Nicholas (“Nick”) William Leeson wa

Nicholas (“Nick”) William Leeson was relaxing at a luxury resort in Malaysia when he heard that Barings Bank PLC, 1 Britain’s oldest bank, had lost $1.2 billion (£860 million) and was in administration (i.e., Chapter 11 bankruptcy). He was shocked, but Leeson should not have been: it was his mas- sive speculative losses on the futures market over a brief three-year period that wiped out the net worth of this ven- erable bank.
Leeson worked at the Singapore branch of Barings Bank PLC, the blue-blooded British merchant bank founded in 1763 that catered to royalty and was at the pinnacle of the London financial world. Among its many accomplishments over the centuries, Barings financed both the Louisiana Pur- chase in 1803 and the Napoleonic Wars. But the road to suc- cess was not always smooth. The bank endured both wars and depressions, and it overcame near-bankruptcy in 1890, surviving only because it was bailed out at the last minute by the Bank of England. In spite of these sporadic periods of turmoil, Barings was always one of the most well-placed
and highly regarded players in London’s financial hub. How ironic that this centuries-old bank would be toppled by one man operating out of Barings’ remote Singapore affiliate.
Leeson was the chief trader for Barings’ Singapore affiliate, dealing mainly in futures contracts on both the Nikkei 225 index2 and 10-year Japanese government bonds. Due to his huge trading profits, Leeson earned a reputation among Barings’ management in London, Tokyo, and Singapore as a star performer, and he was given virtually free rein. Many of Barings Bank’s top management believed that Leeson possessed an innate feel for the markets, but the story of this rogue trader reveals that he had nothing of the sort. How, one wonders, could Barings’ management have been so seriously mistaken and for so long?
This chapter addresses two main questions about the Barings collapse: why did the bank give Leeson so much discretionary authority to trade, allowing him to operate without any effective trading restraints by managers and internal control systems; and what trading strategy did Leeson employ to lose so much in such a short time?
Nick Leeson (Exhibit 7.1) came from humble origins compared to most of Barings’ officers. He had no family ties to the nobility, did not attend Eton, and did not serve in the Coldstream Guards. The son of a Watford plasterer, Leeson’s first job at Barings was as a clerk, but he rose swiftly. His big break came when he was sent to the Barings’ Indonesian office to sort out a
tangled mess in the back office.3 The Indonesia office had a large number of stock trades that did not reconcile, because the trading volume on the In- donesian stock exchange had grown so fast that the procedures for deliver- ing stock certificates could not keep up with the volume. The bank had hundreds of small discrepancies between the stock certificates it held and the certificates it was supposed to hold. The bank’s stock trading business was profitable, and most of the discrepancies were small. Sooner or later the vast majority of these discrepancies would be resolved as the paperwork fi- nally caught up with the backlog. It was Leeson’s job to sort out the prob- lems in Indonesia so branch operations ran smoothly.
Barings’ internal guideline was to post discrepancies to a special account, called the “88888 Account.” That way, the bank’s books would balance, dis- crepancies would be isolated and dealt with separately, and the bank could make its regulatory filings without delay. The bank intended for these dis- crepancies to be recorded and closed out within a day, but Leeson realized that Barings’ internal guidelines were not followed.
Leeson did such a good job cleaning up the back-office problems in In- donesia that the bank promoted him. His rise after that was meteoric. In January 1992, Barings assigned Leeson to its newly opened Singapore branch; shortly thereafter, he became head of derivatives trading at Barings’ Singapore office, Barings Futures Singapore (BFS). Leeson’s rise to promi- nence was reflected in his annual bonuses, which were more than twice as large as his annual salary.4
While in Singapore, Leeson focused his trading activities on futures con- tracts in three major markets: the Japanese Nikkei 225 stock index, 10-year Japanese government bonds, and euro-yen deposits. Because they were traded simultaneously on the Osaka Securities Exchange (OSE) and the Singapore International Monetary Exchange (SIMEX), Leeson’s job eventu- ally became one of taking advantage of arbitrage opportunities between the two markets. But Leeson was not just arbitraging, and between July 1992 and February 1995 (about two and a half years), he incurred losses of over $1 billion. How was this possible?
While he was working on reconciling the discrepancies in Indonesia, Leeson learned that the discrepancies account (the “88888 Account”) did not appear in reports used to control traders. Not surprisingly, they did go into other reports, such as position statements to the exchanges for margin5 calculations, but internally, this information was prepared less frequently, and it went through different channels to employees at the bank who had little familiarity with trading.
For many types of financial transactions and banking operations, there are temporary imbalances. Cash management systems often allow intra-day overdrafts, and these overdrafts can be large. For instance, a client may send out wire transfers every morning and receive incoming wire transfers every afternoon or may make transfers from different time zones. Every cash management account is supposed to balance at the end of the business day, and if a customer’s account shows an overdraft, the amount is sup- posed to be less than the customer’s credit limit. In that same spirit, it is log- ical that securities trading systems should allow overdrafts that match the length of the delivery period for securities. For example, U.S. stockbrokers allow their customers to sell a stock and then immediately use the proceeds to buy a different one even though the funds from the sale will not arrive until several days later. The customer’s account is potentially in overdraft,
ognizing exposures, but equally important, they create opportunities for clever and unscrupulous employees to figure out how to take advantage of the permissive treatment of temporary imbalances. Nick Leeson was cer- tainly both clever and unscrupulous.
Barings had strict trading limits and believed that it was diligently moni- toring all its traders to make sure they did not exceed their limits, but the bank’s systems were not prepared for the level of fraud and misrepresenta- tion that Leeson committed, and Barings was not aware of the secret pas- sageway Leeson found to its crown jewels. In July 1992, shortly after being assigned to Singapore and only a couple of days after Barings gained mem- bership on SIMEX, Leeson opened an 88888 Account, just like the one he uncovered in Barings’ Indonesia branch.7 By 1993, just a year after his ar- rival, Leeson began reporting extraordinary profits.
From the perspective of Barings London, there was nothing suspect about Leeson setting up the 88888 Account. After all, a separate account for set- tling transaction discrepancies was normal, but what went on in this ac- count was apparently off the radar screen of Leeson’s managers in London and Singapore. Leeson set himself the goal of becoming the protector of his newly discovered door to fortune and fame. Within a week of opening the 88888 Account, he had its reporting software changed so that transactions in the account did not appear on the daily internal performance reports.8
You may ask, “What well-managed bank would allow its chief trader to be in charge of the back office, as well?” The answer is easier to understand once you realize that, initially, Barings’ Singapore branch was supposed to be executing orders placed exclusively by Barings affiliates worldwide on behalf of their customers. It was some time afterward that BFS also began to conduct independent arbitrage transactions, but from the standpoint of Bar- ings London, this new line of business posed no major security breach. BFS was not supposed to be involved in any trading for the house’s account, so Barings’ management might have reasoned that any loss of control by put- ting Leeson in charge of the front and back offices was offset by the cost sav- ings of having one person cover two tasks.
As competition for customers became keener and profits declined, BFS gradually began to take on positions of its own. Leeson was put in charge of Singapore’s arbitrage activities, which meant he was supposed to have large blocks of offsetting Nikkei 225 futures contracts traded simultaneously on
the OSE and SIMEX. Because Leeson still controlled the 88888 Account, he was able to assign any trades he desired to it—and he did. As a result, an in- spection of Leeson’s normal trading activity showed moderate amounts of futures contracts with positions and activity within authorized trading limits.
Leeson used the 88888 Account in two major ways. Whenever he traded more contracts than his limits allowed and whenever he had losing trades that would have blemished his reputation as a brilliant trader, Leeson as- signed the extra trades and the losing transactions to the 88888 Account. He also used the account to conceal the fact that he was speculating and not arbitraging. Remember that Leeson was supposed to be long and short in approximately equal amounts on the different exchanges, and it was for this reason that his supervisors allowed him to have such large positions. In reality, he was long in amounts that were two or three times larger than his supervisors realized, and he did not have short positions to offset these enormous exposures.9 Leeson’s trades in the 88888 Acc

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

William Leeson นิโคลัส ("นิค") ได้พักผ่อนในรีสอร์ทหรูในมาเลเซียเมื่อเขาได้ยินว่า Barings ธนาคารจำกัด(มหาชน) ธนาคารเก่าแก่ที่สุดของสหราชอาณาจักร 1 มีสูญ 1.2 พันล้านเหรียญ (860 ล้านปอนด์) และในการดูแล (เช่น 11 บทล้มละลาย) เขาตกใจ แต่ไม่ควรได้รับ Leeson: มันขาด sive มาสเขาเก็งกำไรในตลาดล่วงหน้าผ่านย่อระยะเวลาสามปีที่เช็ดออกมูลค่าสุทธิของธนาคารนี้เวน-erable Leeson ทำงานที่สาขาสิงคโปร์ของ PLC ธนาคาร Barings, blue-blooded อังกฤษค้าธนาคารก่อตั้งขึ้นใน 1763 ที่สบายได้พินนาเคิลในลอนดอนการเงินโลก นี่เป็นความสำเร็จหลายอย่างมากกว่าอื่น ๆ Barings เคหะเชสเทนแบบรัฐลุยเซียนา - ใน 1803 และครา แต่ถนน suc cess ไม่ค่อยราบรื่น ธนาคารทนสงครามและทราย และมัน overcame ใกล้ล้มละลายใน 1890 รอดเนื่องจากมันถูกอย่างไร้ร่องรอยในนาทีสุดท้าย โดยธนาคารของประเทศอังกฤษ แม้ว่าเหล่านี้มีรอบระยะเวลาของความวุ่นวาย Barings ถูกเสมอหนึ่งในที่สุดแห่ง และผู้เล่นที่สูงถือในลอนดอนเป็นฮับทางการเงิน ว่าเรื่องที่จะ toppled ศตวรรษธนาคารนี้ โดยคนหนึ่งที่ปฏิบัติการออกจากของ Barings พันธมิตรสิงคโปร์ระยะไกล Leeson เป็นประธานผู้ประกอบการค้าสำหรับพันธมิตรของ Barings สิงคโปร์ จัดการส่วนใหญ่ในสัญญาซื้อขายล่วงหน้า index2 คไก 225 และพันธบัตรรัฐบาลญี่ปุ่น 10 ปี เนื่องจากกำไรขายเขาใหญ่ Leeson ได้รับชื่อเสียงผู้จัดการ Barings' ในลอนดอน โตเกียว และสิงคโปร์แสดงดาว และเขาได้รับจริงบังเหียนฟรี ของผู้บริหารระดับสูงของ ธนาคาร Barings เชื่อว่า Leeson ต้องมีความรู้สึกเป็นข้อสอบสำหรับการตลาด แต่เรื่องราวของอันธพาลคนนี้เผยว่า เขามีอะไรของการเรียงลำดับ วิธี หนึ่งในสิ่งมหัศจรรย์ จัดการ Barings' มีผิดอย่างจริงจังดังนั้น และดังนาน บทนี้อยู่สองคำถามหลักเกี่ยวกับยุบ Barings: ทำไมได้ธนาคารให้ Leeson มากอำนาจ discretionary ค้า อนุญาตให้เขาไม่ restraints ค้าใด ๆ มีประสิทธิภาพโดยผู้บริหารและระบบการควบคุมภายใน และกลยุทธ์สิ่งค้าได้ Leeson จ้างสูญเสียมากในเวลาสั้นเช่น นิค Leeson (7.1 แสดง) มาจากต้นกำเนิดอีกเมื่อเทียบกับทั้งเจ้าหน้าที่ของ Barings เขามีความสัมพันธ์ในครอบครัวไม่ให้ขุนนาง ไม่สนใจดิอีตัน และไม่ได้ใช้ในยาม Coldstream บุตรของ plasterer วัต Leeson เป็นงานแรกที่ Barings ที่เป็นเสมียนเป็น แต่เขากุหลาบอย่างรวดเร็ว มาพักที่เขาใหญ่เมื่อเขาถูกส่งไปที่สำนักงานอินโดนีเซีย Barings' การเรียงลำดับออกเป็น tangled mess in the back office.3 The Indonesia office had a large number of stock trades that did not reconcile, because the trading volume on the In- donesian stock exchange had grown so fast that the procedures for deliver- ing stock certificates could not keep up with the volume. The bank had hundreds of small discrepancies between the stock certificates it held and the certificates it was supposed to hold. The bank’s stock trading business was profitable, and most of the discrepancies were small. Sooner or later the vast majority of these discrepancies would be resolved as the paperwork fi- nally caught up with the backlog. It was Leeson’s job to sort out the prob- lems in Indonesia so branch operations ran smoothly. Barings’ internal guideline was to post discrepancies to a special account, called the “88888 Account.” That way, the bank’s books would balance, dis- crepancies would be isolated and dealt with separately, and the bank could make its regulatory filings without delay. The bank intended for these dis- crepancies to be recorded and closed out within a day, but Leeson realized that Barings’ internal guidelines were not followed. Leeson did such a good job cleaning up the back-office problems in In- donesia that the bank promoted him. His rise after that was meteoric. In January 1992, Barings assigned Leeson to its newly opened Singapore branch; shortly thereafter, he became head of derivatives trading at Barings’ Singapore office, Barings Futures Singapore (BFS). Leeson’s rise to promi- nence was reflected in his annual bonuses, which were more than twice as large as his annual salary.4 While in Singapore, Leeson focused his trading activities on futures con- tracts in three major markets: the Japanese Nikkei 225 stock index, 10-year Japanese government bonds, and euro-yen deposits. Because they were traded simultaneously on the Osaka Securities Exchange (OSE) and the Singapore International Monetary Exchange (SIMEX), Leeson’s job eventu- ally became one of taking advantage of arbitrage opportunities between the two markets. But Leeson was not just arbitraging, and between July 1992 and February 1995 (about two and a half years), he incurred losses of over $1 billion. How was this possible? While he was working on reconciling the discrepancies in Indonesia, Leeson learned that the discrepancies account (the “88888 Account”) did not appear in reports used to control traders. Not surprisingly, they did go into other reports, such as position statements to the exchanges for margin5 calculations, but internally, this information was prepared less frequently, and it went through different channels to employees at the bank who had little familiarity with trading. For many types of financial transactions and banking operations, there are temporary imbalances. Cash management systems often allow intra-day overdrafts, and these overdrafts can be large. For instance, a client may send out wire transfers every morning and receive incoming wire transfers every afternoon or may make transfers from different time zones. Every cash management account is supposed to balance at the end of the business day, and if a customer’s account shows an overdraft, the amount is sup- posed to be less than the customer’s credit limit. In that same spirit, it is log- ical that securities trading systems should allow overdrafts that match the length of the delivery period for securities. For example, U.S. stockbrokers allow their customers to sell a stock and then immediately use the proceeds to buy a different one even though the funds from the sale will not arrive until several days later. The customer’s account is potentially in overdraft,
ognizing exposures, but equally important, they create opportunities for clever and unscrupulous employees to figure out how to take advantage of the permissive treatment of temporary imbalances. Nick Leeson was cer- tainly both clever and unscrupulous.
Barings had strict trading limits and believed that it was diligently moni- toring all its traders to make sure they did not exceed their limits, but the bank’s systems were not prepared for the level of fraud and misrepresenta- tion that Leeson committed, and Barings was not aware of the secret pas- sageway Leeson found to its crown jewels. In July 1992, shortly after being assigned to Singapore and only a couple of days after Barings gained mem- bership on SIMEX, Leeson opened an 88888 Account, just like the one he uncovered in Barings’ Indonesia branch.7 By 1993, just a year after his ar- rival, Leeson began reporting extraordinary profits.
From the perspective of Barings London, there was nothing suspect about Leeson setting up the 88888 Account. After all, a separate account for set- tling transaction discrepancies was normal, but what went on in this ac- count was apparently off the radar screen of Leeson’s managers in London and Singapore. Leeson set himself the goal of becoming the protector of his newly discovered door to fortune and fame. Within a week of opening the 88888 Account, he had its reporting software changed so that transactions in the account did not appear on the daily internal performance reports.8
You may ask, “What well-managed bank would allow its chief trader to be in charge of the back office, as well?” The answer is easier to understand once you realize that, initially, Barings’ Singapore branch was supposed to be executing orders placed exclusively by Barings affiliates worldwide on behalf of their customers. It was some time afterward that BFS also began to conduct independent arbitrage transactions, but from the standpoint of Bar- ings London, this new line of business posed no major security breach. BFS was not supposed to be involved in any trading for the house’s account, so Barings’ management might have reasoned that any loss of control by put- ting Leeson in charge of the front and back offices was offset by the cost sav- ings of having one person cover two tasks.
As competition for customers became keener and profits declined, BFS gradually began to take on positions of its own. Leeson was put in charge of Singapore’s arbitrage activities, which meant he was supposed to have large blocks of offsetting Nikkei 225 futures contracts traded simultaneously on
the OSE and SIMEX. Because Leeson still controlled the 88888 Account, he was able to assign any trades he desired to it—and he did. As a result, an in- spection of Leeson’s normal trading activity showed moderate amounts of futures contracts with positions and activity within authorized trading limits.
Leeson used the 88888 Account in two major ways. Whenever he traded more contracts than his limits allowed and whenever he had losing trades that would have blemished his reputation as a brilliant trader, Leeson as- signed the extra trades and the losing transactions to the 88888 Account. He also used the account to conceal the fact that he was speculating and not arbitraging. Remember that Leeson was supposed to be long and short in approximately equal amounts on the different exchanges, and it was for this reason that his supervisors allowed him to have such large positions. In reality, he was long in amounts that were two or three times larger than his supervisors realized, and he did not have short positions to offset these enormous exposures.9 Leeson’s trades in the 88888 Acc

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นิโคลัส ("นิค") วิลเลียม Leeson ได้รับการพักผ่อนที่รีสอร์ทหรูในประเทศมาเลเซียเมื่อเขาได้ยินว่าธนาคาร Barings PLC 1 ธนาคารที่เก่าแก่ที่สุดของสหราชอาณาจักรได้สูญเสีย $ 1200000000 (£ 860,000,000) และอยู่ในการบริหารจัดการ (เช่นบทที่ 11 ล้มละลาย) เขาก็ตกใจ แต่ Leeson ไม่ควรได้รับ: มันเป็นความสูญเสียการเก็งกำไรของเขาบ่งบอก mas- ในตลาดฟิวเจอร์สในช่วงสั้น ๆ ระยะเวลาสามปีที่เช็ดออกมูลค่าสุทธิของธนาคาร Erable ven- นี้.
Leeson ทำงานที่สาขาสิงคโปร์ Barings ธนาคาร จำกัด ธนาคารพ่อค้าอังกฤษตระกูลสูงก่อตั้งขึ้นในปี 1763 ที่รองรับกับเจ้านายและเป็นที่จุดสุดยอดของโลกการเงินลอนดอน ท่ามกลางความสำเร็จมากมายในช่วงหลายศตวรรษที่ Barings ทุนทั้งหลุยเซีย Pur- ไล่ล่าใน 1803 และโปเลียน แต่ถนนเพื่อความสำเร็จเงินอุดหนุนไม่ได้ราบรื่นเสมอไป ธนาคารทนสงครามและความหดหู่และเอาชนะใกล้ล้มละลายในปี 1890 เดียวที่หลงเหลืออยู่เพราะมันถูกประกันตัวออกมาในนาทีสุดท้ายโดยธนาคารแห่งประเทศอังกฤษ ทั้งๆที่มีระยะเวลาเป็นระยะ ๆ เหล่านี้ของความวุ่นวาย, Barings
เสมอมากที่สุดแห่งหนึ่งที่ดีอยู่และผู้เล่นได้รับการยกย่องอย่างสูงในศูนย์กลางทางการเงินของกรุงลอนดอน วิธีแดกดันว่าธนาคารนี้ศตวรรษเก่าจะถูกโค่นล้มโดยชายคนหนึ่งดำเนินงานออกจาก Barings 'ระยะไกลพันธมิตรสิงคโปร์.
Leeson เป็นผู้ประกอบการค้าหัวหน้า Barings' พันธมิตรสิงคโปร์จัดการส่วนใหญ่ในสัญญาซื้อขายล่วงหน้าทั้งนิกเกอิ 225 index2 และ 10 ปีของญี่ปุ่น พันธบัตรรัฐบาล เนื่องจากผลกำไรการค้าขนาดใหญ่ของเขา Leeson รับชื่อเสียงในหมู่จัดการ Barings 'ในลอนดอน, โตเกียวและสิงคโปร์ในฐานะนักแสดงดาวและเขาได้รับความจริงปล่อย หลายของผู้บริหารระดับสูงของธนาคาร Barings เชื่อว่า Leeson มีความรู้สึกโดยธรรมชาติสำหรับตลาด แต่เรื่องราวของผู้ประกอบการโกงนี้แสดงให้เห็นว่าเขามีไม่มีการเรียงลำดับ วิธีหนึ่งมหัศจรรย์จัดการ Barings 'จะได้รับอย่างจริงจังเข้าใจผิดและเป็นเวลานาน?
นี้อยู่บทที่สองคำถามที่สำคัญเกี่ยวกับการล่มสลาย Barings: ทำไมธนาคารให้ Leeson อำนาจการตัดสินใจมากเพื่อการค้าปล่อยให้เขาทำงานได้โดยไม่ต้องมีประสิทธิภาพใด ๆ พันธนาการซื้อขายโดยผู้จัดการและระบบการควบคุมภายใน และสิ่งที่กลยุทธ์การซื้อขายไม่ Leeson จ้างที่จะสูญเสียมากในเวลาอันสั้นเช่น?
Nick Leeson (Exhibit 7.1) มาจากแหล่งกำเนิดต่ำต้อยที่สุดเมื่อเทียบกับของเจ้าหน้าที่ Barings ' เขาไม่มีความสัมพันธ์ในครอบครัวไฮโซที่ไม่ได้เข้าร่วมอีตันและไม่ได้ทำหน้าที่ในโคล์ดยาม ลูกชายของช่างปูนวัตฟอร์งาน Leeson แรกที่ Barings เป็นเสมียน แต่เขาลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว พักใหญ่ของเขามาเมื่อเขาถูกส่งไปยังสำนักงานอินโดนีเซีย Barings
'ในการจัดเรียงออกยุ่งเหยิงในด้านหลังoffice.3 สำนักงานอินโดนีเซียมีจำนวนมากของการซื้อขายหุ้นที่ไม่กระทบเพราะปริมาณการซื้อขายใน donesian In- ตลาดหลักทรัพย์ได้เติบโตอย่างรวดเร็วว่าขั้นตอนสำหรับไอเอ็นจีซึ่งส่งใบหุ้นไม่สามารถให้ทันกับปริมาณ ธนาคารมีหลายร้อยความแตกต่างเล็ก ๆ ระหว่างใบหุ้นมันจัดและใบรับรองก็ควรจะถือ หุ้นของธนาคารธุรกิจการค้าเป็นผลกำไรและส่วนใหญ่ของความแตกต่างที่มีขนาดเล็ก ไม่ช้าก็เร็วส่วนใหญ่ของความแตกต่างเหล่านี้จะได้รับการแก้ไขเป็นเอกสาร fi- Nally จับขึ้นกับการค้าง มันเป็นงาน Leeson ของการจัดเรียงออก LEMS กำหนดปัญหาในประเทศอินโดนีเซียเพื่อให้การดำเนินงานของสาขาวิ่งได้อย่างราบรื่น.
Barings 'แนวทางภายในคือการโพสต์ความแตกต่างไปยังบัญชีพิเศษที่เรียกว่า "88,888 บัญชี." วิธีการที่หนังสือของธนาคารที่จะสมดุลปรากฏ crepancies จะถูกแยกออกและจัดการกับแยกต่างหากและธนาคารจะทำให้การยื่นเอกสารการกำกับดูแลของตนโดยไม่ชักช้า ธนาคารมีไว้สำหรับ crepancies ปรากฏเหล่านี้จะได้รับการบันทึกไว้และปิดออกภายในวัน แต่ Leeson ตระหนักว่า Barings แนวทางภายในที่ไม่ได้ใช้.
Leeson ทำเช่นงานที่ดีการทำความสะอาดปัญหากลับสำนักงานใน In-donesia ว่าธนาคาร เขาเลื่อน การเพิ่มขึ้นของเขาหลังจากที่ถูกอุตุนิยมวิทยา ในเดือนมกราคมปี 1992 ที่ได้รับมอบหมาย Barings Leeson สาขาสิงคโปร์ที่เพิ่งเปิดใหม่; หลังจากนั้นไม่นานเขาก็กลายเป็นหัวของการซื้อขายสัญญาซื้อขายล่วงหน้าที่สำนักงาน Barings 'สิงคโปร์ Barings ฟิวเจอร์สสิงคโปร์ (BFS) เพิ่มขึ้น Leeson เพื่อ promi- nence ได้สะท้อนให้เห็นในโบนัสประจำปีของเขาซึ่งเป็นมากกว่าสองเท่าของขนาดใหญ่เป็น salary.4
ประจำปีของเขาในขณะที่สิงคโปร์Leeson มุ่งเน้นกิจกรรมการค้าของเขาในสถานที่ทําฟิวเจอร์สในสามตลาดหลัก: นิกเกอิของญี่ปุ่น 225 หุ้น ดัชนี 10 ปีพันธบัตรรัฐบาลญี่ปุ่นและเงินฝากยูโรเยน เพราะพวกเขามีการซื้อขายพร้อมกันในโอซาก้าหลักทรัพย์และตลาดหลักทรัพย์ (OSE) และตลาดหลักทรัพย์สิงคโปร์การเงินระหว่างประเทศ (SIMEX) งาน Leeson ของพันธมิตร eventu- กลายเป็นหนึ่งในการใช้ประโยชน์จากโอกาสในการเก็งกำไรระหว่างทั้งสองตลาด แต่ Leeson ไม่ใช่แค่ arbitraging และระหว่างเดือนกรกฎาคมปี 1992 และกุมภาพันธ์ 1995 (ประมาณสองและครึ่งปีที่ผ่านมา) เขาขาดทุนกว่า $ 1000000000 วิธีเป็นไปได้หรือไม่ในขณะที่เขากำลังทำงานอยู่บนความแตกต่างในการกลับมาคืนดีอินโดนีเซีย Leeson ได้เรียนรู้ว่าความแตกต่างบัญชี (ที่ "88,888 บัญชี") ไม่ได้ปรากฏในรายงานใช้ในการควบคุมผู้ประกอบการค้า
ไม่น่าแปลกใจที่พวกเขาเข้าไปในรายงานอื่น ๆ เช่นงบตำแหน่งที่จะแลกเปลี่ยนสำหรับการคำนวณ margin5 แต่ภายในข้อมูลนี้ถูกจัดทำขึ้นไม่บ่อยและมันก็ผ่านช่องทางที่แตกต่างกันให้กับพนักงานที่ธนาคารที่มีความคุ้นเคยเล็ก ๆ น้อย ๆ กับการซื้อขาย.
สำหรับ หลายประเภทของการทำธุรกรรมทางการเงินและการดำเนินงานของธนาคารมีความไม่สมดุลของชั่วคราว ระบบการจัดการเงินสดมักจะช่วยให้เงินเบิกเกินบัญชีภายในวันและเงินเบิกเกินบัญชีเหล่านี้อาจมีขนาดใหญ่ ยกตัวอย่างเช่นลูกค้าอาจจะส่งออกการโอนเงินทุกเช้าและได้รับการโอนเงินเข้ามาทุกช่วงบ่ายหรืออาจจะทำให้การถ่ายโอนจากโซนเวลาที่แตกต่างกัน บัญชีการบริหารเงินสดทุกคนควรจะสมดุลในตอนท้ายของวันทำการและถ้าบัญชีของลูกค้าแสดงให้เห็นเบิกเกินบัญชีจำนวนเงินที่ถูกวางสนับสนุนจะน้อยกว่าวงเงินสินเชื่อของลูกค้า ในจิตวิญญาณเดียวกันกับที่มันเป็น log- iCal ว่าระบบการซื้อขายหลักทรัพย์ควรจะให้เงินเบิกเกินบัญชีที่ตรงกับความยาวของระยะเวลาการส่งมอบหลักทรัพย์ ยกตัวอย่างเช่น stockbrokers สหรัฐช่วยให้ลูกค้าของพวกเขาที่จะขายหุ้นและจากนั้นทันทีใช้เงินเพื่อซื้อที่แตกต่างกันถึงแม้ว่าเงินที่ได้จากการขายจะไม่ประสบความสำเร็จจนกระทั่งหลายวันต่อมา บัญชีของลูกค้าคืออาจเกิดขึ้นในเงินเบิกเกินบัญชี
ognizing เสี่ยง แต่ความสำคัญเท่าเทียมกันที่พวกเขาสร้างโอกาสให้กับพนักงานที่ฉลาดและไร้ยางอายที่จะคิดออกวิธีการใช้ประโยชน์ของการรักษาความไม่สมดุลของการอนุญาตชั่วคราว นิค Leeson เป็น cer- tainly ทั้งฉลาดและไร้ยางอาย.
Barings มีข้อ จำกัด ในการซื้อขายที่เข้มงวดและเชื่อว่ามันเป็นอย่างขยันขันแข็งเล็กทรอนิผู้ค้าทั้งหมดเพื่อให้แน่ใจว่าพวกเขาไม่ได้เกินขีด จำกัด ของพวกเขา แต่ระบบของธนาคารไม่ได้ถูกเตรียมไว้สำหรับระดับของการทุจริต และการ misrepresenta- Leeson ที่มุ่งมั่นและ Barings ไม่ได้ตระหนักถึงความ sageway pas- ลับ Leeson พบว่ามงกุฎเพชรของ ในเดือนกรกฎาคมปี 1992 ไม่นานหลังจากที่ได้รับมอบหมายไปยังสิงคโปร์และเพียงไม่กี่วันหลังจากที่ได้รับ Barings bership จาใน SIMEX, Leeson เปิดบัญชี 88,888 เช่นเดียวกับคนที่เขาเปิดใน Barings 'อินโดนีเซีย branch.7 โดยปี 1993 เพียงปี หลังจากที่คู่แข่ง ar- เขา Leeson เริ่มรายงานผลกำไรพิเศษ.
จากมุมมองของ Barings ลอนดอนไม่มีอะไรต้องสงสัยเกี่ยวกับ Leeson การตั้งค่าบัญชี 88,888 หลังจากที่ทุกบัญชีที่แยกต่างหากสำหรับความแตกต่างการทำธุรกรรม tling ค่าการเป็นปกติ แต่สิ่งที่ไปในในการนับทํานี้เห็นได้ชัดว่าปิดหน้าจอเรดาร์ของผู้จัดการของ Leeson ในกรุงลอนดอนและสิงคโปร์ Leeson ตั้งตัวเองเป้าหมายของการเป็นผู้พิทักษ์ของประตูที่เพิ่งค้นพบของเขาที่จะมีโชคลาภและชื่อเสียง ภายในหนึ่งสัปดาห์ของการเปิด 88,888 บัญชีเป็นซอฟแวร์ที่เขาได้รายงานการเปลี่ยนแปลงเพื่อให้การทำธุรกรรมในบัญชีไม่ปรากฏผลการดำเนินงานประจำวันภายใน reports.8
คุณอาจจะถามว่า "สิ่งที่ธนาคารบริหารจัดการที่ดีจะช่วยให้ผู้ประกอบการของหัวหน้าที่จะอยู่ใน ค่าใช้จ่ายของสำนักงานกลับเช่นเดียว? "คำตอบคือง่ายต่อการเข้าใจเมื่อคุณตระหนักว่าในขั้นต้น Barings 'สิงคโปร์สาขาควรจะได้รับการดำเนินการสั่งซื้อสินค้าโดยเฉพาะ บริษัท ในเครือ Barings ทั่วโลกในนามของลูกค้าของพวกเขา มันเป็นเวลาภายหลังว่าบีเอฟเอก็เริ่มที่จะดำเนินการทำธุรกรรมการเก็งกำไรอิสระ แต่จากมุมมองของ Bar- คำาลอนดอนนี้บรรทัดใหม่ของธุรกิจโพสต์ไม่มีการละเมิดความปลอดภัยที่สำคัญ BFS ไม่ควรจะมีส่วนร่วมในการซื้อขายสำหรับบัญชีของบ้านใด ๆ ดังนั้นการจัดการ Barings 'อาจจะมีการให้เหตุผลว่าการสูญเสียใด ๆ ของการควบคุมโดย put- ทิ้ง Leeson ในความดูแลของสำนักงานด้านหน้าและด้านหลังได้รับการชดเชยโดยคำา sav- ค่าใช้จ่ายของการมี คนคนหนึ่งที่ครอบคลุมสองงาน.
ขณะที่การแข่งขันสำหรับลูกค้ากลายเป็นเฉียบคมและผลกำไรลดลง BFS ค่อยๆเริ่มที่จะใช้เวลาในการดำรงตำแหน่งของตัวเอง Leeson ถูกวางอยู่ในความดูแลของกิจกรรมการเก็งกำไรของสิงคโปร์ซึ่งหมายถึงการที่เขาควรจะมีบล็อกขนาดใหญ่ของการชดเชยนิกเกอิ 225
สัญญาซื้อขายพร้อมกันในสภาพแวดล้อมระบบปฏิบัติการและSIMEX เพราะ Leeson ยังคงควบคุม 88,888 บัญชีเขาก็สามารถที่จะกำหนดให้การซื้อขายใด ๆ ที่เขาต้องการมันและเขาได้ ในฐานะที่เป็นผลให้ห spection ของกิจกรรมการซื้อขายปกติ Leeson แสดงให้เห็นปริมาณปานกลางของสัญญาซื้อขายล่วงหน้าที่มีตำแหน่งและกิจกรรมภายในวงเงินการซื้อขายได้รับอนุญาต.
Leeson ใช้ 88,888 บัญชีในสองวิธีที่สำคัญ เมื่อใดก็ตามที่เขาซื้อขายสัญญามากกว่าข้อ จำกัด ของเขาได้รับอนุญาตและเมื่อใดก็ตามที่เขาได้สูญเสียการซื้อขายที่จะมีมลทินชื่อเสียงของเขาเป็นผู้ประกอบการที่ยอดเยี่ยม Leeson ย่คดลงนามในการซื้อขายเพิ่มขึ้นและการทำธุรกรรมการสูญเสียไป 88,888 บัญชี นอกจากนี้เขายังใช้บัญชีเพื่อปกปิดความจริงที่ว่าเขาได้รับการคาดเดาและไม่ arbitraging โปรดจำไว้ว่า Leeson ควรจะยาวและระยะสั้นในปริมาณที่เท่ากันโดยประมาณในการแลกเปลี่ยนที่แตกต่างกันและมันก็เป็นเหตุผลที่ผู้บังคับบัญชาของเขาได้รับอนุญาตให้มีตำแหน่งดังกล่าวนี้มีขนาดใหญ่ ในความเป็นจริงเขาเป็นเวลานานในปริมาณที่มีสองหรือสามครั้งใหญ่กว่าผู้บังคับบัญชาของเขาตระหนักและเขาไม่ได้มีตำแหน่งสั้นเหล่านี้เพื่อชดเชย exposures.9 มหาศาลซื้อขาย Leeson ใน 88888 Acc

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นิโคลาส " นิค " ) วิลเลียมลีเซิ่นพักผ่อนที่รีสอร์ทหรูในประเทศมาเลเซีย เมื่อเขาได้ยินว่าแบริ่งจำกัด , 1 อังกฤษที่เก่าแก่ที่สุดของธนาคาร ได้สูญเสีย $ 1.2 พันล้านดอลลาร์ ( กว่า 860 ล้านบาท ) และในการบริหารงาน ( เช่น บทที่ 11 การล้มละลาย ) เขาตกใจ แต่ที่ผู้ค้าควรได้รับ :มันเป็น มาส - sive เก็งขาดทุนในตลาดล่วงหน้ามากกว่า 3 ปี ระยะเวลาสั้น ๆ ว่าเช็ดออก เวน - erable มูลค่าสุทธิของธนาคาร
ที่ผู้ทำงานในสาขาที่สิงคโปร์ของ Barings ธนาคาร , บลู สายเลือดอังกฤษพ่อค้าธนาคารก่อตั้งขึ้นในปี 1763 ที่ catered เพื่อราชวงศ์และเป็นจุดสุดยอดของโลกการเงินลอนดอน ท่ามกลางความสำเร็จมากมายของหลายศตวรรษเปลือยกู้เงินทั้งลุยเซียนา Pur - เชสใน 1803 และจักรพรรดินโปเลียนสงคราม แต่ถนนซัค - เซสไม่ได้เสมอเรียบ ธนาคารได้ทั้งสงครามและทะเล และ overcame ใกล้ล้มละลายใน 1890 , รอดตายเพียงเพราะมันเป็นประกันที่ออกในนาทีสุดท้าย โดยธนาคารแห่งประเทศอังกฤษ แม้ว่าเหล่านี้เป็นระยะช่วงเวลาของความวุ่นวาย , เปลือยเป็นหนึ่งในที่สุดดีอยู่
ซึ่งถือว่าเป็นผู้เล่นในศูนย์กลางการเงินของลอนดอน วิธีการแดกดันว่าศตวรรษนี้แก่ธนาคารจะถูกโค่นล้มโดยคนปฏิบัติของ Barings รีโมทของสิงคโปร์พันธมิตร
ที่ผู้ถูกเจ้าตัวหัวหน้าเปลือยสิงคโปร์พันธมิตรจัดการส่วนใหญ่ในสัญญาล่วงหน้าทั้งใน Nikkei 225 index2 และพันธบัตรอายุ 10 ปีของรัฐบาลญี่ปุ่น เนื่องจากกำไรการค้าขนาดใหญ่ของเขาที่ผู้ได้รับชื่อเสียงในหมู่ Barings การจัดการ ' ในลอนดอน โตเกียว และสิงคโปร์ เป็นดารานักแสดงและเขาได้รับจวนบังเหียนฟรี . หลายของ Barings ธนาคารของผู้บริหารเชื่อว่า ที่ผู้ครอบครองความรู้สึกโดยธรรมชาติในตลาด แต่เรื่องราวนี้ผู้ประกอบการค้าโกง เผยว่าเขาได้ทำอะไรเลย วิธี หนึ่งสิ่งมหัศจรรย์สามารถเปลือย ' การจัดการได้รับอย่างจริงจังและเข้าใจผิดตั้งนาน
บทนี้อยู่ 2 คำถามหลักเกี่ยวกับยุบเปลือย : ทำไมธนาคารให้ตามความประสงค์ที่ผู้มากอำนาจทางการค้า การอนุญาตให้ใช้งานได้โดยไม่ต้องใด ๆที่มีประสิทธิภาพการซื้อขายใดๆ โดยผู้จัดการและระบบการควบคุมภายในและสิ่งที่กลยุทธ์การซื้อขายที่ผู้ค้าจ้างได้สูญเสียมากในช่วงเวลาสั้น ๆ
นิคที่ผู้ ( มี 7.1 ) มาจากอ่อนน้อมถ่อมตนกำเนิดเมื่อเทียบกับที่สุดของแบริ่ง ' เจ้าหน้าที่ เขาไม่มีครอบครัว ความสัมพันธ์กับไฮโซ ไม่ได้ไป อีตัน และไม่ได้ให้บริการในโคลด์สตรีมยาม ลูกชายของ Watford ช่างปูนที่ผู้แรกงานเปลือยเป็นเสมียน แต่เขาได้เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วแบ่งใหญ่ของเขามาเมื่อเขาถูกส่งไปเปลือย ' อินโดนีเซียสำนักงานเพื่อจัดเรียงออก
ยุ่งเหยิงวุ่นวายในสำนักงานกลับ 3 อินโดนีเซียสำนักงานมีจํานวนหุ้นเทรดที่ไม่ง้อ เพราะปริมาณการซื้อขายในตลาดหลักทรัพย์ donesian - เติบโตอย่างรวดเร็วว่าขั้นตอนการส่งมอบ - ใบรับรอง หุ้นไอเอ็นจีสามารถให้ทันกับปริมาณธนาคารมีหลายร้อยของความแตกต่างเล็กระหว่างใบหุ้นนั้นจัดขึ้น และใบรับรองมันควรจะถือ ธุรกิจการซื้อขายหุ้นของธนาคารคือกำไร และที่สุดของความขัดแย้งมีขนาดเล็ก ไม่ช้าก็เร็วส่วนใหญ่ของความแตกต่างเหล่านี้จะได้รับการแก้ไขเอกสาร Fi - แนลลี่จับค้าง .มันคืองานที่ผู้ที่จะสังคายนาปัญหา - lems ในอินโดนีเซียดังนั้นปฏิบัติการสาขาวิ่งได้อย่างราบรื่น
เปลือยภายในแนวโพสต์ความขัดแย้งในบัญชีพิเศษ เรียกว่า " เราจะบัญชี . " วิธี สมุดบัญชีจะสมดุล , dis - crepancies จะแยกและจัดการกับแยกและธนาคารสามารถให้ของกฎระเบียบยื่นโดยไม่ชักช้าธนาคารมีไว้สำหรับพวกเขาเหล่านี้ crepancies จะถูกบันทึก และปิดออกภายในวัน แต่ที่ผู้ตระหนักว่าเปลือยภายในแนวทางที่ไม่ได้ติดตาม
ที่ผู้ทำเช่นงานที่ดีทำความสะอาดปัญหาสำนักงานกลับใน - donesia ที่ธนาคารส่งเสริมเขา การเพิ่มขึ้นของเขาหลังจากที่ถูกอุกกาบาต . ในเดือนมกราคม พ.ศ. 2535 กำหนดให้บริษัทแบริ่งที่ผู้เพิ่งเปิดสาขาที่สิงคโปร์ ;