The second defect highlighted by al

The second defect highlighted by almost all his critics is that he ignores the power relationships in societies. Although his ideas about the con¬struction of solidarity in modern industrial society are predicated on the absence of shared experience and therefore of any naturally arising common values, he sees law as a solution to this problem with its potential for social conflict, instead of seeing law itself as a site of conflict. Laws as often express the interests of the Victors in power struggles as they express any consensus or compromise - much more often, according to the theorists in Chapter 7. Moreover, conflicts, for Durkheim, are between individuals, and differences in interest are between the individual and the social: Durkheim appears to lack any perception of individuals as mem¬bers of groups which may have opposed interests (Garland 1983; 1990a). This neglect of power and of the conflict between interest groups means that his view of the state is altogether too benign; he also omits any refer¬ence to the state as enjoying a monopoly of legitimate violence (Lukes and Scull 1984).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ข้อบกพร่องที่สองโดยเน้นเกือบทั้งหมดนักวิจารณ์ของเขาก็คือเขาไม่สนใจความสัมพันธ์ของอำนาจในสังคม แม้ว่าความคิดของเขาเกี่ยวกับการ struction con ฌของความสามัคคีในสังคมอุตสาหกรรมที่ทันสมัย​​จะมีการบอกกล่าวกับตัวตนของประสบการณ์ที่ใช้ร่วมกันและดังนั้นจึงร่วมกันของค่าใด ๆ ที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติที่เขาเห็นกฎหมายเป็นวิธีการแก้ปัญหาที่มีศักยภาพสำหรับความขัดแย้งทางสังคมนี้แทนที่จะเห็นตัวเองเป็นกฎหมายเป็นที่ตั้งของความขัดแย้ง กฎหมายที่มักจะแสดงผลประโยชน์ของผู้ชนะในการต่อสู้อำนาจที่พวกเขาแสดงความเห็นหรือการประนีประนอมใด ๆ - บ่อยมากตามทฤษฎีในบทที่ 7 นอกจากนี้ความขัดแย้งสำหรับ Durkheim เป็นระหว่างบุคคลและความแตกต่างในความสนใจและอยู่ระหว่างบุคคลและสังคม:Durkheim ที่ดูเหมือนจะขาดการรับรู้ของบุคคลใด ๆ ที่เป็นข่าว Bers ของกลุ่มซึ่งอาจจะตรงข้ามกับผลประโยชน์¬ (พวงมาลัย 1983; ปี 1990) การละเลยของอำนาจและความขัดแย้งระหว่างกลุ่มผลประโยชน์นี้หมายความว่ามุมมองของรัฐเป็นไปโดยสิ้นเชิงใจดีเกินไปเขายังอ้างละเว้นใด ๆ ence ¬ให้กับรัฐเป็นเพลิดเพลินกับการผูกขาดของความรุนแรงถูกต้องตามกฎหมาย (Lukes และแจว 1984)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ข้อบกพร่องสองเน้น โดยนักวิจารณ์เกือบทั้งหมดของเขาคือ ว่า เขาละเว้นความสัมพันธ์อำนาจในสังคม ถึงแม้ว่าความคิดของเขาเกี่ยวกับ con¬struction ของเอกภาพในสังคมอุตสาหกรรมสมัยใหม่มี predicated ในขาดประสบการณ์ร่วม และดังนั้น ค่าทั่วไปใด ๆ arising ธรรมชาติ เขาเห็นกฎหมายเป็นการแก้ไขปัญหานี้มีศักยภาพสำหรับความขัดแย้งทางสังคม ใช่กฎหมายเองเป็นเว็บไซต์ของความขัดแย้ง กฎหมายด่วนสนใจนวิคเตอร์ในย่างไฟเป็นมัก ตามที่พวกเขาแสดงมติใด ๆ หรือการประนีประนอม - มากมัก ตาม theorists ในบทที่ 7 นอกจากนี้ แย้ง Durkheim ระหว่างบุคคล และความแตกต่างของดอกเบี้ยระหว่างตัวบุคคลและสังคม: Durkheim ให้ ขาดการรับรู้ของบุคคลเป็น mem¬bers ของกลุ่มซึ่งอาจมีข้ามสนใจ (มาลัย 1983; 1990a) แล้ว นี้ละเลย ของอำนาจ และ ความขัดแย้งระหว่างกลุ่มความสนใจหมายถึง มุมมองของเขาของรัฐมีทั้งหมดอ่อนโยนเกินไป นอกจากนี้เขายังตัดใด ๆ refer¬ence สถานะเป็นเพลิดเพลินกับการผูกขาดความถูกต้องตามกฎหมายรุนแรง (Lukes และ 1984 แจว)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ข้อบกพร่องที่สองที่เกือบจะทั้งหมดของเขาเป็นนักวิจารณ์ที่เขาไม่ใช้ความสัมพันธ์ให้อยู่ในสังคม แม้ว่าความคิดของเขาเกี่ยวกับ struction Con ¬ ของความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันในสังคมอุตสาหกรรมที่ทันสมัยได้รับบนไม่มีที่ใช้ร่วมกันของประสบการณ์และดังนั้นจึงมีค่าทั่วไปตามธรรมชาติเกิดขึ้นที่เขาเห็นว่าเป็นโซลูชันที่เกิดปัญหานี้ด้วย ศักยภาพ สำหรับความขัดแย้งทางสังคมแทนที่จะเป็นเมื่อเห็นกฎหมายว่าด้วยตัวของมันเองเป็นพื้นที่หนึ่งของความขัดแย้ง. กฎหมายและ Express ผลประโยชน์ที่ตามตัวอักษรเลยนะของที่ใช้พลังงานในการต่อสู้ที่ Express ฉันทามติใดๆหรือส่งผลกระทบต่อ - มากบ่อยๆตามทฤษฎีในบทที่ 7 ยิ่งไปกว่านั้นความขัดแย้งทางผลประโยชน์สำหรับ, Durkheim อยู่ระหว่างผู้ใช้บริการแบบเฉพาะรายและความแตกต่างในความสนใจอยู่ระหว่างบุคคลและสังคม, Durkheim จะปรากฏขึ้นการขาดการรับรู้ใดๆของผู้ใช้บริการแบบเฉพาะรายเป็นบรรดานักการทูตแ หม่ม ¬ ของกลุ่มซึ่งอาจมีไม่ใช่ผลประโยชน์(พวงมาลัย 19831990 ) การละเลยนี้ของพลังงานและของความขัดแย้งระหว่างกลุ่มเสียที่ดูของเขาของรัฐที่เป็นมากเกินไปเขายังรักษาอธิปรายโปรด ดู ¬ ence ใดๆกับรัฐได้และเพลิดเพลินใจไปกับการผูกขาดของใช้ความรุนแรงโดยชอบธรรม( Lukes และกรรเชียงคู่ 1984 )