Xia Qingyue touched her own cheeks

Xia Qingyue touched her own cheeks and felt her ice cold tears.

She was stunned in place, because she couldn’t believe that she was shedding tears.

Things such as tears were too unfamiliar to her. After she wept that one time when she was four, she never shed a single tear again. Frozen Cloud Asgard’s Frozen Heart Arts made her calm under any circumstance; no happiness, grief, sorrow, or anger. Under the Frozen Cloud Arts, her heart was always cold and effective. Practically nothing could invoke a tremble in her heart… Apart from when she faced Yun Che.

…And only when she faced Yun Che.

She did not understand the reasoning behind this either.

But at this moment, after touching the tears on her own face, she finally came to a conclusion…

Her jade white hand slowly hung down and lightly touched Yun Che’s face. Her line of sight had already became fuzzy because of her tears. In this fuzziness, what she saw wasn’t a frozen stiff face, but a face that was sometimes unwavering, sometimes apathetic, sometimes overbearing, and sometimes smiling…

In her world, Yun Che was a very special existence. It was not only because they were husband and wife, but also because he was different from all the other men she had met… Those other men were either terrified and couldn’t look her in the face in front of her, or tried too hard to put on a guise of an elegant noble, but were still unable to hide their lecherous eyes, which disgusted her. Only Yun Che… was able to completely be himself in front of her. Even when he was in his most dire straits, he did not feel the slightest bit inferior to her. He was so incredibly mysterious that it felt like she wanted to completely understand everything about a man for the very first time. Sometimes, he was so calm that it amazed her, sometimes he talked and acted like a child, and sometimes he acted like a scoundrel… But she was able to instill every one of his aspects into her heart, and then accidentally recalled them one time after another…

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Qingyue เซี่ยสัมผัสแก้มของเธอเอง และรู้สึกว่าน้ำตาของเธอเย็นน้ำแข็งเธออึ้งในสถานที่ เพราะเธอไม่เชื่อว่า เธอถูกไหลน้ำตาเช่นน้ำตาถูกเกินไปไม่คุ้นเคยกับเธอ หลังจากที่เธอร้องไห้เมื่อเธอถูกสี่ครั้งนั้น เธอไม่เคยหลั่งน้ำตาเดียวอีก แช่แข็งเมฆแอสการ์ดแช่หัวใจศิลปะทำให้เธอสงบกรณีใด ๆ ไม่มีความสุข ความเศร้าโศก เสียใจ หรือความโกรธ ภายใต้การแช่แข็งเมฆศิลปะ หัวใจของเธอได้เสมอเย็น และมีประสิทธิภาพ จริงไม่มีอะไรสามารถเรียกสั่นในหัวใจของเธอ... นอกจากเมื่อเธอต้องเผชิญกับ Yun Che… และ เมื่อเธอต้องเผชิญกับ Yun Cheเธอไม่เข้าใจเหตุผลนี้อย่างใดอย่างหนึ่งแต่ขณะนี้ หลังจากการสัมผัสน้ำตาบนใบหน้าของเธอเอง ในที่สุดก็มาสรุป...มือของเธอสีขาวหยกแขวนลงอย่างช้า ๆ และเบา ๆ สัมผัสใบหน้ายุน Che ระดับสายตาของเธอได้แล้วก็เลือนเนื่องจากน้ำตาของเธอ ใน fuzziness นี้ สิ่งที่เธอเห็นไม่แช่แข็งใบหน้า แต่หน้าที่บางครั้งไม่เปลี่ยน เฉื่อยบางครั้ง บางครั้งลงทะเบียนเสร็จสมบูรณ์ และบางครั้งยิ้ม ...ในโลกของเธอ Che ยุนเป็นที่ดำรงอยู่มากเป็นพิเศษ มันไม่ใช่เพียง เพราะพวกเขาเป็นสามีและภรรยา แต่ยัง เพราะเขาแตกต่างจากคนอื่นๆ เธอได้พบ... คนเหล่านั้นอาจหวาดกลัว และไม่มองเธอในใบหน้าของเธอ หรือพยายามหนักเกินไปสวมหน้ากากของโนเบิลหรูหรา แต่ยังคงไม่สามารถซ่อนตากิเลสของตน ซึ่งเบื่อหน่ายเธอ เพียง Yun Che...สามารถสมบูรณ์จะตัวเองต่อหน้าเธอ แม้เมื่อพระองค์ในอับจนเขาใหญ่ เขาไม่ประทับใจนิดด้อยกว่าของเธอ เขาก็รู้สึกเหมือนเธออยากเข้าใจทุกอย่างเกี่ยวกับคนเป็นครั้งแรกดังนั้นลึกลับเหลือเชื่อ บางครั้ง เขาก็ให้สงบที่มันประหลาดใจเธอ บางครั้งเขาพูดคุยกัน และทำหน้าที่เหมือนเด็ก และบางครั้งเขาทำเหมือนเป็น scoundrel ... แต่เธอก็สามารถที่จะปลูกฝังทุกหนึ่งในแง่มุมของเขาเข้าไปในหัวใจของเธอ และจากนั้น ตั้งใจเรียกพวกเขาหนึ่งครั้งหลังจากที่อื่น...

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เซี่ย Qingyue สัมผัสแก้มของเธอเองและรู้สึกเย็นน้ำตาของเธอ. เธอตะลึงในสถานที่เพราะเธอไม่อยากจะเชื่อว่าเธอกำลังส่องน้ำตา. สิ่งต่างๆเช่นน้ำตาไม่คุ้นเคยกับเธอมากเกินไป หลังจากที่เธอร้องไห้ว่าครั้งหนึ่งเมื่อเธออายุได้สี่เธอไม่เคยหลั่งน้ำตาอีกครั้งเดียว แช่แข็งระบบคลาวด์แอสการ์ดแช่แข็งหัวใจศิลปะทำให้เธอสงบภายใต้สถานการณ์ใด ๆ ไม่มีความสุขความเศร้าโศกความเศร้าโศกหรือความโกรธ ภายใต้การแช่แข็งเมฆศิลป์หัวใจของเธอก็มักจะเย็นและมีประสิทธิภาพ จวนไม่มีอะไรสามารถเรียกสั่นในหัวใจของเธอ ... นอกเหนือจากเมื่อเธอต้องเผชิญกับหยุนเจ๊. ... และเมื่อเธอเผชิญหน้ากับหยุนเจ๊. เธอไม่เข้าใจเหตุผลที่อยู่เบื้องหลังนี้อย่างใดอย่างหนึ่ง. แต่ในขณะนี้หลังจากการสัมผัสน้ำตาบนใบหน้าของเธอเอง ในที่สุดเธอก็มาถึงข้อสรุป ... หยกมือสีขาวของเธออย่างช้าๆแขวนลงและสัมผัสเบา ๆ ใบหน้า Yun เจ๊ แนวความคิดของการมองเห็นได้อยู่แล้วกลายเป็นคลุมเครือเพราะน้ำตาของเธอ ในความเลือนนี้สิ่งที่เธอเห็นไม่ได้เป็นใบหน้าแข็งแช่แข็ง แต่ใบหน้าที่บางครั้งก็ไม่เปลี่ยนแปลงบางครั้งไม่แยแสบางครั้งเอาแต่ใจและบางครั้งก็ยิ้ม ... ในโลกของเธอ, Yun Che คือการดำรงอยู่ที่พิเศษมาก มันไม่ได้เป็นเพียงเพราะพวกเขาเป็นสามีและภรรยา แต่ยังเพราะเขาแตกต่างจากทุกคนอื่น ๆ ที่เธอได้พบกับ ... บรรดาผู้ชายคนอื่น ๆ มีทั้งกลัวและไม่สามารถมองเธอในใบหน้าในด้านหน้าของเธอหรือพยายามอย่างหนักเกินไป ที่จะวางบนหน้ากากของที่หรูหรามีเกียรติ แต่ก็ยังคงไม่สามารถที่จะซ่อนตากลัดมันของพวกเขาซึ่งเบื่อหน่ายเธอ เพียง Yun Che ... ก็สามารถที่จะสมบูรณ์เป็นตัวเองในด้านหน้าของเธอ แม้ในขณะที่เขาอยู่ในสเตรทส์ที่สุดของเขาเขาไม่ได้รู้สึกนิดด้อยกว่าเธอ เขาจึงไม่น่าเชื่อลึกลับที่มันรู้สึกเหมือนเธอต้องการที่จะเข้าใจทุกอย่างเกี่ยวกับชายเป็นครั้งแรกที่สมบูรณ์ บางครั้งเขาจึงสงบว่ามันประหลาดใจของเธอบางครั้งเขาก็พูดคุยและทำหน้าที่เหมือนเด็กและบางครั้งเขาทำตัวเหมือนตัวโกง ... แต่เธอก็สามารถที่จะปลูกฝังทุกหนึ่งในด้านของเขาเข้าไปในหัวใจของเธอและจากนั้นบังเอิญจำได้ว่าพวกเขามีเวลาหนึ่ง หลังจากที่อื่น ...

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เซี่ย qingyue สัมผัสแก้มของเธอเอง และรู้สึกว่าเธอเย็น น้ำตาเธอตะลึงในสถานที่ เพราะว่าเธอไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเธอร้องไห้ .สิ่งต่างๆ เช่น น้ำตาก็ไม่คุ้นเคยกับเธอ หลังจากที่เธอร้องไห้ครั้งนึง เมื่อเธออายุได้สี่ขวบ เธอไม่เคยเสียน้ำตาโสดอีกครั้ง แช่แข็งแช่แข็งหัวใจศิลปะเมฆของ แอสการ์ด ทำให้เธอสงบ ภายใต้สถานการณ์ใด ไม่มี ความสุข ความเศร้า เสียใจ หรือโกรธ ภายใต้น้ำแข็ง เมฆศิลปะ หัวใจเธอเสมอเย็นและมีประสิทธิภาพ ก็ไม่มีอะไรจะเรียกสั่นในใจของเธอ . . . . . นอกจากเมื่อเธอเจอยุนเช. . . . . . . และเมื่อเธอเจอยุนเชเธอไม่ได้เข้าใจเหตุผลที่อยู่เบื้องหลังนี้อย่างใดอย่างหนึ่งแต่ในขณะนี้ หลังจากสัมผัสน้ำตาบนใบหน้าของเธอเอง สุดท้ายก็มาถึงบทสรุป . . . . . . .นางหยกขาว มือค่อยๆ ห้อยลง และค่อย ๆสัมผัสใบหน้าของยุนเช สายของสายตาของเธอได้กลายเป็นคลุมเครือเพราะน้ำตาของเธอ ใน fuzziness นี้ สิ่งที่เธอเห็นไม่ใช่หน้าแข็งไปหมด แต่ใบหน้าที่บางครั้งใจเด็ด บางครั้งเห็นแก่ตัว เอาแต่ใจบางครั้ง และบางครั้งก็ยิ้ม . . . . . . .อยู่ในโลกเธอ ยุนเช คือตัวตนที่พิเศษมาก มันไม่เพียง แต่เพราะพวกเขาเป็นสามีและภรรยา แต่ยังเพราะเขาแตกต่างจากผู้ชายที่เธอเจอ . . . . . . . พวกผู้ชายต่างก็กลัวและไม่กล้ามองหน้าหล่อนต่อหน้าเธอ หรือพยายามที่ยากเกินไปที่จะใส่ในหน้ากากของหรูหรา สง่า แต่ยังไม่สามารถ ซ่อนดวงตาที่มีกิเลสซึ่งรังเกียจเธอ แต่ยุนเช . . . . . . . ได้ครบถ้วน ตัวเองต่อหน้าเธอ แม้เมื่อเขาอับจนที่สุดของเขา เขาไม่ได้รู้สึกด้อยกว่าเลยนะหล่อน เขาช่างลึกลับที่เหมือนเธอต้องการที่จะเข้าใจทุกอย่างเกี่ยวกับผู้ชายเป็นครั้งแรก บางครั้ง เขาจึงสงบ มันประหลาดใจของเธอ บางครั้งเขาพูด และทำตัวเป็นเด็ก และบางครั้งเขาทำตัวเหมือนเป็นคนเลว . . . . . . . แต่เธอก็สามารถที่จะปลูกฝังทุกด้านของเขาเข้าไปในหัวใจของเธอ แล้วเผลอนึกถึงพวกเขาหนึ่งหลังจากที่อื่น . . . . . . .