Chaipattana Aerator The condition o

Chaipattana Aerator



The condition of the environment is changing with pollution in the waterways of Thailand increasing in amount and this development also adversely affects the people. His Majesty King Bhumibol Adulyadej has made many visits to several parts of Bangkok to see firsthand the detriment to the water. And His Majesty has never been at a loss for advice on how to improve the situation.

During the period of 1984 to 1987, His Majesty suggested the use of good water to chase away the bad as well as filtering waste water with water hyacinth and other various water plants, both of which were able to help improve the quality of the water in the area to some degree. Despite this, the severity of waste water continued to increase. Thus the application of only one or a few methods seemed to be insufficient.

His Majesty thus commissioned the Chaipattana Foundation to provide support in collaboration with the Royal Irrigation Department to do a study of equipment that could conduct efficient waste water treatment. And the guidelines His Majesty asked be followed were that the resulting equipment be low-cost and domestically producible.

His Majesty’s inspiration for an aerating device to deal with waste water was derived from the treadmill for raising water used in agricultural fields, a form of traditional local wisdom in Thailand’s rural area. And on December 24, 1988 His Majesty the King presented His Majesty’s ideas for the structure, building and development of a prototype that was a slow-speed floating device to aerate the water’s surface known as the Chaipattana Aerator. With propellers to drive and also churn the water, the aerating machine turns the water into a fine spray allowing it to thoroughly be aerated. And thus the water is quickly oxygenated. Morover, while the waste water is raised into a spray air bubbles mix with it and additional oxygen is transferred to the water as the bubbles sink. The invention of the Chaipattana Aerator offers not only the advantages of aerating water, but also churning and controlling the flow of the water.

Further studies were conducted to construct nine other aerating machine models which are used to treat waste water in various areas. And since May 1989, they have been in use in many waste water treatment stations.

It was a great honor for all of Thailand when the Chaipattana Aerator was reviewed and granted a patent in the name of His Majesty the King on February 2, 1993. This was the ninth aerating invention of the world to be patented and the first registering and granting of a patent for the royal dynasty. It was also the first patent for any Thai or foreign king.

To commemorate His Majesty’s noble invention and patenting achievement, the Thai cabinet passed a resolution to make February 2 of every year in Thailand the official Inventor’s Day. And the Chaipattana Aerator was also awarded first place in 1993 for best beneficial idea or invention for the nation by the Office of National Research Council of Thailand (NRCT).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Chaipattana Aerator The condition of the environment is changing with pollution in the waterways of Thailand increasing in amount and this development also adversely affects the people. His Majesty King Bhumibol Adulyadej has made many visits to several parts of Bangkok to see firsthand the detriment to the water. And His Majesty has never been at a loss for advice on how to improve the situation. During the period of 1984 to 1987, His Majesty suggested the use of good water to chase away the bad as well as filtering waste water with water hyacinth and other various water plants, both of which were able to help improve the quality of the water in the area to some degree. Despite this, the severity of waste water continued to increase. Thus the application of only one or a few methods seemed to be insufficient. His Majesty thus commissioned the Chaipattana Foundation to provide support in collaboration with the Royal Irrigation Department to do a study of equipment that could conduct efficient waste water treatment. And the guidelines His Majesty asked be followed were that the resulting equipment be low-cost and domestically producible. แรงบันดาลใจพระสำหรับ aerating อุปกรณ์ในการจัดการกับน้ำเสียได้มาจากลู่วิ่งสำหรับการระดมน้ำใช้ในเขตข้อมูลทางการเกษตร รูปแบบของภูมิปัญญาท้องถิ่นแบบดั้งเดิมในเขตชนบทของประเทศไทย บน 24 ธันวาคม 2531 สมเด็จพระไอเดียโครงสร้าง อาคาร และพัฒนาเป็นต้นแบบที่เป็นอุปกรณ์ความเร็วต่ำลอยไปผึ่งลมผิวน้ำที่เรียกว่าเครื่องชัยพัฒนา การนำเสนอและ มีใบพัดขับ และยัง ปั่นน้ำ เครื่อง aerating เปลี่ยนน้ำเป็นสเปรย์พ่นให้มันทั่วถึงอากาศ และทำให้ น้ำได้อย่างรวดเร็วปลดภัยต่อ นอก ในขณะที่น้ำเสียถูกยกในอากาศเครื่องพ่นฟองอากาศผสมกับมัน และเติมออกซิเจนถูกโอนย้ายไปในน้ำเป็นฟองอากาศจม การประดิษฐ์ของเครื่องชัยพัฒนาไม่เพียงแต่ข้อดีของน้ำ ธจึง แต่ยังปั่น และควบคุมการไหลของน้ำด้วย มีการดำเนินการศึกษาเพิ่มเติมเพื่อสร้างเก้า aerating เครื่องรุ่นอื่น ๆ ที่ใช้ในการรักษาน้ำเสียในพื้นที่ต่าง ๆ และตั้งแต่ 1989 พฤษภาคม พวกเขามีการใช้ในหลายสถานีบำบัดน้ำเสีย ก็เป็นเกียรติอย่างมากสำหรับประเทศไทยเมื่อเติมอากาศชัยพัฒนาทบทวน และได้รับสิทธิบัตรในชื่อพระบน 2 กุมภาพันธ์ 1993 นี่คือประดิษฐ์ aerating เก้าโลกที่ถูกจดสิทธิบัตรก่อนลงทะเบียน และอนุญาตของสิทธิบัตรของราชวงศ์รอยัล ทั้งยังเป็นการจดสิทธิบัตรครั้งแรกสำหรับกษัตริย์ไทย หรือต่างประเทศใด ๆ เพื่อเฉลิมพระเกียรติประดิษฐ์และมุกสำเร็จ คณะรัฐมนตรีมีมติให้วันที่ 2 กุมภาพันธ์ของทุกปีในประเทศไทยอย่างเป็นทางการของผู้ประดิษฐ์วัน และเติมอากาศชัยพัฒนายังได้รับรางวัลสถานที่แรกในปี 1993 สำหรับความคิดที่เป็นประโยชน์ที่สุดหรือสิ่งประดิษฐ์ของชนชาติตามสำนักงานของชาติวิจัยสภาของไทย (NRCT)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กังหันน้ำชัยพัฒนา



สภาพของสภาพแวดล้อมที่มีการเปลี่ยนแปลงที่มีมลพิษทางน้ำของประเทศไทยเพิ่มขึ้นในจำนวนเงินและการพัฒนานอกจากนี้ยังมีผลกระทบต่อประชาชน พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดชได้ทำเข้าชมหลายหลายส่วนของกรุงเทพฯไปดูโดยตรงเสียหายลงไปในน้ำ และพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวไม่เคยมีที่สูญเสียสำหรับคำแนะนำเกี่ยวกับวิธีการที่จะปรับปรุงสถานการณ์ก.

ในช่วง 1984-1987 ที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงแนะนำให้ใช้น้ำดีเพื่อไล่ไม่ดีเช่นเดียวกับการกรองน้ำเสียด้วยผักตบชวาและอื่น ๆ พืชน้ำต่าง ๆ ซึ่งทั้งสองก็สามารถที่จะช่วยปรับปรุงคุณภาพของน้ำในพื้นที่ได้ในระดับหนึ่ง อย่างไรก็ตามเรื่องนี้ความรุนแรงของน้ำเสียยังคงเพิ่มขึ้น ดังนั้นการประยุกต์ใช้เพียงหนึ่งหรือไม่กี่วิธีที่ดูเหมือนจะไม่เพียงพอ.

พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวจึงได้มอบหมายให้มูลนิธิชัยพัฒนาเพื่อให้การสนับสนุนในความร่วมมือกับกรมชลประทานในการทำการศึกษาของอุปกรณ์ที่สามารถดำเนินการบำบัดน้ำเสียที่มีประสิทธิภาพ และแนวทางที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงถามจะปฏิบัติตามได้ว่าอุปกรณ์ที่เกิดขึ้นอยู่ในระดับต่ำค่าใช้จ่ายและ producible ประเทศ.

แรงบันดาลใจของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวสำหรับอุปกรณ์ aerating ที่จะจัดการกับน้ำเสียที่ได้มาจากลู่วิ่งสำหรับการเพิ่มน้ำใช้ในด้านการเกษตรแบบดั้งเดิม ภูมิปัญญาท้องถิ่นในพื้นที่ชนบทของประเทศไทย และเมื่อวันที่ 24 ธันวาคม 1988 พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวนำเสนอความคิดของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวสำหรับโครงสร้างอาคารและการพัฒนาของต้นแบบที่เป็นความเร็วช้าอุปกรณ์ลอยไปผึ่งลมพื้นผิวของน้ำที่รู้จักกันเป็นกังหันน้ำชัยพัฒนา ด้วยใบพัดที่จะขับรถและปั่นน้ำ, เครื่อง aerating เปลี่ยนน้ำให้กลายเป็นสเปรย์ดีปล่อยให้มันได้อย่างทั่วถึงเติมอากาศ และทำให้น้ำออกซิเจนได้อย่างรวดเร็ว Morover ในขณะที่น้ำเสียจะเพิ่มขึ้นเป็นฟองอากาศสเปรย์ผสมกับมันและออกซิเจนเพิ่มเติมจะถูกโอนลงไปในน้ำเป็นฟองอากาศจม การประดิษฐ์ของกังหันน้ำชัยพัฒนาไม่ได้มีเพียงข้อดีของการเติมอากาศในน้ำ แต่ยังปั่นและการควบคุมการไหลของน้ำได้.

ศึกษาเพิ่มเติมได้ดำเนินการในการสร้างเครื่องรุ่นเก้า aerating อื่น ๆ ที่จะใช้ในการบำบัดน้ำเสียในพื้นที่ต่างๆ และตั้งแต่เดือนพฤษภาคมปี 1989 ที่พวกเขาได้รับในการใช้ในหลายสถานีบำบัดน้ำเสีย.

มันเป็นเกียรติอย่างมากสำหรับทุกภาคของประเทศไทยเมื่อกังหันน้ำชัยพัฒนาได้รับการตรวจสอบและได้รับสิทธิบัตรในชื่อของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวเมื่อวันที่ 2 กุมภาพันธ์ 1993 นี่เป็นสิ่งประดิษฐ์ aerating ที่เก้าของโลกที่ได้รับการจดสิทธิบัตรและการลงทะเบียนเป็นครั้งแรกและการให้สิทธิบัตรสำหรับพระราชวงศ์ มันก็เป็นสิทธิบัตรครั้งแรกสำหรับพระมหากษัตริย์ไทยหรือต่างประเทศใด ๆ .

เพื่อรำลึกถึงพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวมีเกียรติประดิษฐ์และการจดสิทธิบัตรผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนคณะรัฐมนตรีไทยมีมติที่จะทำให้ 2 กุมภาพันธ์ของทุกปีในประเทศไทยอย่างเป็นทางการในวันนักประดิษฐ์ และกังหันน้ำชัยพัฒนายังได้รับรางวัลสถานที่แรกในปี 1993 สำหรับความคิดที่เป็นประโยชน์ที่ดีที่สุดหรือสิ่งประดิษฐ์เพื่อประเทศชาติโดยสำนักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติของประเทศไทย (วช)