Rape is an enormously important and

Rape is an enormously important and often divisive topic for all people. The existence and toleration of rape in our society shapes our lives and opportunities in ways we are not even conscious of - yet when we think about them, they become glaring instances of a systematic inequality.

Rape occurs in several different contexts, under many different guises, and it is the context that seems to shape our thinking about whether the act was in fact a rape. At one end, when a male stranger attacks and rapes a woman on the street, we understand this to be rape. We understand the violation, we want vengeance, we consider the rapist to be a criminal. But if there is any relationship between the rapist and the victim, our focus shifts from the criminal violation that has occurred to an examination of the details of the story, and ultimately, the credibility of the victim.

Our focus on context takes attention away from the profundity of the act of rape. It divides us over issues of consent and thus prevents us from addressing the more fundamental and important questions necessary to consider in any effort to stop rape.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ข่มขืนกระทำชำเราเป็นหัวข้อสำคัญอย่างมาก และมักจะแตกแยกสำหรับทุกคน การดำรงอยู่และทนการข่มขืนในสังคมของเรารูปร่างชีวิตและโอกาสในวิธีที่เรา ยังไม่มีแม้แต่จิตสำนึกของ - เมื่อเราคิดว่า เกี่ยวกับพวกเขา พวกเขากลายเป็นแจ๋อินสแตนซ์ของความไม่เท่าเทียมกันในระบบของเราข่มขืนกระทำชำเราเกิดขึ้นในบริบทที่แตกต่างหลาย ใต้ guises หลายแตกต่างกัน และเป็นบริบทที่ดูเหมือนว่ารูปร่างความคิดของเราเกี่ยวกับว่าการกระทำในความเป็นจริงถูกข่มขืน ที่ปลายด้านหนึ่ง เมื่อคนแปลกหน้าชายโจมตี และ rapes ผู้หญิงบนถนน เราเข้าใจไป ข่มขืนกระทำชำเรานั้น เราเข้าใจการละเมิด เราต้องการแก้แค้น เราพิจารณาผู้ข่มขืนจะเป็นอาชญากร แต่ถ้ามีความสัมพันธ์ใด ๆ ระหว่างตัวผู้ข่มขืนเหยื่อ กะโฟกัสของเราจากการละเมิดทางอาญาที่เกิดขึ้นเพื่อการตรวจสอบรายละเอียดของเรื่องราว และในที่สุด ความน่าเชื่อถือของเหยื่อบริบทที่มุ่งจะให้ความสนใจออกจากซึ้งทำข่มขืนกระทำชำเรา มันแบ่งเราผ่านปัญหาความยินยอม และจึง ป้องกันไม่ให้เราจัดการกับคำถามที่พื้นฐานมากขึ้น และที่สำคัญจำเป็นที่ต้องพิจารณาในทุกวิถีทางเพื่อหยุดการข่มขืนกระทำชำเรา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การข่มขืนเป็นหัวข้อที่สำคัญอย่างมากและมักจะแตกแยกสำหรับทุกคน การดำรงอยู่และความอดทนของการข่มขืนในสังคมของเรารูปร่างชีวิตและโอกาสของเราในวิธีที่เราจะไม่ได้ตระหนักถึง -. แต่เมื่อเราคิดเกี่ยวกับพวกเขาพวกเขากลายเป็นกรณีที่เห็นได้ชัดของความไม่เท่าเทียมกันระบบ

การข่มขืนเกิดขึ้นในบริบทที่แตกต่างกันภายใต้รูปแบบที่แตกต่างกัน และมันก็เป็นบริบทที่ดูเหมือนว่าจะรูปร่างความคิดของเราเกี่ยวกับว่าการกระทำในความเป็นจริงการข่มขืน ที่ปลายด้านหนึ่งเมื่อโจมตีคนแปลกหน้าชายและข่มขืนผู้หญิงบนถนนเราเข้าใจนี้จะข่มขืน เราเข้าใจการละเมิดที่เราต้องการแก้แค้นเราพิจารณาคนร้ายที่จะเป็นความผิดทางอาญา แต่ถ้ามีความสัมพันธ์ระหว่างข่มขืนและเหยื่อใด ๆ กะโฟกัสของเราจากการละเมิดทางอาญาที่เกิดขึ้นในการตรวจสอบรายละเอียดของเรื่องและท้ายที่สุดความน่าเชื่อถือของเหยื่อผู้เคราะห์ร้าย.

เรามุ่งเน้นที่บริบทจะใช้เวลาความสนใจไปจาก ความลึกซึ้งของการกระทำของการข่มขืน มันแบ่งเรามากกว่าปัญหาของการได้รับความยินยอมและทำให้ป้องกันเราจากการที่อยู่ในคำถามพื้นฐานมากขึ้นและที่สำคัญที่จำเป็นที่จะต้องพิจารณาในความพยายามใด ๆ ที่จะหยุดการข่มขืน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การข่มขืนเป็นอย่างมาก ที่สำคัญและหัวข้อที่มักจะแตกกันทุกคน การดำรงอยู่และขันติธรรมของการข่มขืนในสังคมของเรารูปร่างชีวิตและโอกาสของเราในวิธีที่เราไม่ได้มีสติ - แต่เมื่อเราคิดเกี่ยวกับพวกเขา พวกเขากลายเป็นการจ้องมองของอินสแตนซ์ของระบบ .การข่มขืนเกิดขึ้นในหลายๆบริบท ใน guises แตกต่างกันมาก และมันก็เป็นบริบทที่ดูเหมือนว่ารูปร่างความคิดของเราเกี่ยวกับว่าทำถูกในความเป็นจริงที่ข่มขืน ที่ปลายด้านหนึ่ง เมื่อคนแปลกหน้าโจมตีชายข่มขืนหญิงบนถนน เราเข้าใจถูกข่มขืน เราเข้าใจว่า การละเมิด เราต้องการแก้แค้น เราพิจารณาคดีข่มขืนจะเป็นอาชญากร แต่ถ้าไม่มีความสัมพันธ์ใดๆ ระหว่างข่มขืนเหยื่อของเราเลื่อนโฟกัสจากการละเมิดทางอาญาที่เกิดขึ้นเพื่อการตรวจสอบ รายละเอียดของเรื่องราว และสุดท้าย เงินของเหยื่อของเรามุ่งเน้นในบริบทที่ใช้ความสนใจจากความลึกของพระราชบัญญัติข่มขืน มันแบ่งเราผ่านปัญหายินยอมและจึงป้องกันเราจากการเพิ่มเติมขั้นพื้นฐานและที่สำคัญคำถามที่ต้องพิจารณาในความพยายามใด ๆที่จะหยุดการข่มขืน