The correlation of pyrite voltammog

The correlation of pyrite voltammograms with surface reactions in alkaline solution has been frequently reported (Ahlberg et al., 1990 and Miller et al., 2002). In the first scan from −1200 to −600 mV, there were no visible anodic or cathodic peaks. However, an anodic peak (A3) commenced in the second scan when the upper limit was increased to −200 mV. This peak was attributed to the oxidation of pyrite resulting in the formation of ferric hydroxide and a sulphur-rich sub-layer (elemental sulphur or iron deficient sulphide layer) (Buckley et al. 1985). On the return scan, a cathodic peak C1 appeared with the starting potential of about −400 mV. This peak corresponds to the reduction of elemental sulphur to hydrosulphide ions (HS−). A second cathodic peak C2 corresponds to the reduction of ferric hydroxide to ferrous hydroxide commencing at a more negative potential when the anodic switching potential of higher than 0 mV was applied. However, the peak C1 and C2 were not well separated when more positive anodic switching potential was applied. Anodic peak (A4) appeared with the starting potential of about 200 mV due to the further oxidation of pyrite to ferric hydroxide and sulphate as shown in Eq. (11). This reaction was identified to be much more rapid and electrochemically irreversible (Wang and Forssberg, 1996). Consequently, the current density of peak C2 resulting from the reduction of ferric hydroxide to ferrous hydroxide became more negative due to this extensive oxidation of pyrite. At a more negative potential ferrous hydroxide can be reduced to elemental iron at a third cathodic peak (C3). A rather large and sharp anodic peak (A1) appeared due to the oxidation of elemental iron as shown in Eq. (8). Iron(II) sulphide may form in the presence of hydrosulphide ions. Consequently peaks A3 and A4 also correspond to the oxidation of iron(II) sulphide forming at A1 together with pyrite itself. There was a general increase of current density for C3 and A1 with the more extensive oxidation of pyrite. When a more positive potential (e.g., 400 mV) was applied, not all of the ferrous species were involved in the formation of iron(II) sulphide. Excess ferrous species in the form of ferrous hydroxide remained at the surface and oxidised to ferric hydroxide at peak A2 on the scan towards anodicpotential.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความสัมพันธ์ของ pyrite voltammograms กับปฏิกิริยาผิวในละลายด่างมีรายงานบ่อย ๆ (Ahlberg และ al., 1990 และมิลเลอร์และ al., 2002) ในแกนแรกจาก −1200 เพื่อ −600 mV มียอด anodic หรือ cathodic ไม่เห็น อย่างไรก็ตาม เป็น anodic สูง (A3) เริ่มดำเนินการในการสแกนที่สองเมื่อการขีดขึ้นไป −200 mV ช่วงนี้ได้เกิดจากการออกซิเดชันของ pyrite เกิดการก่อตัวของไฮดรอกไซด์เฟอร์และซัลเฟอร์ริชย่อยชั้น (ธาตุซัลเฟอร์หรือชั้นพันธุ์โซเดขาดสารเหล็ก) (Buckley et al. 1985) ในการสแกนส่งคืน สูงสุด cathodic C1 ปรากฏ มีศักยภาพเริ่มต้นของเกี่ยวกับ −400 mV ช่วงนี้สอดคล้องกับการลดลงของซัลเฟอร์ธาตุเพื่อกัน hydrosulphide (HS−) สูงสุด cathodic สอง C2 ที่สอดคล้องกับการลดลงของไฮดรอกไซด์เฟอร์กับเหล็กไฮดรอกไซด์นั้นที่เมื่อเป็นค่าลบมากขึ้นศักยภาพสลับ anodic ของสูงกว่า 0 mV ถูกนำไปใช้ อย่างไรก็ตาม การ C1 และ C2 มีไม่ดีแยกเมื่อยิ่งบวก anodic สลับอาจนำมาใช้ Anodic สูงสุด (A4) ปรากฏ มีศักยภาพเริ่มต้นประมาณ 200 mV เนื่องจากการเกิดออกซิเดชันของ pyrite ไฮดรอกไซด์เฟอร์และซัลเฟตมาก Eq. (11) ปฏิกิริยานี้มีการระบุไว้อย่างรวดเร็วมาก และให้ electrochemically (วัง และ Forssberg, 1996) ดังนั้น ความหนาแน่นปัจจุบันของพีค C2 เป็นผลมาจากการลดลงของไฮดรอกไซด์เฟอร์เหล็กไฮดรอกไซด์กลายเป็นลบมากขึ้นเนื่องจากการออกซิเดชันนี้อย่างละเอียดของ pyrite ที่ไฮดรอกไซด์เหล็กเป็นลบมากขึ้นสามารถจะลดลงเป็นธาตุเหล็กที่สูงสุด cathodic 3 (C3) ขนาดใหญ่ และคมเป็น anodic สูงสุด (A1) ปรากฏจากออกซิเดชันของธาตุเหล็กมาก Eq. (8) พันธุ์โซเด Iron(II) อาจเป็นในต่อหน้าของ hydrosulphide กัน ดังนั้น ยอด A3 และ A4 ยังสอดคล้องกับออกซิเดชันของพันธุ์โซเด iron(II) ขึ้นรูปที่ A1 กับ pyrite เอง มีขึ้นทั่วไปความหนาแน่นของกระแสใน C3 และ A1 กับออกซิเดชันอย่างละเอียดเพิ่มเติมของ pyrite เมื่อเป็นไปในเชิงบวกมากขึ้น (เช่น 400 mV) ถูกใช้ ไม่ทั้งหมดของชนิดเหล็กเกี่ยวข้องกับการก่อตัวของพันธุ์โซเด iron(II) พันธุ์เหล็กส่วนเกินในรูปของไฮดรอกไซด์เหล็กยังคงอยู่ที่พื้นผิว และ oxidised ให้ไฮดรอกไซด์เฟอร์ในช่วง A2 ในการสแกนต่อ anodicpotential

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความสัมพันธ์ของหนาแน่น voltammograms ปฏิกิริยากับผิวในสารละลายด่างได้รับการรายงานบ่อย (Ahlberg et al., 1990 และมิลเลอร์ et al., 2002) ในการสแกนครั้งแรกจากการ -1,200 -600 mV ไม่มี anodic มองเห็นหรือยอด cathodic อย่างไรก็ตามยอดขั้วบวก (A3) เริ่มสแกนครั้งที่สองเมื่อขีด จำกัด บนเพิ่มขึ้นเป็น -200 mV ยอดเขานี้เป็นผลมาจากการเกิดออกซิเดชันของหนาแน่นผลในรูปแบบของไฮดรอกไซเฟอริกและกำมะถันที่อุดมไปด้วยชั้นย่อย (ธาตุกำมะถันหรือเหล็กชั้นซัลไฟด์ขาด) (บัคลี่ย์ et al. 1985) ในการสแกนผลตอบแทน, C1 สูงสุด cathodic ปรากฏมีศักยภาพเริ่มต้นประมาณ -400 mV ยอดนี้สอดคล้องกับการลดลงของธาตุกำมะถันไอออน Hydrosulphide (HS-) ยอด cathodic สอง C2 สอดคล้องกับการลดลงของไฮดรอกไซเฟอริกจะไฮดรอกไซเหล็กเริ่มที่มีศักยภาพในเชิงลบมากขึ้นเมื่อ anodic เปลี่ยนที่มีศักยภาพสูงกว่า 0 mV ถูกนำมาใช้ อย่างไรก็ตาม C1 C2 สูงสุดและไม่ได้แยกออกจากกันได้ดีเมื่อสลับขั้วบวกบวกมากขึ้นที่อาจเกิดขึ้นถูกนำไปใช้ anodic สูงสุด (A4) ปรากฏมีศักยภาพเริ่มต้นประมาณ 200 mV เนื่องจากการเกิดออกซิเดชันต่อไปของการที่จะหนาแน่นและไฮดรอกไซเฟอริกซัลเฟตดังแสดงในสมการ (11) ปฏิกิริยานี้ถูกระบุว่าจะมากขึ้นอย่างรวดเร็วและเปลี่ยนแปลงไม่ได้ electrochemically (วังและ Forssberg, 1996) ดังนั้นความหนาแน่นกระแสของ C2 สูงสุดที่เกิดจากการลดลงของไฮดรอกไซเฟอริกจะไฮดรอกไซเหล็กกลายเป็นลบมากขึ้นเนื่องจากนี้ออกซิเดชันที่กว้างขวางของหนาแน่น ที่ไฮดรอกไซเหล็กที่มีศักยภาพเชิงลบมากขึ้นสามารถลดลงได้ธาตุเหล็กที่ยอด cathodic สาม (C3) ยอด anodic ค่อนข้างใหญ่และคมชัด (A1) ปรากฏเนื่องจากการเกิดออกซิเดชันของธาตุเหล็กดังแสดงในสมการ (8) เหล็ก (II) ซัลไฟด์อาจฟอร์มในการปรากฏตัวของไอออน Hydrosulphide ดังนั้นยอด A3 และ A4 ยังสอดคล้องกับการเกิดออกซิเดชันของเหล็ก (II) ซัลไฟด์อดีตที่ A1 ร่วมกับตัวเองหนาแน่น มีการเพิ่มขึ้นของความหนาแน่นทั่วไปปัจจุบัน C3 และ A1 ด้วยออกซิเดชันกว้างขวางมากขึ้นของหนาแน่น เมื่อที่มีศักยภาพในเชิงบวกมากขึ้น (เช่น 400 mV) ถูกนำมาใช้ไม่ได้ทุกชนิดเหล็กมีส่วนร่วมในการก่อตัวของเหล็ก (II) ซัลไฟด์ สายพันธุ์เหล็กส่วนเกินในรูปแบบของไฮดรอกไซเหล็กยังคงอยู่ที่พื้นผิวและเหลี่ยมเพื่อไฮดรอกไซเฟอริกที่ A2 สูงสุดในการสแกนต่อ anodicpotential

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความสัมพันธ์ของค่า voltammograms กับปฏิกิริยาผิวในสารละลายด่างที่ได้รับรายงานบ่อย ( Ahlberg et al . , 1990   และมิลเลอร์ et al . , 2002 ) ในการสแกนแรกจาก−− 1 , 200 ถึง 600 ไหม MV เพลง ไม่มียอดการกัดกร่อน หรือมองเห็นได้ อย่างไรก็ตาม ยอดการ ( A3 ) เริ่มต้นในการสแกนที่สองเมื่อขีดบนเพิ่มขึ้นเป็น− 200 รึเปล่า MV .ยอดเขานี้ก็เกิดจากการออกซิเดชันของไพเป็นผลให้การสร้างของเฟอร์ริกไฮดรอกไซด์และกำมะถัน ( ซัลเฟอร์รวยย่อยชั้นหรือขาดธาตุเหล็กซัลไฟด์ ( ชั้น ) บัคลี่ย์ และคณะ 1985 ) ในคืนที่สแกน , C1 ยอดเหล็กปรากฏกับเริ่มต้นศักยภาพเกี่ยวกับ− 400 รึเปล่า MV . ยอดเขานี้สอดคล้องกับการลดลงของธาตุกำมะถัน เพื่อ hydrosulphide ไอออน ( HS − )ยอดการกัดกร่อน 2 C2 สอดคล้องกับการลดลงของเฟอร์รัสไฮดรอกไซด์โซดาไฟ เริ่มที่ศักยภาพเชิงลบมากขึ้นเมื่อการเปลี่ยนศักยภาพสูงกว่า 0 รึเปล่า MV ก็ใช้ อย่างไรก็ตาม ยอด C1 และ C2 ไม่แยกกันเมื่อบวกมากขึ้นที่มีการเปลี่ยนไปใช้ยอดการ ( A4 ) เริ่มปรากฏด้วยศักยภาพของเกี่ยวกับ 200 รึเปล่า MV เนื่องจากปฏิกิริยาออกซิเดชันของไพไรต์กับโซดาไฟ ขั้นต่อไป ) ดังแสดงในอีคิว ( 11 ) ปฏิกิริยานี้ถูกระบุว่าเป็นมากขึ้นอย่างรวดเร็วและ electrochemically กลับไม่ได้ ( วัง และ forssberg , 1996 ) จากนั้นปัจจุบันมีความหนาแน่นสูงสุด เป็นผลจากการลดลงของ C2 เฟอร์รัสไฮดรอกไซด์โซดาไฟเป็นลบมากขึ้น เนื่องจากปฏิกิริยาออกซิเดชันนี้ด้วยค่า . ที่เป็นลบมากขึ้นศักยภาพเหล็กไฮดรอกไซด์ จะเหลือธาตุเหล็กที่กัดกร่อน 3 ยอด ( C3 ) ค่อนข้างใหญ่และคมชัดสูงสุด ( A1 ) การปรากฏตัว เนื่องจากปฏิกิริยาออกซิเดชันของธาตุเหล็กดังแสดงในอีคิว ( 8 )เหล็ก ( II ) ซัลไฟด์อาจฟอร์มต่อหน้า hydrosulphide ไอออน ดังนั้นยอด A3 A4 และยังสอดคล้องกับการเกิดออกซิเดชันของเหล็ก ( II ) รูปที่ A1 ร่วมกับไพไรต์เองซัลไฟด์ . มีทั่วไปเพิ่มความหนาแน่นในปัจจุบันสำหรับ C3 และ A1 มีปฏิกิริยาที่กว้างขวางมากขึ้นของไพ . เมื่อบวกมากขึ้นที่อาจเกิดขึ้น ( เช่น 400 รึเปล่า MV ) คือใช้ไม่ทั้งหมดของชนิดเหล็กส่วนร่วมในการก่อตัวของเหล็ก ( II ) ซัลไฟด์ . เกิน 1 ชนิดในรูปของเฟอร์รัสไฮดรอกไซด์ยังคงอยู่ที่พื้นผิวและหมดไป เฟอร์ริค โซดาไฟ ที่จุดสูงสุด A2 ที่สแกนต่อ anodicpotential .