An Old Friend….Meng Hao’s hand slow

An Old Friend….

Meng Hao’s hand slowly tightened around the jade slip.

Although he kept his thoughts concealed deeply in his heart, and would not easily reveal them, Patriarch Song had practiced cultivation for many years, and was able to pick up on some clues from the motion of Meng Hao’s hand. He knew that his gamble had paid off.

Meng Hao took a deep breath, then clasped hands and bowed deeply to Patriarch Song.

“Many thanks!” he said.

He said nothing more than those two words, but to Patriarch Song, that was enough. He nodded and clasped hands in return.

“Meng Hao, my young friend, if you ever go to the Eastern Lands, the Song Clan’s branch there may be able to provide you with some assistance.”

Meng Hao nodded, then, without another word, transformed into a beam of light that shot off into the distance.

Patriarch Song watched him fly off. After a long moment, when Meng Hao was no longer visible, he turned and headed back into the Song Clan ancestral mansion.

As Meng Hao flew through the air, a complex expression could be seen on his face. Images from his childhood appeared in his mind, which had not faded after the passing of years, but were clearer than ever.

“Mom, dad… just… why?

“Why did you have to leave? Why did you leave me behind? Why?! Why would you come to the Song Clan… and not tell me?! You were obviously there!

“WHY?!?!”

Meng Hao felt as if his heart was being stabbed with a knife. These questions had been buried in his heart for far too long, with no answers.

The answers… were in the Eastern Lands!

Finally, Meng Hao sighed and regained his composure. He was a powerful expert who had practiced cultivation for hundreds of years. The only thing that could cause him to lose control was the matter of his father and mother.

“The Eastern Lands,” he thought. “It was always my dream to go there…. That… is where I MUST go!” Decisiveness appeared in his eyes. He took a deep breath and then sped onward.

As evening deepened, he shot forward at top speed. He had called upon the Song Clan and visited the Violet Fate Sect. Now, it was time to return to the Blood Demon Sect and spend the rest of the hundred years with Xu Qing.

Even as he continued along, his gaze was suddenly drawn to something that was happening off in the distance.

“So, it’s him….” he thought, surprised.

Currently, he was in the border region between the Song Clan and the Blood Demon Sect. Fifty kilometers or so from his current position, three streaks of light sped through the air.

Clearly, there were two cultivators chasing a third cultivator. The target was a middle-aged man who wore a blood-stained white robe. From the look on his face, he had experienced many things. He seemed exhausted, and even more so, full of grief.

It was easy to see that once upon a time, he had been incredibly handsome. Now he looked old, but still carried himself with an extraordinary, heroic spirit. However, the years had not been kind to him, and he had undergone a baptism of ruthlessness. Now, his life was one of pain.

“Wang Tengfei, where do you think you can run to now?!”

“You used to be a top Chosen of the Wang Clan, but now you’re nothing more than a stray dog! All you know how to do is run away!”

“What are you running for? Come on, show us some of your skills from all those years ago. You used to be the pinnacle of arrogance! You chased me and my brother for years trying to kill us. Now we finally get to meet again, and you’re running away?!”

“Hahaha! Of course he’s running. There’s no Wang Clan in the Southern Domain anymore! It was wiped out in a single night! Wang Tengfei just got lucky and escaped death! Unfortunately for him, he ran into us here! Wang Tengfei… you’re dead!”

The person being chased was none other than Wang Tengfei!

The pursuers were two middle-aged cultivators with late Core Formation cultivation bases, only half a step away from the Nascent Soul stage. As for Wang Tengfei, he was also in the late Core Formation stage. However, he was clearly wounded, and could do nothing more than flee from his two opponents.

His face was ashen, and filled with intense grief. Apparently, the words spoken by his pursuers stabbed deeply into his heart. After the Wang Clan was destroyed, he had experienced far too many slanderous insults. He had once been Chosen, but in the blink of an eye had turned into an outcast. Originally, he told himself that he could get used to this new situation, but every time he heard words such as those being hurled at him now, they hurt deeply.

It felt as if people were digging his heart out of his chest, and it made the pained expression on his face grow even more intense.

He had been there that night when the Wang Clan was wiped out. He had personally witnessed the Patriarch’s insanity as he slaughtered one clan member after another. That night, it felt as if the sky had fallen.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เพื่อนเก่า...เมงเฮามือช้าทำให้รัดกุมรอบใบหยกแม้ว่าเขาเก็บความคิดของเขาที่ซ่อนลึกในหัวใจของเขา และจะไม่สามารถเปิดเผยพวกเขา เพลงพระได้ฝึกฝนเพาะปลูกหลายปี และสามารถรับกับปมบางอย่างจากการเคลื่อนไหวของมือเฮาเมง เขารู้ว่า เขา gamble ได้จ่ายเงินออกเมงเฮาเอาลมหายใจลึก clasped มือ และลงลึกไปเพลงพระ"ขอบคุณมาก" เขากล่าวว่าเขากล่าวว่า อะไรมากกว่าสองคำเหล่านั้น แต่เพลงพระ ที่เพียงพอ เขาเลยต้อง และ clasped มือกลับมา"เฮา เมง เพื่อนสาว ถ้าคุณเคยไปในดินแดนตะวันออก สาขาของกองทัพเพลงมีอาจสามารถให้บริการ"เฮา เมงเลยต้อง จาก นั้น ไม่ มีคำอื่น กลายเป็นลำแสงที่ยิงออกเป็นระยะทางเพลงพระดูเขาบินออก หลังจากช่วงยาว เมื่องเฮาได้ไม่มองเห็นได้ เขาเปิด และหัวกลับเข้าไปในคฤหาสน์ของบรรพบุรุษตระกูลเพลงเป็นเมงเฮาบินผ่านอากาศ นิพจน์ที่ซับซ้อนอาจจะเห็นใบหน้า ภาพวัยเด็กของเขาปรากฏในจิตใจของเขา แต่ที่ไม่ได้จางหายไปหลังจากที่ผ่านมาของปี ได้ชัดเจนกว่าที่เคย"แม่ พ่อ...เพียง...ทำไม"ทำไมคุณต้องได้ปล่อย ทำไมไม่คุณทิ้งฉัน ทำไม คุณจะมาจากกองทัพเพลง... และไม่บอก นอกจากนี้คุณเห็นได้ชัดว่าไม่ได้"ทำไม!"เฮา เมงรู้สึกว่าหัวใจของเขามีถูกแทง ด้วยมีด คำถามเหล่านี้ได้ถูกฝังอยู่ในหัวใจของเขานานเกินไป มีคำตอบไม่คำตอบอยู่ในดินแดนตะวันออกสุดท้าย เมงเฮาถอนหายใจ และคืนความสงบของเขา เขาเป็นผู้เชี่ยวชาญที่ทรงพลังที่มีประสบการณ์เพาะปลูกหลายร้อยปี สิ่งเดียวที่อาจทำให้เขาสูญเสียการควบคุมคือ เรื่องของพ่อและแม่ของเขา"ตะวันออกดินแดน ที่เขาคิด "เป็นความฝันของฉันจะไป... ว่าเป็นที่ผมต้องไป! " Decisiveness ที่ปรากฏในดวงตาของเขา เขาเอาหายใจลึก ๆ และเร่งเป็นต้นไปเป็นเย็นกราว เขาถ่ายที่ความเร็วไปข้างหน้า เขาเรียกร้องกองทัพเพลง และนิกายชะตากรรมสีม่วงเข้าชม ตอนนี้ มันเป็นเวลาเพื่อกลับไปนิกายอสูรโลหิต และใช้เวลาเหลือของร้อยปีกับ Xu Qingแม้ในขณะที่เขายังคงตาม สายตาของเขาก็มากับสิ่งที่เกิดขึ้นปิดในระยะไกล"ดังนั้น มันเป็นเขา..." เขาคิด ประหลาดใจในปัจจุบัน พระองค์ในภูมิภาคชายแดนระหว่างกองทัพเพลงและนิกายปีศาจโลหิต ห้าสิบกิโลเมตรหรือจากตำแหน่งปัจจุบันของเขา สามเส้นแสงเร่งผ่านอากาศอย่างชัดเจน ถูกไล่ที่เกษตรกรสามเครื่องพรวนดินสอง เป้าหมายคือ คนวัยกลางคนที่สวมเสื้อคลุมสีขาวที่เปื้อนเลือด จากรูปลักษณ์บนใบหน้าของเขา เขามีประสบการณ์หลายสิ่งหลายอย่าง เขาดูเหมือน หมด และดังนั้นยิ่ง เต็มรูปแบบ ของความเศร้าโศกมันเป็นเรื่องง่ายเพื่อดูว่า กาลครั้งหนึ่ง เขาได้หล่ออย่างไม่น่าเชื่อ ตอนนี้เขาดูเก่า แต่ยังคง ดำเนินการเอง ด้วยจิตวิญญาณเป็นพิเศษ กล้าหาญ อย่างไรก็ตาม ปีไม่ได้ใจเขา และเขาได้รับการล้างบาปของ ruthlessness ตอนนี้ ชีวิตของเขาเป็นความเจ็บปวดอย่างใดอย่างหนึ่ง"วัง Tengfei คุณคิดว่า คุณสามารถเรียกใช้เดี๋ยวนี้!""คุณเคยเป็น top เลือกตระกูลวัง แต่ตอนนี้ คุณก็ไม่มีอะไรมากไปกว่าสุนัขจรจัด คุณรู้วิธีการทำเป็นหนี""สิ่งที่คุณกำลังเรียกใช้สำหรับ มา แสดงบางส่วนของทักษะของคุณจากทุกปีแล้ว คุณใช้ของหยิ่ง คุณไล่ฉันและพี่ปีที่พยายามจะฆ่าเรา ตอนนี้ เราก็ได้พบกันอีก และคุณกำลังใช้งานห่างกัน!""Hahaha แน่นอนว่าเขากำลังทำงานอยู่ มีกองทัพวังไม่ในโดเมนที่ภาคใต้อีกต่อไป ถูกเช็ดออกในคืนเดียว วัง Tengfei เพียงแค่โชคดี และหนีตาย แต่สำหรับเขา เขาประสบเราที่นี่ วัง Tengfei...คุณกำลังตาย"คนถูกไล่ล่ามีใครอื่นนอกจากวัง Tengfeiการไล่ล่าสองเครื่องพรวนดินวัยกลางกับปลายฐานหลักก่อเพาะปลูก เพียงครึ่งขั้นตอนจากขั้นจิตวิญญาณก่อได้ สำหรับวัง Tengfei เขาก็ยังในระยะก่อตัวหลักล่าช้า อย่างไรก็ตาม เขาได้รับบาดเจ็บอย่างชัดเจน และสามารถทำอะไรมากกว่าหนีออกจากเขาทั้งสองฝ่ายใบหน้าของเขาเป็นมณโฑหน้าขาว และเต็มไป ด้วยความเศร้าโศกรุนแรง เห็นได้ชัด คำพูด โดยไล่ล่าเขาแทงลึกลงในหัวใจของเขา หลังจากที่กองทัพของวังถูกทำลาย เขาเคยดูหมิ่นอื่น ๆ จำนวนมาก เขาได้รับเลือกครั้งเดียว แต่ในพริบตาได้กลายเป็นคนจัณฑาล ครั้งแรก เขาบอกว่า ตัวเองว่า เขาไม่ได้ใช้สถานการณ์ใหม่นี้ แต่ทุกครั้งที่เขาได้ยินคำพูดเช่นการโยนที่เขา พวกเขาเจ็บลึกมันรู้สึกราวกับว่าท่านได้ขุดใจเขาจากหน้าอกของเขา และมันทำให้นิพจน์ pained บนใบหน้าของเขาเติบโตยิ่งเข้มเขาได้มีคืนนั้นเมื่อกองทัพของวังถูกเช็ดออก นอกจากนี้เขาเป็นการส่วนตัวได้เห็นสัญญาวิปลาสของพระเขาฆ่าหนึ่งในสมาชิกกองทัพหลังจากที่อื่น คืนนั้น มันรู้สึกว่าท้องฟ้าได้ลดลง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มีเพื่อนเก่า . . . . . . .เหม็ง เฮามือค่อยๆกระชับรอบใบหยกแต่เขาเอาแต่ความคิดของเขาที่ซ่อนลึกในจิตใจของเขา และจะไม่สามารถเปิดเผยพวกเขา ประมุขเพลงได้ฝึกการปลูกมานานหลายปี และได้รับในบางประเด็นจากการเคลื่อนไหวของ เมิ่งฮ่าวมือ เขารู้ว่าการพนันของเขาได้จ่ายเงินออกเมิ่งเฮ่าสูดหายใจลึก แล้วประสานมือคำนับประมุขและลึกกับเพลง" ขอบคุณมาก ! " เขากล่าวว่าเขาบอกว่า ไม่มีอะไรที่มากกว่าคำนั้น แต่ประมุขเพลง แค่นั้นก็เพียงพอ เขาพยักหน้าและประสานมือในกลับ" เมิงเฮา เพื่อนสาวของฉัน ถ้าคุณเคยไปดินแดนตะวันออก เพลงของตระกูลสาขานั้นอาจจะสามารถช่วยให้คุณมีความช่วยเหลือ . "เมิ่งเฮ่าพยักหน้า แล้ว ไม่มีคำอื่น กลายเป็นลำแสงที่ยิงออกไปประมุขเพลงดูเขากระเด็นออกไป หลังจากช่วงเวลาที่ยาวนาน เมื่อเมิ่งฮ่าวก็ไม่สามารถมองเห็นได้ เขาหันกลับมาและมุ่งหน้ากลับเข้าสู่เพลงตระกูลบรรพบุรุษ แมนชั่นเป็นเมิ่งฮ่าวบินผ่านอากาศ , การแสดงออกที่ซับซ้อนอาจจะเห็นบนใบหน้าของเขา ภาพจากวัยเด็กของเขาที่ปรากฏอยู่ในจิตใจของเขา ซึ่งไม่เคยจางหายไปหลังจากผ่านปี แต่ถูกชัดเจนกว่าที่เคย" แม่คะ พ่อคะ . . . . . . . . . . . . ทำไม ?" ทำไมคุณถึงต้องจากไป ทำไมคุณถึงทิ้งฉันไว้ข้างหลัง ทำไม ? ! ทำไมคุณมาเพลงตระกูล . . . . . . . และไม่ได้บอกฉัน คุณเห็นได้ชัดมี" ทำไม ? ! ? ! "เมิ่งเฮ่ารู้สึกราวกับว่าหัวใจของเขา ถูกแทงด้วยมีด คำถามเหล่านี้ได้ถูกฝังอยู่ในหัวใจของเขามานานแล้ว ไม่มีคําตอบตอบ . . . . . . . ในดินแดนตะวันออกในที่สุด เมิ่งฮ่าวถอนหายใจและฟื้นความสงบของเขา เขาเป็นผู้เชี่ยวชาญที่ได้รับการฝึกที่มีประสิทธิภาพสำหรับหลายร้อยปี สิ่งเดียวที่ทำให้เขาสูญเสียการควบคุม คือ เรื่องของพ่อและแม่" ดินแดนตะวันออก " เขาคิด " มันเป็นฝันของผมที่จะไปที่นั่น . . . . . . . นั่น . . . ฉันต้องไป " ตามที่ปรากฏอยู่ในดวงตาของเขา เขาสูดหายใจเข้าลึกๆ แล้วเร่งไปเป็นเย็นมากขึ้น เขายิงไปที่ความเร็วสูงสุด เขาเรียกเมื่อเพลงของตระกูลและเยี่ยมชมม่วงโชคชะตานิกาย ตอนนี้มันเป็นเวลาที่จะกลับไปที่เลือดปีศาจฟ้าและใช้เวลาที่เหลือของปี กับ ซู ชิงแม้ในขณะที่เขายังคงตาม สายตาของเขาพลันวาดสิ่งที่เกิดขึ้นปิดในระยะทาง" มันเป็นเขา . . . . . . . " เขาคิด แปลกใจขณะนี้เขาอยู่ในพื้นที่ชายแดน ระหว่างเพลงของตระกูลและสายเลือดปีศาจนิกาย กิโลเมตร 50 หรือดังนั้นจากตำแหน่งปัจจุบันของเขา สามเส้นของแสงที่วิ่งผ่านอากาศเห็นได้ชัดว่า มี สอง ปลูกไล่ทดสอบ 3 เป้าหมายคือชายวัยกลางคนที่สวมเสื้อคลุมสีขาวที่เปื้อนเลือด . จากลักษณะบนใบหน้าของเขา เขามีประสบการณ์มากมาย เขาดูเหนื่อยมาก และยิ่งกว่านั้น เต็มไปด้วยความโศกเศร้ามันเป็นเรื่องง่ายเพื่อดูว่า ครั้งหนึ่ง เขาก็หล่อมากด้วย ตอนนี้เขาดูเก่าแต่ก็ยังแบกตัวเขาเองกับวิญญาณวีรชน พิเศษ , . อย่างไรก็ตาม ปีไม่ได้ใจดีกับเขาและเขาได้รับบัพติศมาของความโหด . ตอนนี้ชีวิตของเขาเป็นหนึ่งในความเจ็บปวด" วัง Tengfei , ที่ไหนที่คุณคิดว่าคุณสามารถใช้ตอนนี้ ! "" เธอเคยเป็นด้านบน เลือกของตระกูลหวัง แต่ตอนนี้ก็ไม่มีอะไรมากไปกว่าหมาข้างถนน ! ทั้งหมดที่คุณรู้วิธีการทำคือ หนี ! "" สิ่งที่คุณจะหนี ? มาแสดงให้เราบางส่วนของทักษะของคุณจากเมื่อหลายปีก่อนนั้น คุณเคยเป็นสุดยอดของความยโส ! คุณไล่ฉันและพี่ชายของฉันสำหรับปีพยายามจะฆ่าเรา ตอนนี้เราก็จะได้พบอีกครั้ง และคุณกำลังวิ่งหนีอะไรอยู่ ! "" ฮ่า ฮ่า ฮ่า แน่นอน เขาวิ่ง ไม่หวังตระกูลในโดเมนที่ภาคใต้อีก มันถูกกำจัดออกไปในคืนเดียว ! วัง Tengfei แค่โชคดี และหนีความตาย แต่สำหรับเขา เขาเจอเราที่นี่ ! วัง Tengfei . . . นายตายแน่ ! "คนถูกไล่ เป็นใครไปไม่ได้นอกจากวัง Tengfei !ผู้ที่ไล่ตามสองเกษตรกรวัยกลางคนกับสายหลักฐานการปลูกเพียงครึ่งก้าวออกไปจากเวทีชีวิตตั้งไข่ . ส่วนวัง Tengfei เขาเป็นสายหลักในการสร้างเวที อย่างไรก็ตาม เขาพบว่าได้รับบาดเจ็บและไม่สามารถทำอะไรได้มากกว่าหนีจากคู่แข่งสองของเขาใบหน้าของเขาซีดเผือด และเต็มไปด้วยความเศร้าโศกที่รุนแรง เห็นได้ชัดว่า คำพูดที่พูดโดย pursuers ของเขาแทงลึกเข้าไปในหัวใจของเขา หลังจากตระกูลวังถูกทำลาย เขามีประสบการณ์การดูหมิ่น ใส่ร้าย ไกลมากเกินไป เขาเคยถูกเลือก แต่พริบตาเดียวก็กลายเป็นหมาหัวเน่า ตอนแรก เค้าบอกกับตัวเองว่า เขาน่าจะชินกับสถานการณ์ใหม่นี้ แต่ทุกครั้งที่เขาได้ยินคำเช่นผู้ที่ถูกโยนไปที่เขาตอนนี้ มันเจ็บปวดมากนะมันรู้สึกเหมือนกับว่า คนขุดหัวใจของเขาออกจากหน้าอกของเขาและทำสีหน้าเจ็บปวดบนใบหน้าของเขาเติบโตแม้รุนแรงมากขึ้นเขาอยู่ที่นั่นในคืนนั้น เมื่อตระกูลหวัง ถูกเช็ดออก เขาได้เห็นความบ้าของประมุขตระกูลเขาฆ่าสมาชิกหนึ่งหลังจากที่อื่น คืนนั้น มันรู้สึกเหมือนฟ้าถล่มแน่