฯ จะต้องได้รับอนุมัติจากสำนักงานคณะกรรมการคำนึงถึงแนวทางการอนุมัติของระบบการจัดการน้ำบัลลาสต์ (G8). ระเบียบ D-3 ยังต้องมีระบบการบริหารจัดการน้ำบัลลาสต์ ซึ่งทำให้การใช้สารที่ใช้งานเพื่อให้สอดคล้องกับอนุสัญญานี้จะได้รับการอนุมัติโดย IMO เป็นไปตามขั้นตอนการอนุมัติบัลลาสต์ระบบการบริหารจัดการน้ำที่ทำให้การใช้สารที่ใช้งาน (G9) ขั้นตอน (G9) ประกอบด้วยกระบวนการสองชั้น - อนุมัติพื้นฐานและรอบชิงชนะเลิศ - เพื่อให้แน่ใจว่าบัลลาสต์ระบบการจัดการน้ำไม่ก่อให้เกิดความเสี่ยงที่ไม่สมควรต่อสิ่งแวดล้อมสุขภาพของมนุษย์ทรัพย์สินหรือทรัพยากร. กลุ่มของผู้เชี่ยวชาญทางเทคนิคที่ได้รับการจัดตั้งขึ้นตาม การอุปถัมภ์ของ GESAMP ในการตรวจสอบข้อเสนอที่ส่งเพื่อขออนุมัติของระบบการจัดการน้ำบัลลาสต์ที่ทำให้การใช้สารที่ใช้งาน บัลลาสต์ GESAMP น้ำ Working Group (GESAMP-BWWG) รายงานขององค์การว่าข้อเสนอดังกล่าวมีการจัดความเสี่ยงที่ไม่สมควรตามหลักเกณฑ์ที่กำหนดไว้ในขั้นตอนการอนุมัติระบบการบริหารจัดการน้ำบัลลาสต์ที่ทำให้การใช้สารที่ใช้งาน สำหรับข้อมูลรายละเอียดเพิ่มเติมเกี่ยวกับเทคโนโลยีการบำบัดน้ำอับเฉาโปรดคลิกที่นี่. การประชุมต้องมีการตรวจสอบที่จะดำเนินการเพื่อตรวจสอบว่าเทคโนโลยีที่เหมาะสมที่มีอยู่เพื่อให้บรรลุมาตรฐาน MEPC ได้ดำเนินการจำนวนความคิดเห็นดังกล่าวและเห็นว่าเทคโนโลยีที่เหมาะสมที่มีอยู่เพื่อให้บรรลุมาตรฐานที่มีอยู่ในการควบคุม D-2 ของอนุสัญญา BWM. BWM สถานะการประชุมการประชุมจะมีผลบังคับ 12 เดือนหลังจากการให้สัตยาบัน 30 ประเทศคิดเป็น 35 ต่อ ร้อยละของน้ำหนักการจัดส่งสินค้าการค้าโลก สำหรับสถานะปัจจุบันให้สัตยาบันโปรดคลิกที่นี่สถานะของอนุสัญญา. การยอมรับของทุกแนวทางที่จำเป็นสำหรับการดำเนินงานที่สม่ำเสมอของ BWM ประชุมและได้รับการอนุมัติและการรับรองของบัลลาสต์โมเดิร์นเทคโนโลยีการบำบัดน้ำได้ลบอุปสรรคที่สำคัญในการให้สัตยาบันของตราสารและ จำนวนของประเทศที่เพิ่มขึ้นได้แสดงให้เห็นความตั้งใจที่จะลงนามในสนธิสัญญาอนุสัญญานี้ในอนาคตอันใกล้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นับตั้งแต่การเปิดตัวของเหล็กปลาเรือประมาณ 120 ปีที่ผ่านมา น้ำถูกใช้เป็นอับเฉาลงเรือในทะเล น้ำอับเฉา สูบในการรักษาสภาวะปลอดภัย ตลอดการเดินทาง การปฏิบัตินี้ช่วยลดความเครียดบนเรือให้ความมั่นคงตามขวาง , ปรับปรุง และกลยุทธ์ในการขับเคลื่อน ,ชดเชยน้ำหนักและการเปลี่ยนแปลงในระดับต่าง ๆ และเนื่องจากการโหลดสินค้าเชื้อเพลิงและปริมาณการใช้น้ำ ​

ขณะที่น้ำบัลลาสต์เป็นสิ่งจำเป็นสำหรับการดำเนินงานที่มีประสิทธิภาพและปลอดภัยการจัดส่งสินค้าที่ทันสมัย มันอาจจะไม่ร้ายแรงทางนิเวศวิทยา เศรษฐกิจ และสุขภาพ เนื่องจากความหลากหลายของทะเลชนิดที่ใช้ในน้ำอับเฉาเรือ . เหล่านี้รวมถึงแบคทีเรีย , จุลินทรีย์ , สัตว์ไม่มีกระดูกสันหลังขนาดเล็ก ไข่ซีสต์และตัวอ่อนของสัตว์น้ำชนิดต่าง ๆ โอนชนิดอาจอยู่รอดเพื่อสร้างประชากรการสืบพันธุ์ในสภาพแวดล้อมที่เป็นเจ้าภาพ , รุกราน , ชนิดพันธุ์พื้นเมืองแข่งขันและการคูณในสัดส่วนศัตรูพืช .

นักวิทยาศาสตร์คนแรกที่รู้จักสัญญาณแนะนำชนิดพันธุ์ต่างถิ่นหลังจากการเกิดของมวลสาหร่ายแพลงก์ตอนพืชในเอเชีย odontella ( biddulphia ไซแนนซิส ) ในทะเลเหนือในปี 1903 . แต่มันไม่ได้จนกว่าปี 1970 ที่ชุมชนวิทยาศาสตร์เริ่มทบทวนปัญหาในรายละเอียด ในช่วงปลายทศวรรษที่ 1980แคนาดาและออสเตรเลียในประเทศประสบปัญหา โดยเฉพาะกับสายพันธุ์แพร่กระจาย และนำข้อกังวลของพวกเขาในความสนใจของคณะกรรมการคุ้มครองสิ่งแวดล้อมทางทะเล ( IMO MEPC ) .

ปัญหาชนิดแพร่กระจายในน้ำอับเฉาเรือเป็นส่วนใหญ่เนื่องจากการขยายการค้าและปริมาณการจราจรในช่วงไม่กี่ทศวรรษที่ผ่านมาและเนื่องจากปริมาณการค้ายังคงปรับเพิ่มขึ้น ปัญหาอาจจะยังไม่ต้องถึงจุดสูงสุดเลย ผลในหลายพื้นที่ของโลกได้ถูกทำลายล้าง ข้อมูลเชิงปริมาณ พบว่า คะแนนของไบโอ การรุกรานอย่างต่อเนื่องจะเพิ่มขึ้นในอัตราที่น่าตกใจ และพื้นที่ใหม่ที่กำลังถูกรุกรานตลอดเวลา



การกระจายของสายพันธุ์แพร่กระจายขณะนี้ได้รับการยอมรับว่าเป็นหนึ่งในภัยคุกคามที่ยิ่งใหญ่ที่สุดเพื่อนิเวศวิทยาและเศรษฐกิจความเป็นอยู่ของดาวเคราะห์ ชนิดเหล่านี้จะก่อให้เกิดความเสียหายใหญ่หลวง ความหลากหลายทางชีวภาพ และทรัพย์สินมีค่าของแผ่นดินตามธรรมชาติ ซึ่งเราต้องพึ่งพา โดยตรงและโดยอ้อมต่อสุขภาพจะกลายเป็นร้ายแรงยิ่งขึ้น และความเสียหายต่อสิ่งแวดล้อม มักจะได้



สำหรับตัวอย่างบางส่วนของน้ำชีวภาพการรุกรานก่อให้เกิดผลกระทบที่สำคัญกรุณาคลิกที่นี่ มันควรจะสังเกต อย่างไรก็ตาม มีหลายร้อยของการรุกรานร้ายแรงอื่น ๆที่ได้รับหรืออยู่ในกระบวนการของการบันทึกรอบโลก


การตอบสนองระดับโลกป้องกันการแพร่กระจายพันธุ์และการประสานงานมีการตอบสนองและมีประสิทธิภาพเพื่อการรุกราน จะต้องอาศัยความร่วมมือและความร่วมมือระหว่างรัฐบาล ภาคเศรษฐกิจ , องค์กรพัฒนาเอกชนและองค์กรระหว่างประเทศสนธิสัญญา ; อนุสัญญาว่าด้วยกฎหมายทะเลมีกรอบระดับโลก โดยให้รัฐที่จะทำงานร่วมกัน " เพื่อป้องกันลดและควบคุมมนุษย์ที่เกิดจากมลพิษของสิ่งแวดล้อมทางทะเล รวมถึงการจงใจหรืออุบัติเหตุเบื้องต้นที่เป็นอันตรายหรือต่างดาว ที่จะเป็นส่วนหนึ่งของสิ่งแวดล้อมทางทะเล "

IMO ได้รับที่ด้านหน้าของนานาชาติที่ความพยายามโดยการเป็นผู้นำที่อยู่ในการรุกรานทางน้ำชนิด ( IAS ) ผ่านการจัดส่งในปี 1991 MEPC ประกาศใช้แนวทางระหว่างประเทศเพื่อการป้องกันการแนะนำของสิ่งมีชีวิตที่ไม่พึงประสงค์ และเชื้อโรคจากน้ำอับเฉาเรือ และการระบายตะกอน ( MEPC ความละเอียด 50 ( 31 ) ; ในขณะที่การประชุมสหประชาชาติว่าด้วยสิ่งแวดล้อมและการพัฒนา ( unced ) ที่จัดขึ้นใน Rio de Janeiro ในปี 1992 ได้รับการยอมรับปัญหาเป็นสาขาระหว่างประเทศ กังวล

ในเดือนพฤศจิกายน 1993ประกอบอุปการะ a.774 IMO ละเอียด ( 18 ) ตามแนวทางการขอคณ 1991 และปริญญาโทเพื่อให้แนวทางภายใต้การทบทวนมีมุมมองในการพัฒนาที่ใช้ในระดับสากลบัญญัติผลผูกพันตามกฎหมาย ในขณะที่ยังคงทำงานของมันที่มีต่อการพัฒนาองค์การสนธิสัญญานานาชาติ บุญธรรม ในเดือนพฤศจิกายน 2540 มติก.868 ( 20 ) - แนวทางการควบคุมและจัดการน้ำอับเฉาเรือเพื่อลดการถ่ายโอนของสิ่งมีชีวิตและเชื้อโรคที่เป็นอันตราย การเชิญของประเทศสมาชิกที่จะใช้แนวทางใหม่เหล่านี้เมื่อจัดการกับปัญหาของ IAS .



หลังจากกว่า 14 ปีของ IMO ซับซ้อนการเจรจาระหว่างรัฐสมาชิกอนุสัญญาระหว่างประเทศว่าด้วยการควบคุมและจัดการน้ำอับเฉาเรือและตะกอน ( bwm การประชุม ) ได้รับการรับรองโดยฉันทามติในการประชุมทางการทูตซึ่งจัดขึ้นที่สำนักงานใหญ่ของ IMO ในลอนดอนเมื่อวันที่ 13 กุมภาพันธ์ 2547ในที่อยู่ของเขาเปิดไปยังการประชุม เลขานุการทั่วไปของ IMO กล่าวว่าการประชุมใหม่จะแสดงขั้นตอนที่สําคัญต่อการปกป้องสิ่งแวดล้อมทางทะเลนี้ และในอนาคต . " หน้าที่ของเรากับเด็กและลูกหลานของเราไม่สามารถไประบุ ผมมั่นใจว่าเราทุกคนต้องการที่จะสืบทอดโลกสะอาด มีประสิทธิภาพปลอดภัยและการรักษาความปลอดภัยในทะเล ) และผลของการประชุมโดย staving ปิดการคุกคามที่ร้ายแรงยิ่งขึ้น จะเป็นประโยชน์เพื่อให้มั่นใจว่านี่คือ " .



การประชุมจะต้องมีเรือทั้งหมดต้องใช้บัลลาสต์น้ำการจัดการ เรือทุกลำจะต้องพกน้ำอับเฉา หนังสือบันทึก และจะต้องมีการจัดการน้ำบัลลาสต์ ขั้นตอนที่ได้รับมาตรฐานภาคีอนุสัญญาจะได้รับตัวเลือกที่จะใช้มาตรการเพิ่มเติม ซึ่งอาจมีเกณฑ์ที่กำหนดไว้ในอนุสัญญาและแนวทาง​

IMO .หลายบทความ และข้อบังคับของ bwm การประชุมหมายถึงแนวทางที่จะพัฒนาโดยองค์กรและการประชุมความละเอียด 1 เชิญ IMO เพื่อพัฒนาแนวทางเหล่านี้เป็นเรื่องเร่งด่วน และใช้พวกเขาทันทีที่ในทางปฏิบัติและในกรณีใด ๆ ก่อนมีผลใช้บังคับของอนุสัญญา กับมุมมองเพื่ออำนวยความสะดวกและชุดทดลองทั่วโลก เครื่องมือ MEPC

,ที่ 50 เซสชันแรกในเดือนเมษายน ปี พ.ศ. 2547 ได้อนุมัติโครงการเพื่อพัฒนาแนวทางและขั้นตอนการปฏิบัติงาน เครื่องแบบของ bwm อนุสัญญาจดทะเบียนในการประชุมความละเอียด 1 , รวมทั้งคำแนะนำเพิ่มเติมที่จำเป็น แต่ไม่ได้อยู่ในความละเอียด