CASE STUDY: ATLANTIC BLUEFIN TUNATh

CASE STUDY: ATLANTIC BLUEFIN TUNA
They can weigh over half a ton, grow to over four metres in length, and dive to depths of 1,000 metres. They accelerate as fast as a sports car and reach speeds of 70 km/h, propelled by a rapidly vibrating, whip-thin tail. They even raise their body temperature far above that of the surrounding water in order to traverse frigid arctic waters.
Bluefin tuna are unique, perfectly-adapted products of evolution. They are also dangerously close to becoming extinct.
Coveted for their dense, dark red meat used in sushi (where it is known as “toro”), bluefin support an unsustainable $7.2 billion industry that has driven tuna stocks to the brink of collapse. In 2009, WWF predicted that without drastic measures, Atlantic bluefin will disappear by 2012. Unfortunately, attempts to implement such measures – most recently at the 2010 Convention on International Trade in Endangered Species of Wild Fauna and Flora (CITES) – have failed.
As fish populations closer to shore dwindle, commercial fishing operations have shifted their focus to largely unregulated deep-sea fisheries – as much as 40 percent of the world's trawling grounds are now in waters deeper than 200 meters. In doing so, they target species which are particularly vulnerable to overexploitation, like the orange roughy. Like many other deep-sea fish, this species matures late and lives very long — over 150 years. Its low fecundity means populations become depleted more quickly than inshore species when they are overfished, and take much longer to recover. Indeed, many orange roughy stocks have already collapsed, and recently discovered substitute stocks are also rapidly dwindling.
The good news is that areas with competent fisheries management and coast guard policing, mainly in the developed world, have experienced some dramatic recoveries of fish populations. The bad news is that most overfishing takes place in the waters of poor countries where there is no adequate regulation or policing; areas where rogue fleets — some of which hail from developed countries — equipped with high-tech ships can poach without consequences. Using methods like bottom trawling and long-lining, these fleets are capable of wiping out entire fisheries in a single season. And they don't just catch the fish they target.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กรณีศึกษา: ปลาทูน่าครีบน้ำเงินเหนือแอตแลนติกสามารถชั่งน้ำหนัก กว่าครึ่งตัน เติบโต 4 เมตรความยาว และดำน้ำในระดับความลึก 1000 เมตร พวกเขาเร่งความเร็วถึงความเร็ว 70 km/h อใน โดยเป็นระบบสั่นอย่างรวดเร็ว บางแส้หางและรถสปอร์ต พวกเขาได้เพิ่มอุณหภูมิร่างกายของพวกเขาห่างไกลอยู่เหนือน้ำโดยรอบเพื่อข้ามน้ำ frigid ขั้วโลกเหนือปลาทูน่าครีบน้ำเงินเหนือเป็นผลิตภัณฑ์ที่ไม่ซ้ำ ดัด แปลงอย่างสมบูรณ์แบบของวิวัฒนาการ ยังเลิฟใกล้กลายเป็นสูญCoveted การหนาแน่น สีดำสีแดงเนื้อใช้ในซูชิ (ซึ่งเป็นที่รู้จักกันเป็น "พิพิธ"), มงครีบฟ้าสนับสนุนอุตสาหกรรม unsustainable 7.2 พันล้านเหรียญที่มีการขับเคลื่อนหุ้นทูน่าต้องยุบ ในปี 2552, WWF ทำนายว่า ไม่ มีมาตรการที่รุนแรง ครีบน้ำเงินแอตแลนติกเหนือจะหายไป โดย 2012 อับ พยายามที่จะใช้มาตรการดังกล่าว – ล่าสุดที่ว่าด้วยการค้าระหว่างประเทศในใกล้สูญพันธุ์ของสัตว์ป่าและ Flora (CITES) 2010 – ล้มเหลวเป็นโอกาสปลาประชากรเข้าถึงฝั่ง ดำเนินการประมงเชิงพาณิชย์เริ่มกับจุดการประมงส่วนใหญ่วางลึก – ถึง 40 เปอร์เซ็นต์ของโลก trawling เหตุขณะนี้อยู่ในน้ำลึกกว่า 200 เมตร ในการทำเช่นนั้น พวกเขาเป้าหมายชนิดที่มี overexploitation เช่น roughy สีส้ม เช่นปลามากลึกอื่น ๆ ชนิดนี้เติบโตช้า และอยู่นานมาก — กว่า 150 ปี Fecundity ที่ต่ำหมายความว่า ประชากรพร่องเร็วกว่าสปีชีส์ inshore เมื่อมี overfished และใช้เวลานานกว่าจะฟื้นตัว แน่นอน หลายส้ม roughy หุ้นมีเกล็ด และหุ้นทดแทนล่าสุดพบมี dwindling อย่างรวดเร็วข่าวดีคือ ว่า พื้นที่จัดการประมงพนักงานเจ้าหน้าที่และหน่วยยามชายฝั่งมากกว่าการรักษา ส่วนใหญ่ในโลกพัฒนา มีประสบการณ์ recoveries บางอย่างของประชากรปลา ข่าวร้ายก็คือ ว่า overfishing ส่วนใหญ่เกิดขึ้นในน่านน้ำของประเทศยากจนมีไม่เพียงพอข้อบังคับหรือมากกว่าการรักษา พื้นที่ที่อันธพาล fleets — บางที่ hail จากประเทศพัฒนาแล้ว — พร้อมสูงเรือสามารถ poach โดยไม่มีผลกระทบได้ ใช้วิธีการเช่นล่าง trawling และ ซับยาว fleets เหล่านี้จะสามารถเช็ดออกประมงทั้งในฤดูกาลเดียว และพวกเขาไม่เพียงแค่จับปลาพวกเขาเป้าหมาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กรณีศึกษา: ATLANTIC ทูน่า
พวกเขาสามารถมีน้ำหนักกว่าครึ่งตันเติบโตถึงกว่าสี่เมตรยาวและดำน้ำลึก 1,000 เมตร พวกเขาเร่งให้เร็วที่สุดเท่ารถสปอร์ตและเข้าถึงด้วยความเร็ว 70 กิโลเมตร / ชั่วโมงขับเคลื่อนโดยการสั่นสะเทือนอย่างรวดเร็วแส้หางบาง พวกเขายังเพิ่มอุณหภูมิร่างกายของพวกเขาเหนือกว่าของน้ำโดยรอบเพื่อที่จะสำรวจน่านน้ำขั้วโลกเหนือที่หนาวเย็น.
ปลาทูน่าครีบน้ำเงินเป็นเอกลักษณ์ของผลิตภัณฑ์ที่ดีที่สุดที่เหมาะของวิวัฒนาการ พวกเขายังมีอันตรายใกล้จะกลายเป็นสูญพันธุ์.
โลภสำหรับหนาแน่นของเนื้อสีแดงเข้มที่ใช้ในการซูชิ (ที่มันเป็นที่รู้จักกันในนาม "โร") สนับสนุนครีบไม่ยั่งยืน $ 7200000000 อุตสาหกรรมที่มีการขับเคลื่อนหุ้นปลาทูน่าไปที่ขอบของการล่มสลาย ในปี 2009 WWF คาดการณ์ว่าไม่มีมาตรการรุนแรงแอตแลนติกครีบจะหายไปในปี 2012 แต่น่าเสียดายที่ความพยายามที่จะใช้มาตรการดังกล่าว - เมื่อเร็ว ๆ นี้ที่ 2010 อนุสัญญาว่าด้วยการค้าระหว่างประเทศในสัตว์ใกล้สูญพันธุ์ของสัตว์ป่าและพันธุ์พืช (CITES) - มีการล้มเหลว.
ในฐานะที่เป็น ประชากรปลาใกล้กับชายฝั่งลดน้อยลง, การดำเนินงานประมงพาณิชย์ได้เลื่อนโฟกัสของพวกเขาส่วนใหญ่อลหม่านประมงทะเลลึก - มากที่สุดเท่าที่ร้อยละ 40 ของพื้นที่สืบค้นของโลกอยู่ในขณะนี้อยู่ในน้ำลึกกว่า 200 เมตร ในการทำเช่นนั้นพวกเขากำหนดเป้าหมายชนิดซึ่งเป็นโดยเฉพาะอย่างยิ่งความเสี่ยงที่จะ overexploitation เช่นส้ม roughy เช่นเดียวกับหลายปลาอื่น ๆ ในทะเลลึกสายพันธุ์นี้ผู้ใหญ่ตอนปลายและมีชีวิตอยู่นานมาก - กว่า 150 ปี ดกของไข่ต่ำหมายความว่าประชากรกลายเป็นหมดเร็วกว่าสายพันธุ์ฝั่งเมื่อพวกเขาจะ overfished และใช้เวลานานในการกู้คืน แท้จริงหุ้น roughy หลายสีส้มได้ทรุดตัวลงแล้วและเพิ่งค้นพบหุ้นแทนนอกจากนี้ยังมีการลดน้อยลงอย่างรวดเร็ว.
ข่าวดีก็คือว่าพื้นที่ที่มีการจัดการประมงชายฝั่งมีความสามารถและการรักษาความปลอดภัยส่วนใหญ่ในประเทศที่พัฒนาแล้วมีประสบการณ์บางอย่างกลับคืนน่าทึ่งของประชากรปลา ข่าวร้ายก็คือ overfishing ส่วนใหญ่จะเกิดขึ้นในน่านน้ำของประเทศยากจนที่ไม่มีการควบคุมเพียงพอหรือการรักษา; พื้นที่ที่กลุ่มยานยนต์ที่โกง - บางส่วนที่มาจากประเทศที่พัฒนาแล้ว - พร้อมกับเรือที่มีเทคโนโลยีสูงสามารถรุกล้ำโดยไม่มีผลกระทบ การใช้วิธีการเช่นก้นสืบค้นและระยะยาวเยื่อบุฟลีตส์เหล่านี้มีความสามารถในการเช็ดออกประมงทั้งในฤดูกาลเดียว และพวกเขาไม่เพียงแค่จับปลาที่พวกเขากำหนดเป้าหมาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กรณีศึกษา : ปลาทูน่าครีบน้ำเงินเหนือ
พวกเขาสามารถหนักกว่าครึ่งตัน เติบโตไปกว่าสี่เมตรในความยาว และดำน้ำลึก 1 , 000 เมตร พวกเขาเร่งเร็วรถสปอร์ต และถึงความเร็วสูงสุด 70 km / h , ขับเคลื่อนโดยอย่างรวดเร็วบางสั่น ฟาดหาง พวกเขาจะเพิ่มอุณหภูมิของร่างกายของพวกเขากว่าที่โดยรอบของน้ำเพื่อที่จะเข้าไปที่เย็นยะเยือกหนาว
"บลูฟินทูน่า ที่ไม่ซ้ำกันอย่างสมบูรณ์ผลิตภัณฑ์ของวิวัฒนาการ พวกเขายังมีอันตรายมากที่จะกลายเป็นสูญพันธุ์
โลภของหนาแน่น แดงเข้ม เนื้อใช้ในซูชิ ( ที่เป็นที่รู้จักกันเป็น " โร " ) , สนับสนุนการไม่ยั่งยืน $ 7.2 พันล้านอุตสาหกรรมที่ขับเคลื่อนหุ้นทูน่าปากของยุครีบ . ใน 2009 , WWF คาดการณ์ว่าโดยไม่มีมาตรการที่รุนแรงมหาสมุทรแอตแลนติกครีบจะหายไปโดย 2012 แต่พยายามที่จะใช้มาตรการดังกล่าว และล่าสุด ปี 2553 ที่อนุสัญญาว่าด้วยการค้าระหว่างประเทศชนิดของสัตว์ป่าและพืชป่าที่ใกล้สูญพันธุ์ ( CITES ) –ล้มเหลว
เป็นประชากรปลาใกล้ชายฝั่งลดน้อยลง ,การดำเนินงานการประมงเชิงพาณิชย์ได้เลื่อนโฟกัสของพวกเขาส่วนใหญ่อลหม่านประมงน้ำลึก ( มากที่สุดเท่าที่ร้อยละ 40 ของโลก บริเวณ trawling กำลังอยู่ในน้ำที่ลึกกว่า 200 เมตร ในการทำเช่นนั้น พวกเขาเป้าหมายชนิดซึ่งมีความเสี่ยงโดยเฉพาะอย่างยิ่งในการเอาเปรียบ เหมือนกระโปรงสีส้ม เหมือนปลาน้ำลึกอื่น ๆชนิดนี้เติบโตช้า และชีวิตที่ยาวมากกว่า 150 ปี ของการต่ำหมายถึงประชากรกลายเป็นพร่องเร็วกว่าชนิดที่เมื่อพวกเขาจะ overfished เข้าหาฝั่ง และใช้เวลานานในการกู้คืน อีกหลายๆ อย่างสีส้มกระโปรงหุ้นได้ล้มป่วย และเพิ่งค้นพบทดแทนหุ้นยังอย่างรวดเร็ว
ลดน้อยลง .ข่าวดีคือ พื้นที่ที่มีการจัดการและการจัดการประมงชายฝั่งที่มีส่วนใหญ่ในประเทศที่พัฒนาแล้ว , มีประสบการณ์บางตลาดอย่างมากของประชากรปลา ข่าวร้ายคือ ว่า ส่วนใหญ่ overfishing เกิดขึ้นในน้ำของประเทศยากจนที่ไม่มีการควบคุมเพียงพอ หรือการรักษา ;บริเวณที่ยาน - หัวไม้ ซึ่งบางส่วนมาจากประเทศที่พัฒนาแล้ว - พร้อมเรือไฮเทคสามารถรุกล้ำโดยไม่มีผลตามมา ใช้วิธีเหมือนด้านล่าง trawling ยาวซับใน ยานเหล่านี้จะสามารถเช็ดออกทั้งหมดของการประมงในฤดูกาลเดียว และพวกเขาไม่เพียงจับปลาที่พวกเขาเป้าหมาย

.