Background: The accuracy of self-as

Background: The accuracy of self-assessments has not been well supported in the literature.
This study was undertaken to examine the validity of medical students’ ratings of their
proficiency during encounters with simulated patients and simulation devices.
Methods: Confidential self-assessments for 10 skills were collected from 195 students
during a formal clinical skills assessment related to 3 cases at the end of a surgery clerkship.
The cases required students to gather data from simulated patients and perform
procedures such as rectal examinations, nasogastric tube insertions, and suturing on
bench simulation models. The patients were trained to assess student performance.
Results: There were significant differences between student self-assessments and simulated
patient scores for general clinical skills as opposed to procedural skills. Students’
mean self-assessments in the data gathering and interpersonal skills were 2e6 % points
higher than ratings of their proficiency by simulated patients. However, self-assessments
on procedures were 5e8 points lower than patient ratings. The median correlation between
self-assessments and patient ratings for general clinical skills such as data gathering
and interpersonal skills was 0.08 (not significant), whereas the median correlation between
student and patient ratings in procedures was 0.22 (P < 0.01).
Conclusions: Third-year medical students’ self-assessments for specific procedures are
more valid than self-assessments of general clinical skills. Students are less confident in
their procedural skills compared with general clinical skills. Although self-assessments
should not be used as the sole measure of performance in clinical simulations, self-assessments
for specific procedures can provide supplemental information on proficiency.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พื้นหลัง: ความถูกต้องของการประเมินผลตนเองได้ไม่ได้ดีได้รับการสนับสนุนในวรรณคดีการศึกษานี้ได้ดำเนินการตรวจสอบถูกต้องของการจัดอันดับของนักศึกษาแพทย์ของพวกเขาความเชี่ยวชาญในระหว่างพบกับผู้ป่วยจำลองและการจำลองอุปกรณ์วิธีการ: ประเมินตนเองเป็นความลับสำหรับทักษะ 10 ถูกรวบรวมจากนักเรียน 195ในระหว่างการประเมินทักษะทางคลินิกที่เกี่ยวข้องกับกรณี 3 จบ clerkship ผ่าตัดกรณีที่ต้องการเรียนเพื่อรวบรวมข้อมูลจากผู้ป่วยจำลอง และทำขั้นตอนการตรวจสอบไส้ แทรก nasogastric tube และ suturing บนผู้พิพากษาการจำลองแบบ ผู้ป่วยได้รับการฝึกอบรมเพื่อประเมินประสิทธิภาพการทำงานของนักเรียนผลลัพธ์: มีความแตกต่างที่สำคัญระหว่างการประเมินตนเองของนักเรียน และเลียนแบบคะแนนผู้ป่วยในทั่วไปทักษะทางคลินิกจำกัดทักษะขั้นตอน ของนักเรียนประเมินผลตนเองหมายถึงในข้อมูลรวบรวม และมนุษยสัมพันธ์ทักษะได้คะแนน 2e6%สูงกว่าการจัดอันดับความสามารถของตนโดยผู้ป่วยจำลอง อย่างไรก็ตาม ประเมินตนเองกระบวนงานได้ 5e8 คะแนนต่ำกว่าอันดับผู้ป่วย สหสัมพันธ์ระหว่างมัธยฐานประเมินตนเองและการจัดอันดับผู้ป่วยในทักษะทางคลินิกเช่นรวบรวมข้อมูลและมนุษย 0.08 (ไม่สำคัญ), ในขณะที่ความสัมพันธ์ของมัธยฐานระหว่างจัดอันดับนักเรียนและผู้ป่วยในขั้นตอน$ 0.22 (P < 0.01)บทสรุป: ปีที่ 3 แพทย์นักเรียนประเมินตนเองสำหรับกระบวนการเฉพาะได้มีผลบังคับใช้กว่าประเมินตนเองทักษะทางคลินิกทั่วไป นักเรียนมีความมั่นใจน้อยในทักษะขั้นตอนเปรียบเทียบกับทั่วไปทักษะทางคลินิก แม้ว่าการประเมินตนเองไม่ควรใช้เป็นการวัดประสิทธิภาพในการจำลองทางคลินิก การประเมินตนเองแต่เพียงผู้เดียวสำหรับขั้นตอนที่ระบุสามารถให้ข้อมูลเพิ่มเติมในความชำนาญ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พื้นหลัง:. ความถูกต้องของการประเมินตนเองยังไม่ได้รับการสนับสนุนอย่างดีในวรรณคดี
การศึกษาครั้งนี้ได้ดำเนินการในการตรวจสอบความถูกต้องของการจัดอันดับนักศึกษาแพทย์ของพวกเขา
ความสามารถในระหว่างการเผชิญหน้ากับผู้ป่วยจำลองและอุปกรณ์จำลอง.
วิธีการ: การประเมินตนเองที่เป็นความลับ 10 ทักษะที่ถูกเก็บรวบรวมจาก 195 นักเรียน
ในระหว่างการประเมินทักษะทางคลินิกอย่างเป็นทางการที่เกี่ยวข้องกับ 3 รายในตอนท้ายของการผ่าตัดเสมียน.
กรณีที่ต้องการให้นักเรียนที่จะรวบรวมข้อมูลจากผู้ป่วยจำลองและดำเนินการ
ตามขั้นตอนเช่นการตรวจทางทวารหนักแทรกหลอด nasogastric และเย็บบน
ม้านั่ง รูปแบบจำลอง ผู้ป่วยที่ได้รับการฝึกฝนในการประเมินประสิทธิภาพของนักเรียน.
ผลการศึกษา: มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญระหว่างการประเมินตนเองของนักเรียนและการจำลอง
คะแนนสำหรับผู้ป่วยทักษะทางคลินิกทั่วไปเมื่อเทียบกับทักษะในการดำเนินการ นักศึกษา
หมายถึงการประเมินตนเองในการรวบรวมข้อมูลและทักษะความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลเป็นจุด 2e6%
สูงกว่าการจัดอันดับความสามารถของพวกเขาโดยผู้ป่วยจำลอง อย่างไรก็ตามการประเมินตนเอง
เกี่ยวกับขั้นตอนเป็นจุด 5e8 ต่ำกว่าการจัดอันดับของผู้ป่วย ความสัมพันธ์ระหว่างค่าเฉลี่ย
การประเมินตนเองของผู้ป่วยและการให้คะแนนสำหรับทักษะทางคลินิกทั่วไปเช่นการรวบรวมข้อมูล
และทักษะความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลเป็น 0.08 (ไม่มีนัยสำคัญ) ในขณะที่ความสัมพันธ์ระหว่างค่าเฉลี่ย
ของนักเรียนและผู้ป่วยในขั้นตอนการจัดอันดับเป็น 0.22 (P <0.01).
สรุป: ที่สาม นักศึกษาแพทย์ที่ทุบทุกสถิติ 'การประเมินตนเองสำหรับขั้นตอนที่เฉพาะเจาะจง
ที่ถูกต้องมากกว่าการประเมินตนเองของทักษะทางคลินิกทั่วไป นักเรียนมีความมั่นใจน้อยลงใน
ทักษะกระบวนการของพวกเขาเมื่อเทียบกับทักษะทางคลินิกทั่วไป แม้ว่าการประเมินตนเอง
ไม่ควรนำมาใช้เป็นตัวชี้วัดเพียงอย่างเดียวของประสิทธิภาพการทำงานในแบบจำลองทางคลินิกการประเมินตนเอง
สำหรับขั้นตอนที่เฉพาะเจาะจงสามารถให้ข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับความสามารถ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประวัติ : ความถูกต้องของการประเมินตนเองได้รับการสนับสนุนอย่างดีในวรรณคดี .
การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความตรงของนักศึกษาแพทย์อันดับถิ่นพวกเขา
ในระหว่างการเผชิญหน้ากับผู้ป่วยจำลองและอุปกรณ์จำลอง วิธีการประเมินตนเอง :
10 ทักษะที่เป็นความลับที่เก็บจากนักศึกษา
195 คนในการประเมินทักษะทางคลินิกอย่างเป็นทางการที่เกี่ยวข้องกับ 3 คดีที่ส่วนท้ายของการผ่าตัดกับ .
กรณีต้องการให้นักเรียนรวบรวมข้อมูลจากผู้ป่วยจำลองและแสดง
ขั้นตอนเช่นทวารหนักสอบ แทรกท่อและเย็บบน
แบบจำลองที่ม้านั่ง ผู้ป่วยที่ถูกฝึกเพื่อประเมินสมรรถนะนักศึกษา
ผลลัพธ์ :มีความแตกต่างระหว่างการประเมินตนเองของนักศึกษาและจำลอง
คนไข้คะแนนทักษะทางคลินิกทั่วไปเมื่อเทียบกับทักษะกระบวนการ . นักศึกษา
หมายถึงการประเมินตนเองในการเก็บรวบรวมข้อมูล ทักษะเป็นจุด 2e6 %
สูงกว่าคะแนนของความสามารถของพวกเขา โดยผู้ป่วยจำลอง อย่างไรก็ตาม ตนเองการประเมิน
ในการจัดอันดับคะแนนต่ำกว่าผู้ป่วย 5e8 . ความสัมพันธ์ระหว่างการประเมินตนเองกับผู้ป่วย
มัธยฐานคะแนนทักษะทางคลินิกทั่วไป เช่น การรวบรวมข้อมูล และทักษะระหว่างบุคคล
เท่ากับ 0.08 ( ไม่พบ ) ส่วนที่มีความสัมพันธ์ระหว่างนักเรียนและการจัดอันดับในขั้นตอน
ผู้ป่วยเท่ากับ 0.22 ( P < 0.01 ) .
สรุปปี 3 นักศึกษาแพทย์ตนเองการประเมินขั้นตอนเฉพาะ
ถูกต้องมากขึ้นกว่าตนเอง ประเมินทักษะทางคลินิกทั่วไป นักเรียนมีความมั่นใจน้อยในขั้นตอนของทักษะ
เมื่อเทียบกับทักษะทางคลินิกทั่วไป ถึงแม้ว่าตนเองการประเมิน
ไม่ควรใช้เป็นเพียงมาตรการของการปฏิบัติในการประเมินตนเอง
จำลองทางคลินิกสำหรับขั้นตอนที่เฉพาะเจาะจงสามารถให้ข้อมูลเพิ่มเติมในถิ่น