At this point in the play by Susan

At this point in the play by Susan Glaspell, “Trifles” Harry and Mr. Hale go upstairs and confirm that Mr. Wright was, indeed, dead. They came back downstairs and asked Mrs. Wright how the rope got around his neck and she claims she does not know, despite the fact that it happened while she was sleeping in bed next to him. She simply said she was a sound sleeper and moves to another chair and laughed when Mr. Hale brought up the idea of a telephone again, stopping short suddenly like she was afraid, or so Mr. Hale thought. At this point in Mr. Hale’s story, he makes reference to the other men who came after they were notified of Mr. Wright’s death.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จุดนี้ในการเล่นโดยซูซาน Glaspell แฮร์รี่ "Trifles" ช่องนายประกอบไป และยืนยันว่า นายไรท์คือ จริง ตาย พวกเขามาพร้อมรอยยิ้มกลับไป และถามนาง Wright ได้เชือกรอบคอของเขา และเธออ้างว่า เธอไม่รู้ แม้ว่า จะเกิดขึ้นในขณะที่เธอได้นอนเตียงติดกับเขาอย่างไร เพียงเธอบอกเธอไม่นอนแอร์เสียง และย้ายไปที่เก้าอี้อีก และหัวเราะเมื่อนายช่องนำความคิดของโทรศัพท์อีก หยุดสั้น ๆ ก็เหมือนเธอกลัว หรือให้นายช่องคิดว่า จุดนี้ ในเรื่องนายช่อง เขาทำให้การอ้างอิงถึงคนอื่นที่มาหลังจากที่พวกเขาได้รับแจ้งนายไรท์ของตาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ณ จุดนี้ในการเล่นโดยซูซาน Glaspell "มโนสาเร่" แฮร์รี่และนายเฮไปชั้นบนและยืนยันว่านายไรท์เป็นจริงที่ตายแล้ว พวกเขากลับมาชั้นล่างและถามนางไรท์ว่าเชือกมีรอบคอของเขาและเธอบอกว่าเธอไม่ได้รู้ว่าแม้จะมีความจริงที่ว่ามันเกิดขึ้นในขณะที่เธอกำลังนอนหลับอยู่บนเตียงข้างๆ เธอก็บอกว่าเธอเป็นคนหลับเสียงและย้ายไปนั่งเก้าอี้อื่นและหัวเราะเมื่อนายเฮลนำขึ้นความคิดของโทรศัพท์อีกครั้งหยุดสั้น ๆ ก็เหมือนเธอก็กลัวหรือดังนั้นนายเฮลคิด ณ จุดนี้ในเรื่องที่นายเฮลเขาทำให้การอ้างอิงไปยังคนอื่น ๆ ที่เข้ามาหลังจากที่พวกเขาได้รับแจ้งการเสียชีวิตของนายไรท์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ณจุดนี้ ในการเล่น โดย ซูซาน glaspell " มโนสาเร่ " แฮร์รี่ และ คุณเฮลไปชั้นบน และยืนยันว่า นายไรท์เป็น , จริง , ตาย พวกเขากลับมาข้างล่าง ถามคุณ ไรท์ว่ามีเชือกรอบคอของเขาและเธออ้างว่าไม่รู้ แม้จะมีข้อเท็จจริงที่ว่ามันเกิดขึ้นขณะที่เธอกำลังนอนอยู่บนเตียงข้างๆเขาเธอแค่บอกว่าเธอนอนเสียงและย้ายไปยังเก้าอี้อีก และหัวเราะเมื่อคุณเฮลนำความคิดของโทรศัพท์อีกครั้ง การหยุดสั้นๆ ก็เหมือนเธอกำลังกลัว หรือนายจะคิด ณจุดนี้ในเรื่องของ มิสเตอร์ เฮล เขาทำให้การอ้างอิงถึงคนที่มาหลังจากที่พวกเขาได้รับการแจ้งเตือนของนายไรท์ตาย