Then I guess I have to say good eve

Then I guess I have to say good evening back. In a way my life feels like it is following a very fixed schedule. Rise and shine 05.00,be at work 06.00 and then head off to the gym for 1 hour. Get back to the office at 07.30,work until 15.30 and then head home.From there it is basically do a bit of household stuff,check the computer,eat dinner and wind down before the Tv,until it is time to hit the bed and catch some sleep,before the next day begins and the cycle repeat itself

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แล้ว ผมคิดว่า ไม่ต้องสวัสดี กลับไป ใน ชีวิตของฉันรู้สึกเหมือนมันเป็นตามกำหนดการคงมาก เพิ่มขึ้น และส่อง 05.00 อยู่ที่ทำงาน 06.00 แล้วหัวปิดโรงยิม 1 ชั่วโมง กลับไปยังสำนักงานที่ 07.30 ทำงานจนถึงหัวแล้ว และ 15.30 น.โดยจาก นั้นเป็นพื้นของสิ่งที่ใช้ในครัวเรือน ตรวจสอบคอมพิวเตอร์ รับประทานอาหารเย็น และลมลงก่อนทีวี จนถึงเวลาตีนอน และจับพัก ก่อนที่เริ่มในวันถัดไปและรอบการทำซ้ำตัวเอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แล้วผมคิดว่าผมต้องบอกว่าช่วงเย็นที่ดีกลับมา ในทางชีวิตของฉันรู้สึกเหมือนมันเป็นช่วงเวลาที่ต่อไปนี้คงที่มาก เพิ่มขึ้นและส่องแสง 05.00, เป็นที่ทำงาน 06.00 และจากนั้นมุ่งหน้าไปที่โรงยิมเป็นเวลา 1 ชั่วโมง ได้รับกลับไปที่สำนักงานที่ 07.30, การทำงานจนกว่า 15.30 และจากนั้นมุ่งหน้า home.From นั้นมันเป็นพื้นทำบิตของสิ่งที่ใช้ในครัวเรือนตรวจสอบคอมพิวเตอร์กินอาหารมื้อเย็นและลมลงก่อนที่ทีวีจนกว่าจะมีเวลาที่จะตีเตียงและ จับการนอนหลับบางก่อนที่ในวันถัดไปเริ่มต้นและรอบทำซ้ำตัวเอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

งั้นฉันคิดว่าฉันต้องพูดสวัสดีกลับ ในชีวิตของฉันรู้สึกเหมือนมันเป็นสิ่งที่กำหนดตารางเวลาต่อไปนี้ ตื่น 05.00 , ทำงาน 18.00 แล้วมุ่งหน้าไปที่โรงยิมเป็นเวลา 1 ชั่วโมง กลับไปที่ออฟฟิศเวลา 07.30 15.30 แล้ว ทำงานจนถึงกลับบ้าน ตรงนั้นมันเป็นพื้นทำบิตของสิ่งที่ใช้ในครัวเรือน , ตรวจสอบคอมพิวเตอร์ , ทานข้าวเย็นและลมลงตรงหน้าทีวีจนกระทั่งเวลาตีเตียงนอน ก่อนที่วันถัดไปเริ่มต้นและวัฏจักรซ้ำรอย