“This Legacy tournament must surely

“This Legacy tournament must surely involve some dangers that are impossible to imagine. If I’m careless, I’ll likely fail and die… But with great risk comes great reward. If something is riskier, it shows that there is more chance for reward. If there isn’t such danger, then fine. But if there is… Well, if I don’t go, then I’ll regret it for the rest of my life!” Determination filled his eyes as he continued to think over what Chu Yuyan had told him. However, after some time, he hadn’t come up with any new ideas about why she had told him so much.

“She was provoking me. Maybe her true goal was to get me to go in. Or perhaps it wasn’t… The chances of the latter are small. Perhaps she hopes that after entering and starting the Blood Immortal Legacy tournament, it will attract the attention of the outside world, and perhaps give the Violet Fate Sect a better chance of tracking her down.” His eyes flashed as he looked over at her.

“If I don’t go, nothing will happen. But if that’s what she wanted, why would she go into such detail right now, especially in a way that would make me hesitant? I wonder… what is she thinking? What is her true goal…?” His eyes flickered as he thought. Finally, he closed his eyes and began to meditate.

Time passed slowly. Soon, half a month had gone by. Chu Yuyan finally concocted the second pill. However, by the time another month passed, her attempts at the third and fourth pills had failed.

Meng Hao could not perform alchemy, but it was clear to him that she was not failing intentionally. Instead, the pill concoction was becoming more difficult. Throughout the month, Meng Hao didn’t spend time thinking about the Legacy of the Blood Immortal. He seemed to have put it out of mind.

One day, he slowly stood up and hopped onto a flying sword, shooting up through the mists to go observe the shield.

In the past half month, he had made it a practice to go up every ten days or so to observe the shield. Every time he left, Chu Yuyan would observe his departure expressionlessly.

This time, after Meng Hao left, she waited about four hours, then suddenly lifted her head, her eyes flashing. She frowned, as if she were having some problem with the pill concoction process. Then she stood up, looking off into the mists. Shortly after, she began walking toward the region of the lake of blood. When she got there, she looked around, then turned and returned to the pill furnace. It seemed as if whatever question was in her mind had been answered. She continued with her alchemy.

Another half month passed. Finally, she was able to successfully concoct the third and fourth pills. She then began working on the fifth pill. As far as Meng Hao was concerned, this was the last pill. Once it was finished, then all seven of the minor pills would be ready.

More time slipped by. In the blink of an eye, two months were gone. Meng Hao and Chu Yuyan had now been trapped in the volcano for half a year. Within the two months, Chu Yuyan would occasionally leave the area of the cave. Sometimes it was when Meng Hao was watching her, other times it was when he was away. It seemed as if every time she had some problem with the formula, she would pace about. However, she would never enter the region within three hundred meters of the lake of blood. She would always stop at that mark.

Finally one day, under Meng Hao’s watchful eye, she stood up. Frowning, she walked into the mists. When she reached the three hundred meter mark, her eyes flashed. Suddenly, the power of her Cultivation base flared up, and she sped toward the lake of blood at top speed.

As she neared it, the surface of the lake began to ripple. The altar appeared, followed by the enormous stone head. The mouth gaped, a passageway awaiting for the Legacy tournament participant to enter.

Chu Yuyan’s eyes flickered with excitement as she raced forward. She was almost leaping into the air by the time she reached the mouth. Just as she was about to enter, a light laugh filled the air. A sword aura flickered, shooting toward Chu Yuyan.

As soon as she heard the laughter, her face went pale. Ignoring the approach of the wooden sword, she gritted her straight, white teeth and charged forward. There was only two meters between her and the large stone mouth.

Suddenly, a black net appeared, moving at a speed much faster than Chu Yuyan. It immediately enveloped her, and she was not able to move beyond that last two meter. The wooden sword scooped her and tossed her back to the lake shore.

Standing nearby within the mists was Meng Hao. His face expressionless, he slowly walked forward.

Chu Yuyan’s face was pale, and her eyes flashed with venomous hatred as she glared at Meng Hao. The instant he had brought back that skull to study, she had put all the pieces together regarding the Legacy of the Blood Immortal. Furthermore, everything she had said those months ago was true. She thought she knew Meng Hao, and understood his innate skepticism. She intentionally

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"ทัวร์นาเมนต์นี้มรดกต้องย่อมเกี่ยวข้องกับอันตรายบางอย่างที่เป็นไปไม่ได้ที่จะจินตนาการ หากไม่ระมัดระวัง ฉันอาจจะล้มเหลว และตาย... แต่ ด้วยความเสี่ยงมาประเสริฐ หากมีอะไร riskier แสดงว่ามีโอกาสมากขึ้นสำหรับรางวัล ถ้าไม่อันตรายดังกล่าวมี แล้วปรับ แต่ ถ้ามี... ดี ถ้าไม่ไปแล้ว แล้วฉันจะเสียใจมันที่เหลือของชีวิตของฉัน" ความมุ่งมั่นเต็มตาของเขาขณะที่เขายังคงตรองอะไร Yuyan ชูบอกผม อย่างไรก็ตาม บางเวลา เขาไม่ได้มา ด้วยความคิดใหม่ใด ๆ เกี่ยวกับทำไมเธอบอกผมมาก"เธอคือกระตุ้นความฉัน บางทีเป้าหมายที่แท้จริงของเธอคือการ ได้รับฉันไปใน หรือบางทีมันไม่ได้... โอกาสของหลังมีขนาดเล็ก บางทีเธอหวังว่า หลังจากป้อน และเริ่มต้นการแข่งขันเลือดอมตะดั้งเดิม มันจะดึงดูดความสนใจของโลกภายนอก และบางทีนิกายชะตากรรมสีม่วงโอกาสดีของการติดตามของเธอลง" ตาประกายเป็นเขามองไปที่เธอ"ถ้าไม่ไปแล้ว ไม่มีอะไรที่จะเกิดขึ้น แต่ถ้าว่าเป็นอะไรเธอต้อง ทำไมต้องเธอขึ้นไปรายละเอียดดังกล่าวขณะนี้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในทางที่จะทำให้ฉันลังเล ผมสงสัย...คือเธอคิดอะไร อะไรคือเป้าหมายแท้จริงของเธอ... ตา flickered ตามที่เขาคิด ในที่สุด เขาปิดตาของเขา และเริ่มที่จะนั่งสมาธิเวลาผ่านไปอย่างช้า ๆ เร็ว ๆ นี้ ครึ่งเดือนได้หายไปโดย ชู Yuyan สุดเสกสรรยาสอง อย่างไรก็ตาม ตามเวลาที่ผ่านไปอีกเดือน ความพยายามของเธอที่ยาสาม และสี่ได้ล้มเหลวเฮา เมงไม่สามารถทำการเล่นแร่แปรธาตุ แต่มันเป็นที่ชัดเจนกับเขาที่เธอถูกความล้มเหลวไม่ตั้งใจ แทน ผสมยากลายเป็นเรื่องยากมาก ตลอดเดือน เมงเฮาไม่ได้ใช้เวลาคิดเกี่ยวกับมรดกของเลือดอมตะ เขาดูเหมือนจะมีนำมันจากใจวันหนึ่ง เขาค่อย ๆ ลุกขึ้นยืน และรสลงดาบบิน ค่าการถ่ายภาพผ่านหมอกไปสังเกตโล่ครึ่งเดือนที่ผ่านมา เขาได้ทำการปฏิบัติขึ้นทุกสิบวันไป หรือดังนั้น จะสังเกตเห็นโล่ ทุกครั้งที่เขาซ้าย Yuyan ชูจะสังเกตเห็นเขาออก expressionlesslyเวลานี้ หลังจากเฮาเมง เธอรอประมาณสี่ชั่วโมง จาก นั้นก็ยกหัวของเธอ ดวงตาของเธอกระพริบ เธอ frowned ประหนึ่งว่าเธอกำลังมีปัญหาบางอย่างในกระบวนการผสมยา จากนั้น เธอลุกขึ้น มองออกไปหมอก หลังจาก เธอเริ่มเดินทางภูมิภาคของทะเลสาบของเลือด เมื่อเธอได้มี เธอมองไปรอบ ๆ เปิด แล้วส่งกลับไปยังเตายา ดูเหมือนว่า ไม่ว่าตอบคำถามในใจของเธอได้รับ เธอยังคง มีขลังของเธออีกครึ่งเดือนผ่านไป ในที่สุด เธอก็สามารถที่จะประสบความสำเร็จสร้างอัตยาสาม และสี่ เธอแล้วก็เริ่มทำงานบนห้าเม็ด เป็นเมงเฮาเป็นกังวล นี้เป็นเม็ดสุดท้าย เมื่อเสร็จสิ้น แล้วทั้งเจ็ดของยาเล็กน้อยจะพร้อมเวลาเล็ดรอดโดย สองเดือนก็ไม่หายไปในพริบตา เฮา เมงและชู Yuyan ได้ตอนนี้ได้ติดอยู่ในภูเขาไฟสำหรับครึ่งปี ภายในสองเดือน ชู Yuyan บางครั้งจะออกจากพื้นที่ของถ้ำ บางครั้งมันเป็นเมื่อเมงเฮาดูเธอ อีกครั้งก็เมื่อเขาออกไป ดูเหมือนว่า ทุกครั้งที่เธอมีปัญหาบางอย่าง ด้วยสูตร เธอจะก้าวเกี่ยวกับ อย่างไรก็ตาม เธอไม่เคยจะป้อนภูมิภาคภายในสามร้อยเมตรทะเลสาบของเลือด นอกจากนี้เธอมักจะหยุดที่เครื่องหมายในที่สุด วันหนึ่ง ภายใต้เมงเฮาคอยเฝ้า เธอลุกขึ้นยืน Frowning เธอเดินเข้าไปในหมอก เมื่อเธอถึงหมายสามร้อยเมตร ประกายตาของเธอ ทันใดนั้น พลังของเธอฐานการเพาะปลูกการปะทุมากขึ้น และเธอเร่งไปทางทะเลสาบของเลือดที่เร็วสูงสุดขณะที่เธอ neared มัน พื้นผิวของทะเลสาบเริ่มกระเพื่อม แท่นบูชาปรากฏ ตาม ด้วยหัวหินขนาดใหญ่ ปาก gaped ทางเดินรอสำหรับผู้เข้าร่วมแข่งขัน Legacy เพื่อป้อนตาชู Yuyan flickered ด้วยความตื่นเต้นเธอวิ่งไปข้างหน้า นอกจากนี้เธอเกือบถูกกระโจนไปในอากาศในขณะที่เธอถึงปาก เพียง เพราะไป หัวเราะเบา ๆ เต็มไปด้วยอากาศ มีออร่าดาบ flickered ถ่ายไปทาง Yuyan ชูทันทีที่เธอได้ยินเสียงหัวเราะ ใบหน้าของเธอซีด เธอละทิ้งแนวทางของดาบไม้ gritted ฟันตรง ขาวของเธอ และคิดไปข้างหน้า มีเพียงสองเมตรระหว่างเธอและปากหินขนาดใหญ่ทันใดนั้น สุทธิดำปรากฏ เคลื่อนที่ด้วยความเร็วเร็วกว่า Yuyan ชู ทันทีมันห่อหุ้มเธอ แล้วเธอก็ไม่สามารถไปจากวัดที่สองครั้งสุดท้าย ดาบไม้ลากเธอขึ้น และโยนของเธอกลับไปที่ทะเลสาบยืนอยู่ใกล้เคียงภายในหมอกถูกเมงเฮา ใบหน้าของเขา expressionless เขาค่อย ๆ เดินไปข้างหน้าชู Yuyan หน้าซีด และประกายตาของเธอ ด้วยความเกลียดชังที่มีพิษเป็นเธอ glared ที่เมงเฮา ทันทีที่เขาได้นำกลับไปที่กะโหลกเพื่อศึกษา เธอทำทุกชิ้นกันเกี่ยวกับมรดกของเลือดอมตะ นอกจากนี้ ทุกอย่างที่เธอได้กล่าวแล้วนั้นเป็นความจริง เธอคิดว่า เธอรู้เมงเฮา และเข้าใจเขาสงสัยว่า เธอตั้งใจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"การแข่งขันมรดกนี้ก็ต้องเกี่ยวข้องกับอันตรายบางอย่างที่เป็นไปไม่ได้ที่จะจินตนาการ ถ้าผมประมาทผมมีแนวโน้มที่จะล้มเหลวและตาย ... แต่ด้วยความเสี่ยงที่ดีมารางวัลอันยิ่งใหญ่ ถ้าเป็นสิ่งที่มีความเสี่ยงสูงก็แสดงให้เห็นว่ามีโอกาสมากขึ้นสำหรับรางวัล ถ้าไม่มีอันตรายดังกล่าวปรับแล้ว แต่ถ้ามี ... ดีถ้าฉันไม่ไปแล้วฉันจะต้องเสียใจไปตลอดชีวิตของฉัน! "การกำหนดที่เต็มไปด้วยดวงตาของเขาในขณะที่เขายังคงคิดว่าสิ่งที่ชู Yuyan เคยบอกเขา อย่างไรก็ตามหลังจากที่บางครั้งเขาไม่ได้มากับความคิดใหม่ ๆ เกี่ยวกับสาเหตุที่เธอได้บอกกับเขามาก. "เธอได้รับการกระตุ้นให้ฉัน บางทีเป้าหมายที่แท้จริงของเธอคือการได้รับฉันไปใน. หรือบางทีมันก็ไม่ได้ ... โอกาสของหลังที่มีขนาดเล็ก บางทีเธออาจจะหวังว่าหลังจากที่เข้ามาและเริ่มต้นการแข่งขันเลือดอมตะมรดกก็จะดึงดูดความสนใจของโลกภายนอกและบางทีอาจจะให้สีม่วงโชคชะตานิกายโอกาสที่ดีของการติดตามการลงเธอ. "ดวงตาของเขาประกายขณะที่เขามองไปที่เธอ"ถ้าผมไม่ได้ไปอะไรจะเกิดขึ้น แต่ถ้านั่นคือสิ่งที่เธอต้องการทำไมเธอจะไปลงในรายละเอียดดังกล่าวในขณะนี้โดยเฉพาะอย่างยิ่งในทางที่จะทำให้ผมลังเลหรือไม่? ผมสงสัยว่า ... สิ่งที่เธอคิด? อะไรคือเป้าหมายที่แท้จริงของเธอ ... ? "ดวงตาของเขา flickered ขณะที่เขาคิด ในที่สุดเขาปิดตาของเขาและเริ่มที่จะนั่งสมาธิ. เวลาผ่านไปอย่างช้าๆ เร็ว ๆ นี้ครึ่งเดือนได้หายไปโดย ชู Yuyan ที่สุดแต่งยาเม็ดที่สอง แต่ด้วยเวลาอีกหนึ่งเดือนที่ผ่านมาความพยายามของเธอที่ยาเม็ดที่สามและสี่ล้มเหลว. เม้ง Hao ไม่สามารถดำเนินการเล่นแร่แปรธาตุ แต่มันก็ชัดเจนกับเขาว่าเธอไม่ได้ล้มเหลวโดยเจตนา แทนการผสมยาได้กลายเป็นเรื่องที่ยากมาก ตลอดทั้งเดือนเม้ง Hao ไม่ได้ใช้เวลาคิดเกี่ยวกับมรดกของอมตะเลือด ดูเหมือนว่าเขาจะได้นำมันออกมาจากใจ. วันหนึ่งเขาค่อย ๆ ลุกขึ้นยืนและกระโดดลงบนดาบบินยิงขึ้นผ่านหมอกที่จะไปสังเกตโล่. ในเดือนครึ่งที่ผ่านมาเขาได้ทำให้มันเป็นทางปฏิบัติที่จะขึ้นไป ทุกสิบวันหรือดังนั้นจะสังเกตเห็นโล่ ทุกครั้งที่เขาทิ้งชู Yuyan จะสังเกตเห็นการเดินทางของเขา expressionlessly. เวลานี้หลังจากเม้งเฮาซ้ายเธอรอประมาณสี่ชั่วโมงแล้วก็ยกหัวของเธอกระพริบตาของเธอ เธอขมวดคิ้วราวกับว่าเธอกำลังมีปัญหากับขั้นตอนการผสมยา จากนั้นเธอก็ลุกขึ้นยืนมองออกไปในสายหมอก หลังจากนั้นไม่นานเธอก็เริ่มเดินไปยังพื้นที่ของทะเลสาบของเลือด เมื่อเธอได้มีเธอมองไปรอบ ๆ แล้วหันกลับไปยังเตาเผายา มันดูเหมือนว่าสิ่งที่ได้รับคำถามในใจของเธอได้รับการตอบรับ เธอยังคงมีความขลังของเธอ. อีกครึ่งเดือนผ่านไป ในที่สุดเธอก็สามารถที่จะประสบความสำเร็จในกุยาเม็ดที่สามและสี่ จากนั้นเธอก็เริ่มทำงานในยาเม็ดที่ห้า เท่าที่เม้งเฮาเป็นกังวลนี้เป็นยาที่ผ่านมา เมื่อเสร็จแล้วทั้งเจ็ดของยาเม็ดเล็ก ๆ น้อย ๆ จะพร้อม. เวลาอื่น ๆ เล็ดรอด ในพริบตาสองเดือนก็หายไป เม้ง Hao และชู Yuyan ในขณะนี้ได้รับการติดอยู่ในภูเขาไฟสำหรับครึ่งปี ภายในสองเดือนชู Yuyan บางครั้งจะออกจากพื้นที่ของถ้ำ บางครั้งมันก็คือตอนที่เม้งเฮากำลังเฝ้าดูเธอครั้งอื่น ๆ ก็คือตอนที่เขาออกไป มันดูเหมือนว่าเวลาที่เธอมีปัญหาบางอย่างกับสูตรทุกเธอจะก้าวเกี่ยวกับ แต่เธอไม่เคยจะเข้าสู่ภูมิภาคภายในสามร้อยเมตรของทะเลสาบของเลือด เธอมักจะหยุดที่เครื่องหมายว่า. ในที่สุดวันหนึ่งภายใต้การจับตามองเม้งเฮาเธอลุกขึ้นยืน มุ่ยเธอเดินเข้าไปในสายหมอก เมื่อเธอถึงเครื่องหมายสามร้อยเมตรประกายตาของเธอ ทันใดนั้นอำนาจของฐานการเพาะปลูกของเธอสว่างวาบขึ้นมาและเธอก็เร่งไปสู่ทะเลสาบเลือดที่ความเร็วสูงสุดได้. ขณะที่เธอเข้าใกล้มันพื้นผิวของทะเลสาบเริ่มกระเพื่อม แท่นบูชาปรากฏตามด้วยก้อนหินหัวมหาศาล ปากอ้าปากค้าง, ทางเดินรอสำหรับผู้เข้าร่วมการแข่งขันมรดกเพื่อป้อน. ตาชู Yuyan ของ flickered ด้วยความตื่นเต้นที่เธอวิ่งไปข้างหน้า เธอเกือบจะกระโดดขึ้นไปในอากาศตามเวลาที่เธอมาถึงปาก เช่นเดียวกับที่เธอกำลังจะป้อนหัวเราะเบา ๆ ที่เต็มไปด้วยอากาศ กลิ่นอายดาบ flickered ยิงไปยังชู Yuyan. ทันทีที่เธอได้ยินเสียงหัวเราะที่ใบหน้าของเธอหน้าซีด ไม่สนใจวิธีการของดาบไม้ที่เธอ gritted ตรงฟันขาวของเธอและพุ่ง มีเพียงสองเมตรระหว่างเธอกับปากหินขนาดใหญ่. ทันใดนั้นสุทธิสีดำปรากฏที่เคลื่อนที่ด้วยความเร็วที่เร็วกว่าชู Yuyan ทันทีที่ห่อหุ้มของเธอและเธอก็ไม่สามารถที่จะย้ายเกินกว่าที่ผ่านมาสองเมตร ดาบไม้อุ้มเธอและโยนเธอกลับไปที่ริมฝั่งทะเลสาบ. ยืนอยู่ใกล้ ๆ ภายในหมอกก็เม้งเฮา อารมณ์ใบหน้าของเขาเขาค่อย ๆ เดินไปข้างหน้า. ใบหน้าชู Yuyan เป็นซีดและดวงตาของเธอประกายด้วยความเกลียดชังพิษขณะที่เธอจ้องหน้าเม้งเฮา ทันทีที่เขาได้นำกลับไปที่กะโหลกศีรษะเพื่อการศึกษาที่เธอได้นำชิ้นส่วนทั้งหมดเข้าด้วยกันเกี่ยวกับมรดกของอมตะเลือด นอกจากนี้ทุกอย่างที่เธอได้กล่าวว่าเดือนที่ผ่านมาเป็นความจริง เธอคิดว่าเธอรู้ว่าเม้งเฮาสงสัยและเข้าใจธรรมชาติของเขา เธอจงใจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" มรดกทัวร์นาเมนต์นี้ต้องเกี่ยวข้องกับอันตรายบางอย่างที่เป็นไปไม่ได้ที่จะจินตนาการ ถ้าผมไม่สนใจ ผมอาจจะล้มเหลว และตาย . . . . . . . แต่กับความเสี่ยงที่ยิ่งใหญ่มาพร้อมกับรางวัลอันยิ่งใหญ่ ถ้าเป็นสิ่งที่เสี่ยง พบว่ามีโอกาสมากขึ้นสำหรับรางวัล ถ้าไม่มีอันตราย ก็ได้ แต่ถ้าไม่มี . . . . . . . แหม ถ้าฉันไม่ไป ฉันจะต้องเสียใจไปตลอดชีวิต " ความมุ่งมั่นเต็มตาของเขาในขณะที่เขายังคงคิดว่าสิ่งที่ชูจารย์ Yuyan ได้บอกกับเขา อย่างไรก็ตาม เมื่อเวลาผ่านไปสักพัก เขาไม่ได้มากับความคิดใหม่เกี่ยวกับสาเหตุที่เธอได้บอกกับเขามาก" เธอกำลังยั่วโมโหฉัน บางทีเธอ เป้าหมายที่แท้จริงคือให้ฉันเข้าไป หรือบางทีมันอาจจะไม่ใช่ . . . โอกาสหลัง เล็ก บางที เธอหวังว่า หลังจากป้อนเลือดอมตะมรดกและเริ่มการแข่งขันก็จะดึงดูดความสนใจของโลกภายนอก และอาจจะให้ฟ้าชะตาพรรคมีโอกาสที่ดีของการติดตามของเธอลง ตาของเขาเป็นประกาย เขายืนมองเธอ" ถ้าฉันไม่ไป ก็จะไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่ถ้านั่นเป็นสิ่งที่เธอต้องการ ทำไมเขาต้องไปในรายละเอียด เช่น ตอนนี้ , โดยเฉพาะในทางที่จะทำให้ฉันลังเล ฉันสงสัยว่า . . . . . . . เธอกำลังคิดอะไรอยู่ ? สิ่งที่เป็นเป้าหมาย . . . . . . . ที่แท้จริงของเธอ ? " ดวงตาของเขาริบหรี่ลงตามที่เขาคิด ในที่สุด เขาหลับตาลงและเริ่มที่จะนั่งสมาธิเวลาผ่านไปอย่างช้าๆ แล้วอีกครึ่งเดือน ก็ผ่านพ้นไป ชูจารย์ Yuyan ในที่สุดเหล่านี้ยาเม็ดที่สอง แต่ด้วยเวลาอีกเดือนที่ผ่านไป ความพยายามของเธอที่เม็ดที่สามและสี่ได้ล้มเหลวเมิ่งเฮ่าไม่ได้เล่นแร่แปรธาตุ แต่มันชัดเจนว่าเธอไม่ล้มเหลวหรอก แทน ยาผสมได้ยากกว่าเดิม ตลอดเดือน เมิ่งฮ่าวไม่ใช้เวลาคิดเกี่ยวกับมรดกของสายเลือดอมตะ ดูเหมือนเขาจะทำให้มันออกไปจากจิตใจวันหนึ่ง เขาค่อยๆยืนขึ้นและกระโดดลงบนดาบบิน การถ่ายภาพผ่านหมอกไปถือโล่ในเดือนครึ่งที่ผ่านมา เขาจะฝึกไปทุก 10 วันหรือดังนั้น ถือโล่ ทุกครั้งที่เขาซ้ายชูจารย์ Yuyan จะสังเกตการเดินทางของเขา expressionlessly .คราวนี้ หลังจากที่เมิ่งฮ่าวแล้ว เธอรอประมาณสี่ชั่วโมง จากนั้นก็ยกหัวของเธอ ดวงตากระพริบ เธอขมวดคิ้วเข้าหากัน ถ้าเธอมีปัญหาบางอย่างกับยาเร่งกระบวนการ งั้น เธอยืนขึ้น มองเข้าไปในหมอก . หลังจากนั้นไม่นาน เธอเริ่มเดินสู่ภูมิภาคของทะเลสาบโลหิต เมื่อเธอไปถึง เธอมองไปรอบๆ แล้วหันกลับไปเม็ดเตา มันดูเหมือนว่าไม่ว่าคำถามในใจของเธอได้ถูกตอบ เธอยังคงขลังของเธออีกครึ่งเดือนผ่านไป ในที่สุด เธอก็สามารถเสกสรรยาที่สามและสี่ จากนั้นเธอก็เริ่มทำงานเกี่ยวกับยา 5 เท่าที่ เมิ่งฮ่าวเป็นห่วง นี่เป็นเม็ดสุดท้าย เมื่อมันเสร็จสิ้นแล้วทั้งหมดเจ็ดของยาเม็ดเล็กจะพร้อมเวลาลื่นโดย ในชั่วพริบตา สองเดือน ก็หายไปแล้ว เมิ่งเฮ่า และชูจารย์ Yuyan ได้รับในขณะนี้ติดอยู่ในภูเขาไฟอีกครึ่งปี ภายในสองเดือน ชูจารย์ Yuyan บางครั้งจะออกจากพื้นที่ของถ้ำ บางครั้งตอนที่เมิงเฮาได้ดูเธอในเวลาอื่น ๆมันคือตอนที่เขาไม่อยู่ เหมือนทุกครั้งที่เธอมีปัญหาบางอย่างกับสูตร เธอจะก้าวเดินเกี่ยวกับ แต่เธอก็ไม่เคยระบุภูมิภาคภายในสามร้อยเมตรจากทะเลเลือด เธอจะหยุดที่สัญลักษณ์นั่นในที่สุดวันหนึ่ง ภายใต้สายตาของเมิ่งเฮ่า เธอลุกขึ้นยืน มุ่ย เธอเดินเข้าไปในหมอก . เมื่อเธอถึงสามร้อยเมตร มาร์ค ดวงตาประกาย . ทันใดนั้น พลังของฐานการเพาะปลูกของเธอกำเริบ เธอวิ่งออกมาทางทะเลสาบเลือดที่ความเร็วสูงสุดเมื่อเธออยู่ใกล้มัน พื้นผิวของทะเลสาบเริ่มกระเพื่อม แท่นบูชาที่ปรากฏตามด้วยศีรษะมหึมาหิน ปาก gaped , เพี้ยงรอมรดกการแข่งขันผู้เข้าร่วมที่จะป้อนของชูจารย์ Yuyan ตาริบหรี่ลงด้วยความตื่นเต้นเมื่อเธอวิ่งออกมา เธอแทบจะกระโจนเข้าไปในอากาศ เมื่อเธอมาถึงปาก ตอนที่เขากำลังจะป้อน แสงขำ เติมอากาศ ดาบออร่า flickered ยิงต่อชูจารย์ Yuyan .ทันทีที่เธอได้ยินเสียงหัวเราะ ใบหน้าของเธอก็ซีด ไม่สนใจวิธีการของดาบไม้ เธอ gritted ตรงๆเลย ฟันขาว คิดไปข้างหน้า มีเพียงสองเมตร ระหว่างเธอกับปากหินขนาดใหญ่ทันใดนั้น ตาข่ายสีดำปรากฏขึ้นการย้ายที่ความเร็วเร็วกว่าชูจารย์ Yuyan . ทันที ที่ห่อหุ้มเธอ และเธอก็ไม่สามารถไปได้ไกลกว่า 2 เมตร ดาบไม้ตักของเธอและโยนเธอกลับไปที่ทะเลสาบฝั่งยืนอยู่บริเวณใกล้เคียงภายในหมอกคือ เมิ่งฮ่าว ใบหน้าไร้อารมณ์ของเขา เขาก็ค่อยๆ เดินไปใบหน้าของชูจารย์ Yuyan ผิวขาวซีดและดวงตาประกายกับความโกรธความเกลียดชังที่เธอจ้องมอง เมิ่งฮ่าว ทันทีที่เขาได้พากลับมาที่กะโหลกศีรษะที่จะเรียน เธอวางชิ้นส่วนทั้งหมดเข้าด้วยกันในเรื่องมรดกของสายเลือดอมตะ นอกจากนี้ ทุกอย่างที่เธอได้กล่าวว่า เดือนที่แล้วได้จริง เธอคิดว่าเธอรู้จัก เมิ่งฮ่าวและที่ไหน