Tomato Greenhouse Productivity Usin

Tomato Greenhouse Productivity Using Interplanting System
L. Ávila-Juáreza
, I. Torres-Pacheco, A. Mercado-Luna and R.V. Ocampo-Velázquez
Biosystems Department
School of Engineering
Queretaro State University
Mexico
Keywords: production increment, profitability, plant density, interplanting
Abstract
In rustic greenhouses, working the plant to more than two meters of height
turns out to be unpractical and costly, because there is no means for the cultural
work to this height. Interplanting system of tomato enables two short cycles
simultaneously. This work was carried out from March to September 2010 in the
Faculty of Engineering of the Queretaro State University, Mexico. The objective was
to evaluate the productivity of the interplanting system with respect to the
traditional system in tomato (Solanum lycopersicum) ‘Rafaello’, in a greenhouse of
5600 m2
using a plot of 1000 m2
with natural ventilation and no heating.
Experimental design was randomly divided into plots. We studied the arrangement
of plants (double line and line) and density (3 and 4.5 plants/m2
) giving 4 treatments:
1) 3 plants/m2
in double line; 2) 2.5 plants/m2
in double line; 3) 2.5 plants/m2
in
single line; and 4) 3 plants/m2
(control). The interplanting was transplanted once
harvested the first cluster of the previous crop. The densities were: T1) 1.5 plants/
m2
: T2) 2.5 plants/m2
; and T3) 2.5 plants/m2
. Both crops were decapitated at
7 clusters. The control remained at 3 plants/m2
and was decapitated to 14 clusters.
We measured, yield, fruit quality and productivity (cost variable). Statistical
differences were found for total production between treatment 1 and 4, of 32 kg/m2
and 24.8 kg/m2
, respectively, while the fruit quality was similar for both treatments.
Cost variable was 27% more for treatment 1, but the profit was 33% higher than
treatment 4. In conclusion, the interplanting system was more productive and could
increase yield by 30% in tomato.
INTRODUCTION
The traditional production system of greenhouse tomato (Dutch type) is normally
used in The Netherlands, Canada, the United States and by several companies in Mexico.
Tomatoes are planted in improved soil or hydroponic systems, with densities of two to
three plants square meter, where plants reach a height of up to seven meters, harvesting
15 to 20 clusters per plant in a crop cycle including 10 to 11 months, and the average
yield is 30 to 40 kg/m2
per cycle (Picken, 1984; Van de Vooren et al., 1986; Winsor and
Schwarz, 1990; Resh, 2001).
One of the characteristics of these greenhouses is that they are equipped with mechanical
displaced rail cars, and these cars are for working the plant to heights greater than one
meter.
In rustic greenhouses, working on plants more than two meters is unpractical and
very expensive, because there is no means for the cultural work at heights above two
meters, also adding the low yields of these greenhouses (12 kg/m2
) (FIRA, 2007), it is
little profit in growing tomatoes with the traditional system. Under this premise, it is
necessary to evaluate new production systems to increase yields and reduce labor costs in
greenhouse tomato.
Currently available systems for greenhouse tomato production without heating,
without carbon fertilization and natural ventilation are, a) tomato production with high
densities and early decapitating, given by Villegas et al. (2004), obtaining a density of

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลผลิตมะเขือเทศเรือนกระจก Interplanting
ใช้ระบบแอล Ávila-Juáreza, I. Torres-เชก Mercado-Luna และแคมโป RV-Velázquez Biosystems กรมโรงเรียนวิศวกรรมเกเรตาโรมหาวิทยาลัยรัฐเม็กซิโกคำสำคัญ: การผลิตที่เพิ่มขึ้นในการทำกำไร, ความหนาแน่นของพืช interplanting บทคัดย่อในเรือนชนบทที่ทำงานโรงงานให้มากขึ้นกว่าสองเมตรความสูงจะเปิดออกจะใช้ไม่ได้ผลและค่าใช้จ่ายเพราะไม่มีวิธีการสำหรับวัฒนธรรมการทำงานที่สูงนี้ ระบบ Interplanting มะเขือเทศช่วยให้สองรอบสั้นพร้อมกัน งานนี้ได้ดำเนินการตั้งแต่เดือนมีนาคมถึงกันยายน 2010 ในคณะวิศวกรรมศาสตร์ของมหาวิทยาลัยแห่งรัฐเกเรตาโรเม็กซิโก โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินผลผลิตของระบบ interplanting ด้วยความเคารพกับระบบแบบดั้งเดิมในมะเขือเทศ(Solanum lycopersicum) Rafaello 'ในเรือนกระจกของ5600 m2 ใช้พล็อต 1000 m2 มีการระบายอากาศตามธรรมชาติและความร้อนไม่มี. การออกแบบการทดลองเป็นแบบสุ่ม แบ่งออกเป็นแปลง เราศึกษาการจัดเรียงของพืช (สายคู่และเส้น) และความหนาแน่น (3 และ 4.5 พืช / m2) ให้การรักษา 4: 1) 3 ต้น / m2 ในสายคู่ 2) 2.5 พืช / m2 ในสายคู่ 3) 2.5 พืช / m2 ในบรรทัดเดียว; และ 4) 3 ต้น / m2 (ควบคุม) interplanting ได้รับการปลูกครั้งเดียวเก็บเกี่ยวกลุ่มแรกของการเพาะปลูกก่อนหน้านี้ ความหนาแน่นพบว่า T1) 1.5 พืช / m2: T2) 2.5 พืช / m2; และ T3) 2.5 พืช / m2 พืชทั้งสองหัวที่7 กลุ่ม การควบคุมยังคงอยู่ที่ 3 ต้น / m2 และถูกประหารชีวิตถึง 14 กลุ่ม. เราวัดผลผลิตผลไม้ที่มีคุณภาพและการผลิต (ตัวแปรค่าใช้จ่าย) สถิติความแตกต่างที่พบในการผลิตรวมระหว่างการทดลองที่ 1 และ 4, 32 กก. / m2 และ 24.8 กก. / ม 2 ตามลำดับในขณะที่มีคุณภาพผลไม้ที่มีความคล้ายคลึงสำหรับการรักษาทั้งสอง. ต้นทุนผันแปรเป็น 27% มากขึ้นสำหรับการรักษา 1 แต่ผลกำไรเป็น 33% สูงกว่าการรักษา4. โดยสรุประบบ interplanting เป็นมากขึ้นและสามารถเพิ่มผลผลิต30% ในมะเขือเทศ. บทนำระบบการผลิตแบบดั้งเดิมของมะเขือเทศเรือนกระจก (ชนิดดัตช์) ปกติจะใช้ในประเทศเนเธอร์แลนด์, แคนาดา, สหรัฐอเมริกา และหลาย บริษัท ในเม็กซิโก. มะเขือเทศที่ปลูกในดินที่ดีขึ้นหรือระบบไฮโดรโปนิที่มีความหนาแน่นสองถึงสามพืชตารางเมตรที่พืชถึงความสูงถึงเจ็ดเมตรเก็บเกี่ยว15-20 กลุ่มต่อต้นในวงจรการเพาะปลูกรวมทั้ง 10-11 เดือนและค่าเฉลี่ยของผลตอบแทนเป็น30 ถึง 40 กก. / m2 ต่อรอบ (Picken 1984; แวนเดอ Vooren et al, 1986;. Winsor และSchwarz, 1990; Resh, 2001). หนึ่งในลักษณะของเรือนกระจกเหล่านี้ ที่พวกเขามีการติดตั้งเครื่องจักรกลรถรางพลัดถิ่นและรถยนต์เหล่านี้สำหรับการทำงานของพืชที่สูงมากขึ้นกว่าหนึ่งเมตร. ในเรือนชนบทที่ทำงานเกี่ยวกับพืชมากขึ้นกว่าสองเมตรใช้ไม่ได้ผลและมีราคาแพงมากเพราะไม่มีวิธีการสำหรับวัฒนธรรมการทำงานที่สูงข้างต้นทั้งสองเมตรนอกจากนี้ยังมีการเพิ่มอัตราผลตอบแทนต่ำของเรือนกระจกเหล่านี้ (12 กก. / m2) (ฟิร่า, 2007) มันเป็นกำไรเล็กๆ น้อย ๆ ในการปลูกมะเขือเทศกับระบบแบบดั้งเดิม ภายใต้สมมติฐานนี้มันเป็นสิ่งที่จำเป็นในการประเมินระบบการผลิตใหม่ที่จะเพิ่มผลผลิตและลดต้นทุนค่าแรงงานในมะเขือเทศเรือนกระจก. ระบบมีอยู่ในปัจจุบันสำหรับการผลิตมะเขือเทศเรือนกระจกโดยไม่ต้องความร้อนโดยไม่ต้องใส่ปุ๋ยคาร์บอนและระบายอากาศตามธรรมชาติมีความเป็น) การผลิตมะเขือเทศสูงความหนาแน่นและต้นปราบให้โดย Villegas et al, (2004) ที่ได้รับความหนาแน่นของ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลผลิตมะเขือเทศโดยใช้ระบบโพรเพน
L spain provinces . kgm จู . kgm Reza
. . ทอเรส ปาเชโก้ , อ. Mercado ลูน่าและรถบ้าน Ocampo เบลัซเกซ

โรงเรียนกรม Biosystems วิศวกรรมมหาวิทยาลัยรัฐ

Queretaro เม็กซิโก
คำสำคัญ : การผลิตเพิ่มขึ้น อัตราความหนาแน่นของพืช , โพรเพน

ในชนบทเป็นโรงเรือน ทำงานโรงงานมากกว่าสองเมตรความสูง
กลายเป็นแพรคทิคัล และราคาแพง เพราะไม่มีความหมายสำหรับวัฒนธรรมการทำงาน
ความสูงนี้ ระบบโพรเพนของมะเขือเทศช่วยให้สองรอบสั้น
พร้อมกัน งานนี้ได้ดำเนินการตั้งแต่เดือนมีนาคมถึงกันยายน 2010 ใน
คณะวิศวกรรมศาสตร์ของมหาวิทยาลัยรัฐในเกเรตาโร , เม็กซิโก วัตถุประสงค์
ประเมินประสิทธิภาพของระบบ ด้วยความเคารพ
โพรเพนระบบแบบดั้งเดิมในมะเขือเทศ ( ไม่สามารถจะยอมรับได้ lycopersicum rafaello ) ' ' ในเรือน 5 , 600 m2

ใช้แปลง 1000 m2
การระบายอากาศโดยวิธีธรรมชาติ และไม่ร้อน
การออกแบบการทดลองถูกแบ่งออกเป็นแปลงย่อย ๆ เราศึกษาการจัดเรียง
ของพืช ( สายคู่และสาย ) และความหนาแน่น ( 3 และ 4 ต้น / m2
:
4 ) การให้การรักษา 1 ต้น / m2
ในเส้นคู่ 2 ) 2.5 พืช / m2
สองบรรทัด3 ) 2.5 พืช / m2

ในบรรทัดเดียว ; และ 4 ) พืช 3 / m2
( ควบคุม ) ส่วนโพรเพนถูก transplanted เมื่อ
เก็บเกี่ยวกลุ่มแรกของพืชเก่า หนาแน่น ( T1 ) 1.5 พืช /
m2
: T2 ) 2.5 พืช / m2
; T3 ) 2.5 และพืช / m2

พืชทั้งสองถูกตัดหัวที่
7 กลุ่ม การควบคุมอยู่ที่ 3 ต้น / m2
และถูกตัดหัว 14 คลัสเตอร์
เราวัดได้ ผลผลิตคุณภาพผล และผลผลิต ( ต้นทุนผันแปร ) ความแตกต่างทางสถิติ พบว่า การผลิต
รวมระหว่างทรีทเมนต์ที่ 1 และ 4 ของ
/ m2 32 กก. และ 24.8 kg / m2
ตามลำดับ ในขณะที่คุณภาพของผลที่คล้ายคลึงกัน ทั้งการรักษา ต้นทุนผันแปรเท่ากับ 27
% สำหรับทรีทเมนต์ที่ 1 , แต่ กำไร 33% สูงกว่า
รักษา 4 . สรุป ระบบโพรเพนเป็นมากขึ้น และอาจ
เพิ่มผลผลิตโดย 30% ในมะเขือเทศ

แนะนำแบบดั้งเดิม ระบบการผลิตของมะเขือเทศ ( ประเภทดัตช์ ) คือปกติ
ใช้ในเนเธอร์แลนด์ แคนาดา สหรัฐอเมริกา และหลาย บริษัท ในเม็กซิโก
มะเขือเทศปลูกในการปรับปรุงดินหรือระบบ hydroponic กับความหนาแน่นของพืช 2
3 ตารางเมตร พืชที่เข้าถึงความสูงถึง 7 เมตร การเก็บเกี่ยว
15 ถึง 20 กลุ่ม ต่อพืชในพืชรอบรวมทั้ง 10 ถึง 11 เดือน และผลผลิตเฉลี่ย
30 ถึง 40 kg / m2
ต่อรอบ ( พิเคิ้น , 1984 ; ฟาน เดอ vooren et al . , 1986 ; วินเซอร์และ
ชวาร์ซ , 2533 ; เรช , 2001 ) .
หนึ่งในลักษณะของเรือนกระจกเหล่านี้คือการ ที่พวกเขามีการติดตั้งเครื่องจักรกล
พลัดถิ่นรถรางและรถเหล่านี้ทำงานโรงงานที่สูงมากกว่า 1 เมตร

.ในชนบทเรือน , ทำงานบนต้นไม้มากกว่าสองเมตรเป็นแพรคทิคัลและ
แพงมาก เพราะไม่มีความหมายสำหรับวัฒนธรรมการทำงานที่ความสูงเหนือสอง
เมตร ยังเพิ่มผลผลิตต่ำของเรือนกระจกเหล่านี้ ( 12 kg / m2
) ( ฟิร่า , 2007 ) , มันเป็นกำไรเล็ก ๆน้อย ๆในการปลูกมะเขือเทศกับ
ระบบแบบดั้งเดิม ใต้สถานที่นี้มัน
ที่จำเป็นเพื่อประเมินระบบผลิตใหม่เพื่อเพิ่มผลผลิต และลดต้นทุนค่าแรงงานในมะเขือเทศ
.
ตอนนี้ระบบที่พร้อมใช้งานสำหรับมะเขือเทศผลิตโดยความร้อน , คาร์บอนและการระบายอากาศแบบธรรมชาติ
ไม่มีการปฏิสนธิเป็น ) การผลิตมะเขือเทศที่มีความหนาแน่นสูง
และต้น decapitating ให้โดย villegas et al . ( 2004 ) ที่ได้รับความหนาแน่นของ