David Brooks writes that low income

David Brooks writes that low income people need a reintroduction of norms that “were destroyed by a plague of nonjudgmentalism, which refused to assert that one way of behaving was better than another”.

Elizabeth Stoker Bruenig writes a rebuttal, where she argues “to impose the easy virtue of the well-to-do on the poor is to request the most stressed and vulnerable members of society to display impossible moral heroism”. This I think is worth digging into.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บรู๊คส์ David เขียนว่า คนรายได้น้อยต้องการวัฏจักรของบรรทัดฐานที่ "ถูกทำลายจากภัยพิบัติของ nonjudgmentalism ซึ่งปฏิเสธที่จะยืนยันรูปว่า วิธีหนึ่งสังเกตได้ดีกว่าอีก" เอลิซาเบธ Bruenig เกอร์เขียนมี rebuttal ที่เธอจน "กำหนดคุณธรรมง่ายของ well-to-do บนคนจนจะขอสมาชิกเครียด และอ่อนแอที่สุดของสังคมแสดงวีรบุรุษคุณธรรมเป็นไปไม่ได้" นี้คิดเป็นมูลค่าขุดไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เดวิดบรูคส์เขียนว่าคนที่มีรายได้น้อยต้องประกอบขึ้นจากบรรทัดฐานที่ "ถูกทำลายโดยโรคระบาดของ nonjudgmentalism ซึ่งปฏิเสธที่จะยืนยันว่าวิธีหนึ่งในการทำตัวเป็นดีกว่าอีก". เอลิซาเบช่างไฟ Bruenig เขียนโต้แย้งซึ่งเธอระบุว่า "ที่จะกำหนด อาศัยอำนาจตามความง่ายของดีที่ต้องทำในวันที่ไม่ดีคือการขอให้สมาชิกเครียดที่สุดและเปราะบางของสังคมที่จะแสดงความกล้าหาญทางศีลธรรมไปไม่ได้ " ซึ่งผมคิดว่ามีมูลค่าการขุดเป็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เดวิดบรูคส์เขียนว่า คนรายได้น้อย ต้องคืนของบรรทัดฐานที่ " ถูกทำลายโดยภัยพิบัติของ nonjudgmentalism ซึ่งปฏิเสธที่จะยืนยันว่า วิธีหนึ่งที่ทำได้ดีกว่าอีก "

ซาสโตกเกอร์ bruenig เขียนโต้แย้ง ,ที่เธอเถียง " เรียกนามได้ง่ายของผู้มีอันจะกินในยากจนจะร้องขอมากที่สุดเครียด และมีความเสี่ยงต่อสมาชิกของสังคมที่จะแสดงเป็นไปไม่ได้คุณธรรมความกล้าหาญ " นี้ฉันคิดว่าเป็นค่าขุด