ExcerptCLINICAL CHARACTERISTICS:Her

Excerpt
CLINICAL CHARACTERISTICS:
Hereditary myopathy with early respiratory failure (HMERF) is a slowly progressive myopathy that typically begins in the third to fifth decades of life. The usual presenting findings are gait disturbance relating to distal leg weakness or nocturnal respiratory symptoms due to respiratory muscle weakness. Weakness eventually generalizes and affects both proximal and distal muscles. Most affected individuals require walking aids within a few years of onset; some progress to wheelchair dependence and require nocturnal noninvasive ventilatory support. The disease course varies even among individuals within the same family: some remain ambulant until their 70s whereas others may require ventilator support in their 40s.
DIAGNOSIS/TESTING:
The diagnosis of HMERF is suspected based on clinical findings, usually mildly elevated serum creatine kinase (CK), and a typical (but not specific) pattern of fatty infiltration of the semitendinosus muscle and anterior compartment muscles of the lower leg noted on MRI. The diagnosis is established by the presence of a pathogenic variant in the region of TTN that encodes the 119th fibronectin-3 domain of titin.
MANAGEMENT:
Treatment of manifestations: Management is supportive. For distal leg weakness, use of ankle-foot orthoses can optimize independent ambulation early in the disease course; later in the disease course other mobility aids (canes, walkers, or wheelchairs) may be required. Noninvasive ventilation with bilevel positive airway pressure (BiPAP) or continuous positive airway pressure (CPAP) may be indicated for nocturnal hypoventilation initially, followed by mechanical ventilatory support as needed. Occupational therapy and social service support are important. Surveillance: Pulmonary function testing at intervals of six to 12 months, or guided by patient findings; reassessment of muscle strength and clinical status annually by a neurologist. Pregnancy management: Although the onset of symptoms usually occurs after the age of childbearing, a pregnant woman with early manifestations of HMERF or at risk for HMERF should be considered high risk because of the associated respiratory muscle weakness and the increased physiologic demands of pregnancy. Consultation with a high-risk maternal-fetal medicine specialist is recommended when possible.
GENETIC COUNSELING:
HMERF is inherited in an autosomal dominant manner. Most individuals diagnosed with HMERF have an affected parent; however, the proportion of cases caused by de novo mutation is unknown. Each child of an individual with HMERF has a 50% chance of inheriting the pathogenic variant. If the pathogenic variant has been identified in an affected family member, prenatal testing for pregnancies at increased risk is possible.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตัดลักษณะทางคลินิก:รัชทายาทแห่ง myopathy กับหายใจเริ่มต้นล้มเหลว (HMERF) คือ myopathy ก้าวหน้าอย่างช้า ๆ ซึ่งมักจะเริ่มต้นในทศวรรษที่สามกับห้าชีวิต ปกตินำผลการวิจัยเกี่ยวข้องกับกระดูกขาอ่อนแอหรืออาการหายใจบรรณาธิการเนื่องจากกล้ามเนื้อหายใจอ่อนแอรบกวนเดิน อ่อนแอในที่สุด generalizes และมีผลต่อกล้ามเนื้อกระดูก และ proximal บุคคลที่ได้รับผลกระทบมากที่สุดต้องเดินเอดส์ภายในกี่ปีเริ่ม บางก้าวสู่การพึ่งพานั่งรถเข็น และต้องสนับสนุน ventilatory noninvasive บรรณาธิการ หลักสูตรโรคแตกต่างกันไปแม้ในหมู่บุคคลภายในครอบครัวเดียวกัน: บางยังคง ambulant จนถึง 70s ของพวกเขาในขณะที่คนอื่นอาจสนับสนุนระบายในยุค 40 ของพวกเขาการวินิจฉัย/การทดสอบ:การวินิจฉัยของ HMERF คือสงสัยว่าตามผลการวิจัยทางคลินิก เซรั่มปกติ mildly สูงควรบริโภค kinase (CK), และรูปแบบทั่วไป (แต่ไม่เฉพาะ) ของไขมันแทรกซึมกล้ามเนื้อ semitendinosus และกล้ามเนื้อของขาส่วนล่างไว้บน MRI ช่องแอนทีเรียร์ การวินิจฉัยถูกก่อตั้งขึ้น โดยสถานะของตัวแปร pathogenic ในภูมิภาคของ TTN จแมป fibronectin 3 โดเมน 119th ของ titin ที่การจัดการ:Treatment of manifestations: Management is supportive. For distal leg weakness, use of ankle-foot orthoses can optimize independent ambulation early in the disease course; later in the disease course other mobility aids (canes, walkers, or wheelchairs) may be required. Noninvasive ventilation with bilevel positive airway pressure (BiPAP) or continuous positive airway pressure (CPAP) may be indicated for nocturnal hypoventilation initially, followed by mechanical ventilatory support as needed. Occupational therapy and social service support are important. Surveillance: Pulmonary function testing at intervals of six to 12 months, or guided by patient findings; reassessment of muscle strength and clinical status annually by a neurologist. Pregnancy management: Although the onset of symptoms usually occurs after the age of childbearing, a pregnant woman with early manifestations of HMERF or at risk for HMERF should be considered high risk because of the associated respiratory muscle weakness and the increased physiologic demands of pregnancy. Consultation with a high-risk maternal-fetal medicine specialist is recommended when possible.GENETIC COUNSELING:HMERF is inherited in an autosomal dominant manner. Most individuals diagnosed with HMERF have an affected parent; however, the proportion of cases caused by de novo mutation is unknown. Each child of an individual with HMERF has a 50% chance of inheriting the pathogenic variant. If the pathogenic variant has been identified in an affected family member, prenatal testing for pregnancies at increased risk is possible.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ข้อความที่ตัดตอนมาลักษณะทางคลินิก:
ผงาดทางพันธุกรรมกับการหายใจล้มเหลวในช่วงต้น (HMERF) เป็นผงาดก้าวหน้าอย่างช้า ๆ ที่มักจะเริ่มต้นในไตรมาสที่สามทศวรรษที่ผ่านมาที่ห้าของชีวิต ผลการวิจัยที่นำเสนอปกติรบกวนการเดินที่เกี่ยวข้องกับความอ่อนแอปลายขาหรือมีอาการทางเดินหายใจออกหากินเวลากลางคืนเนื่องจากการอ่อนตัวของกล้ามเนื้อหายใจ ความอ่อนแอในที่สุด generalizes และส่งผลกระทบต่อทั้งสองใกล้ชิดและกล้ามเนื้อส่วนปลาย บุคคลที่ได้รับผลกระทบส่วนใหญ่ต้องเดินโรคเอดส์ภายในไม่กี่ปีที่เริ่มมีอาการ; ความคืบหน้าบางอย่างที่จะพึ่งพาอาศัยกันและต้องนั่งรถเข็นออกหากินเวลากลางคืนไม่รุกล้ำช่วยหายใจ แน่นอนโรคที่แตกต่างกันแม้ในหมู่บุคคลภายในครอบครัวเดียวกันบางยังคงอยู่ที่ขาจนยุค 70 ของพวกเขาในขณะที่คนอื่นอาจจะต้องมีการสนับสนุนเครื่องช่วยหายใจในยุค 40 ของพวกเขา.
วินิจฉัย / ทดสอบ:
การวินิจฉัย HMERF เป็นผู้ต้องสงสัยจากผลการวิจัยทางคลินิก, เซรั่มมักจะสูงอย่างอ่อนโยนไคเนสรี ( CK) และโดยทั่วไป (แต่ไม่ใช่เฉพาะ) รูปแบบของไขมันแทรกซึมของกล้ามเนื้อ Semitendinosus และกล้ามเนื้อช่องด้านหน้าของขาที่ต่ำกว่าที่ระบุไว้ใน MRI การวินิจฉัยที่ถูกจัดตั้งขึ้นโดยการปรากฏตัวของตัวแปรที่ทำให้เกิดโรคในพื้นที่ของ TTN ที่เข้ารหัส 119 โดเมน fibronectin-3 ของ titin.
การบริหารจัดการ:
การรักษาอาการ: การจัดการคือการสนับสนุน สำหรับความอ่อนแอขาปลายการใช้งานของข้อเท้า orthoses เท้าสามารถเพิ่มประสิทธิภาพลุกอิสระในช่วงต้นของโรค; ต่อมาในหลักสูตรโรคเอดส์การเคลื่อนไหวอื่น ๆ (อ้อยเดินหรือรถเข็น) อาจจำเป็นต้องใช้ การระบายอากาศที่ไม่อันตรายทางเดินหายใจที่มีความดัน BiLevel บวก (BiPAP) หรือความดันบวกอย่างต่อเนื่องทางเดินหายใจ (CPAP) อาจจะบ่งชี้สำหรับการ hypoventilation ออกหากินเวลากลางคืนครั้งแรกตามด้วยเครื่องช่วยหายใจได้ตามต้องการ กิจกรรมบำบัดและการสนับสนุนบริการสังคมที่มีความสำคัญ การเฝ้าระวังการทดสอบฟังก์ชั่นระบบทางเดินหายใจในช่วงเวลาหกเดือนถึง 12 เดือนหรือชี้นำโดยการค้นพบผู้ป่วย ประเมินความแข็งแรงของกล้ามเนื้อและสถานะทางคลินิกเป็นประจำทุกปีโดยนักประสาทวิทยา การจัดการการตั้งครรภ์: แม้ว่าอาการมักจะเกิดขึ้นหลังจากอายุการคลอดบุตรของหญิงตั้งครรภ์ที่มีอาการเริ่มต้นของการ HMERF หรือความเสี่ยงในการ HMERF ควรพิจารณาความเสี่ยงสูงเพราะความอ่อนแอของกล้ามเนื้อหายใจที่เกี่ยวข้องและความต้องการที่เพิ่มขึ้นทางสรีรวิทยาของการตั้งครรภ์ ให้คำปรึกษาที่มีความเสี่ยงสูงผู้เชี่ยวชาญเวชศาสตร์มารดาและทารกในครรภ์จะแนะนำเมื่อเป็นไปได้.
ทางพันธุกรรมให้คำปรึกษา:
HMERF เป็นกรรมพันธุ์ใน autosomal ลักษณะที่โดดเด่น ประชาชนส่วนใหญ่ได้รับการวินิจฉัยที่มี HMERF มีผู้ปกครองได้รับผลกระทบ; แต่สัดส่วนของกรณีที่เกิดจากการกลายพันธุ์ของโนโวไม่เป็นที่รู้จัก ลูกของบุคคลที่มี HMERF แต่ละมีโอกาส 50% ที่จะรับค่าที่ทำให้เกิดโรคแตกต่าง ถ้าตัวแปรที่ทำให้เกิดโรคได้รับการระบุในสมาชิกในครอบครัวได้รับผลกระทบการทดสอบการตั้งครรภ์ก่อนคลอดสำหรับความเสี่ยงเพิ่มขึ้นเป็นไปได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ข้อความที่ตัดตอนมา

คลินิกลักษณะความผิดปกติของเซลล์กล้ามเนื้อกรรมพันธุ์แต่เช้าด้วยระบบหายใจล้มเหลว ( hmerf ) คือค่อยๆก้าวหน้าความผิดปกติของเซลล์กล้ามเนื้อที่มักจะเริ่มต้นใน 3 ถึง 5 ทศวรรษของชีวิต ปกติการเสนอข้อมูลเกี่ยวกับการเดินขึ้นปลายขาอ่อน หรืออาการทางระบบหายใจในเวลากลางคืน เนื่องจากความอ่อนแอของกล้ามเนื้อหายใจความอ่อนแอในที่สุดเช่นนี้ได้ขยายและส่งผลกระทบต่อทั้งส่วนต้นและปลายกล้าม ผลกระทบมากที่สุด บุคคลที่ต้องเดินเอดส์ภายในไม่กี่ปีของการโจมตี ; มีความคืบหน้า มาอาศัยและออกหากินเวลากลางคืนไม่ต้องใช้รถเข็นช่วยหายใจช่วย โรคหลักสูตรแตกต่างกันไป แม้แต่ในหมู่บุคคลภายในครอบครัวเหมือนกันบางยังคงอยู่จนกว่ารถพยาบาล 70 ในขณะที่คนอื่น ๆอาจต้องการการสนับสนุนเด็กในยุค 40 ของพวกเขา การทดสอบการวินิจฉัย /
:
การวินิจฉัยของ hmerf เป็นที่สงสัยว่าจากผลการวิจัยทางคลินิกมักจะแผ่วสูงระดับ Creatine kinase ( CK ) และแบบทั่วไป ( แต่ไม่เฉพาะเจาะจง ) รูปแบบของการแทรกซึมของกล้ามเนื้อไขมันและกล้ามเนื้อด้านหน้าช่องเซนดิโนซัสขาท่อนล่างไว้ใน MRIการวินิจฉัยที่ถูกสร้างขึ้น โดยมีตัวแปรที่ใช้ในพื้นที่ของ ttn ที่เข้ารหัสโดเมน fibronectin-3 119th ของไตติน .
การจัดการ :
รักษาอาการ : การจัดการสนับสนุน สำหรับปลายขาอ่อน , การใช้อุปกรณ์พยุงเท้า ข้อเท้าสามารถปรับอิสระการฟื้นฟูในโรคแน่นอน ภายหลังในหลักสูตรโรคและโรคเอดส์ ( อ้อย , เดิน ,หรือรถเข็น ) อาจจะต้อง ไม่ระบายกับ bilevel การบินบวกความดัน ( bipap ) หรือเกะกะรุงรัง ( CPAP ) อาจจะพบในเวลากลางคืน น้ำขิงตอนแรก ตามด้วยการสนับสนุนทั้งสองทางตามต้องการ กิจกรรมบำบัดและบริการการสนับสนุนทางสังคมเป็นสำคัญ การเฝ้าระวังในช่วงเวลาของการทดสอบสมรรถภาพปอด 6 ถึง 12 เดือนหรือแนะนำข้อมูลผู้ป่วย การประเมินความแข็งแรงของกล้ามเนื้อ และสถานะทางคลินิกเป็นรายปีโดยนักประสาทวิทยา การจัดการการตั้งครรภ์ : แม้ว่าการโจมตีของอาการมักจะเกิดขึ้นหลังจากยุคของการคลอดบุตรคนท้องกับอาการของต้น hmerf หรือความเสี่ยง hmerf ควรพิจารณาความเสี่ยงสูงเพราะมีการหายใจกล้ามเนื้ออ่อนแอและเพิ่มความต้องการทางสรีรวิทยาของการตั้งครรภ์ การปรึกษากับผู้เชี่ยวชาญแนะนำให้ยาที่มีความเสี่ยงสูงของมารดาทารกในครรภ์เมื่อเป็นไปได้ การให้คำปรึกษาทางพันธุกรรม :

hmerf จะได้รับการถ่ายทอดในลักษณะเด่น autosomal .บุคคลส่วนใหญ่วินิจฉัยด้วย hmerf มีผู้ปกครองที่ได้รับผลกระทบ อย่างไรก็ตาม ในส่วนของกรณีที่เกิดจากเดอโนโวการกลายพันธุ์ที่ไม่รู้จัก เด็กแต่ละคน ของแต่ละคนด้วย hmerf ได้โอกาส 50% ของการสืบทอดตัวแปรเชื้อโรค . ถ้าตัวแปรที่ใช้ในการได้รับการระบุสมาชิกในครอบครัวได้รับผลกระทบ การทดสอบก่อนคลอดสำหรับการตั้งครรภ์ความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นก็เป็นไปได้