The aim of this study was to determ

The aim of this study was to determine whether differences exist between physiotherapists with work-related thumb pain and
physiotherapists without thumb pain. Twenty-four physiotherapists with work-related thumb pain (Pain Group) and 20
physiotherapists without thumb or wrist pain (Non-pain Group), who were working at least 20 hours per week in an outpatient
musculoskeletal setting, were compared on a number of attributes: generalised joint laxity, hand and thumb strength, height,
weight, working environment, hand position and force applied during mobilisation, mobility at individual thumb joints, extent
of osteoarthritis at the thumb and radial-sided wrist joints, and demographic data including age, gender and years of
experience. All physiotherapists in the Pain Group reported their thumb pain was related to and initially caused by the
performance of manual techniques, and 88% had altered their manual techniques because of pain in the thumb. There was
extreme variability in hand position and force applied during mobilisation, and a slightly high prevalence of osteoarthritis
(22.7%) considering the mean age of the total sample (38.6 years). Statistically significant differences between groups
included increased right carpometacarpal joint laxity (6.4%, 95% CI 0.19 to 12.6), decreased right tip pinch strength (0.84 kg,
95% CI 0.01 to 1.68), and lower body mass index (2.0, 95% CI 0.11 to 3.9) for the Pain Group. Other factors were not
statistically different between groups. These results indicate that work-related thumb pain affects physiotherapists’ ability to
administer manual treatments, and suggest that decreased stability and strength of the thumb may be associated with workrelated
thumb pain

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จุดมุ่งหมายของการศึกษานี้คือ เพื่อตรวจสอบว่า ความแตกต่างอยู่ระหว่างนักกายภาพบำบัดกับการปวดนิ้วหัวแม่มือ
นักกายภาพบำบัดโดยง่ายๆ ความเจ็บปวด ยี่สิบสี่นักกายภาพบำบัดกับงานง่ายๆความเจ็บปวด ( กลุ่มปวด ) และ 20
นักกายภาพบำบัดโดยง่ายๆ หรือข้อมือความเจ็บปวด ( ความเจ็บปวด , กลุ่มไม่ ) ที่ปฏิบัติงานอย่างน้อย 20 ชั่วโมงต่อสัปดาห์ในการตั้งค่าผู้ป่วยนอก
กล้ามเนื้อ ,เปรียบเทียบกับจำนวนของแอตทริบิวต์ : สรุปข้อความหย่อน , มือและนิ้วหัวแม่มือแรง ความสูง
น้ำหนัก , สภาพแวดล้อมการทำงาน , ตำแหน่งมือและแรงที่ใช้ในระหว่างการเคลื่อนไหวที่ส่วนบุคคลง่ายๆข้อต่อ , ขอบเขต
ของโรคข้อเข่าเสื่อมที่ง่ายๆและรัศมีด้านข้อต่อข้อมือ และข้อมูลส่วนบุคคล ได้แก่ อายุ เพศ และอายุ
ประสบการณ์ .นักกายภาพบำบัดในกลุ่มรายงานของความเจ็บปวดความเจ็บปวดที่เกี่ยวข้องกับนิ้วหัวแม่มือ และตอนแรกเกิดจาก
ประสิทธิภาพของคู่มือเทคนิคและ 88% มีการเปลี่ยนแปลงคู่มือเทคนิคของพวกเขาเพราะเจ็บนิ้วโป้ง มีความแปรปรวนในตำแหน่งมือ
มากและใช้ในการบังคับ และมีความชุกค่อนข้างสูงของโรคข้อเข่าเสื่อม
( 227% ) เมื่อพิจารณาจากอายุเฉลี่ยของกลุ่มตัวอย่างทั้งหมด ( 38.6 ปี ) แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติระหว่างกลุ่ม
รวมเพิ่มขึ้นใช่โยเกิร์มารร่วม ( 6.4 % , 95 % CI 0.19 ถึง 12.6 ) เมื่อถูกปลายหยิกแรง ( 0.84 กิโลกรัม
95% CI 0.01 1.68 ) และดัชนีมวลร่างกายส่วนล่าง ( 2.0 , 95 % CI 0.11 3.9 ) สำหรับกลุ่มที่ปวด ปัจจัยอื่น ๆที่ไม่ได้
แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติระหว่างกลุ่ม ผลลัพธ์เหล่านี้บ่งชี้ว่า งานง่ายๆ ความเจ็บปวดมีผลต่อการดูแลรักษานักกายภาพบำบัด
คู่มือและแนะนำให้ลดความมั่นคงและความแข็งแกร่งของง่ายๆอาจจะเกี่ยวข้องกับเดียว
ง่ายๆความเจ็บปวด