A method was developed for designin

A method was developed for designing ‘fair’ diets (not using more than globally available arable land per
capita) and for assessing the sustainability of such diets. The diets were based on the principle of ‘ecological
leftovers’ for livestock production, i.e. raising livestock on pasture and by-products not suitable for or
wanted by humans. The method was applied to Sweden using three different scenarios for livestock
production, all taking the starting point that semi-natural pastures should be grazed by ruminants for
reasons of biodiversity conservation. The scenarios also included differing use of by-products (from crop
production and food processing) to either boost milk production (I-Milk scenario) or produce eggs and pig
meat (E-Milk and Suckler scenarios). In I-Milk, milk and meat were produced in intensive systems in
which dairy cows and their offspring only grazed to a limited extent, resulting in the human diet containing
recommended levels of dairy products (350 ml milk per day) and meat twice a week. Milk could also
be exported. In E-Milk, pasture was used more for dairy cows and their offspring, resulting in fewer
animals and less milk (150 ml milk per day) and four servings of meat per week. In the Suckler scenario,
pasture was grazed by suckler herds providing no milk but meat four times per week. The environmental
impacts of the diets were assessed using the planetary boundaries framework. The results showed substantially
lower environmental impacts compared with the average current Swedish diet, but the strict
absolute climate boundary and the N and P input boundaries were still exceeded for all diets. The
approach adopted, of letting the ecological resource capacity act as the constraining factor for livestock
production, is in line with agroecology principles and efficient use of land to improve food security,
and could be useful in discussions about sustainable consumption of animal products.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิธีการได้รับการพัฒนาสำหรับการออกแบบอาหาร 'ยุติธรรม' (ไม่ใช้ที่ดินเพาะปลูกกว่าทั่วโลกมีต่อเศรษฐกิจฟิลิปปินส์จึง) และ การประเมินความยั่งยืนของอาหารดังกล่าว อาหารถูกตามหลักการของ ' ระบบนิเวศเหลือของสำหรับการผลิตปศุสัตว์ เช่นเลี้ยงปศุสัตว์พาสเจอร์และสินค้าพลอยได้ที่ไม่เหมาะสม หรือต้องมนุษย์ วิธีการนำมาใช้ที่สวีเดนใช้ 3 สถานการณ์ที่แตกต่างกันสำหรับปศุสัตว์การผลิต ทั้งหมดมีจุดเริ่มต้นที่ pastures กึ่งธรรมชาติที่ควร grazed โดย ruminants สำหรับเหตุผลของการอนุรักษ์ความหลากหลายทางชีวภาพ สถานการณ์รวมสินค้าพลอย (จากพืชใช้แตกต่างกันผลิตและแปรรูปอาหาร) เพื่อเพิ่มการผลิตน้ำนม (สถานการณ์นม) หรือผลิตไข่และหมูเนื้อ (สถานการณ์อีนมและ Suckler) ฉันนม นมและเนื้อสัตว์ที่ผลิตในระบบแบบเร่งรัดในซึ่งนมและลูกหลานของพวกเขาเฉพาะ grazed ไปจำกัดขอบเขต ในอาหารมนุษย์ที่ประกอบด้วยระดับที่แนะนำผลิตภัณฑ์นม (นม 350 มล.ต่อวัน) และเนื้อสองสัปดาห์ นมอาจยังสามารถส่งออก E-นม พาสเจอร์ใช้มากสำหรับวัวนมและลูกหลานของพวกเขา ในน้อยสัตว์ และนมน้อย (150 ml นมต่อวัน) และกระปุกสี่เนื้อต่อสัปดาห์ ในสถานการณ์สมมตินี้ Sucklerพาสเจอร์ถูก grazed โดยฝูง suckler ให้ไม่มีนมแต่เนื้อสี่ครั้งต่อสัปดาห์ การสิ่งแวดล้อมมีประเมินผลกระทบของอาหารใช้กรอบขอบเขตของดาวเคราะห์ ผลลัพธ์ที่พบมากลดผลกระทบสิ่งแวดล้อมเปรียบเทียบกับอาหารสวีเดนปัจจุบันเฉลี่ย แต่เข้มงวดสภาพภูมิอากาศแบบขอบเขต และ N และ P เข้าขอบเขตยังได้เกินสำหรับอาหารทั้งหมด ที่วิธีการหมายถึง ของให้กำลังการผลิตทรัพยากรระบบนิเวศเป็นตัว constraining สำหรับปศุสัตว์การผลิต เป็นแนวเดียว agroecology หลักและใช้ที่ดินเพื่อปรับปรุงการรักษาความปลอดภัยของอาหารและอาจมีประโยชน์ในการอภิปรายเกี่ยวกับการบริโภคผลิตภัณฑ์สัตว์อย่างยั่งยืน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วิธีที่ได้รับการพัฒนาสำหรับการออกแบบ 'ยุติธรรม' อาหาร
(ไม่ได้ใช้มากกว่าที่ดินทำกินใช้ได้ทั่วโลกต่อหัว) และสำหรับการประเมินความยั่งยืนของอาหารดังกล่าว อาหารที่อยู่บนพื้นฐานของหลักการของ 'ระบบนิเวศที่เหลือสำหรับการผลิตปศุสัตว์เช่นการเลี้ยงสัตว์เลี้ยงในทุ่งหญ้าและไม่ได้โดยผลิตภัณฑ์ที่เหมาะสมสำหรับการหรือต้องการโดยมนุษย์ วิธีการที่ถูกนำไปใช้กับสวีเดนโดยใช้สามสถานการณ์ที่แตกต่างกันสำหรับปศุสัตว์การผลิตทั้งหมดที่เกิดจุดเริ่มต้นที่ทุ่งหญ้ากึ่งธรรมชาติควรจะกินหญ้าจากสัตว์เคี้ยวเอื้องสำหรับเหตุผลของการอนุรักษ์ความหลากหลายทางชีวภาพ สถานการณ์ยังรวมถึงการใช้ที่แตกต่างกันโดยผลิตภัณฑ์ (จากการเพาะปลูกการผลิตและการแปรรูปอาหาร) ทั้งการผลิตนมเพิ่ม (I-สถานการณ์นม) หรือผลิตไข่และหมูเนื้อ(E-นมและสถานการณ์ Suckler) ใน I-นมนมและเนื้อสัตว์มีการผลิตในระบบที่รุนแรงในธุรกิจซึ่งโคนมและลูกหลานของพวกเขาเท่านั้นกินหญ้าในระดับที่จำกัด ส่งผลให้อาหารของมนุษย์บรรจุระดับที่แนะนำของผลิตภัณฑ์นม(350 มล. นมต่อวัน) และเนื้อสัตว์สัปดาห์ละสองครั้ง . นมยังสามารถส่งออกได้ E-นม, ทุ่งหญ้าถูกนำมาใช้มากขึ้นสำหรับโคนมและลูกหลานของพวกเขาน้อยลงส่งผลให้สัตว์และนมน้อย(150 มล. นมต่อวัน) และสี่บริโภคเนื้อสัตว์ต่อสัปดาห์ ในสถานการณ์ Suckler, ทุ่งหญ้าได้กินหญ้าโดยฝูง suckler ให้นม แต่ไม่มีเนื้อสัตว์สี่ครั้งต่อสัปดาห์ สิ่งแวดล้อมผลกระทบของอาหารได้รับการประเมินโดยใช้กรอบขอบเขตของดาวเคราะห์ ผลการศึกษาพบอย่างมากผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมลดลงเมื่อเทียบกับอาหารเฉลี่ยปัจจุบันสวีเดนแต่เข้มงวดขอบเขตที่แน่นอนของสภาพภูมิอากาศและไนโตรเจนและฟอสฟอรัสขอบเขตการป้อนข้อมูลที่ถูกเกินยังคงอาหารทั้งหมด วิธีนำมาใช้ในการให้การกระทำที่กำลังการผลิตทรัพยากรในระบบนิเวศเป็นปัจจัย constraining สำหรับปศุสัตว์การผลิตเป็นไปตามหลักการagroecology และมีประสิทธิภาพการใช้ที่ดินเพื่อปรับปรุงความปลอดภัยอาหารและอาจจะมีประโยชน์ในการอภิปรายเกี่ยวกับการบริโภคที่ยั่งยืนของผลิตภัณฑ์จากสัตว์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วิธีการพัฒนาออกแบบ ' ยุติธรรม ' อาหาร ( ไม่ใช้มากกว่าที่ดินทํากินต่อประชากรทั่วโลก
) และเพื่อประเมินความยั่งยืนของอาหารดังกล่าว อาหารที่อยู่บนพื้นฐานของหลักการของ ' ระบบนิเวศ
เหลือสำหรับการผลิตปศุสัตว์ ได้แก่ การเลี้ยงปศุสัตว์ในทุ่งหญ้าและผลพลอยได้ที่ไม่เหมาะหรือ
ต้องการโดยมนุษย์วิธีการคือใช้กับสวีเดนใช้สามสถานการณ์ที่แตกต่างกันสำหรับการผลิตปศุสัตว์
, สละ จุดเริ่มต้นที่กึ่งทุ่งหญ้าธรรมชาติควรถากจากสัตว์เคี้ยวเอื้องสำหรับ
เหตุผลของการอนุรักษ์ความหลากหลายทางชีวภาพ สถานการณ์รวมต่างกันใช้ผลพลอยได้จากการผลิตพืช
และแปรรูปอาหาร ) เพื่อเพิ่มผลผลิตน้ำนม ( สถานการณ์ i-milk ) หรือผลิตไข่และหมู