Location Based Advertising is a new

Location Based Advertising is a new form of marketing communication that uses location-tracking technology in mobile networks to target consumers with location-specific advertising on their mobile phones (Unni & Harmon, 2007). Because of the mobility that these devices have nowadays, advertisements can be personalized for specific consumers and sent to them based on their geographical location (Gratton, 2002). Previous research into using LBA for marketing messages are rather scarce and have focused on technological issues, for instance the research by Ververidis and Polyzos (2002) who developed a software prototype and an information system for LBA. Other related research has focused on the success or acceptance of LBA by consumers as compared to traditional media. Heinonen and Strandvik (2003) found that consumers are open to this new form of advertising but their research showed lower responses towards LBA than towards
traditional media. One perspective that has not yet been used often in the research into LBA is the design and amount of
information presented in such advertisements. The mobile advertisements that most of today’s smartphone users know consist of a one-page screen. Almost all of these LBAs are non-interactive and on one page all the information is given about the promoted item. Schrum, Lowrey and Liu (2009) explain that when consumers view a banner ad on a website, they can, depending on the level of interest, either ignore the advertisement completely, notice and view the advertisement without taking any further steps or they can click on the advertisement to access a deeper layer of information.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตั้งตามโฆษณาเป็นแบบใหม่ของการสื่อสารการตลาดที่ใช้เทคโนโลยีการติดตามตำแหน่งในเครือข่ายมือถือให้กับผู้บริโภคเป้าหมายด้วยเฉพาะตำแหน่งโฆษณาบนโทรศัพท์มือถือ (Unni และฮาร์มอน 2007) เนื่องจากการเคลื่อนไหวที่มีอุปกรณ์เหล่านี้ในปัจจุบัน โฆษณาสามารถส่วนบุคคลสำหรับผู้บริโภคที่เฉพาะเจาะจง และส่งไปตามตำแหน่งทางภูมิศาสตร์ (Gratton, 2002) ผลงานวิจัยไปใช้ LBA สำหรับข้อความทางการตลาดจะค่อนข้างหายาก และเน้นเทคโนโลยีปัญหา เช่นการวิจัย โดย Ververidis และ Polyzos (2002) ที่พัฒนาซอฟต์แวร์ต้นแบบและมีระบบข้อมูลสำหรับ LBA วิจัยอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องได้เน้นความสำเร็จหรือการยอมรับจากผู้บริโภคเมื่อเทียบกับสื่อดั้งเดิม LBA Heinonen และ Strandvik (2003) พบว่า ผู้บริโภคเปิดฟอร์มนี้ใหม่ของโฆษณาแต่การวิจัยพบว่าการตอบสนองต่ำไปทาง LBA กว่าต่อสื่อดั้งเดิม มุมมองหนึ่งที่ไม่ได้ใช้บ่อยในการวิจัยเป็น LBA คือ การออกแบบและจำนวนข้อมูลที่นำเสนอในโฆษณาดังกล่าว โฆษณามือถือที่รู้ส่วนใหญ่ของผู้ใช้สมาร์ทโฟนในปัจจุบันประกอบด้วยหนึ่งหน้าจอ LBAs เหล่านี้เกือบทั้งหมดเป็นไม่โต้ตอบ และ ในหน้าเดียวได้รับข้อมูลทั้งหมดเกี่ยวกับรายการส่งเสริม Schrum, Lowrey และหลิว (2009) อธิบายว่า เมื่อผู้บริโภคดูแบนเนอร์โฆษณาบนเว็บไซต์ สามารถ ขึ้นอยู่กับระดับของดอกเบี้ย ทั้งละเว้นการโฆษณาอย่างสมบูรณ์ สังเกต และดูโฆษณา โดยทำตามขั้นตอนเพิ่มเติมใด ๆ หรือพวกเขาสามารถคลิกที่โฆษณาเพื่อเข้าถึงชั้นลึกของข้อมูล