(Andreasen & Olsen, 1982). Poor soc

(Andreasen & Olsen, 1982). Poor social skills are
closely related to repetitive recurrences of the disease
and re-hospitalization, and have been reported as important
factors affecting prognosis (Granholm et al., 2005).
Schizophrenia can diminish motivation, initiative,
mood, and emotional expression; these constitute the
category of “negative” symptoms. This may lead sufferers
to become slower to talk and act, and increasingly
indifferent to social contact and emotional interaction.
Over time, patients may lose contact with their friends
and family, be unable to continue working, and become
withdrawn and isolated. At its most extreme, individuals
lose the ability to look after themselves.
There are multiple features of schizophrenia, including
disability in everyday functioning (social functioning,
everyday living skills, productive activities, and
independence in living), cognitive impairments, various
comorbidities (substance abuse, medical illness, and
medication side-effects), and other symptoms such as

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

(Andreasen & Olsen, 1982) มีทักษะทางสังคมที่ดีเกี่ยวข้องกับการเกิดขึ้นประจำซ้ำของโรคและการรักษาในโรง พยาบาล และมีการรายงานที่สำคัญปัจจัยที่มีผลต่อการคาดคะเน (Granholm et al. 2005)โรคจิตเภทสามารถลดแรงจูงใจ ริ เริ่มอารมณ์ และการแสดงอารมณ์ เหล่านี้ถือเป็นการประเภทของอาการ "ติดลบ" นี้อาจนำผู้ประสบภัยจะช้ากว่าการพูดคุย และทำ หน้าที่ และมากขึ้นไม่แยแสสังคมติดต่อและโต้ตอบทางอารมณ์ช่วงเวลา ผู้ป่วยที่อาจขาดการติดต่อกับเพื่อนและ ครอบครัว ไม่สามารถจะทำงานถอนออก และแยก ที่เป็นบุคคลมากสูญเสียความสามารถในการดูแลตัวเองมีคุณลักษณะหลายโรคจิตเภท รวมทั้งทุพพลภาพในการทำงานทุกวัน (ทำงานทางสังคมทักษะการใช้ชีวิตประจำวัน ทำกิจกรรม และอิสรภาพในชีวิต), ความบกพร่องทางปัญญา ต่าง ๆcomorbidities (ใช้สารเสพติด การเจ็บป่วยทางการแพทย์ และยาผลข้างเคียง), และอาการอื่น ๆ เช่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

(Andreasen & โอลเซ่น, 1982) ทักษะทางสังคมที่ยากจน
ที่เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับการกลับเป็นซ้ำซ้ำของโรค
และการรักษาในโรงพยาบาลอีกครั้งและได้รับรายงานว่าที่สำคัญ
ปัจจัยที่มีผลต่อการพยากรณ์โรค (Granholm et al, 2005)..
โรคจิตเภทสามารถลดแรงจูงใจความคิดริเริ่ม
อารมณ์และการแสดงออกทางอารมณ์; เหล่านี้ถือเป็น
หมวดหมู่ของอาการ "เชิงลบ" ซึ่งอาจนำไปสู่ผู้ประสบภัย
ที่จะกลายเป็นช้าที่จะพูดคุยและการกระทำมากขึ้นและ
ไม่แยแสกับการติดต่อทางสังคมและการมีปฏิสัมพันธ์ทางอารมณ์.
เมื่อเวลาผ่านไปผู้ป่วยอาจสูญเสียการติดต่อกับเพื่อน ๆ
และครอบครัวจะไม่สามารถทำงานต่อไปและกลายเป็นที่
ถอนตัวและแยก ที่รุนแรงที่สุดของบุคคลที่
สูญเสียความสามารถในการดูแลตัวเอง.
มีคุณสมบัติหลายของโรคจิตเภทรวมถึง
คนพิการในชีวิตประจำวันการทำงาน (ทำงานเพื่อสังคม,
ทักษะการใช้ชีวิตประจำวันของกิจกรรมการผลิตและ
ความเป็นอิสระในการดำรงชีวิต) ความบกพร่องทางปัญญาต่างๆ
โรคประจำตัว (สาร การละเมิดเจ็บป่วยทางการแพทย์และ
ยาผลข้างเคียง) และอาการอื่น ๆ เช่น