However, Nangong Liuyun seemed to b

However, Nangong Liuyun seemed to be completely unaware of the pain. His eyes were diluted like the mist. A smiling expression was hanging from the corner of his mouth. Within Nangong Liuyun’s black eyes was an endless, deep abyss. His entire body gave off a flirtatious and enticing manner that was strangely pessimistic and full of despair at the same time. He carried a strong air of self abandonment and self destructiveness while still being incomparably handsome.

Nangong Liuyun’s current state terrified and alarmed Su Luo, but it also made her heart beat faster.

The rims of Su Luo’s eyes gradually become moist….

How could this have happened? This was not what she wanted. Su Luo had never thought that she could injure Nangong Liuyun so severely. She had been enraged when she had smashed him with her fist. She had never imagined that he could be wounded so profoundly!

Su Luo’s eyes misted over and she repeatedly shook her head. She wanted to tell him that she had not done it on purpose. In a moment of rage, she had spoken irresponsibly and hit him. In the future, she wouldn’t dare to do it again.

Unexpectedly, Nangong Liuyun dropped down on one knee and kneeled in front of Su Luo. He wrapped his hands tightly around hers. Because he was doing his best to ignore the pain, the blue veins on the back of Nangong Liuyun’s smooth white hands popped out. His hands trembled faintly.

Nangong Liuyun was quite unaware of how scary his current appearance was. His pair of beautiful and flirtatious eyes gazed at Su Luo in a tender and soft manner. He started to smile even though he lacked body heat. Nangong Liuyun’s demeanor sent a message, that even if the entire world collapsed in front of him in the next second, he would not even furrow an eyebrow.

He determinedly and gently looked at Su Luo. “This is your last chance, Luo Luo. If you stay, from now on you will never be able to leave.”

Su Luo could only shake her head. She wanted to apologize. She wanted to say ‘I’m sorry’, but it was if her throat had been pinched closed. No matter how she tried, she could not make a sound.

“Have you completely vented your anger?” Nangong Liuyun’s smile was very light. It resembled the clouds on the horizon, unattainable and out of reach.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อย่างไรก็ตาม Nangong Liuyun ดูเหมือน จะสมบูรณ์ไม่ได้เจ็บปวด ตาของเขาถูกเจือจางเช่นละออง นิพจน์การยิ้มถูกแขวนจากมุมปากของเขา ภายในดวงตาดำ Nangong Liuyun ถูกนรกลึก สิ้นสุด ร่างกายของเขาทั้งหมดให้ปิดลักษณะเจ้าชู้ และล่อลวงที่แปลก ๆ ในเชิงลบ และความสิ้นหวังในเวลาเดียวกัน เขาบรรทุกลมแรงของตัวเองขายและ destructiveness ตัวเองขณะที่ยัง หล่อเหลือใจสถานะปัจจุบัน Nangong Liuyun กลัว และตกใจลู Su แต่มันยังทำให้หัวใจเต้นเร็วขึ้นขอบของ Su ลูตาค่อย ๆ กลายเป็นชุ่มชื้น...วิธีสามารถนี้จะเกิดขึ้น นี้คือสิ่งที่เธอต้องการไม่ Su ลูมีไม่เคยคิดว่า เธออาจทำร้าย Nangong Liuyun รุนแรงดังนั้น เธอได้รับผลเมื่อเธอได้ถูกทุบเขา ด้วยกำปั้นของเธอ เธอไม่เคยที่คิดว่า เขาอาจเจ็บมากอย่างสุดซึ้งมันถูก misted Su ลูตามากกว่า และเธอซ้ำ ๆ ส่ายหัวของเธอ เธออยากบอกเขาว่า เธอไม่ทำมันบน ในช่วงของความโกรธ เธอได้พูดมาลอย ๆ และตีเขา ในอนาคต เธอคงไม่กล้าทำอีกโดยไม่คาดคิด Nangong Liuyun ตกหล่นลงบนเข่า และ kneeled หน้าลู Su เขาตัดมือของเขาแน่นรอบเธอ เพราะเขาทำดีที่สุดของเขาจะไม่สนใจความเจ็บปวด เส้นเลือดสีน้ำเงินที่ด้านหลังของ Nangong Liuyun นุ่มมือสีขาวโผล่ออกมา มือของเขา trembled รวย ๆNangong Liuyun ถูกมากไม่น่ากลัวอย่างไรลักษณะปัจจุบันของเขาถูก ดวงตาที่สวยงาม และเจ้าชู้คู่ของเขาจ้องที่ Su ลูอย่างอ่อนโยน และนุ่มนวล เขาเริ่มยิ้มแม้ว่าร่างกายขาดเขา Demeanor Nangong Liuyun ส่งข้อความ ที่แม้ว่าโลกทั้งหมดยุบหน้าเขาในวินาทีถัดไป เขาจะไม่แม้ furrow ที่คิ้วเขาไอดีลวัน และค่อย ๆ มองที่ลู Su "นี่เป็นโอกาสสุดท้าย ลูลู ถ้าคุณอยู่ จากนี้คุณจะไม่สามารถออกจากกัน"Su ลูอาจเพียงเขย่าหัวของเธอ เธออยากขอโทษ เธออยากจะพูดว่า 'ฉันขอโทษ' แต่มันถูกถ้ามีการบีบลำคอของเธอปิด ไม่ว่าอย่างไรเธอพยายาม เธอไม่สามารถทำให้เสียง"มีคุณสมบูรณ์ถอดความโกรธ" Nangong Liuyun ยิ้มเบามากมาก มันคล้ายเมฆไม่สามารถบรรลุได้ และพ้นขอบฟ้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อย่างไรก็ตาม Nangong Liuyun ดูเหมือนจะสมบูรณ์ไม่รู้ของความเจ็บปวด ดวงตาของเขาถูกเจือจางเหมือนหมอก นิพจน์ยิ้มถูกห้อยลงมาจากมุมปากของเขา ภายในดวงตาดำ Nangong Liuyun ก็ไม่มีที่สิ้นสุด, เหวลึก ทั้งร่างกายของเขาให้ออกลักษณะที่เจ้าชู้และล่อลวงที่เป็นที่แปลกในแง่ร้ายและเต็มไปด้วยความสิ้นหวังในเวลาเดียวกัน เขาดำเนินอากาศที่แข็งแกร่งของการละทิ้งตนเองและการทำลายล้างตัวเองในขณะที่ยังคงความหล่อเหลือใจ. สถานะปัจจุบัน Nangong Liuyun ของหวาดกลัวและตื่นตระหนกซู Luo แต่มันก็ทำให้หัวใจของเธอเต้นเร็วขึ้น. ขอบตาซู Luo ค่อยๆกลายเป็นชื้น ... . วิธีนี้อาจ ได้เกิดขึ้น? นี้ไม่ได้เป็นสิ่งที่เธอต้องการ ซู Luo ไม่เคยคิดว่าเธอจะสามารถทำร้าย Nangong Liuyun ดังนั้นอย่างรุนแรง เธอได้รับการโกรธเมื่อเธอได้ถูกทุบเขาด้วยกำปั้นของเธอ เธอไม่เคยคิดว่าเขาอาจจะได้รับบาดเจ็บดังนั้นอย่างสุดซึ้ง! ตาซู Luo ของ misted มากกว่าและเธอซ้ำ ๆ ส่ายหัวของเธอ เธออยากจะบอกเขาว่าเธอไม่ได้ทำไว้ในวัตถุประสงค์ ในช่วงเวลาของความโกรธที่เธอได้พูดลอยๆและตีเขา ในอนาคตเธอจะไม่กล้าที่จะทำมันอีกครั้ง. โดยไม่คาดคิด Nangong Liuyun ลงบนเข่าข้างหนึ่งและคุกเข่าในด้านหน้าของซู Luo เขาห่อมือของเขาแน่นรอบเธอ เพราะเขาทำของเขาที่ดีที่สุดที่จะไม่สนใจความเจ็บปวดเส้นเลือดสีฟ้าที่ด้านหลังของ Nangong Liuyun ของมือสีขาวเรียบโผล่ออกมา มือของเขาสั่นสะท้านอย่างแผ่วเบา. Nangong Liuyun ก็ค่อนข้างรู้จักวิธีที่น่ากลัวปรากฏตัวในปัจจุบันของเขาคือ คู่ของเขาดวงตาที่สวยงามและเจ้าชู้จ้องมองซู Luo ในลักษณะนุ่มและอ่อนนุ่ม เขาเริ่มที่จะยิ้มแม้เขาจะขาดความร้อนในร่างกาย ท่าทาง Nangong Liuyun ส่งข้อความว่าแม้ว่าคนทั้งโลกทรุดตัวลงในด้านหน้าของเขาในครั้งที่สองต่อมาเขาจะไม่ได้ร่องคิ้ว. เขาแน่วแน่และค่อยๆมองไปที่ซู Luo "นี่คือโอกาสสุดท้ายของคุณ Luo Luo ถ้าคุณอยู่ต่อจากนี้ไปคุณจะไม่สามารถที่จะออก. " ซู Luo เท่านั้นที่สามารถเขย่าหัวของเธอ เธออยากจะขอโทษ เธออยากจะบอกว่า 'ฉันขอโทษ' แต่มันก็เป็นถ้าลำคอของเธอได้รับการบีบปิด ไม่ว่าเธอพยายามเธอไม่สามารถทำให้เสียง. "คุณสมบูรณ์ระบายความโกรธของคุณ?" รอยยิ้ม Nangong Liuyun เป็นเบามาก มันคล้ายกับเมฆบนขอบฟ้าที่ไม่สามารถบรรลุได้และออกจากการเข้าถึง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แต่นังก๊อก liuyun ดูเหมือนจะสมบูรณ์ไม่รู้ของความเจ็บปวด ดวงตาของเขาเจือจางเหมือนหมอก เป็นยิ้มที่แสดงออกลอยจากมุมปากของเขา นังก๊อก liuyun ภายในดวงตาสีดำเป็นเหวลึกไม่มีที่สิ้นสุด . ร่างกายทั้งหมดของเขาให้ปิดที่เจ้าชู้และล่อลวงลักษณะที่แปลกไปในแง่ร้าย และเต็มไปด้วยความสิ้นหวังในเวลาเดียวกัน เขาถืออากาศที่แข็งแกร่งของการละทิ้งตนเองและการทำลายตนเองในขณะที่ยังคงถูกเหลือใจ หล่อสถานะปัจจุบันของนังก๊อก liuyun กลัวและตื่นตระหนก ซู ลู แต่ก็ยังทำให้หัวใจเธอเต้นเร็วขึ้นขอบของ ซู หลัว ดวงตาค่อยๆชุ่มชื้นขึ้น . . . . . . .มันเกิดขึ้นได้ยังไง นี่ไม่ใช่สิ่งที่เธอต้องการ ซู หลัว ไม่เคยคิดว่าเธอจะทำร้ายนังก๊อก liuyun อย่างแรง . เธอได้รับโกรธเมื่อเธอตีเขาด้วยหมัดของเธอ เธอไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าเขาจะบาดเจ็บแล้วซึ้ง !ซู ตาเธอซ้ำๆ และหลัว misted ส่ายหน้า เธอต้องการจะบอกเขาว่าเธอไม่ได้จงใจทำมัน ด้วยความเดือดดาล เธอได้พูดลอยๆ และตีเขา ในอนาคตเธอจะได้ไม่กล้าทำอีกแต่นังก๊อก liuyun หล่นลงบนหัวเข่าและคุกเข่าต่อหน้าซูหลอ . เขาห่อมือของเขาแน่นรอบเธอ เพราะเขาทำของเขาที่ดีที่สุดที่จะละเว้นความเจ็บปวด เส้นสีฟ้าบนหลังของนังก๊อก liuyun ขาวเนียนมือโผล่ออกมา มือของเขาสั่นแผ่วเบานังก๊อก liuyun ค่อนข้างไม่รู้ว่าน่ากลัวที่ปรากฏในปัจจุบันของเขา คู่ของดวงตาคู่สวย และเจ้าชู้จ้องมองซูหลัวในนุ่มและอ่อนนุ่ม ลักษณะ เขาเริ่มยิ้มได้ แม้ว่าเขาจะขาด ความร้อนในร่างกาย . ก็นังก๊อก liuyun พฤติการณ์ส่งข้อความว่าแม้คนทั้งโลกล้มลงต่อหน้าเขาในวินาทีถัดไป เขาจะไม่มีแม้แต่ร่องคิ้ว .เขา และค่อย ๆมองซูเขม้นขะมักหลัว . " นี่เป็นโอกาสสุดท้ายของคุณหลัวหลัว . ถ้าคุณอยู่ แล้วคุณจะไม่มีวันทิ้ง "ซูหลัวได้แต่สั่นศีรษะของเธอ เธออยากจะขอโทษ เธออยากจะพูดคำว่าขอโทษ แต่ถ้าคอเธอถูกดึงปิด ไม่ว่าเธอจะพยายามแค่ไหน เธอก็ยังไม่ส่งเสียง" คุณเลยระบายความโกรธของคุณ " นังก๊อก liuyun ยิ้มได้อ่อนมาก มันคล้ายเมฆบนฟ้า ไม่สามารถบรรลุได้และออกจากการเข้าถึง