In pursuing Widdowson’s line of rea

In pursuing Widdowson’s line of reasoning, I want to argue that, with the advance of English as a world language, the whole idea of ‘native speaker’ has been rendered somewhat blurred, if not hopelessly meaningless—except perhaps in an ideological sense which, incidentally, was always there, although seldom noticed (Rajagopalan 1997), and hence increasingly questionable as far as ELT practices are concerned. A logical corollary to Widdowson’s thesis is this. In its emerging role as a world language, English has no native speakers. Now, this is no doubt a bold claim, and to the extent that it can survive critical scrutiny, it will have far-reaching consequences not only for ELT, but also for the way we have become accustomed to thinking about natural languages.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในการใฝ่หาบรรทัดของ Widdowson เหตุผล อยากเถียงว่า มีล่วงหน้าภาษาอังกฤษเป็นภาษาโลก ความคิดทั้งหมดของ 'เจ้า' มีการแสดงค่อนข้างเบลอ ถ้าไม่มีความหมาย — ยกเว้นบางทีในความรู้สึกอุดมการณ์ซึ่ง โต้เถียง จะ มี แม้ว่าบทบาทสังเกต (Rajagopalan 1997), และดังมากขึ้นอาจเท่า ELT ปฏิบัติเกี่ยวข้อง Corollary ตรรกศาสตร์เพื่อวิทยานิพนธ์ของ Widdowson อันนี้ ในบทบาทของมันเกิดใหม่เป็นภาษาโลก ภาษาอังกฤษมีภาษาไม่ ตอนนี้ นี้ไม่มีข้อเรียกร้องเป็นตัวหนา และเท่าที่จะสามารถอยู่รอดสำคัญ scrutiny จะมีผลกระทบที่ผับไม่เพียง สำหรับ ELT แต่ยัง สำหรับแบบที่เรามีกลายเป็นคุ้นเคยกับการคิดเกี่ยวกับภาษาธรรมชาติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในการใฝ่หาเส้น Widdowson ของเหตุผลที่ผมต้องการที่จะยืนยันว่ามีความก้าวหน้าของภาษาอังกฤษเป็นภาษาโลกที่ความคิดทั้งหมดของ 'เจ้าของ' ได้รับการแสดงผลค่อนข้างเบลอถ้าไม่อย่างไร้ความหวังความหมายยกเว้นบางทีในความรู้สึกอุดมการณ์ที่ บังเอิญมีอยู่เสมอแม้ว่าจะไม่ค่อยสังเกตเห็น (Rajagopalan 1997) และด้วยเหตุที่น่าสงสัยมากขึ้นเท่าที่ ELT การปฏิบัติมีความกังวล ข้อพิสูจน์ตรรกะวิทยานิพนธ์ Widdowson เป็นนี้ ในบทบาทที่เกิดขึ้นใหม่ในฐานะที่เป็นภาษาโลกภาษาอังกฤษไม่มีเจ้าของภาษา ตอนนี้ไม่มีข้อสงสัยการเรียกร้องที่เป็นตัวหนาและมีขอบเขตที่จะสามารถอยู่รอดได้ตรวจสอบข้อเท็จจริงที่สำคัญก็จะมีผลกระทบกว้างขวางไม่เพียง แต่สำหรับ ELT แต่ยังหาวิธีที่เราได้กลายเป็นที่คุ้นเคยกับการคิดเกี่ยวกับภาษาธรรมชาติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในการใฝ่หาเพลิดเพลินเป็นสายของเหตุผล ผมอยากจะยืนยันว่า มีการเลื่อนของภาษาอังกฤษเป็นภาษาของโลก ความคิดทั้งหมดของเจ้าของภาษา ' ได้รับการแสดงผลที่ค่อนข้างเบลอ ถ้าไม่คิด ยกเว้นบางทีในความรู้สึกที่ไร้อุดมการณ์ ซึ่งบังเอิญอยู่ตรงนั้นเสมอ แม้ว่าแทบจะไม่สังเกตเห็น ( rajagopalan 1997 )จึงน่าสงสัยยิ่งขึ้นเท่าที่การสอนภาษาอังกฤษปฏิบัติที่เกี่ยวข้อง เป็นข้อพิสูจน์ที่ตรรกะที่จะเพลิดเพลินของวิทยานิพนธ์นี้คือ ในบทบาทใหม่ในฐานะภาษาโลก ภาษาอังกฤษไม่มีเจ้าของภาษา นี่เป็นข้อสงสัยข้อเรียกร้องที่เป็นตัวหนา , และในขอบเขตที่สามารถอยู่รอดการพิจารณาที่สำคัญ ก็จะมีผลกระทบกว้างขวาง ไม่เพียง แต่สำหรับการสอนภาษาอังกฤษ ,แต่ยังหาวิธีที่เราได้กลายเป็นที่คุ้นเคยกับการคิดเกี่ยวกับ
ภาษาธรรมชาติ