The pathways have competing effects

The pathways have competing effects on movement : first pathway, stimulated, resulte in an activation of cerebral cortex while a stimulation of second pathway produce an inhibition.
Substantia nigra regulates this pathways with two dopamine receptors: D1 and D2.
Dopamine projections from the substantia nigra, pars compacta, to the striatum have complex, and ultimately opposing effects on activity in the direct and indirect pathways. For example, dopamine acts primarily through dopamine D1 receptors on the neurons that participate in the direct pathway, exciting these neurons. It acts on dopamine D2 receptors on the striatal neurons that are involved in the indirect pathway. The D2 receptors are inhibitory. Therefore, dopamine excites the direct pathway and inhibits the indirect pathway, with a net effect to increase facilitatory inputs to the motor regions. (The Basal Ganglia)
In hypokinesias – like parkinson’s disease - dopamine loss produces an overdone activation of indirect pathways producing in the patient typical symptoms of disorder (shaking, rigidity, slowness of movement and difficulty with walking and gait abnormaties).

(Parkinson's disease)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลักมีผลแข่งขันการเคลื่อนไหว: ทางเดินแรก ขาวกระตุ้น resulte ในการเปิดใช้งานของ cerebral คอร์เทกซ์ในขณะที่การยับยั้งผลิตกระตุ้นของสองทางเดินมนต์นี้ ด้วยสองโดพามีน receptors กำหนด substantia nigra: ง 1 และ D2ประมาณโดพามีนจาก substantia nigra พารอินเต compacta, striatum มีลักษณะซับซ้อน และฝ่ายตรงข้ามสุดกิจกรรมในมนต์ทางตรง และทางอ้อม ตัวอย่าง โดพามีนทำหน้าที่เป็นหลักผ่านโดพามีนง 1 receptors บน neurons ที่ร่วมทางเดินโดยตรง น่าตื่นเต้นเหล่านี้ neurons มันออกฤทธิ์โดปามีน D2 receptors บน neurons striatal ที่เกี่ยวข้องกับทางเดินอ้อม D2 receptors มีลิปกลอสไข ดังนั้น โดพามีนตื่นเต้นทางเดินโดยตรง และยับยั้งทางเดินอ้อม กับผลสุทธิการเพิ่มปัจจัยการผลิตไปยังภูมิภาคมอเตอร์ facilitatory (Ganglia มะเร็ง)ใน hypokinesias – เช่นโรคพาร์กินสัน - โดปามีนขาดทุนสร้างการเปิดใช้งาน overdone ทางอ้อมหลักที่ผลิตในอาการทั่วไปผู้ป่วยผิดปกติ (สั่น ความแข็งแกร่ง slowness เคลื่อนไหวและความยากลำบาก ด้วยการเดินและเดิน abnormaties)(โรคพาร์กินสัน)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทางเดินที่มีการแข่งขันมีผลต่อการเคลื่อนไหว: ทางเดินแรกกระตุ้น resulte ในการทำงานของสมองในขณะที่การกระตุ้นของทางเดินที่สองผลิตยับยั้ง.
Substantia นิโกรควบคุมทางเดินนี้มีสองรับ dopamine. D1 และ D2
ประมาณการ Dopamine จาก substantia นิโกร , ปาร์ส Compacta เพื่อ striatum มีความซับซ้อนและในที่สุดฝ่ายตรงข้ามผลกระทบต่อกิจกรรมในวิถีตรงและทางอ้อม ยกตัวอย่างเช่นโดพามีนทำหน้าที่ส่วนใหญ่ผ่านต้องใจผู้รับ D1 ในเซลล์ประสาทที่มีส่วนร่วมในทางเดินตรงที่น่าตื่นเต้นเซลล์ประสาทเหล่านี้ จะทำหน้าที่ในการรับ dopamine D2 ในเซลล์ประสาท striatal ที่มีส่วนร่วมในทางเดินอ้อม ผู้รับ D2 มีการยับยั้ง ดังนั้นต้องใจความตื่นเต้นทางเดินตรงและยับยั้งการเดินทางอ้อมที่มีผลกระทบสุทธิที่จะเพิ่มปัจจัยการผลิตไปยังภูมิภาค facilitatory มอเตอร์ (ในฐานปมประสาท)
ใน hypokinesias - เช่นโรคพาร์กินสัน - การสูญเสีย dopamine ผลิตยืนยันการใช้งานมากเกินไปของทางเดินอ้อมผลิตในอาการทั่วไปของผู้ป่วยของโรค (เขย่าความแข็งแกร่งความช้าในการเคลื่อนไหวและความยากลำบากกับการเดินและ abnormaties เดิน). (โรคพาร์กินสัน)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

How's your day?How's your day?How's your day?How's your day?