Each person makes different mistake

Each person makes different mistakes and gets different experiences in his life. However, each of us has one person who changed our lives. My mother is the most important person who always supported me and gave me good advice. My parents divorced when I was two years old. So, my mother took care of me. She had two jobs to be able to afford all our expenses . My mother gave me all her love and tried to make our life better. Also she was always a good friend to me. My mother taught me to be kind and helpful to other people. Mother's suggestions helped me to make good friends and be successful in my life. The most important event happened to me when I was three years old. I remember it very well. My mother took me to the beach. She asked me to wait for her on the coast until she swam. I didn't obey her and jumped into the water. When my mother went back to the coast, she didn't find me. Mother cried for help but nobody heard her. Suddenly, she saw my bathing cap over the water and caught me. Thank God she saved my life. I was very grateful to her. I was nine years old when I wanted to go to dance school. However, my mother wasn't able to afford my studies. I was very upset. Later was my birthday. All our family joined to celebrate my happy day. My mother presented the best gift in my life. She gave the me opportunity to start my dance lessons . I was very happy. Now I understand that my mother made the big efforts to realize my dream of dancing school. Then I went to camp during the summer season. One day our teachers organized a competition for all children at the camp. They decided to choose one person as the best dancer from all groups of children. So, the teachers invited the musicians to play music for our camp. My mother went to see my performance in the camp. I did modern dance. My movements were flexible and gave me the possibility to dance very easily. I spun, hooked and moved my arms. Eventually, I won this competition. I felt happy. My mother was very proud of me. I graduated from the school when I was seventeen years old. After that I was accepted by the National Academy of Law. My future major was law. However, I finished only four years of school because I moved to the United States. I arrived in May,2003. My mother stayed in the Ukraine. I miss her very much. My mother came to visit me for two months in the Summer,2004. I'm very sad because she is so far from me. My mother encouraged me to go to college in the United States. She always told me that an education is an important part of life. So, I took her words into account and entered Kingsborough Community College where my major is biology. My mother was glad to know about my choice. My mother has been most influential in my life. Before I make a serious decision, I always ask mother's opinion. My mother is my best friend. I love her very much. One day I believe that we will be together.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แต่ละคนทำให้ความผิดพลาดต่าง ๆ และได้รับประสบการณ์ต่าง ๆ ในชีวิตของเขา อย่างไรก็ตาม เราแต่ละคนมีหนึ่งคนที่เปลี่ยนแปลงชีวิตของเรา แม่คือ บุคคลสำคัญที่จะสนับสนุนฉัน และให้ฉันแนะนำดี พ่อหย่าแล้วเมื่อสองปีที่แล้ว ดังนั้น เอาดูแลแม่ของฉัน เธอมีงานสองต้องจ่ายค่าใช้จ่ายทั้งหมดของเราได้ แม่ให้ฉันรักเธอ และพยายามที่จะทำให้ชีวิตของเราดีกว่า นอกจากนี้ เธอได้เสมอเป็นเพื่อนที่ดีกับฉัน แม่ของฉันสอนฉันให้ดี และเป็นประโยชน์กับคนอื่น ๆ คำแนะนำของแม่ช่วยผมได้เพื่อนที่ดี และประสบความสำเร็จในชีวิต เหตุการณ์สำคัญเกิดขึ้นกับผมเมื่อ 3 ปีที่แล้ว ผมจำได้ดี แม่ของฉันเอาฉันไป เธอถามฉันจะรอเธอฝั่งเธอมารถ ไม่เชื่อฟังเธอ และไปในน้ำ เมื่อแม่ของฉันก็กลับไปชายฝั่ง เธอไม่ได้พบเรา แม่ร้องขอความช่วยเหลือ แต่ไม่มีใครได้ยินเธอ ทันใดนั้น เธอเห็นหมวกอาบน้ำของฉันผ่านน้ำ และจับฉัน ขอบคุณ พระเจ้า เธอบันทึกชีวิตของฉัน ผมขอบคุณเธอมาก ผม 9 ปีเมื่ออยากจะไปเต้นรำโรงเรียน อย่างไรก็ตาม แม่ของฉันไม่สามารถที่จะสามารถเรียน ผมเสียมาก ต่อมาเป็นวันเกิดของฉัน ครอบครัวของเราทั้งหมดร่วมฉลองวันของฉันมีความสุข แม่นำเสนอของขวัญดีที่สุดในชีวิต เธอให้มีโอกาสที่จะเริ่มบทเรียนเต้นรำของฉัน ผมมีความสุขมาก ตอนนี้ผมเข้าใจว่า แม่ทำให้ความพยายามตระหนักถึงความฝันของฉันรำโรงเรียนใหญ่ แล้ว ผมไปค่ายในช่วงฤดูร้อน วันหนึ่งครูของเราจัดแข่งขันสำหรับเด็กทุกคนที่ค่าย พวกเขาตัดสินใจที่จะเลือกคนหนึ่งเป็นนักเต้นที่ดีที่สุดจากกลุ่มทั้งหมดของเด็ก ดังนั้น ครูเชิญนักดนตรีเล่นเพลงในค่ายของเรา แม่ของฉันไปดูประสิทธิภาพของฉันในค่าย ฉันได้เต้นรำสมัยใหม่ ความเคลื่อนไหวของฉันมีความยืดหยุ่น และให้ฉันสามารถเต้นรำได้อย่างง่ายดายมาก ผมปั่น ติดยาเสพติด และย้ายแขน ในที่สุด ฉันชนะการแข่งขันนี้ ผมรู้สึกมีความสุข แม่ภาคภูมิใจของฉันได้ จบการศึกษาจากโรงเรียนเมื่ออายุ 17 ปี หลังจากที่ ฉันถูกยอมรับ โดยสถาบันแห่งชาติกฎหมาย กฎหมายหลักของฉันในอนาคตได้ อย่างไรก็ตาม ฉันเสร็จเพียง 4 ปีของโรงเรียน เพราะฉันย้ายไปสหรัฐอเมริกา ฉันมาถึงพฤษภาคม 2003 แม่อยู่ในยูเครน ฉันคิดถึงเธอมาก แม่มาเยี่ยมฉันสองเดือนในช่วงฤดูร้อน 2004 ผมเศร้ามาก เพราะเธออยู่ห่างไกลจากฉัน แม่สนับสนุนให้ฉันไปวิทยาลัยในสหรัฐอเมริกา เธอมักจะบอกว่า การศึกษาเป็นส่วนสำคัญของชีวิต ดังนั้น ผมเอาคำของเธอลงในบัญชี และป้อน Kingsborough วิทยาลัยชีววิทยาสำคัญของฉัน แม่มีความยินดีที่จะรู้เกี่ยวกับทางเลือกของฉัน แม่มีอิทธิพลมากที่สุดในชีวิต ก่อนที่ฉันทำการตัดสินใจอย่างจริงจัง มักจะถามความเห็นของแม่ แม่ของฉันเป็นเพื่อนที่ดีที่สุด ฉันรักเธอมาก วันหนึ่งผมเชื่อว่า เราจะอยู่ด้วยกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แต่ละคนทำผิดที่แตกต่างกันและได้รับประสบการณ์ที่แตกต่างในชีวิตของเขา แต่เราทุกคนมีหนึ่งคนที่เปลี่ยนแปลงชีวิตของเรา แม่ของฉันเป็นคนที่สำคัญที่สุดที่มักจะได้รับการสนับสนุนผมและให้คำแนะนำที่ดี พ่อแม่ของฉันหย่าเมื่อฉันอายุแค่สองปี ดังนั้นแม่ของฉันเอาดูแลของฉัน เธอมีสองงานที่จะสามารถที่จะจ่ายค่าใช้จ่ายทั้งหมดของเรา แม่ของฉันให้ฉันทุกความรักของเธอและพยายามที่จะทำให้ชีวิตของเราดีขึ้น นอกจากนี้เธอก็มักจะเป็นเพื่อนที่ดีกับผม แม่ของฉันสอนให้ฉันเป็นชนิดและเป็นประโยชน์กับคนอื่น ๆ ข้อเสนอแนะของแม่ช่วยให้ฉันเพื่อให้เป็นเพื่อนที่ดีและประสบความสำเร็จในชีวิตของฉัน เหตุการณ์ที่สำคัญที่สุดที่เกิดขึ้นกับฉันเมื่อฉันอายุได้สามขวบ ผมจำได้เป็นอย่างดี แม่ของฉันพาฉันไปที่ชายหาด เธอถามฉันจะรอเธออยู่บนชายฝั่งจนกระทั่งเธอว่ายน้ำ ผมไม่ได้เชื่อฟังเธอและกระโดดลงไปในน้ำ เมื่อแม่ของฉันก็กลับไปที่ชายฝั่งเธอไม่ได้พบฉัน แม่ร้องไห้เพื่อขอความช่วยเหลือ แต่ไม่มีใครได้ยินเสียงของเธอ ทันใดนั้นเธอเห็นหมวกอาบน้ำของฉันมากกว่าน้ำและจับฉัน ขอบคุณพระเจ้าที่เธอช่วยชีวิตฉันไว้ ฉันรู้สึกขอบคุณมากที่เธอ ฉันอายุเก้าขวบเมื่อฉันอยากจะไปเต้นโรงเรียน แต่แม่ของฉันก็ไม่สามารถที่จะจ่ายการศึกษาของฉัน ผมรู้สึกเสียใจมาก ต่อมาเป็นวันเกิดของฉัน ทุกคนในครอบครัวของเราได้เข้าร่วมเพื่อเฉลิมฉลองวันแห่งความสุขของฉัน แม่ของฉันนำเสนอของขวัญที่ดีที่สุดในชีวิตของฉัน เธอให้โอกาสฉันจะเริ่มต้นเรียนเต้นรำของฉัน ฉันมีความสุขมาก ตอนนี้ผมเข้าใจว่าแม่ของฉันทำให้ความพยายามที่ยิ่งใหญ่ตระหนักถึงความฝันของการไปโรงเรียนเต้นรำ แล้วผมไปค่ายในช่วงฤดู​​ร้อน อยู่มาวันหนึ่งครูของเราจัดแข่งขันสำหรับเด็กทุกคนในค่าย พวกเขาตัดสินใจที่จะเลือกคนคนหนึ่งเป็นนักเต้นที่ดีที่สุดจากทุกกลุ่มเด็ก ดังนั้นครูเชิญนักดนตรีเล่นเพลงค่ายของเรา แม่ของฉันไปดูการแสดงของผมอยู่ในค่าย ฉันไม่เต้นที่ทันสมัย การเคลื่อนไหวของฉันมีความยืดหยุ่นและให้ฉันเป็นไปได้ที่จะเต้นได้อย่างง่ายดายมาก ฉันหมุน, ติดยาเสพติดและย้ายแขนของฉัน ในที่สุดฉันได้รับรางวัลการแข่งขันครั้งนี้ ผมรู้สึกมีความสุข แม่ของฉันเป็นความภาคภูมิใจของฉัน ผมจบการศึกษาจากโรงเรียนเมื่อผมอายุสิบเจ็ดปี หลังจากนั้นฉันได้รับการยอมรับจากสถาบันการศึกษาแห่งชาติของกฎหมาย ที่สำคัญในอนาคตของฉันถูกกฎหมาย แต่ฉันเสร็จเพียงสี่ปีของโรงเรียนเพราะผมย้ายไปอยู่ที่สหรัฐอเมริกา ฉันมาถึงในเดือนพฤษภาคม 2003 แม่ของฉันอยู่ในยูเครน ฉันคิดถึงเธอมาก แม่ของฉันมาเยี่ยมฉันเป็นเวลาสองเดือนในฤดูร้อน 2004 ฉันเสียใจมากเพราะเธอเป็นเพื่อให้ห่างไกลจากฉัน แม่ของฉันสนับสนุนให้ฉันไปเรียนที่วิทยาลัยในประเทศสหรัฐอเมริกา เธอมักจะบอกผมว่าการศึกษาเป็นส่วนหนึ่งที่สำคัญของชีวิต ดังนั้นผมเอาคำพูดของเธอเข้าบัญชีและป้อน Kingsborough วิทยาลัยชุมชนที่สำคัญของฉันคือชีววิทยา แม่ของฉันดีใจที่รู้เกี่ยวกับตัวเลือกของฉัน แม่ของฉันได้รับอิทธิพลมากที่สุดในชีวิตของฉัน ก่อนที่ผมจะตัดสินใจอย่างจริงจังฉันมักจะถามความเห็นของแม่ แม่ของฉันเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของฉัน ฉันรักเธอมาก วันหนึ่งผมเชื่อว่าเราจะได้อยู่ด้วยกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แต่ละคนต่างได้รับประสบการณ์ที่แตกต่างกันและทำให้ความผิดพลาดในชีวิตของเขา อย่างไรก็ตาม แต่ละคนก็มีหนึ่งคนที่เปลี่ยนชีวิตของเรา แม่คือคนที่สำคัญที่สุด คนที่สนับสนุนฉันมาตลอด และให้คำแนะนำที่ดี พ่อแม่หย่ากันตั้งแต่สองขวบ ดังนั้น แม่ฉันดูแลฉัน เธอได้สองงานที่จะสามารถจ่ายค่าใช้จ่ายทั้งหมดของเราแม่ฉันให้ความรักของเธอทั้งหมด และพยายามที่จะทำให้ชีวิตของเราดีกว่า ยัง เธอมักจะเป็นเพื่อนที่ดีกับฉัน แม่ของฉันสอนให้ฉันใจดี และเป็นประโยชน์กับคนอื่น คำแนะนำของแม่ช่วยให้ฉันเพื่อให้เพื่อน ๆที่ดี และประสบความสำเร็จในชีวิต เหตุการณ์สำคัญเกิดขึ้นกับฉันเมื่อฉันถูกสามปี ผมจำได้ดี แม่ของฉันเอาฉันไปที่ชายหาดเธอขอให้ฉันรอเธอบนชายฝั่งจนกระทั่งเธอว่ายน้ำ . ฉันไม่เชื่อฟังเธอ และกระโดดลงไปในน้ำ เมื่อแม่ของฉันกลับไปที่ชายฝั่ง เธอไม่ได้เจอฉัน แม่ร้องให้ช่วย แต่ไม่มีใครได้ยินเธอ ทันใดนั้น เธอเห็นหมวกอาบน้ำของฉันมากกว่าน้ำและจับฉัน ขอบคุณพระเจ้าที่เธอช่วยชีวิตฉัน ฉันรู้สึกขอบคุณมากกับเธอ ผมอายุ 9 ขวบ ตอนที่ฉันไปเต้นที่โรงเรียน อย่างไรก็ตามแม่ของฉันไม่สามารถที่จะจ่ายการศึกษาของฉัน ฉันอารมณ์เสียมาก ต่อมาคือวันเกิดของฉัน ทุกคนในครอบครัวของเรา ร่วมฉลองวันแห่งความสุขของฉัน แม่ของฉันที่นำเสนอของขวัญที่ดีที่สุดในชีวิตของฉัน เธอมอบโอกาสให้ผมได้เริ่มเรียนการเต้นของฉัน ฉันมีความสุขมาก ตอนนี้ผมเข้าใจแล้วว่าแม่ของฉันทำให้ความพยายามขนาดใหญ่เพื่อตระหนักถึงความฝันของโรงเรียนเต้นรำ งั้นฉันไปเข้าค่ายในช่วงฤดูร้อนวันหนึ่งครูของเราจัดแข่งขันสำหรับเด็กทุกคนที่ค่าย พวกเขาตัดสินใจที่จะเลือกหนึ่งคนเป็นนักเต้นที่ดีที่สุดจากทุกกลุ่มของเด็ก ดังนั้น ครูเชิญนักดนตรีเล่นเพลงสำหรับค่ายของเรา แม่ไปดูการแสดงของผมในค่าย ฉันเต้นรำที่ทันสมัย การเคลื่อนไหวของฉันมีความยืดหยุ่นและให้ฉันโอกาสที่จะเต้นได้อย่างง่ายดายมาก ผมสานติดยาเสพติดและย้ายแขนของฉัน ในที่สุด ฉันชนะการแข่งขันนี้ ฉันรู้สึกมีความสุข แม่ภูมิใจในตัวผม ผมจบจากโรงเรียนเมื่อฉันอายุสิบเจ็ดปี หลังจากที่ผมได้รับการยอมรับจากสถาบันแห่งชาติของกฎหมาย อนาคตฉันเรียนกฎหมาย อย่างไรก็ตาม ฉันเสร็จเพียงสี่ปีของโรงเรียนเพราะผมย้ายไปอยู่ที่สหรัฐอเมริกา ฉันมาถึงในเดือนพฤษภาคม 2003 แม่ของฉันอยู่ในยูเครนฉันคิดถึงเธอมาก แม่ของฉันมาหาผมสองเดือนในฤดูร้อน 2004 ผมเศร้ามากเพราะเธออยู่ห่างไกลจากฉัน แม่ของฉันสนับสนุนให้ฉันไปวิทยาลัยในสหรัฐอเมริกา เธอมักจะบอกฉันว่า การศึกษาเป็นส่วนหนึ่งที่สำคัญของชีวิต ดังนั้น ฉันจึงพูดลงในบัญชี เข้า kingsborough วิทยาลัยชุมชนที่ใหญ่คือชีววิทยาแม่ดีใจมากที่รู้เกี่ยวกับทางเลือกของฉัน แม่ของฉันได้รับอิทธิพลมากที่สุดในชีวิตของฉัน ก่อนที่ผมจะตัดสินใจจริงจัง ฉันก็ถามแม่ของความคิดเห็น แม่คือเพื่อนที่ดีที่สุดของฉัน ฉันชอบเธอมาก วันนึง ผมเชื่อว่า เราจะได้อยู่ด้วยกัน