May 19, WednesdayIt had almost been

May 19, Wednesday

It had almost been a month since the measures to get Yurika into a university had started. With Koutarou's strict guidance, Yurika's math drills increased in school year every week. She was now solving fifth grade math problems.

“...Uhm, Tarou-kun's average score for three subjects is 60 points, and he got 80 points on his literature test, so his average score for four subjects should be 70 points?”

Yurika was learning the basics of averaging, but she still hadn't fully understood it. And her calculation this time was wrong.

“Ah, no that's not right!! This is a trap!!”

But having been trained for a month, Yurika noticed her mistake just in time.

There's no way the last problem Satomi-san would give me would be this easy! I'm sure there's a trap I'm overlooking!

She hadn't noticed through mathematics, but because she had been studying under Koutarou's guidance for a month, she was able to sense danger. A glimpse of light at the end of the tunnel, would lead to an even greater despair, and Yurika knew that better than anyone else.

“That's right! I can't just average the average! First I have to add up the average score of all three subjects and then add in the 80 points, before calculating the average of the four subjects... Uh, it's 65 points!! Satomi-san, I'm done!!”

Sensing the danger she was walking towards, Yurika was able to find the correct answer. Happy, Yurika presented her solution to Koutarou with a smile.

“...”

However, Koutarou was completely silent and looking out the window. That's why Yurika had to call out Koutarou's name one more time to let him knew that she was done.

“...Satomi-san?”

“Hm? Ah, sorry. You're done?”

“Yes! The average score for Tarou-kun is 65 points!”

Yurika smiled again and handed her notebook to Koutarou. After he confirmed her answer, he nodded.

“Correct”

This problem was the last one for the day. Having gotten it correct, it meant that Yurika had properly learned today's subject. That's why there was no more reason to be strict for today, so Koutarou showed Yurika a satisfied smile.

“Well done, Yurika”

“Yes!”

Sensing that the atmosphere around Koutarou was softening up, Yurika presented her head to Koutarou. It was a gesture that Sanae would often do, and as of late Yurika had started to copy her.

“Good, good”

“I did my best!”

Koutarou's large hand patted Yurika on the head. Yurika smiled happily. As of late, she loved being praised by Koutarou like this. As a woman, she had a desire to show Koutarou her good sides. Not only could she fulfill her desire by being praised, but she was also happy being touched. Because of that, Yurika had been positive about studying in an attempt to get praised.

“Hm? You don't have to study any more today”

Koutarou was done for the day, but for some reason, Yurika flipped to the next page of her book.

“Yes. But, but I wanted to prepare for tomorrow”

“I'm impressed. But don't go overboard, okay?”

“Yes!”

If she prepared today, her study tomorrow should be easier. And that meant that she would make it easier for herself to be praised.

That was when the cellphone in Koutarou's pocket started vibrating. Koutarou pulled it out, and the name of his best worst friend was written on the display.

“...Mackenzie, it's rare for you to call at this hour”

With cellphone in hand, Koutarou got up. There were too many people in room 106 for a phone call, so he left Yurika behind by the tea table and left the room.

“Good-bye, Satomi-san... Alright, I'll do a little more”

Yurika said goodbye to Koutarou's back before turning back to her math problems. Seeing that Yurika and Koutarou's study session was over, the other girls started gathering around the tea table.

“Satomi-kun was looking up at the stars again...”

The first one to say anything was Harumi, who was seated next to Yurika.

Harumi's room was connected to room 106 via Clan's ship. Technology-wise, it worked the same way Theia and Ruth's gate did. As a result, Harumi appeared more frequently in room 106.

“Maybe he's really worried for Theia? Well... that's true for us too...”

Sanae took a bite off a rice cracker and replied to Harumi as she looked out the window. There, she saw the summer night's beautiful starry sky. Theia and Ruth had gone somewhere far off. That's why just like with Koutarou, all of the girls of room 106 found themselves looking up at the stars more often.

By the way, Sanae's room was connected to room 106 the same way Harumi's was. Since Sanae's parents trusted Yurika, she was in room 106 more often than Harumi. With the threat of Darkness Rainbow, they wanted to leave Sanae by Yurika's side.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

19 พฤษภาคม พุธมันเกือบได้เดือนตั้งแต่มีการเริ่มต้นมาตรการ Yurika เข้ามหาวิทยาลัย มีคำแนะนำอย่างเข้มงวดของของ Koutarou มัธยมของ Yurika เพิ่มขึ้นในปีทุกสัปดาห์ นอกจากนี้เธอตอนนี้ได้แก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์ชั้นประถมศึกษาปีที่ 5“... Uhm คะแนนเฉลี่ย Tarou-kun วัตถุสามคือ 60 คะแนน และเขาได้คะแนน 80 คะแนนทดสอบของวรรณคดี เพื่อของเขาคะแนนเฉลี่ยสี่วัตถุควรจะ 70 คะแนน"Yurika เรียนรู้พื้นฐานของการหาค่าเฉลี่ย แต่เธอยังคงไม่เข้าใจมัน และการคำนวณของเธอครั้งนี้ไม่ถูกต้อง"อา ไม่ที่ไม่ถูกต้อง!! นี่คือกับดัก!!"แต่มีรับการฝึกอบรมสำหรับเดือน Yurika สังเกตเห็นความผิดพลาดของเธอเพียงในเวลามีวิธีปัญหาครั้งสุดท้ายที่ Satomi ซังจะให้ฉันจะง่ายนี้ ฉันแน่ใจว่า มีกับดักที่ผมสามารถมองเห็นวิวเธอไม่ได้สังเกตผ่านคณิตศาสตร์ แต่เนื่องจากเธอได้รับการเรียนภายใต้การแนะนำของ Koutarou เดือน เธอสามารถสัมผัสอันตราย ของแสงสว่างที่ปลายอุโมงค์ จะนำไปสู่การสิ้นหวังมากขึ้น และ Yurika รู้ว่าดีกว่าคนอื่น"ที่เหมาะสม ฉันไม่สามารถเฉลี่ยเฉลี่ยเพียง ครั้งแรก จะต้องเพิ่มค่าคะแนนเฉลี่ยของทุกวิชาที่สาม และเพิ่มในจุดที่ 80 ก่อนการคำนวณค่าเฉลี่ยของวัตถุสี่... Uh เป็น 65 จุด!! Satomi-ซาน เสร็จแล้ว!!"จับเธอเดินไปสู่อันตราย Yurika ก็สามารถที่จะหาคำตอบที่ถูกต้อง มีความสุข Yurika นำเสนอแก้ปัญหาของเธอ Koutarou ด้วยรอยยิ้ม“...”อย่างไรก็ตาม Koutarou ถูกอย่างเงียบ และมองออกไปนอกหน้าต่าง ที่มีเหตุผล Yurika มีการโทรออกของ Koutarou ชื่อหนึ่งอีกครั้งเพื่อให้เขารู้ว่า เธอทำ“... Satomi-ซาน""หือ อา ขออภัย คุณทำได้อย่างไร""ใช่ คะแนนเฉลี่ยของ Tarou kun คือ 65 จุด 」Yurika ยิ้มอีกครั้ง และส่งสมุดบันทึกไปยัง Koutarou หลังจากที่เขายืนยันคำตอบของเธอ เขาพยักหน้า"แก้ไข"ปัญหานี้ได้เป็นคนสุดท้ายของวัน มีอากาศที่ถูกต้อง มันหมายถึง ว่า Yurika ได้อย่างถูกต้องเรียนรู้เรื่องของวันนี้ ว่าทำไมมีไม่มีเหตุผลที่จะเข้มงวดสำหรับวันนี้ ดังนั้น Koutarou พบ Yurika ยิ้มพอใจ"ทำดี Yurika""ใช่"ตรวจจับว่า บรรยากาศรอบ ๆ Koutarou ได้อ่อนค่า Yurika แสดงหัวของเธอไป Koutarou มันเป็นรูปแบบที่เสถียรจะทำมักจะ และ ณปลาย Yurika ได้เริ่มต้นการคัดลอกของเธอ"ดีมาก ดีมาก""ฉันไม่ดีที่สุด"มือใหญ่ของ Koutarou patted Yurika บนหัว Yurika ยิ้มอย่างมีความสุข เป็น ของสาย เธอรักถูกยกย่องจาก Koutarou เช่นนี้ เป็นผู้หญิง เธอมีความปรารถนาที่จะแสดงด้านที่ดีของเธอ Koutarou ไม่เพียงแต่เธอไม่สามารถตอบสนองความปรารถนาของเธอ โดยการยกย่อง แต่เธอก็มีความสุขถูกสัมผัส เพราะการที่ Yurika ได้บวกเกี่ยวกับการศึกษาต่อเพื่อที่จะได้รับการยกย่อง"หือ คุณไม่มีการศึกษาใด ๆ เพิ่มเติมวันนี้"ทำ Koutarou สำหรับวัน แต่ด้วยเหตุผลบางอย่าง Yurika พลิกไปหน้าถัดไปของเธอ“Yes. But, but I wanted to prepare for tomorrow”“I'm impressed. But don't go overboard, okay?”“Yes!”If she prepared today, her study tomorrow should be easier. And that meant that she would make it easier for herself to be praised.That was when the cellphone in Koutarou's pocket started vibrating. Koutarou pulled it out, and the name of his best worst friend was written on the display.“...Mackenzie, it's rare for you to call at this hour”With cellphone in hand, Koutarou got up. There were too many people in room 106 for a phone call, so he left Yurika behind by the tea table and left the room.“Good-bye, Satomi-san... Alright, I'll do a little more”Yurika said goodbye to Koutarou's back before turning back to her math problems. Seeing that Yurika and Koutarou's study session was over, the other girls started gathering around the tea table.“Satomi-kun was looking up at the stars again...”The first one to say anything was Harumi, who was seated next to Yurika.Harumi's room was connected to room 106 via Clan's ship. Technology-wise, it worked the same way Theia and Ruth's gate did. As a result, Harumi appeared more frequently in room 106.“Maybe he's really worried for Theia? Well... that's true for us too...”Sanae took a bite off a rice cracker and replied to Harumi as she looked out the window. There, she saw the summer night's beautiful starry sky. Theia and Ruth had gone somewhere far off. That's why just like with Koutarou, all of the girls of room 106 found themselves looking up at the stars more often.By the way, Sanae's room was connected to room 106 the same way Harumi's was. Since Sanae's parents trusted Yurika, she was in room 106 more often than Harumi. With the threat of Darkness Rainbow, they wanted to leave Sanae by Yurika's side.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วันพุธที่ 19 พฤษภาคมมันเกือบจะ 1 เดือนแล้ว เนื่องจากมาตรการให้ยูริกะในมหาวิทยาลัยก็เริ่มขึ้น เข้มงวดกับโคทาโร่ แนะแนว ยูริกะเป็นแบบฝึกหัดคณิตศาสตร์ในโรงเรียนปีเพิ่มขึ้นทุกสัปดาห์ เธอกำลังแก้โจทย์ปัญหาคณิตศาสตร์ ชั้นประถมศึกษาปีที่ 5" . . . . . . . เอ่อ คือ ทาโร่คุง คะแนนเฉลี่ย 3 วิชา คือ 60 คะแนนและเขาได้ 80 คะแนนในการสอบวรรณกรรมของเขา ดังนั้นคะแนนของเขาสำหรับสี่วิชาควรจะ 70 คะแนน "ยูริกะคือการเรียนรู้พื้นฐานของการเฉลี่ย แต่เธอยังคงไม่เข้าใจมันอย่างเต็มที่ . และการคำนวณของเธอในครั้งนี้ ผิด" อ่า . . . ไม่ ไม่ใช่แบบนั้น ! ! นี่มันเป็นกับดัก ! "แต่ต้องได้รับการฝึก 1 เดือน ยูริกะ สังเกตเห็นความผิดพลาดของเธอพอดีไม่มีทาง ปัญหาสุดท้าย ซาโตมิซังจะให้จะง่ายนี้ ฉันแน่ใจว่ามันมีกับดัก ฉันมองเห็น !เธอไม่ได้สังเกตทางคณิตศาสตร์ แต่เนื่องจากเธอเคยเรียนภายใต้การแนะนำของโคทาโร่เป็นเดือน เธอสามารถรับรู้ถึงอันตราย . เหลือบไปเห็นแสงสว่างที่ปลายอุโมงค์ จะนำไปสู่ความสิ้นหวังมากขึ้นและยูริกะรู้ดีกว่าใคร" ใช่แล้ว ! ฉันไม่สามารถเฉลี่ย เฉลี่ย อย่างแรกผมต้องเพิ่มค่าคะแนนเฉลี่ยของทั้งสามคนแล้ว เพิ่มใน 80 คะแนน ก่อนที่จะคำนวณค่าเฉลี่ยของทั้งสี่คน . . . . . . . เอ่อ มันเป็น 65 คะแนน ! ซาโตมิซัง ฉันอิ่มแล้ว ! "อันตราย เธอเดินไป sensing ยูริกะก็สามารถหาคำตอบที่ถูกต้อง มีความสุข ยูริกะ นำเสนอโซลูชั่นของเธอ โคทาโร่ด้วยรอยยิ้ม" . . . . . . . "อย่างไรก็ตาม โคทาโร่ ก็เงียบเลย และมองออกไปนอกหน้าต่าง นั่นเป็นเหตุผลที่ยูริกะต้องเรียกชื่อ โคทาโร่เป็นเวลามากกว่าหนึ่งเพื่อให้เขารู้ว่าเธอกำลังทำ" . . . . . . . ซาโตมิซัง ? "" หืม ? อา ขอโทษ คุณกำลังทำอะไร ? "" ใช่ ! คะแนนสำหรับทาโร่คุง มี 65 คะแนน "ยูริกะยิ้มอีกครั้งและยื่นสมุดของเธอโคทาโร่ . หลังจากที่เขาได้รับการยืนยันคำตอบของหล่อน เขาพยักหน้า" ถูกต้อง "ปัญหานี้เป็นคนสุดท้ายสำหรับวันนี้ ได้ถูกต้องก็หมายความว่า ยูริกะได้อย่างถูกต้อง เรียนรู้เรื่องของวันนี้ นั่นเป็นเหตุผลที่ไม่มีเหตุผลที่จะเข้มงวดในวันนี้ ดังนั้น โคทาโร่มียูริกะพอใจ ยิ้ม" ดีมาก ยูริกะ "" ใช่ ! "รู้สึกว่าบรรยากาศรอบๆ โคทาโร่ก็อาศัยอัพ ยูริกะ นำเสนอ หัว เพื่อ โคทาโร่ . มันเป็นสัญญาณว่า ซานาเอะ มักจะทำและเป็นของสาย ยูริกะเริ่มคัดลอกของเธอ" ดี ดี "" ฉันทำของฉันดีที่สุด "มือใหญ่ลูบหัว ยูริกะ โคทาโร่ก็อยู่บนหัว ยูริกะ ยิ้มอย่างมีความสุข เป็นสาย เธอชอบคำชมโดยโคทาโร่แบบนี้ ในฐานะที่เป็นผู้หญิง เธอมีความปรารถนาที่จะแสดง โคทาโร่ด้านดีของเธอ ไม่เพียง แต่จะเติมเต็มความปรารถนาของเธอ ด้วยการยกย่อง แต่เธอก็ยังมีความสุขที่ได้สัมผัส เพราะอย่างนั้น ยูริกะ ถูกบวกในเรื่องการเรียน ในความพยายามที่จะได้รับคำชม" หืม ? คุณไม่ต้องเรียนอีกแล้ววันนี้โคทาโร่กำลังทำสำหรับวัน แต่ด้วยเหตุผลบางอย่าง ยูริกะ พลิกไปยังหน้าต่อไปของหนังสือของเธอ" ครับ แต่ผมต้องการที่จะเตรียมความพร้อมสำหรับวันพรุ่งนี้ "" ผมประทับใจมาก แต่อย่าไปไหนนะ , โอเค ? "" ใช่ ! "ถ้าเธอปรุงวันนี้ เรียนพรุ่งนี้ น่าจะง่ายกว่า และนั่นหมายถึงว่าเธอจะทำให้มันง่ายขึ้นสำหรับตัวเองที่จะได้รับคำชมนั่นคือเมื่อโทรศัพท์มือถือในกระเป๋าของโคทาโร่ก็สั่น โคทาโร่ ดึงมันออกมา และชื่อของเขาที่ดีที่สุดที่เลวร้ายที่สุดที่เพื่อนเขียนบนหน้าจอ" . . . . . . . แม็คเคนซี่ ยาก สำหรับคุณที่จะโทรตอนนี้ "กับโทรศัพท์มือถือในมือ โคทาโร่ลุกขึ้น มีคนมากมายที่ห้อง 106 สำหรับโทรศัพท์ แล้วเค้าก็จากไป ยูริกะเบื้องหลังโต๊ะชา และออกจากห้องไป" ลาก่อน ซาโตมิซัง . . . ตกลง ผมจะทำมากกว่านี้ "ยูริกะ บอกลา โคทาโร่กลับก่อนที่จะหันกลับไปปัญหาคณิตศาสตร์ของเธอ เห็นยูริกะและเซสชั่นการศึกษา โคทาโร่ก็จบลง สาวๆเริ่มการชุมนุมรอบโต๊ะน้ำชา" ซาโตมิ คุนเคยแหงนมองดาวอีกครั้ง . . . . . . . "สิ่งแรกที่จะพูดคือ ฮารุมิ คนที่นั่งข้างๆ ยูริกะห้องฮารุ คือ เชื่อมต่อกับห้อง 106 ผ่านเรือของตระกูล . เทคโนโลยีปัญญา มันทำงานแบบเดียวกับเธียและรูของประตูได้ เป็นผลให้ฮารุมิปรากฏบ่อยในห้อง 106 ." บางทีเขาอาจจะกังวลเรื่องเธีย ? อืม . . . . . . . นั่นมันก็จริงสำหรับเราด้วย . . . . . . . "ซานาเอะกัดออก เซมเบ้และตอบกลับฮารุขณะที่เธอมองออกไปนอกหน้าต่าง ที่นั่น เธอได้เห็นคืนฤดูร้อนที่สวยงาม starry sky เธียและรูไปไหนไม่ไกล นั่นเป็นเหตุผลที่เหมือนกับโคทาโร่ พวกผู้หญิงห้อง 106 พบตัวเองแหงนมองดาวบ่อยๆว่าแต่ ห้องซานาเอะเป็นได้เชื่อมต่อกับห้อง 106 แบบเดียวกับฮารุก็เป็น ตั้งแต่พ่อแม่ซานาเอะเป็นที่เชื่อถือได้ ยูริกะ เธออยู่ห้อง 106 บ่อยกว่าฮารุมิ กับการคุกคามของความมืด สีรุ้ง พวกเขาต้องการที่จะออกจากซานาเอะข้างๆยูริกะ .