we use can to talk about ability in

we use can to talk about ability in the present or future. it is followed by a bare infinitive.
the negative form of can is cannot.
we use could to talk about a general ability in the past. it is followed by a bare infinitive.
the negative form could not.
other forms of can are formed using the verb be able to.


we use must and have to to talk about obligation and necessity. they are followed by a bare infinitive.
the negative forms of must and have to are must not and do not have to. must not means that you are not allowed to do something . but do not have to means you can choose whether you do something or not.
the past form of must and have to is had to.
the negative form of had to is did not have to.


we use need to to talk about something that is necessary. it is followed by a bare infinitive.
the negative form is do not need to. we can also use need not.
the past form is needed to.
we use need not to when somebody knew that it was not necessary to do something.
we use need not have + past participle when somebody did something unnecessary in the past. but they did not know it was unnecessary at the time.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เราสามารถใช้พูดในปัจจุบันหรือในอนาคตเกี่ยวกับความสามารถในการ ตาม ด้วย infinitive เปลือยแบบลบของถูกไม่เราสามารถใช้การพูดคุยเกี่ยวกับความสามารถทั่วไปในอดีตได้ ตาม ด้วย infinitive เปลือยแบบลบไม่สามารถในรูปแบบอื่น ๆ เกิดขึ้นโดยใช้คำกริยาต้องการเราต้องใช้ และมีการพูดคุยเกี่ยวกับความจำเป็นและภาระ พวกเขาจะตาม ด้วย infinitive เปลือยต้องลบรูปแบบ และต้องไม่ต้อง และไม่ต้องการ ต้องไม่หมายความว่าคุณไม่ได้รับอนุญาตให้ทำงาน แต่ไม่ได้หมายความคุณสามารถเลือกได้ว่า คุณทำอะไร หรือไม่ต้องแบบผ่านมา และต้องมีการแบบลบได้จะได้ไม่ต้องการเราใช้ต้องเพื่อพูดคุยเกี่ยวกับสิ่งที่จำเป็น ตาม ด้วย infinitive เปลือยแบบลบคือไม่ต้องการ นอกจากนี้เรายังสามารถใช้จำไม่แบบฟอร์มที่ผ่านมาถูกต้องเราใช้ต้องการเมื่อใครสักคนรู้ว่า ไม่จำเป็นต้องทำบางสิ่งบางอย่างเราใช้ต้องมี + คำคุณศัพท์เมื่อใครสักคนทำสิ่งที่ไม่จำเป็นในอดีต แต่พวกเขาไม่รู้ก็ไม่จำเป็นในเวลา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เราใช้สามารถที่จะพูดคุยเกี่ยวกับความสามารถในปัจจุบันหรือในอนาคต มันจะตามด้วย infinitive เปลือย.
รูปแบบเชิงลบของการที่สามารถจะไม่สามารถ.
เราใช้สามารถที่จะพูดคุยเกี่ยวกับความสามารถในอดีตที่ผ่านมา มันจะตามด้วย infinitive เปลือย.
รูปแบบเชิงลบไม่ได้.
รูปแบบอื่น ๆ ที่สามารถจะเกิดขึ้นได้โดยใช้คำกริยาจะสามารถ. เราใช้ต้องและมีการพูดคุยเกี่ยวกับภาระหน้าที่และความจำเป็น พวกเขาจะตามด้วย infinitive เปลือย. ในรูปแบบเชิงลบของการต้องและต้องมีต้องไม่และจะได้ไม่ต้อง ต้องไม่หมายถึงว่าคุณไม่ได้รับอนุญาตให้ทำบางสิ่งบางอย่าง แต่ไม่จำเป็นต้องหมายความว่าคุณสามารถเลือกได้ว่าคุณจะทำอะไรบางอย่างหรือไม่. รูปแบบที่ผ่านมาของต้องและต้องถูกต้อง. รูปแบบเชิงลบของเขาจะต้องเป็นคนไม่ต้อง. เราใช้จำเป็นที่จะต้องพูดคุยเกี่ยวกับสิ่งที่เป็น จำเป็น มันจะตามด้วย infinitive เปลือย. รูปแบบเชิงลบคือไม่จำเป็นต้อง เรายังสามารถใช้ไม่จำเป็นต้อง. รูปแบบที่ผ่านมาเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อ. เราใช้ไม่จำเป็นต้องมีใครบางคนเมื่อรู้ว่ามันก็ไม่จำเป็นที่จะทำบางสิ่งบางอย่าง. เราใช้ไม่จำเป็นต้องมี + กริยาที่ผ่านมาเมื่อมีคนทำอะไรบางอย่างที่ไม่จำเป็นในอดีตที่ผ่านมา แต่พวกเขาไม่ได้รู้ว่ามันเป็นที่ไม่จำเป็นในช่วงเวลานั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เราสามารถพูดคุยเกี่ยวกับความสามารถใน ปัจจุบัน หรืออนาคต มันเป็นตามด้วย infinitive เปล่า .
ลบรูปแบบสามารถเป็นไม่ได้ . .
เราใช้สามารถพูดคุยเกี่ยวกับความสามารถทั่วไปในอดีต มันเป็นตามรูปเปลือย รูปลบได้
.
รูปแบบอื่น ๆของสามารถที่รูปแบบการใช้คำกริยาสามารถ


เราใช้ต้องและต้องพูดคุยเกี่ยวกับหน้าที่ และความจำเป็นพวกเขาจะตามด้วย infinitive เปล่า .
ลบรูปแบบของต้องและต้องมีต้องไม่ และ ไม่ต้อง คงไม่ได้หมายความว่าคุณจะไม่ได้รับอนุญาตให้ทำ แต่ไม่ได้หมายความว่าคุณสามารถเลือกว่า คุณทำอะไร หรือ ไม่ .
อดีตรูปแบบของต้องและต้องต้อง .
ลบรูปแบบต้องเป็น ไม่ต้อง


เราต้องพูดคุยเกี่ยวกับสิ่งที่เป็นสิ่งที่จำเป็นมันเป็นตามด้วย infinitive เปล่า .
รูปแบบเชิงลบจะไม่ต้อง นอกจากนี้เรายังสามารถใช้ไม่ต้อง
แบบฟอร์มอดีตต้อง .
เราใช้ต้องไม่เมื่อมีคนรู้ว่า มันไม่จำเป็นที่จะทำ .
เราใช้ไม่ต้อง past participle เมื่อใครบางคนทำบางสิ่งที่ไม่จำเป็นในอดีต แต่พวกเขาไม่ได้รู้ว่ามันไม่จำเป็นเลย