Prospective studies confirm that th

Prospective studies confirm that the majority of patients who are treated in ICUs
have pain,1 which makes the assessment of pain and provision of adequate analgesia
essential components of ICU care. The short-term consequences of untreated
pain include higher energy expenditure and immunomodulation.2,3 Longer-term,
untreated pain increases the risk of post-traumatic stress disorder.4 Assessing
whether a patient in the ICU is in pain may be difficult. The reference standard for
the assessment of pain is self-reporting by the patient, but patients in the ICU may
not be sufficiently interactive to give valid responses. Physiological indicators such
as hypertension and tachycardia correlate poorly with more intuitively valid measures
of pain,5 but pain scales such as the Behavioral Pain Scale6 and the Critical Care Pain Observation Tool7 provide structured
and repeatable assessments and are currently the
best available methods for assessing pain

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อนาคตการศึกษายืนยันว่า ส่วนใหญ่ผู้ป่วยที่รักษาใน ICUsมีอาการปวด 1 ซึ่งทำให้การประเมินอาการปวดและสำรองเพียงพอ analgesiaส่วนประกอบที่สำคัญของการดูแลฉุกเฉิน ผลกระทบระยะสั้นของไม่ถูกรักษาอาการปวดรวมรายจ่ายพลังงานสูงและ immunomodulation.2,3 เยือนไม่ถูกรักษาอาการปวดเพิ่มความเสี่ยงของความเครียดเจ็บปวดหลัง disorder.4 Assessingว่าผู้ป่วยในฉุกเฉินมีอาการเจ็บปวดอาจเป็นเรื่องยาก ข้อมูลอ้างอิงมาตรฐานการประเมินความเจ็บปวดเป็นรายงานด้วยตนเอง โดยผู้ป่วย แต่ผู้ป่วยในการฉุกเฉินอาจไม่ได้โต้ตอบพอให้คำตอบที่ถูกต้อง สรีรวิทยาตัวบ่งชี้ดังกล่าวเป็นล่างเต้นเร็วและความดันโลหิตสูงซึ่งไม่ดีกับมาตรการเพิ่มเติมถูกต้องหมดอาการปวด 5 แต่อาการปวดที่สมดุลเช่น Scale6 ปวดพฤติกรรมและสำคัญดูแลอาการปวดสังเกต Tool7 โครงสร้างและประเมินผลซ้ำและมีกำลังการส่วนวิธีการประเมินความเจ็บปวด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การศึกษาในอนาคตยืนยันว่าส่วนใหญ่ของผู้ป่วยที่ได้รับการปฏิบัติใน ICUs
มีอาการปวด 1
ซึ่งจะทำให้การประเมินความเจ็บปวดและการให้ยาระงับปวดที่เพียงพอองค์ประกอบที่สำคัญของการดูแลห้องไอซียู ผลที่ตามมาในระยะสั้นของการได้รับการรักษาอาการปวดรวมถึงการใช้พลังงานที่สูงขึ้นและ immunomodulation.2,3 ยาวอีกต่อไปความเจ็บปวดได้รับการรักษาเพิ่มความเสี่ยงของความเครียดโพสต์บาดแผลdisorder.4 การประเมินว่าผู้ป่วยอยู่ในห้องไอซียูอยู่ในความเจ็บปวดอาจจะยาก มาตรฐานอ้างอิงสำหรับการประเมินผลของความเจ็บปวดเป็นตัวการรายงานโดยผู้ป่วยแต่ผู้ป่วยในห้องไอซียูอาจจะไม่เพียงพอที่จะโต้ตอบให้การตอบสนองที่ถูกต้อง ตัวชี้วัดทางสรีรวิทยาเช่นความดันโลหิตสูงและหัวใจเต้นเร็วมีความสัมพันธ์ที่ไม่ดีกับมาตรการที่ถูกต้องมากขึ้นอย่างสังหรณ์ใจของความเจ็บปวด, เครื่องชั่งน้ำหนัก 5 แต่ความเจ็บปวดเช่นปวดพฤติกรรม Scale6 และปวดการดูแลที่สำคัญสังเกต Tool7 ให้มีโครงสร้างการประเมินผลและการทำซ้ำและปัจจุบันมีวิธีการที่ดีที่สุดสำหรับการประเมินความเจ็บปวด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อนาคตการศึกษายืนยันว่าส่วนใหญ่ของผู้ป่วยที่ได้รับการรักษาในเบื้องต้น
เจ็บ 1 ซึ่งทำให้การประเมินความเจ็บปวด และให้เพียงพอด้วย
สรุปส่วนประกอบของการดูแลที่ห้องไอซียู ผลระยะสั้นของอาการปวดดิบ
รวมพลังงานที่สูงกว่าค่าใช้จ่ายและ immunomodulation . 2 ระยะยาว
ความเจ็บปวดและเพิ่มความเสี่ยงของโรคเครียด post-traumatic 4 การประเมิน
.ไม่ว่าจะเป็นคนป่วยในห้องไอซียู เจ็บปวด อาจจะยาก มาตรฐานอ้างอิงสำหรับ
การประเมินความเจ็บปวดคือการรายงานตนเองของผู้ป่วย แต่ผู้ป่วยไอซียูอาจ
ควรโต้ตอบเพื่อให้คำตอบที่ถูกต้อง ตัวชี้วัด เช่น ร่างกาย เช่น ความดันโลหิตสูงและหัวใจเต้นเร็ว มีความสัมพันธ์ที่ไม่ดี

ด้วยสังหรณ์ใจถูกต้องมาตรการของความเจ็บปวดแต่ความเจ็บปวดตาชั่งเช่นพฤติกรรมความเจ็บปวด scale6 และวิกฤตการดูแลความเจ็บปวด tool7 ให้สังเกตโครงสร้าง
และการประเมินทำซ้ำและขณะนี้
ที่ดีที่สุดของวิธีการประเมินความเจ็บปวด