Chapter 116 – First LoveThis chapte

Chapter 116 – First Love
This chapter is sponsored by William Wang and Brett Guthrie! Thanks!

“Who cares, we won’t return then…” The corners of Wan Er’s mouth rose as she said a solution that couldn’t have been counted as a solution.

Dong Cheng Yue frowned. “Whatever, I don’t really care either. Xiao Yao, you’re responsible for whatever happens later…”

Still overjoyed with my new sword, I gave no response.

“Li Xiao Yao, what are you thinking?” Wan Er glared at me.

I woke from my dreamy state of happiness and smiled. “No… Nothing, hahaha. So, are we going to eat now?”

“Mhm, you’re treating…”

“No problem! Let’s go!”
Wan Er tightened her lapel behind me as we stood in front of the school gate.

I moved closer to the guard post and asked “Can you open the door please, sir?”

The guard raised his head and looked at me. “What are you guys going out this late for?”

“To eat!”

“Go back to your dorms and make some instant ramen or something. The school rules clearly state that the gate is not to be opened after 1 AM, no matter who it is!”

He looked behind me, noticing Wan Er and Dong Cheng Yue, and smiled. “Oh you’re quite good, taking on two beautiful women at the same time. Can you really handle them?”

Wan Er’s face turned bright red but she said nothing. However, Dong Cheng Yue rolled up her sleeves and replied angrily. “What did you say? I dare you! Say it again!”

The guard didn’t respond and I tug on Dong Cheng Yue’s sleeves. “Alright. don’t be mad, Dong Cheng Yue. We’ll find another way out.”
As we walked along the school path, Dong Cheng Yue asked “There’s another way out?”

I extended my arm and pointed to my right. “We’ll climb over the wall…”

“What?”

Wan Er’s eyes widened as she looked at the smooth surface of the wall. “You probably can, but how would I or Dong Cheng Yue… Don’t forget that we’re women…. The height of this wall….”

Dong Cheng Yue smiled. “Then Xiao Yao, you stand against the wall. We’ll step on your shoulders to get up. Then you can climb over to catch us on the other side…”

I frowned. “Why make it so complicated? I could just jump over while carrying you two…”

“Damn, are you really that strong?” Dong Cheng Yue’s eyes were full of suspicion.

I could not help but laugh and flexed. “Don’t underestimate me…”

“Fine. Why don’t we try it then?” Wan Er pursed her red lips and smiled. “ Dong Cheng Yue goes first…”

Dong Cheng Yue trembled. “Why do I have to be the lab rat…”

“Are we going to get a midnight snack or not? I’m also hungry. If we wait any longer, I won’t have enough strength to jump over the wall!” I said.

Cheng Yue gave in. “Alright. I’ll go first then…”
I extended my hand toward her. “Hold on tight and don’t fall, Dong Cheng Yue. If you do, it’d be very ugly…”

She nodded, walked up to me and wrapped her arms around my neck. It was a bit close and Wan Er protested a bit from the side but I did not catch what she said.

I wrapped my own arms around Dong Cheng Yue’s slender waist. Tensing myself up, I stepped on the fire hydrant sticking out from the ground and pushed off, soaring to the top of the wall, while slightly unbalanced. I looked outside, away from the school for a second and saw nothing but darkness. But there was just enough light to see that the ground below was not a sewer or something.

I landed softly and tried to put Dong Cheng Yue down. She resisted, whispering in a low voice. “Hug me for a bit longer…”

I glared at her. “Dong Cheng Yue, please don’t. Wan Er’s still on the other side…”

“Okay…”

……

Taking a few steps back, I jumped back over. Dong Cheng Yue’s small mouth widened. “This… Doesn’t this exceed the Olympic record? This is really insane…”

Lin Wan Er stood with a charming pose on the other side of the wall. She stared at me, and her eyes were filled with mischief.
I extended my arm, and smiled, “Wan Er, it’s your turn”.

“Mm.”

The beautiful Miss was especially soft. She approached me and hugged me around the neck. I wrapped my arms around her waist and gently tightened my grip. Almost instantly, I felt her soft, tender 34Ds press against my chest. My face reddened in response to this heavenly feeling and I stood there dazed.

Lin Wan Er raised her head to look at me. Her face was red as well. “Don’t think of anything dirty. Just jump already..”

For a second, I thought she was reading my mind, which had scrambled my thoughts even more. I tensed up and jumped without a thought.

“Ah!”

I heard Dong Cheng Yue shriek on the other side of the wall and I looked down. Dammit! Why was she standing so close? We were going to crash into her!

With no other options, I twisted myself midair while I maintained my grip on Wan Er, and fell with my back toward the ground, hoping it would take the brunt of the impact. There was not much that could have broken our fall; it was a brick floor that I couldn’t avoid.
Bang!

As the dust dispersed, I clenched my teeth and cried out in pain. My lower spine had landed on a loose brick. Fortunately, my body was toughened by years of training. Otherwise my injuries would have been far more severe.

I whimpered.

Wan Er was even more shocked than I was and tightened her embrace. I could feel her 34Ds pressed against my chest. Under the bright moonlight, I had a clear view of her cleavage in front of me. It was a compensation for my troubles. She blushed and hurriedly stood up, brushing herself off. “ Are you ok!?”

“I’m fine…” I said, clenching my teeth in pain, “I’m fine, Wan Er. Let’s go and eat…”

“Mm…”

I stood up, and still felt a bit of pain in my back. It was not like I was made of gold or anything, so of course it would hurt.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทที่ 116 – รักครั้งแรกบทนี้ได้รับการสนับสนุน โดย William วังและ Brett Guthrie ขอบคุณ"ที่ใส่ใจ เราจะไม่กลับมาแล้ว..." มุมปาก Wan Er ของกุหลาบเธอกล่าวโซลูชันที่ไม่มีการนับเป็นการแก้ปัญหาตง เฉิงหยู frowned "อะไรก็ตาม ฉันไม่จริง ๆ ดูแลอย่างใดอย่างหนึ่ง เสี่ยวยาว คุณชอบสิ่งที่เกิดขึ้นในภายหลัง..."ยังคงปลื้มกับดาบใหม่ของฉัน ฉันได้ตอบสนอง"หลี่เสี่ยวยาว คิดอะไรอยู่" Wan Er glared ทีตื่นจากสถานะของฉันฝันของความสุข และยิ้ม "หมายเลข... ไม่มีอะไร hahaha ดังนั้น เราจะกินตอนนี้""Mhm คุณกำลังรักษา...""ไม่มีปัญหา ไปกันเหอะ"Wan Er รัดกุมกว่านี้ lapel เธอข้างหลังที่เรายืนอยู่หน้าประตูโรงเรียนผมย้ายไปโพสต์ยามใกล้ และถาม "สามารถคุณเปิดประตูโปรด รักหรือไม่? "ยามยกศีรษะ และมองฉัน "ผู้ชายจะออกสายสำหรับ""การกิน""กลับไปที่พักของคุณ และทำราเม็งบางทันทีหรือบางสิ่งบางอย่าง โรงเรียนกฎชัดเจนรัฐที่ประตูจะไม่เปิดหลังจากน. 1 ว่าที่เป็น ! "เขามองดูข้างหลัง ซักถาม Wan Er และหยูเช็งตง และยิ้ม "โอ้ คุณค่อนข้างดี ถ่ายผู้หญิงสวยสองในเวลาเดียวกัน คุณสามารถจริง ๆ จัดการกับพวกเขา"Wan Er หน้าเปิดสีแดงสดใส แต่ก็ไม่มีอะไร อย่างไรก็ตาม ตงเฉิงหยูสะสมแขนของเธอ และตอบกลับ angrily "อะไรนะ พักคุณ พูดอีกที"ยามไม่ตอบ และฉันสาวบนแขนหยูตงเฉิง "ครับ ไม่เป็นบ้า หยูเช็งตง เราจะหาวิธีอื่น"ขณะที่เราเดินไปตามเส้นทางโรงเรียน หยูเช็งตงถาม "มีทางอื่นออกหรือไม่"ขยายแขน และชี้ทางขวาของฉัน "เราจะปีนผาผนัง...""อะไร"ตาหวาน Er widened เป็นเธอมองผนังผิวเรียบ "คุณอาจสามารถ แต่วิธีจะฉันหรือหยูเช็งตง... อย่าลืมว่า เราผู้หญิง... ความสูงของกำแพงนี้..."ตง เฉิงหยูยิ้ม "แล้วเสี่ยวยาว คุณยืนกำแพง เราจะให้บนไหล่ของคุณจะได้รับค่า จากนั้น คุณสามารถปีนผาจะจับเราในด้านอื่น ๆ..."ฉัน frowned "ทำไมทำให้มันมีความซับซ้อนดังนั้น ฉันเพียงสามารถกระโดดข้ามในขณะที่แบกคุณสอง...""ไอ้ เป็นคุณจริง ๆ ที่แข็งแรง" ตาหยูตงเฉิงเต็มไปด้วยความสงสัยฉันไม่สามารถช่วยแต่หัวเราะ และ flexed "อย่าประมาทไม่ฉัน... ""ดี ทำไมไม่เราลองแล้ว" Wan Er pursed ริมฝีปากของเธอแดง และยิ้ม "ตง เฉิงหยูไปแรก..."หยูเช็งตง trembled "ทำไมต้องเป็นหนูห้องปฏิบัติการ...""คือเราไปรับถึงเที่ยงคืนเป็นของขบเคี้ยว หรือไม่ ฉันยังหิว ถ้าเรารออีกต่อไป ฉันจะไม่มีความแข็งแรงเพียงพอเพื่อกระโดดข้ามกำแพง" ฉันเคยพูดหยูเช็งให้ค่ะ "Alright ฉันจะไปก่อน แล้ว..."ฉันขยายมือไปทางเธอ "ยึดแน่น และไม่ ตก หยูเช็งตง ถ้าคุณทำได้ มันจะน่าเกลียดมาก..."เธอพยักหน้า เดินขึ้นกับฉัน และห่อแขนรอบคอของฉัน ก็ปิดบิต และ Wan Er ปฏิเสธจ่ายบิตจากด้าน แต่ผมไม่ได้จับสิ่งที่เธอกล่าวว่าเมี่ยงแขนเองรอบเอวสเลนเดอร์หยูตงเฉิง ฉันเอง tensing ขึ้น เหยียบเพลิงแลบจากพื้นดิน และผลักออก สูงขึ้นไปด้านบนของผนัง จำนวนเล็กน้อยในขณะ มองภายนอก จากโรงเรียนแป๊บ และเห็นแต่ความมืด แต่มีแสงเพียงพอเพื่อดูว่า พื้นดินด้านล่างไม่มีท่อระบายน้ำหรือสิ่งฉันร่อนเบา ๆ และพยายามวางตงเฉิงหยู เธอ resisted วิสเปอริงในเสียงต่ำ "กอดฉันสำหรับบิตอีกต่อไป..."ฉัน glared ที่เธอ "ตง เฉิงหยู กรุณาอย่า หวานของ Er อยู่กัน...""ดี..."……มีกี่ตอน ฉันไปกลับมากกว่า ตง เฉิงหยูปากเล็ก widened "นี้... นี้ไม่เกินคอร์ดโอลิมปิค เป็นบ้าจริง ๆ..."Lin Wan Er อยู่ ด้วยก่อให้เกิดความสะดวกในด้านอื่น ๆ ของผนัง เธอจ้องไปที่ฉัน และตาของเธอเต็มไป ด้วยเสียหายผมขยายแขน และ ยิ้ม "Wan Er มันคือการเปิด""Mm"นางสาวสวยนุ่มโดยเฉพาะได้ เธอเวลาฉัน และฉัน hugged รอบคอ ห่อแขนรอบเอวของเธอ และค่อย ๆ รัดกุมกว่านี้จับของฉัน เกือบจะทันที ฉันรู้สึกเธอ 34Ds นุ่ม ชำระเงินกดกับหน้าอกของฉัน ใบหน้าของฉัน reddened ในการตอบสนองความรู้สึกนี้สวรรค์ และมียืนงงLin Wan Er ยกศีรษะของเธอมองที่ฉัน ใบหน้าของเธอเป็นสีแดงเช่น "ไม่คิดว่า ของสิ่งสกปรก เพียงข้ามแล้ว..."สำหรับที่สอง ที่ฉันคิดว่า เธอกำลังอ่านใจของฉัน ซึ่งได้แปลงความคิดของฉันได้ ฉัน tensed ค่า และไปโดยไม่คิด"อา"ผมได้ยินตงเฉิงหยู shriek อีกด้านของกำแพง และฉันมองลงไป กับ ทำไมเธอยืนปิดเพื่อ เราได้ไปกระแทกเธอมีไม่มีตัวเลือกอื่น ๆ ฉันบิดตัวเอง midair ในขณะที่ฉันเก็บของฉันจับบน Wan Er และล้มลง ด้วยหลังไปทางพื้นดิน หวังว่า มันจะใช้เวลา brunt ผลกระทบ มีไม่มากที่สามารถเสียตกของเรา ชั้นอิฐที่ฉันไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้บางเป็นฝุ่นกระจาย ผมกัดฟัน และร้องในความเจ็บปวด กระดูกสันหลังของฉันด้านล่างมีที่ดินบนอิฐหลวม โชคดี ร่างกายของฉันถูก toughened โดยปีของการฝึกอบรม มิฉะนั้น ฉันบาดเจ็บจะได้รับความรุนแรงผม whimperedEr วานตกใจยิ่ง กว่าฉันถูกทำให้รัดกุมกอดเธอ ฉันสามารถรู้สึก 34Ds เธอกดกับหน้าอกของฉัน ใต้แสงจันทร์สว่าง ฉันมีมุมมองที่ชัดเจนของความแตกแยกของเธอด้านหน้าของฉัน ค่าตอบแทนสำหรับปัญหาของฉันได้ เธอขวยเขิน และรีบลุกขึ้นยืน แปรงตัวเองออก "คุณใจตกลง?""ดี..." ฉันกล่าวว่า เด็กนอนกัดฟันในความเจ็บปวด "ฉันดี Wan Er ลอง และกิน...""Mm..."ผมลุกขึ้นยืน และยัง รู้สึกว่าความเจ็บปวดในหลัง ได้ไม่เหมือนผมทำทอง หรือ อะไร ดังนั้นแน่นอนว่า มันจะเจ็บ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทที่ 116 -
รักครั้งแรกในบทนี้จะได้รับการสนับสนุนโดยวิลเลียมและเบร็ทวังกู! ขอบคุณ! "ใครใส่ใจเราจะไม่กลับมาแล้ว ... " มุมปาก Wan Er เพิ่มขึ้นขณะที่เธอกล่าวว่าการแก้ปัญหาที่อาจจะไม่ได้รับการนับเป็นวิธีการแก้ปัญหาก. ดงเฉิงยูขมวดคิ้ว "สิ่งที่ฉันไม่จริงๆดูแลอย่างใดอย่างหนึ่ง Xiao Yao, คุณรับผิดชอบสิ่งที่เกิดขึ้นในภายหลัง ... "ยังคงมีความสุขที่สุดด้วยดาบใหม่ของฉันฉันให้ไม่มีการตอบสนอง." หลี่เสี่ยวยาวสิ่งที่คุณคิด? "Wan Er จ้องมาที่ผม. ฉันตื่นจากรัฐฝันของฉันมีความสุข และยิ้ม "ไม่ ... ไม่มีอะไรฮ่าฮ่าฮ่า ดังนั้นเราจะไปกินตอนนี้หรือไม่ "" Mhm คุณรักษา ... "" ไม่มีปัญหา! Let 's go! "Wan Er รัดกุมปกของเธออยู่ข้างหลังผมในขณะที่เรายืนอยู่หน้าประตูโรงเรียน. ฉันย้ายใกล้ชิดกับการโพสต์ยามและถามว่า" คุณสามารถเปิดประตูโปรดครับ? "ยามยกหัวของเขาและมองมาที่ฉัน. "สิ่งที่พวกคุณจะออกปลายปีนี้ได้?" "การกิน" "กลับไปที่หอพักของคุณและทำให้บางราเม็งทันทีหรือบางสิ่งบางอย่าง กฎระเบียบโรงเรียนอย่างชัดเจนระบุว่าประตูไม่ได้ที่จะเปิดหลังจาก 01:00 ไม่ว่าใครมันเป็น! "เขามองอยู่ข้างหลังผมสังเกตเห็นWan Er และดงเฉิงยูและยิ้ม "โอ้คุณดีมากการที่ผู้หญิงสองคนที่สวยงามในเวลาเดียวกัน จริงๆคุณสามารถจัดการกับพวกเขา? "ใบหน้าWan Er หันสีแดงสดใส แต่เธอกล่าวว่าไม่มีอะไร แต่ตังสินยูรีดแขนเสื้อของเธอและตอบด้วยความโกรธ "คุณพูดอะไร? ฉันท้าคุณ! พูดอีกครั้ง! "ยามไม่ตอบสนองและฉันลากจูงแขนดงเฉิงยู "เอาล่ะ ไม่ต้องบ้าดงเฉิงยู เราจะหาทางอื่นออก. "ในขณะที่เราเดินไปตามเส้นทางที่โรงเรียนดงเฉิงยูถามว่า" ไม่มีทางอื่นออกมา? "ฉันขยายแขนของฉันและชี้ไปทางขวาของฉัน "เราจะปีนข้ามกำแพง ... " "คืออะไร" ตา Wan Er ของกว้างขึ้นขณะที่เธอมองไปที่พื้นผิวเรียบของผนัง "คุณอาจจะได้ แต่วิธีการที่จะฉันหรือตังสินยู ... อย่าลืมว่าเราผู้หญิง ... ความสูงของผนังนี้ ... . "ตังสินยูยิ้ม "จากนั้น Xiao Yao คุณยืนพิงกำแพง เราจะก้าวบนไหล่ของคุณได้รับการขึ้น จากนั้นคุณสามารถปีนขึ้นไปจับเราในด้านอื่น ๆ ... "ผมขมวดคิ้ว "ทำไมมันจึงทำให้ซับซ้อน? ฉันสามารถกระโดดข้ามในขณะที่แบกคุณสองคน ... "" ประณาม, คุณจริงๆที่แข็งแกร่งที่? "ตาตังสินยูกำลังเต็มไปด้วยความสงสัย. ฉันไม่สามารถช่วย แต่หัวเราะและเกร็ง "อย่าประมาทนะคะ ... " "วิจิตร ทำไมเราไม่ลองแล้ว? "Wan Er เม้มริมฝีปากสีแดงของเธอและยิ้ม "ดงเฉิงยูไปก่อน ... " ดงเฉิงยูสั่น "ทำไมฉันจะต้องมีห้องปฏิบัติการหนู ... " "พวกเราจะได้รับอาหารว่างเที่ยงคืนหรือไม่ ฉันยังหิว ถ้าเรารอนาน ๆ ผมจะได้มีความแข็งแรงพอที่จะกระโดดข้ามกำแพง! "ผมพูด. เฉิงยูให้ใน." เอาล่ะ ฉันจะไปก่อนแล้ว ... "ฉันยื่นมือฉันที่มีต่อเธอ "ไว้แน่นและไม่ตกดงเฉิงยู ถ้าคุณทำมันจะน่าเกลียดมาก ... "เธอพยักหน้าเดินขึ้นกับผมและห่อแขนของเธอรอบคอของฉัน มันเป็นบิตใกล้ชิดและ Wan Er ประท้วงบิตจากด้านข้าง แต่ผมไม่ได้จับสิ่งที่เธอกล่าวว่า. ฉันห่อแขนของตัวเองรอบเอวเรียวตังสินยู เกร็งตัวเองขึ้นมาผมเหยียบดับเพลิงยื่นออกมาจากพื้นดินและผลักดันออกที่พุ่งสูงขึ้นไปด้านบนของผนังในขณะที่ไม่สมดุลเล็กน้อย ผมมองออกไปข้างนอกออกไปจากโรงเรียนเป็นครั้งที่สองและเห็นอะไร แต่ความมืด แต่มีเพียงเบาพอที่จะเห็นว่าพื้นดินด้านล่างไม่ได้เป็นท่อระบายน้ำหรือสิ่ง. ฉันที่ดินเบา ๆ และพยายามที่จะนำยูตังสินลง เธอต่อต้านกระซิบเสียงต่ำ "กอดฉันสำหรับบิตนาน ... " ผมจ้องมาที่เธอ "ตังสิน Yue โปรดอย่า ยังคง Wan Er ในด้านอื่น ๆ ... "" โอเค ... "...... การไม่กี่ขั้นตอนกลับมาผมกระโดดกลับไป ปากเล็กตังสินยูกว้างขึ้น "นี่ ... ไม่เกินนี้บันทึกโอลิมปิก? นี่คือบ้าจริงๆ ... "หลินWan Er ยืนอยู่กับท่าที่มีเสน่ห์ในด้านอื่น ๆ ของผนัง เธอจ้องมองมาที่ผมและดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความชั่วร้าย. ฉันขยายแขนของฉันและยิ้ม "Wan เอ้อก็เปิดของคุณ". "ม." สวยงามนางสาวนุ่มโดยเฉพาะอย่างยิ่ง เธอมาหาผมและกอดฉันรอบคอ ฉันห่อแขนของฉันรอบเอวของเธอและรัดกุมจับเบา ๆ ของฉัน เกือบจะทันทีที่ฉันรู้สึกอ่อนนุ่มของเธอ 34Ds กดกับหน้าอกของฉัน ใบหน้าของฉันแดงในการตอบสนองความรู้สึกสวรรค์นี้และฉันยืนอยู่ที่นั่นมึนงง. หลิน Wan Er ยกศีรษะของเธอที่จะมองมาที่ฉัน ใบหน้าของเธอเป็นสีแดงเช่นกัน "อย่าคิดอะไรที่สกปรก เพียงแค่กระโดดแล้ว .. "สำหรับการที่สองผมคิดว่าเธออ่านใจของฉันซึ่งได้กวนความคิดของฉันมากยิ่งขึ้น ผมเกร็งขึ้นและเพิ่มขึ้นโดยไม่ต้องคิด. "อา!" ผมได้ยินตังสินยูกรีดร้องในด้านอื่น ๆ ของผนังและผมมองลงไป บ้า! ที่เธอกำลังยืนอยู่ใกล้ทำไมเหรอ? เราจะผิดพลาดไปในของเธอ! ไม่มีตัวเลือกอื่น ๆ ผมบิดตัวเองกลางอากาศขณะที่ผมจับการบำรุงรักษาของฉันในวันเอ้อและล้มลงกับหลังของฉันที่มีต่อพื้นดินหวังว่ามันจะใช้ความรุนแรงของผลกระทบ มีไม่มากที่จะได้หักฤดูใบไม้ร่วงของเรา; มันเป็นพื้นอิฐที่ฉันไม่สามารถหลีกเลี่ยง. ปัง! เป็นฝุ่นฟุ้งกระจายของฉันกำฟันของฉันและร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด กระดูกสันหลังลดลงของฉันได้ร่อนลงบนอิฐหลวม โชคดีที่ร่างกายของฉันได้รับการ toughened โดยปีของการฝึกอบรม มิฉะนั้นการบาดเจ็บของฉันจะได้รับการไกลที่รุนแรงมากขึ้น. ฉัน whimpered. วรรณ Er ก็ยิ่งตกใจมากขึ้นกว่าที่ผมเป็นและอ้อมกอดเธอแน่น ฉันรู้สึกว่าเธอ 34Ds กดกับหน้าอกของฉัน ภายใต้แสงจันทร์สว่างผมก็มีมุมมองที่ชัดเจนของความแตกแยกของเธอในด้านหน้าของฉัน มันเป็นค่าตอบแทนสำหรับปัญหาของฉัน เธอเขินและรีบลุกขึ้นยืนแปรงตัวเองออก "คุณ ok !?" "ผมสบายดี ... " ผมพูดว่า clenching ฟันของฉันในความเจ็บปวด "ผมสบายดี Wan Er Let 's go และกิน ... "" อืม ... "ฉันลุกขึ้นยืนและยังคงรู้สึกบิตของอาการปวดหลังของฉัน มันไม่ได้เหมือนที่ผมกำลังทำจากทองหรืออะไรดังนั้นแน่นอนมันจะเจ็บ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทที่ 1 – First Love
บทนี้สนับสนุนโดย วิลเลียม วังและ Brett Guthrie ! ขอบคุณ

" ใครสนล่ะ เราจะไม่กลับไปแล้ว . . . . . . . " มุมปากวานเอ้อเป็นดอกกุหลาบ เธอกล่าวว่าโซลูชั่นที่ไม่ได้นับเป็นโซลูชั่น .

ดงเฉิงเยว่ขมวดคิ้ว . " ช่างเถอะ ฉันไม่สนใจเลย เสี่ยวเหยา คุณต้องรับผิดชอบในสิ่งที่เกิดขึ้นต่อมา . . . . . . . "

ยังปลื้มกับดาบใหม่ของฉัน ฉันให้คำตอบ

" หลี่เซียวเหยา คิดอะไรอยู่ " วาน เอ้อ จ้องมองผม

ผมตื่นจากสภาพของฉันฝันของความสุขและยิ้ม " ไม่ . . . ไม่มีอะไรหรอก ฮ่า ฮ่า ฮ่า ดังนั้น เราต้องกินตอนนี้ "

" เอ๊ะ คุณทำกับ . . . . . . . "

" ไม่มีปัญหา ไปกันเถอะ ! " เอ้อ เธอกระชับปก
วานหลังผมในขณะที่เรายืนอยู่หน้าประตูโรงเรียน .

ผมย้ายใกล้ชิดกับการ์ดโพสต์และถามว่า " คุณช่วยเปิดประตูหน่อยครับ "

ยามยกศีรษะของเขา และมองมาที่ฉัน " นี่พวกเธอจะออกช้าขนาดนี้ ? "

" กิน "

" กลับไปที่หอพักและให้มาม่าบางส่วนหรือบางสิ่งบางอย่าง กฎของโรงเรียนรัฐอย่างชัดเจนว่าประตูจะไม่เปิดอีก 1 คือ ไม่ว่าเขาจะเป็นใคร ! "

เขาดูอยู่ข้างหลังผมสังเกตวาน ER และดงเฉิงเย่ว และยิ้ม " โอ้ คุณค่อนข้างดี ถ่ายผู้หญิงสวยสองคนในเวลาเดียวกัน จริงๆคุณสามารถจัดการกับพวกเขา ? "

วานเอ้อหน้ากลายเป็นสีแดง แต่ไม่ได้กล่าวอะไร อย่างไรก็ตาม ตงเฉิงเยว่รีดแขนเสื้อของเธอ และตอบอย่างโกรธๆ " คุณพูดเรื่องอะไร ? ผมกล้าให้คุณ พูดมันอีกครั้ง "

ยามไม่ตอบสนองและฉันดึงดงเฉิงเยว่ของแขน" ก็ได้ อย่าโมโห ดงเฉิงเย่ว เราจะหาทางอื่น . "
ขณะที่เราเดินไปเส้นทางที่โรงเรียนดงเฉิงเยว่ถาม " มีทางออกทางอื่น "

ฉันขยายแขนและชี้ไปทางขวา " พวกเราจะปีนกำแพง . . . . . . . "

" อะไร ? "

เอ้อของวานตาเบิกกว้างเมื่อเธอมองไปที่พื้นผิวเรียบของกำแพง " คุณอาจจะสามารถแต่ฉันจะหรือดงเฉิงเยว่ . . . อย่าลืมว่าเราเป็นผู้หญิง . . . . . . . ความสูงของกำแพง . . . . . . . "

ดงเฉิงเยว่ยิ้ม " งั้นเสี่ยวเหยา เธอยืนอยู่ข้างกำแพง เราต้องเหยียบไหล่ของเธอให้ลุกขึ้น จากนั้นคุณสามารถปีนขึ้นไปจับเราในด้านอื่น ๆ . . . . . . . "

ฉันขมวดคิ้ว . " ทำไมต้องทำให้มันยุ่งยากนัก ? ฉันสามารถกระโดดข้ามในขณะที่แบกเธอสองคน . . . . . . . "

" ไอ้ คุณแข็งแรงจริงๆครับ" ดงเฉิงเยว่ ดวงตาเต็มไปด้วยความสงสัย

ผมไม่สามารถช่วย แต่หัวเราะได้ . " อย่าดูถูกฉัน . . . "

" ก็ได้ ทำไมเราไม่ลองมันแล้ว ? " วาน เอ้อ pursed ริมฝีปากแดงของเธอและยิ้ม " ดงเฉิงเยว่ไปครั้งแรก . . . . . . . "

ดงเฉิงเยว่สั่นสะท้าน " ทำไมฉันต้องเป็นหนูทดลอง . . . . . . . "

" จะได้รับอาหารว่างหรือไม่ ? ฉันก็หิวเหมือนกัน ถ้าเรารอนานกว่านี้ฉันไม่เข้มแข็งพอที่จะกระโดดกำแพง " ฉันบอกว่า . . .

เฉิงเยว่ยอม " ก็ได้ งั้นฉันไปก่อนนะ . . . . . . . "
ผมยื่นมือไปให้เธอ " จับไว้แน่น และไม่ตกตงเฉิงเย่ว ถ้าคุณทำ มันคงน่าเกลียดมาก . . . . . . . "

เธอพยักหน้า เดินมาหาฉัน และห่อแขนของเธอรอบคอของฉัน มันเป็นบิตปิด และ วาน เอ้อ ประท้วงบ้าง จากด้านข้าง แต่ผมไม่ได้จับนะ

อย่างที่เธอว่า