The movie opens with a sweeping aer

The movie opens with a sweeping aerial shot of an alien world. As the camera swoops downward from the clouds, a vast city emerges. Thousands of space-age vehicles whir past on an intergalactic freeway. Great skyscrapers crowd a smoggy skyline lit by a deep orange sunset. The camera continues its speedy descent to the 112th-story balcony of a steel gray apartment building, where it focuses on the pensive face of our hero, a giant lizard man named Fizzle.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หนังเปิดฉากด้วยการยิงทางอากาศกวาดของโลกมนุษย์ต่างดาว เป็นกล้องร่อนลงจากเมฆเป็นเมืองขนาดใหญ่ที่โผล่ออกมา หลายพันคนของยุคอวกาศผ่านเสียงหวอรถทางด่วนอวกาศ ตึกระฟ้าที่ดีฝูงชนขอบฟ้า smoggy แสงไฟจากสีส้มลึกพระอาทิตย์ตกดิน กล้องยังคงตกลงมาอย่างรวดเร็วไปยังระเบียง 112-เรื่องราวของอาคารอพาร์ตเมนต์เหล็กสีเทา,ซึ่งจะมุ่งเน้นไปที่ใบหน้าหม่นของพระเอกของเรา, คนจิ้งจกยักษ์ชื่อมอดลง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ภาพยนตร์เปิด ด้วยการยิงกวาดทางอากาศของโลกคนต่างด้าว เป็นกล้อง swoops ลงจากเมฆ เมืองใหญ่ขึ้น Whir ผ่านพันของยานพาหนะยุคอวกาศบนฟรีเวย์อวกาศ ตึกระฟ้าดีรุมฟ้า smoggy ที่สว่าง โดยพระอาทิตย์สีส้มลึก กล้องยังคงโคตรอย่างรวดเร็วของ 112th เรื่องราวระเบียงอาคารอพาร์ทเมนท์สีเทาเหล็ก เน้นหน้า pensive ของพระเอกของเรา มนุษย์จิ้งจกยักษ์ชื่อ Fizzle

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ภาพยนตร์ ที่จะเปิดออกพร้อมยิงทางอากาศในมุมกว้างของโลกมนุษย์ต่างดาวที่ เป็นกล้องที่ swoops ลดลงจากเมฆที่เมืองขนาดใหญ่ที่ปรากฎขึ้นมา หลายพันคนในรถมีพื้นที่วืดๆอายุผ่านมาบนทางหลวง intergalactic ที่ อาคารระฟ้าที่ดีเยี่ยมฝูงชน smoggy เส้นขอบฟ้าที่ส่องสว่างด้วยสีส้มเข้ม กล้องจะยังคงดำเนินต่อไปตกไปอยู่ด้วยความรวดเร็วของโรงแรมเพื่อไปยังระเบียง 112 th - เรื่องราวของเหล็กที่เป็นอาคารอพาร์ทเมนท์สีเทาซึ่งโดยจะเน้นไปที่ใบหน้าเคร่งขรึมของพระเอกของเราคนสัตว์เลื้อยคลานขนาดใหญ่ที่ได้รับการตั้งชื่อว่ามอดลง