The automatic creation of digital 3

The automatic creation of digital 3D models from images
of real objects can be split into two main components:
the user component, which is represented by simple human
interaction and the computer component which is
represented by more or less computational complex algorithms.
In general user interfaces are directly related
to the behavior of the human interaction. Therefore we
designed the user interface as a monocular 3D modeling
system, which emphasizes the advantages of 2D segmentation
and interpretation.
Figure 11 illustrates our implemented user interface
which contains two types of windows: image viewer
and model viewer. Typically the user supplies the input
to the program by utilizing the image viewer, whereas
the model viewer is used to verify the reconstruction
progress. The bottom image preview box comprises an
overview of the captured photographs, thus a human operator
can easily select the appropriate image for the reconstruction
process.
Since the reconstruction problem is already solved a human
operator can concentrate on the segmentation and
interpretation of the scene. Therefore the general idea
of the user interface is based on the fact that humans are
clumsy at simultaneously controlling multiple degrees of
freedom. Furthermore they are not good at precise or accurate
operations in 3D, especially with a 2D interface
such as a standard monitor and mouse. In contrast to humans
computers are the better 3D operators, because they
are not limited to two eyes. Additionally, they are able to
handle multiple views simultaneously.
Due to this facts we implemented our user interface as
a monocular 3D modeling system, where the user is responsible
for the segmentation and interpretation in 2D,
while the modeling system deals with the corresponding
3D information. Another benefit of this concept is
that we obtain a full interpretation of the scene in logical
units, like windows, roofs, doors, facades etc. These are
the main differences between our user interface and those
proposed in [Debevec 1996] and [Leymarie et al. 1996].

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สร้างแบบจำลอง 3D ดิจิตอลจากภาพอัตโนมัติของวัตถุจริงสามารถแบ่งออกเป็นสองส่วนประกอบหลัก:ส่วนประกอบผู้ใช้ ซึ่งแสดง โดยบุคคลอย่างโต้ตอบและคอมโพเนนต์ของคอมพิวเตอร์ซึ่งเป็นแสดง โดยอัลกอริทึมซับซ้อนน้อยคำนวณโดยทั่วไป ผู้ใช้จะเกี่ยวข้องโดยตรงลักษณะของการโต้ตอบมนุษย์การ ดังนั้นเราออกแบบส่วนติดต่อผู้ใช้เป็นแบบจำลอง 3 มิติแบบ monocularระบบ ที่เน้นประโยชน์ของการแบ่ง 2Dและตีความรูปที่ 11 แสดงส่วนติดต่อผู้ใช้ที่ดำเนินการของเราประกอบด้วยสองชนิดของ windows: รูปภาพและแบบจำลองแสดง โดยทั่วไปผู้ใช้อุปกรณ์อินพุตโปรแกรมโดยใช้โปรแกรมดูภาพ ในขณะที่แสดงแบบจำลองใช้ในการตรวจสอบการฟื้นฟูความคืบหน้า กล่องแสดงตัวอย่างรูปด้านล่างประกอบด้วยการภาพรวมของการจับภาพ ดังนั้นการปฏิบัติงานของคนง่าย ๆ สามารถเลือกภาพที่เหมาะสมสำหรับการฟื้นฟูกระบวนการเนื่องจากอยู่ปัญหาฟื้นฟูแก้ไขมนุษย์ดำเนินสามารถมีสมาธิในการแบ่งกลุ่ม และการตีความของฉาก ดังนั้นความคิดทั่วไปของผู้ใช้ อินเทอร์เฟซเป็นตามในข้อเท็จจริงที่มนุษย์ในเวลาเดียวกันการควบคุมหลายองศาของป้ำ ๆเป็นอิสระ นอกจากนี้ พวกเขาจะไม่ดีที่ถูกต้อง หรือแม่นยำการดำเนินงานใน 3 มิติ โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับอินเทอร์เฟซแบบ 2Dตรวจสอบมาตรฐานและเมาส์ ตรงข้ามมนุษย์คอมพิวเตอร์ดีตัว 3D เนื่องจากพวกเขาได้ไม่จำกัดตา นอกจากนี้ พวกเขาจะสามารถจัดการมุมมองต่าง ๆ กันเนื่องจากข้อเท็จจริงนี้ เรานำมาใช้ส่วนติดต่อผู้ใช้ของเราเป็นระบบ การที่ผู้รับผิดชอบการสร้างโมเดล 3 มิติ monocularการแบ่งและการตีความใน 2Dในขณะที่ระบบจำลองที่เกี่ยวข้องกับการให้สอดคล้องกับข้อมูล 3D ประโยชน์ของแนวคิดนี้คือที่เราได้รับการตีความทั้งหมดของฉากในตรรกะหน่วย หน้าต่าง หลังคา ประตู ดิ่งฯลฯ เหล่านี้เป็นความแตกต่างหลักระหว่างส่วนติดต่อผู้ใช้ของเราและผู้นำเสนอใน [Debevec 1996] และ [Leymarie et al. 1996]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สร้างโดยอัตโนมัติแบบจำลอง 3 มิติดิจิตอลจากภาพ
ของวัตถุจริงสามารถแบ่งออกเป็นสองส่วนหลักคือ
องค์ประกอบที่ผู้ใช้ซึ่งเป็นตัวแทนจากมนุษย์ง่าย
ปฏิสัมพันธ์และส่วนประกอบเครื่องคอมพิวเตอร์ที่มี
. ตัวแทนจากมากหรือน้อยกลไกที่ซับซ้อนในการคำนวณ
ในส่วนติดต่อผู้ใช้ทั่วไป มีส่วนเกี่ยวข้องโดยตรง
กับพฤติกรรมของปฏิสัมพันธ์ของมนุษย์ ดังนั้นเราจึง
ได้รับการออกแบบส่วนติดต่อผู้ใช้เป็นแบบจำลอง 3 มิติตาข้างเดียว
ระบบซึ่งเน้นข้อได้เปรียบของการแบ่งส่วน 2D
และการตีความ.
รูปที่ 11 แสดงให้เห็นถึงส่วนติดต่อผู้ใช้ดำเนินการของเรา
ซึ่งมีสองประเภทของหน้าต่าง: โปรแกรมดูภาพ
และดูรูปแบบ โดยปกติผู้ใช้อุปกรณ์ป้อนข้อมูล
ไปยังโปรแกรมโดยใช้โปรแกรมดูภาพในขณะที่
ผู้ชมรูปแบบที่ใช้ในการตรวจสอบการฟื้นฟู
ความคืบหน้า กล่องภาพตัวอย่างด้านล่างประกอบด้วย
ภาพรวมของการบันทึกภาพดังนั้นผู้ประกอบการที่มนุษย์
สามารถเลือกภาพที่เหมาะสมได้อย่างง่ายดายสำหรับฟื้นฟู
กระบวนการ.
เนื่องจากปัญหาการฟื้นฟูที่มีอยู่แล้วแก้ไขมนุษย์
ผู้ประกอบการสามารถมีสมาธิในการแบ่งส่วนและ
การตีความของฉาก ดังนั้นความคิดทั่วไป
ของอินเตอร์เฟซผู้ใช้จะขึ้นอยู่กับความจริงที่ว่ามนุษย์เป็น
เงอะงะที่ควบคุมพร้อมกันหลายองศาของ
เสรีภาพ นอกจากนี้พวกเขาจะไม่ดีที่ถูกต้องแม่นยำหรือ
การดำเนินงานใน 3 มิติโดยเฉพาะอย่างยิ่งกับอินเตอร์เฟซ 2D
เช่นจอภาพมาตรฐานและเมาส์ ในทางตรงกันข้ามกับมนุษย์
คอมพิวเตอร์เป็นผู้ประกอบการที่ดีกว่า 3D เพราะพวกเขา
จะไม่ได้ จำกัด อยู่ที่ดวงตาทั้งสองข้าง นอกจากนี้พวกเขามีความสามารถที่จะ
จัดการกับมุมมองที่หลายคนพร้อมกัน.
เนื่องจากข้อเท็จจริงนี้เราดำเนินการติดต่อผู้ใช้ของเราเป็น
ระบบการสร้างแบบจำลอง 3 มิติตาข้างเดียวที่ผู้ใช้เป็นผู้รับผิดชอบ
สำหรับการแบ่งส่วนและการตีความในแบบ 2D,
ในขณะที่ข้อเสนอระบบการสร้างแบบจำลองที่มีความสอดคล้องกับ
ข้อมูล 3D . ประโยชน์ของแนวคิดนี้ก็คือการ
ที่เราได้รับการตีความที่เต็มไปด้วยฉากในตรรกะ
หน่วยเช่นหน้าต่างหลังคา, ประตู, อาคาร ฯลฯ เหล่านี้เป็น
ความแตกต่างที่สำคัญระหว่างส่วนติดต่อผู้ใช้ของเราและผู้ที่
นำเสนอใน [Debevec 1996] และ [Leymarie และ อัล 1996]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โดยอัตโนมัติสร้างรูปแบบดิจิตอล 3 มิติจากภาพ
ของวัตถุจริงสามารถแบ่งออกเป็นสองส่วนหลัก :
ผู้ใช้องค์ประกอบ ซึ่งแสดงโดยปฏิสัมพันธ์ของมนุษย์
ง่ายและชิ้นส่วนคอมพิวเตอร์ ซึ่งแสดงโดยมากหรือน้อย

การคำนวณขั้นตอนวิธีที่ซับซ้อน ในอินเตอร์เฟซผู้ใช้ทั่วไปจะเกี่ยวข้องโดยตรงกับ
กับพฤติกรรมของ การปฏิสัมพันธ์ของมนุษย์ ดังนั้นเรา
ออกแบบส่วนติดต่อผู้ใช้เป็นตาเดียว
ระบบ 3D โมเดลลิ่ง ที่เน้นประโยชน์ของการแบ่งส่วนของ 2D และตีความ
.
รูปที่ 11 แสดงของเราใช้ส่วนติดต่อผู้ใช้
ซึ่งประกอบด้วยสองประเภทของหน้าต่าง :
ภาพ Viewer และมุมมองแบบ โดยทั่วไปผู้ใช้อุปกรณ์ป้อนข้อมูล
การโปรแกรมโดยใช้ตัวแสดงภาพ ในขณะที่
ดูแบบที่ใช้เพื่อตรวจสอบการฟื้นฟู
ความคืบหน้า ด้านล่างภาพตัวอย่างกล่องประกอบด้วย
ภาพรวมของบันทึกภาพ ดังนั้นผู้ประกอบการมนุษย์
สามารถเลือกภาพที่เหมาะสมสำหรับกระบวนการฟื้นฟู
.
ตั้งแต่การฟื้นฟูปัญหาแก้ไขแล้วผู้ประกอบการมนุษย์
สามารถมีสมาธิในการ
ความหมายของฉากดังนั้นความคิดทั่วไป
ของอินเตอร์เฟซผู้ใช้จะขึ้นอยู่กับความจริงที่ว่า มนุษย์
เงอะงะพร้อมกันควบคุมหลายองศา
เสรีภาพ นอกจากนี้พวกเขาจะไม่ดีที่ชัดเจนหรือถูกต้อง
การดําเนินงานใน 3 มิติโดยเฉพาะอย่างยิ่งกับ 2D interface
เช่นตรวจสอบมาตรฐานและเมาส์ ในทางตรงกันข้ามกับมนุษย์
คอมพิวเตอร์เป็นผู้ประกอบการ 3D ที่ดีกว่าเพราะพวกเขา
จะไม่ จำกัด สองตานอกจากนี้ พวกเขาสามารถจัดการมุมมองหลาย ๆ
.
เนื่องจากข้อเท็จจริงนี้เราใช้ส่วนติดต่อผู้ใช้ของเรา
เป็นตาเดียวระบบจำลองภาพ 3 มิติที่ผู้ใช้จะรับผิดชอบสำหรับการตีความ

ส่วนแบบ 2D กับ 3D ระบบตรวจสอบข้อมูลกัน

ประโยชน์ของแนวคิดนี้คือ
ที่เราได้รับเต็มตีความฉากในตรรกะ
หน่วย เช่น Windows , หลังคา , ประตู , อาคาร ฯลฯ เหล่านี้เป็น
ความแตกต่างหลักระหว่างผู้ใช้และผู้ที่เสนอใน debevec
[ 1996 ] และ [ leymarie et al . 1996 ]