I feel that the last three lines is

I feel that the last three lines is the theme of the poem greatest. These lines read, “So Eden sank to grief, So dawn goes down to day. Nothing gold can stay.” The third to last line talks of an example of something great falling because nothing good can stay forever. The next line is exactly like the example in the book, showing the sadness in lost beauty. The last line is what the whole poem is about, it is saying all is gold for a while, but not forever.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รู้สึกว่าบรรทัดสุดท้ายของบทกวีที่ยิ่งใหญ่ที่สุด บรรทัดเหล่านี้อ่าน "เพื่อ Eden จมกับความเศร้าโศก ดังนั้นรุ่งอรุณไปลงวันที่ ไม่ทองสามารถเข้าพัก" สามบรรทัดสุดท้ายพูดถึงของตัวอย่างของสิ่งที่ดีตกเนื่องจากไม่มีอะไรดีสามารถอยู่ได้ตลอดไป บรรทัดถัดไปเป็นเหมือนอย่างในหนังสือ แสดงความโศกเศร้าที่สูญเสียความงาม บรรทัดสุดท้ายเป็นกลอนทั้งหมดคือเกี่ยวกับอะไร จะพูดทั้งหมดเป็นทองหนึ่ง แต่ไม่ตลอดไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผมรู้สึกว่าสามบรรทัดสุดท้ายเป็นรูปแบบของบทกวีที่ยิ่งใหญ่ที่สุด เส้นเหล่านี้อ่าน "ดังนั้น Eden จมลงไปความเศร้าโศกดังนั้นรุ่งอรุณลงไปวัน ทองไม่มีอะไรสามารถอยู่. "สามที่จะพูดถึงบรรทัดสุดท้ายของตัวอย่างของสิ่งที่ดีที่ลดลงเพราะไม่มีอะไรที่ดีสามารถอยู่ได้ตลอดไป บรรทัดถัดไปเป็นเหมือนเช่นในหนังสือเล่มนี้แสดงให้เห็นถึงความเศร้าในความงามที่หายไป บรรทัดสุดท้ายเป็นสิ่งที่ทั้งบทกวีเป็นเรื่องเกี่ยวกับมันไม่ว่าจะเป็นสีทองทั้งหมดในขณะที่ แต่ไม่ได้ตลอดไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผมรู้สึกว่าช่วงสามเส้นเป็นรูปแบบของบทกวีที่ยิ่งใหญ่ที่สุด เส้นเหล่านี้อ่าน " ดังนั้น Eden จมความเศร้าโศก ดังนั้นเช้าลงไปทุกวัน ไม่มีอะไรทองอยู่ " สามบรรทัดสุดท้ายพูดถึงตัวอย่างของสิ่งที่ยิ่งใหญ่ล้มเพราะไม่มีอะไรดีอยู่ตลอดไป บรรทัดต่อไปเหมือนตัวอย่างในหนังสือ แสดงความเสียใจในการสูญเสียความงามบรรทัดสุดท้ายเป็นสิ่งที่กลอนทั้งเรื่อง มันบอกว่าทั้งหมดเป็นทองสักพัก แต่ไม่ใช่ตลอดไป