Now when RouterB receives a packet

Now when RouterB receives a packet destined to 192.168.5.0/24, it will forward it out to RouterC. When RouterC receives that packet, it will see that 192.168.5.0/24 is towards RouterB and will send it back. This loop will continue till the IP TTL value in the packet header reaches zero and one of the routers drops it.

To prevent against such routing loops, distance vector protocols have some checks in place. These checks are discussed in the following sections.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตอนนี้ เมื่อ RouterB ได้รับแพคเก็ตที่กำหนดเพื่อ 192.168.5.0/24 มันจะส่งออกไป RouterC เมื่อ RouterC ได้รับแพคเก็ตที่ จะเห็น 192.168.5.0/24 ที่มีต่อ RouterB และจะส่งกลับ วนนี้จะดำเนินต่อจนกว่าค่า IP TTL ในส่วนหัวแพคเก็ตถึงศูนย์ และเราเตอร์หนึ่งหยดเพื่อป้องกันการวนรอบเช่นสายงานการผลิต โปรโตคอลเวกเตอร์ระยะทางได้ตรวจสอบบางอย่างที่ ตรวจสอบเหล่านี้จะกล่าวถึงในส่วนต่อไปนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตอนนี้เมื่อได้รับแพ็คเก็ต RouterB ลิขิตให้ 192.168.5.0/24 ก็จะส่งออกไปยัง RouterC เมื่อได้รับแพ็คเก็ต RouterC นั้นก็จะเห็นว่าเป็น 192.168.5.0/24 ต่อ RouterB และจะส่งกลับ วงนี้จะดำเนินต่อไปจนถึงค่า TTL IP ในส่วนหัวของแพ็กเก็ตถึงศูนย์และเป็นหนึ่งในเราเตอร์ลดลงมัน. เพื่อป้องกันไม่ให้กับลูปเช่นการกำหนดเส้นทางโปรโตคอล vector ระยะทางจะมีการตรวจสอบในบางสถานที่ ตรวจสอบเหล่านี้จะกล่าวถึงในส่วนต่อไปนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อ routerb ได้รับ packet ปลายทางที่จะ 192.168.5.0/24 ก็จะส่งต่อไป routerc . เมื่อ routerc ได้รับแพ็คเก็ตที่ มัน จะ เห็น ว่า 192.168.5.0/24 ต่อ routerb และจะส่งมันกลับ วงนี้จะดำเนินต่อไปจนถึง IP ค่า TTL ในแพ็คเก็ตส่วนหัวถึงศูนย์และหนึ่งในเราเตอร์หยดมัน

เพื่อป้องกันเช่นเส้นทางลูป ,มีการตรวจสอบระยะทางเวกเตอร์โปรโตคอลในสถานที่ การตรวจสอบเหล่านี้จะกล่าวถึงในส่วนต่อไปนี้