ประเทศไทยจัดให้มีหลักประกันสุขภาพถ้วนหน้าแก่ประชาชนตั้งแต่ พ.ศ. 2544 ซึ่งมีบทบาทที่สำคัญใน
การอำนวยการเข้าถึงบริการสุขภาพที่จำเป็นแก่ประชาชน
และลดภาระค่าใช้จ่ายของครัวเรือนในการใช้บริการ เพื่อสามารถพิจารณาความเป็นธรรมนี้ได้ในสามมิติคือ การ
อุดหนุนงบประมาณของภาครัฐ การคุ้มครองครัวเรือน
จากความยากจนอันเนื่องจากการจ่ายค่ารักษาพยาบาล
และการเข้าถึงบริการ การที่ประเทศไทยมีหลักประกัน
สุขภาพถ้วนหน้าสามารถช่วยแก้ปัญหา
ความยากจนได้ระดับหนึ่ง