observed shapes of generated drops

observed shapes of generated drops were compared to the equilibrium
raindrop shapes as predicted by Beard and Chuang (1987) to determine
the fall distance required for the generated drops to achieve
equilibrium shapes (see Fig. 12, later). In all of these figures
(Figs. 8–12, and later Fig. 14), each presented data point corresponds
to the averaged data for all the drops with a given size and all the
images of a given drop at a particular fall distance (i.e. measurement
station). Vertical bars in these figures represent the standard
deviation of the corresponding data and provide an indication of
the measurement errors.
Our first criterion involved the drop axis ratio evolution with fall
distance. Fig. 8 shows the axis ratio evolution for 2.6, 3.7, and 5.1 mm
diameter drops with fall distance (h). It can be seen in this figure that,
after some fall distance, generated drops approached an approximately
constant drop axis ratio valuewith small standard deviations for each of
the drop sizes. These constant axis ratio values were approximately
0.88, 0.79, and 0.71 for 2.6, 3.7, and 5.1 mm diameter drops,
respectively. These constant axis ratio values were in good agreement
with equilibrium axis ratio values of 0.89, 0.79, and 0.69 for 2.6, 3.7,
and 5.1 mm drops, respectively as predicted by Eq. (3). Generated
drops reached towithin 5% of the predicted equilibriumaxis ratio values
after falling freely 3.4 m for 2.6 mm drops, 4.8m for 3.7 mmdrops, and
6 m for 5.1 mm drops. These results are consistent with the viscous
decay of drop oscillations, in which the time required for the oscillation
decay is directly proportional to the drop size as shown by Eq. (6).
Moreover, the drops generated in our experiments achieved fall
velocities that are approximately 82% for d = 2.6 mm, 89% for d =
3.7 mm, and 90% for d = 5.1 mm of terminal velocity by the onset of
Zone II. Eqs. (5) and (7) predict that, by this time, the amplitudes of
the drop oscillations reduce to 18% for d = 2.6 mm, 11% for d =
3.7 mm, and 10% for d=5.1 mm of the associated maximum oscillation
amplitudes (A0) due to viscous damping. These predictions are
consistent with our observations of equilibrium-shaped drops by
the onset of Zone II. It is important to mention that 18% of A0 for
2.6 mm drops does not correspond to notable oscillations as smaller
drops have smaller A0 values.
Though constant axis ratio and small standard deviation values observed
in Fig. 8 imply that allmodes of source-induced drop oscillations
have died out, the drop canting may be present. To investigate drop
canting, a second criterion that involved drop chord ratio was used.
The chord ratio evolutionwith fall distance for all the drop sizes studied
is provided in Fig. 9. These graphs show that the chord ratio values
achieve constant values with small standard deviations, which are almost
identical to the observed equilibrium axis ratio values. In virtue
of the definition of the axis (ratio of the maximumvertical and horizontal
chord lengths) and chord ratios (c ¼ cs
cl
), identical axis and chord ratio
values indicate the absence of drop canting. Chord ratio values of the
generated drops were within 5% of the predicted equilibrium axis
ratio values by 3.4, 4.8, and 6 m fall distances for 2.6, 3.7, and 5.1 mm
drops, respectively. This observation indicates the absence of drop canting
beyond the respective fall distance. These graphs in Fig. 9 should not
be interpreted as an indication of the presence of canted drops until

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รูปร่างสังเกตหยดสร้างถูกเมื่อเทียบกับความสมดุล
รูปร่างน้ำฝนที่คาดการณ์ไว้เคราและจวง (1987) เพื่อตรวจสอบ
ระยะการตกที่จำเป็นสำหรับการสร้างหยดเพื่อให้เกิด
รูปทรงที่สมดุล (ดูรูปที่. 12 ภายหลัง) ในทั้งหมดของตัวเลขเหล่านี้
(มะเดื่อ. 8-12 และต่อมารูปที่. 14) แต่ละจุดข้อมูลที่นำเสนอสอดคล้อง
กับข้อมูลเฉลี่ยสำหรับหยดทั้งหมดที่มีขนาดที่กำหนดและทุก
ภาพของการลดลงที่ได้รับในระยะฤดูใบไม้ร่วง (โดยเฉพาะการ เช่นวัด
สถานี) แถบแนวตั้งในตัวเลขเหล่านี้เป็นตัวแทนมาตรฐาน
ค่าความเบี่ยงเบนของข้อมูลที่สอดคล้องกันและให้ข้อบ่งชี้ของ
ข้อผิดพลาดการวัด.
เกณฑ์แรกของเราที่เกี่ยวข้องกับการลดลงของอัตราส่วนแกนวิวัฒนาการกับฤดูใบไม้ร่วง
ระยะทาง มะเดื่อ. 8 แสดงให้เห็นถึงวิวัฒนาการอัตราส่วนแกน 2.6, 3.7 และ 5.1 มิลลิเมตร
เส้นผ่าศูนย์กลางลดลงด้วยระยะการตก (H) มันสามารถมองเห็นในรูปนี้ว่า
หลังจากที่ระยะการตกบางสร้างหยดเข้าหาประมาณ
อัตราการลดลงอย่างต่อเนื่องแกน valuewith ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐานขนาดเล็กสำหรับแต่ละ
ขนาดลดลง เหล่านี้ค่าอัตราส่วนแกนคงที่ประมาณ
0.88, 0.79, 0.71 และ 2.6, 3.7 และ 5.1 มิลลิเมตรเส้นผ่าศูนย์กลางลดลง
ตามลำดับ เหล่านี้อย่างต่อเนื่องแกนอัตราส่วนค่าที่อยู่ในข้อตกลงที่ดี
มีค่าอัตราส่วนสมดุลแกน 0.89, 0.79 และ 0.69 2.6, 3.7
และ 5.1 มมหยดตามลำดับเป็นที่คาดการณ์โดยสมการ (3) สร้าง
หยดถึง towithin 5% ของคาดการณ์ equilibriumaxis ค่าอัตราส่วน
หลังจากที่ลดลงได้อย่างอิสระ 3.4 เมตรสำหรับหยด 2.6 มิลลิเมตร 4.8 3.7 mmdrops และ
6 เมตรสำหรับ 5.1 มมหยด ผลลัพธ์เหล่านี้มีความสอดคล้องกับความหนืด
การสลายตัวของการสั่นลดลงซึ่งในเวลาที่จำเป็นสำหรับการสั่น
ผุเป็นสัดส่วนโดยตรงกับขนาดลดลงตามที่แสดงโดยสมการ (6).
นอกจากนี้หยดที่สร้างขึ้นในการทดลองของเราประสบความสำเร็จในฤดูใบไม้ร่วง
ความเร็วที่มีประมาณ 82% สำหรับ d = 2.6 มิลลิเมตร, 89% สำหรับ d =
3.7 มิลลิเมตรและ 90% สำหรับ d = 5.1 มิลลิเมตรความเร็วปลายจากการโจมตีของ
โซน ครั้งที่สอง EQS (5) และ (7) คาดการณ์ว่าโดยเวลานี้ช่วงกว้างของคลื่นของ
การสั่นลดลงลด 18% สำหรับ d = 2.6 มิลลิเมตร, 11% สำหรับ d =
3.7 มิลลิเมตรและ 10% สำหรับ d = 5.1 มิลลิเมตรสูงสุดที่เกี่ยวข้อง การสั่น
กว้างของคลื่น (A0) เนื่องจากการทำให้หมาด ๆ หนืด การคาดการณ์เหล่านี้มีความ
สอดคล้องกับข้อสังเกตของหยดสมดุลรูปของเราโดย
การโจมตีของโซนที่สอง มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะระบุว่า 18% ของ A0 สำหรับ
หยด 2.6 มมไม่ตรงกับแนบแน่นน่าทึ่งที่มีขนาดเล็ก
หยดมีค่าที่มีขนาดเล็ก A0.
แม้ว่าอัตราส่วนแกนอย่างต่อเนื่องและมีขนาดเล็กค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานสังเกตเห็น
ในรูป 8 หมายความว่า allmodes แหล่งที่เกิดการสั่นลดลง
มีผู้เสียชีวิตออกมาโวลดลงอาจจะนำเสนอ เพื่อตรวจสอบการลดลง
โวเกณฑ์ที่สองที่เกี่ยวข้องกับอัตราการลดลงคอร์ดถูกนำมาใช้.
อัตราส่วนคอร์ด evolutionwith ตกระยะทางสำหรับทุกขนาดลดลงการศึกษา
จะอยู่ในรูป 9. กราฟเหล่านี้แสดงให้เห็นว่าค่าอัตราส่วนคอร์ด
บรรลุค่าอย่างต่อเนื่องกับส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานขนาดเล็กซึ่งเกือบจะ
เหมือนกันกับความสมดุลสังเกตแกนค่าอัตราส่วน ในคุณความดี
ของความหมายของแกน (อัตราส่วนของ maximumvertical และแนวนอน
ยาวคอร์ด) และอัตราส่วนคอร์ด (ค¼ CS
CL
) แกนเหมือนกันและอัตราส่วนคอร์ด
ค่าบ่งบอกถึงตัวตนของโวลดลง คอร์ดค่าอัตราส่วนของ
หยดสร้างได้ภายใน 5% ของคาดการณ์แกนสมดุล
ค่าอัตราส่วน 3.4, 4.8 และ 6 เมตรระยะทางสำหรับฤดูใบไม้ร่วง 2.6, 3.7 และ 5.1 มม
หยดตามลำดับ ข้อสังเกตนี้บ่งบอกถึงตัวตนของโวลดลง
เกินกว่าระยะการตกนั้น กราฟเหล่านี้ในรูป 9 ไม่ควร
จะตีความว่าเป็นข้อบ่งชี้ของการปรากฏตัวของหยดเอียงจนกว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สังเกตรูปร่างของหยดเปรียบเทียบเพื่อสร้างสมดุลหยาดฝนรูปร่างตามที่คาดการณ์โดยเครา Chuang ( 1987 ) เพื่อหาฤดูใบไม้ร่วงระยะทางที่จำเป็นสำหรับสร้างหยดเพื่อให้บรรลุสมดุลรูปทรง ( ดูภาพประกอบ 12 นะ ) ในทั้งหมดของตัวเลขเหล่านี้( Figs 8 – 12 และต่อมาภาพที่ 14 ) , นำเสนอข้อมูลกับแต่ละจุดการเฉลี่ยข้อมูลสําหรับทุกหยดมีขนาดทั้งหมดรูปภาพของรับวางระยะห่างที่ตกโดยเฉพาะ ( เช่น วัดสถานี ) แถบแนวตั้งในตัวเลขเหล่านี้เป็นตัวแทนของมาตรฐานส่วนของข้อมูลที่สอดคล้องกันและให้ข้อบ่งชี้ของการวัดผิดพลาดเกณฑ์แรกของเราที่เกี่ยวข้องวางแกนอัตราส่วนวิวัฒนาการกับตกระยะทาง ภาพที่ 8 แสดงแกนอัตราส่วนวิวัฒนาการสำหรับ 2.6 , 3.7 และ 5.1 มม.เส้นผ่าศูนย์กลางลดลงด้วยระยะตก ( H ) มันสามารถเห็นได้ในรูปที่หลังจากตกสร้างหยดก็ประมาณระยะทางคงปล่อยแกนอัตราส่วน valuewith ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานขนาดเล็กสำหรับแต่ละของการลดขนาด ค่าอัตราส่วนแกนคงที่เหล่านี้ประมาณ0.88 , 0.79 และ 0.71 สำหรับ 2.6 , 3.7 และ 5.1 มม. เส้นผ่าศูนย์กลางลดลงตามลำดับ ค่าอัตราส่วนแกนคงที่เหล่านี้อยู่ในข้อตกลงที่ดีกับค่าอัตราส่วนของแกนสมดุลเท่ากับ 0.89 และ 0.79 , 0.69 สำหรับ 2.6 , 3.7 ,และ 5.1 มม. ลดลงตามลำดับ ตามที่คาดการณ์โดยอีคิว ( 3 ) ที่สร้างขึ้นtowithin ลดลงถึง 5% ของค่าอัตราส่วน equilibriumaxis พยากรณ์หลังจากตกอิสระ 3.4 M สำหรับ 2.6 มม. หยอด 4.8m สำหรับ 3.7 mmdrops , และ6 M สำหรับ 5.1 มม. ลดลง ผลลัพธ์เหล่านี้มีความสอดคล้องกับหนืดการสลายตัวของลดการสั่น ซึ่งในเวลาที่ต้องใช้ในคาบการสลายตัวเป็นสัดส่วนโดยตรงกับวางขนาด ที่แสดงโดย อีคิว ( 6 )นอกจากนี้ ในการทดลองของเราได้ตกลงสร้างหยดความเร็วที่ประมาณ 82 % D = 2.6 มม. , 89 % D =3.7 มม. และ 90 % D = 5.1 มม. ความเร็วปลาย โดยอาการโซนที่ 2 EQS . ( 5 ) และ ( 7 ) ทำนายว่า เวลานี้ , แรงบิดของปล่อยการสั่นลด 18 % D = 2.6 มม. 11 % D =3.7 มิลลิเมตร และ 10% สำหรับ D = 5.1 มม. ของการแกว่งที่สูงสุดแรงบิด ( A0 ) เนื่องจากความหนืดหมาดๆ การคาดการณ์เหล่านี้สอดคล้องกับข้อสังเกตของเราสมดุลรูปทรงหยดโดยการโจมตีของโซน 2 มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะพูดถึงว่า 18 % A0 สำหรับ2.6 มม. ลดลงไม่สอดคล้องกับการสั่นเด่นเป็นขนาดเล็กหยด + A0 ขนาดเล็กแม้ว่าอัตราส่วนแกนคงที่และค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานค่าสังเกตเล็ก ๆในรูปที่ 8 แสดงให้เห็นว่า allmodes แหล่งเกิดการสั่นลดลงตายออก วางจันติ้งอาจมี เพื่อศึกษาลดลงจันติ้งครั้งที่ 2 , เกณฑ์ที่เกี่ยวข้องกับอัตราส่วนลดลงเป็นคอร์ดที่ใช้คอร์ดอัตราส่วน evolutionwith ตกระยะทางทั้งหมดลดลงขนาดนี้ไว้ในรูปที่ 9 กราฟเหล่านี้แสดงให้เห็นว่าอัตราส่วนค่าคอร์ดให้บรรลุค่าคงที่ ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานขนาดเล็กซึ่งมีเกือบเหมือนกันกับสังเกตอัตราส่วนแกนสมดุลค่า ในคุณธรรมของคำนิยามของแกน ( อัตราส่วนของ maximumvertical และแนวนอนความยาวคอร์ด ) และอัตราส่วนคอร์ด ( C ¼ซีเอสซีแอล) และอัตราส่วนแกนเหมือนกันคอร์ดค่าบ่งชี้การขาดหล่นที่ไม่จริงใจ . อัตราส่วนของค่าคอร์ดสร้างหยดภายใน 5 % ของทำนายสมดุล แกนอัตราค่าโดย 3.4 4.8 และ 6 M ตกระยะทางสำหรับ 2.6 , 3.7 และ 5.1 มม.ลดลงตามลำดับ สังเกตพบว่า ขาดการวางที่ไม่จริงใจนอกจากระยะทางที่ตกนั้น กราฟในรูปที่ 9 จะไม่เหล่านี้ถูกตีความว่าเป็นข้อบ่งชี้ของการแสดงตนของ canted ลดลงจน