1. Introduction The traditional med

1. Introduction
The traditional medicine all over the world is nowaday
revealed by an extensive activity of researches on different
plant species and their therapeutic principles. Plants
contain phytochemicals with various bioactivities including
antioxidant, anti inflammatory and anticancer activities.
Currently, about 25% of the active component was identified
from plants that are used as prescribed medicines[1].
Reactive oxygen species (ROS) exert oxidative damaging
effects by reacting with nearly every molecules found in
living cells including protein, lipid, amino acids and DNA,
if excess ROS are not eliminated by antioxidant system.
They play important roles in aging and in the pathogenesis
of age related disorders such as cancer, hypertension,
atherogenesis, Alzheimers disease and Parkinsons disease.
The most practical way to fight degenerative diseases
is to increase antioxidant activity in our body and that
could be achieved by consumption of vegetables, fruits or
edible plants[2]. There is an increasing interest in natural
antioxidants e.g. polyphenols, present in medicinal and
dietary plants, which might help prevent oxidative damage.
Natural antioxidants increase the antioxidant capacity of
the plasma and reduce the risk of diseases[3]. Different parts
such as seeds, leaves and bark of stem and root known to
contain substantial amounts of phytoconstituents such as
phenolics, flavonoids, tannins having the ability to inhibit
the free radicals that are excessively produced, hence can
act as antioxidants[4]. The continued search among plant
secondary metabolites for natural antioxidants has gained
importance in recent years because of the increasing
awareness of herbal remedies as potential sources of

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

1. บทนำ แพทย์ทั่วโลกคือ nowaday เปิดเผย โดยกิจกรรมมากมายของงานวิจัยในต่าง ชนิดพืชและหลักการรักษาของพวกเขา พืช ประกอบด้วย phytochemicals มีฤทธิ์ทางชีวภาพต่าง ๆ รวมถึง สารต้านอนุมูลอิสระ ต่อต้านการอักเสบ และ anticancer กิจกรรม ขณะนี้ ระบุได้ประมาณ 25% ของส่วนประกอบใช้งานอยู่ จากพืชที่ใช้เป็นยากำหนดไว้ [1] ชนิดปฏิกิริยาออกซิเจน (ROS) แรงทำลาย oxidative พบผล โดยปฏิกิริยากับเกือบทุกโมเลกุลใน เซลล์ชีวิตได้แก่โปรตีน ไขมัน กรดอะมิโน และ DNA ถ้าเกิน ROS ไม่ออก โดยระบบต้านอนุมูลอิสระ พวกเขามีบทบาทสำคัญ ในอายุ และพยาธิกำเนิด อายุเกี่ยวข้องกับโรคเช่นโรคมะเร็ง ความดันโลหิตสูง atherogenesis โรค Alzheimers และโรค Parkinsons วิธีสุดเพื่อต่อสู้กับโรคเสื่อม คือการ เพิ่มกิจกรรมการต้านอนุมูลอิสระในร่างกายของเราและ สามารถทำได้ โดยการใช้ผัก ผลไม้ หรือ กินพืช [2] มีความสนใจที่เพิ่มขึ้นในธรรมชาติ สารต้านอนุมูลอิสระเช่นโพลี นำเสนอในยา และ พืชอาหาร ซึ่งอาจช่วยป้องกันความเสียหาย oxidative สารต้านอนุมูลอิสระธรรมชาติเพิ่มกำลังการผลิตสารต้านอนุมูลอิสระของ สม่า และลดความเสี่ยงของโรค [3] ส่วนที่แตกต่าง เมล็ด ใบ และเปลือกของต้นและรากจะ ประกอบด้วยจำนวน phytoconstituents ที่พบเช่น phenolics, flavonoids, tannins มีความสามารถในการยับยั้ง อนุมูลอิสระที่มากเกินไปผลิต จึงสามารถ ทำหน้าที่เป็นสารต้านอนุมูลอิสระ [4] การค้นหาอย่างต่อเนื่องระหว่างโรงงาน metabolites รองสำหรับสารต้านอนุมูลอิสระจากธรรมชาติได้รับ ความสำคัญในปีที่ผ่านมาเนื่องจากการเพิ่มขึ้น ตระหนักในการรักษาด้วยสมุนไพรเข้าเป็นแหล่งเกิดของ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1. บทนำ
ยาแผนโบราณทั่วโลกในปัจจุบันมีการ
เปิดเผยโดยกิจกรรมที่กว้างขวางของงานวิจัยที่แตกต่างกันเกี่ยวกับ
พันธุ์พืชและหลักการของการรักษา พืช
มี phytochemicals กับฤทธิ์ทางชีวภาพต่าง ๆ รวมทั้ง
สารต้านอนุมูลอิสระ, กิจกรรมการอักเสบและต้านมะเร็งป้องกัน
ในปัจจุบันประมาณ 25% ของส่วนประกอบที่ใช้งานที่ถูกระบุ
จากพืชที่ใช้เป็นยารักษาโรคตามที่กำหนด [1]
ชนิดออกซิเจนปฏิกิริยา (ROS) ออกแรงออกซิเดชันเสียหาย
ผลกระทบโดยการทำปฏิกิริยา มีเกือบทุกโมเลกุลที่พบใน
เซลล์ที่มีชีวิตรวมทั้งโปรตีนไขมันกรดอะมิโนและดีเอ็นเอ
ถ้าเกิน ROS จะไม่ได้ตัดออกโดยระบบสารต้านอนุมูลอิสระ
พวกเขามีบทบาทสำคัญในการเกิดริ้วรอยและพยาธิกำเนิด
ของโรคที่เกี่ยวข้องกับอายุเช่นโรคมะเร็งความดันโลหิตสูง
เส้นเลือดอุดตัน, โรคเสื่อมและโรคพาร์กินสัน
ด้วยวิธีการปฏิบัติมากที่สุดในการต่อสู้กับโรคความเสื่อม
คือการเพิ่มสารต้านอนุมูลอิสระในร่างกายของเราและที่
จะประสบความสำเร็จจากการบริโภคผักผลไม้หรือ
พืชที่กินได้ [2] มีความสนใจที่เพิ่มขึ้นในธรรมชาติเป็น
สารต้านอนุมูลอิสระเช่นโพลีฟีนที่มีอยู่ในสมุนไพรและ
พืชอาหารซึ่งอาจช่วยป้องกันความเสียหายจากอนุมูลอิสระ
สารต้านอนุมูลอิสระธรรมชาติเพิ่มความสามารถในการต้านอนุมูลอิสระของ
พลาสม่าและลดความเสี่ยงของโรค [3] ชิ้นส่วนที่แตกต่างกัน
เช่นเมล็ดใบและเปลือกของลำต้นและรากที่รู้กันว่า
มีจำนวนมากของ phytoconstituents เช่น
ฟีนอล, flavonoids, แทนนินมีความสามารถในการยับยั้งการ
เกิดอนุมูลอิสระที่มีการผลิตมากเกินไปจึงสามารถ
ทำหน้าที่เป็นสารต้านอนุมูลอิสระ [4] การค้นหาอย่างต่อเนื่องในหมู่พืช
สารรองสำหรับสารต้านอนุมูลอิสระธรรมชาติที่ได้รับ
ความสำคัญในปีที่ผ่านมาเนื่องจากการเพิ่มขึ้นของ
การรับรู้ของสมุนไพรเป็นแหล่งที่มีศักยภาพของ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

1 . บทนำ
ยาแบบดั้งเดิมทั่วโลก คือสมัยนี้
เปิดเผยโดยกิจกรรมที่กว้างขวางของงานวิจัยเกี่ยวกับพืชชนิดต่างๆ และหลักการ
การรักษาของพวกเขา พืช
ประกอบด้วย phytochemicals กับฤทธิ์ทางชีวภาพต่างๆรวมทั้ง
สารต้านอนุมูลอิสระกิจกรรมต้านการอักเสบ และต้านมะเร็ง .
ปัจจุบันประมาณร้อยละ 25 ขององค์ประกอบที่ใช้งานถูกระบุ
จากพืชที่ใช้เป็นยา ยา [ 1 ]
ชนิดออกซิเจนปฏิกิริยา ( ROS ) ออกแรงปฏิกิริยาทำลายผล โดยทำปฏิกิริยากับโมเลกุลที่พบในเกือบทุกเซลล์มีชีวิต รวมทั้ง
โปรตีน ไขมัน และกรดอะมิโน DNA
ถ้าผลตอบแทนส่วนเกินจะไม่ตัดออก โดยระบบการต่อต้านอนุมูลอิสระ
พวกเขามีบทบาทสำคัญในผู้สูงอายุและในพยาธิกำเนิด
ของอายุที่เกี่ยวข้องกับความผิดปกติเช่นมะเร็ง ,ความดันโลหิตสูง อัลไซเมอร์ และพาร์กินสัน โรค atherogenesis
, โรค
วิธีที่เป็นประโยชน์มากที่สุดเพื่อต่อสู้กับโรค degenerative
คือการเพิ่มสารต้านอนุมูลอิสระในร่างกายของเราและที่
สามารถทำได้โดยการบริโภคผัก ผลไม้ หรือพืชที่กิน
[ 2 ] มีความสนใจที่เพิ่มขึ้นในธรรมชาติ เช่น โพลีฟีนอล สารต้านอนุมูลอิสระที่มีอยู่ใน
,
พืชอาหารและสมุนไพร ,ซึ่งจะช่วยป้องกันความเสียหายออกซิเดชัน
สารต้านอนุมูลอิสระธรรมชาติ เพิ่มความจุของสารต้านอนุมูลอิสระ
พลาสมา และลดความเสี่ยงของโรค [ 3 ] ส่วนที่แตกต่างกัน
เช่น เมล็ด ใบ และเปลือกของลำต้น และราก มีจํานวนมากที่รู้จักกัน

phytoconstituents เช่นผล flavonoids , แทนนิน มีความสามารถในการยับยั้ง
อนุมูลอิสระที่มากเกินไปผลิตจึงสามารถทำหน้าที่เป็นสารต้านอนุมูลอิสระ
[ 4 ] ยังคงค้นหาในพืช
สารทุติยภูมิสำหรับสารต้านอนุมูลอิสระธรรมชาติได้รับ
ความสำคัญในปีที่ผ่านมาเนื่องจากการเพิ่มความตระหนักของสมุนไพร
เป็นแหล่งที่มีศักยภาพของ