Only this snow was very strange. Ev

Only this snow was very strange. Even though the wind was strong, not much snow moved. Luckily, Wang Lin’s objective wasn’t to clear out this forest.

Wang Lin didn’t reveal any panic on his face. He quietly stood in the air, his eyes calm.

Gradually, a small whirlpool appeared in the snow-covered forest and the snow began to slowly move to the side.

Wang Lin had been standing in the air for a long time. Some of the cultivators that flew by were taking notice of him.

Eventually, the swirl in the snow grew even larger, until it formed a giant hole in the snow. In the hole, there were countless tree branches.

Wang Lin took one look. His hand formed a seal and he went down into the swirl. Inside the swirl were large trees and branches. These were materials for his carvings.

More than 30 years ago, he got all of his wood here; however, he had used most of it up, and there wasn’t enough for his final carving. This was why he didn’t mind coming so far.

The carving he was making this time required trees at least 100 years old. Of course, if there were any 1000 year old trees, the effect would be even better.

Unfortunately, trying to find that kind of wood in this snow was like searching for a needle in the sea.

In the swirl, Wang Lin spread out his divine sense to find the branches he needed. After getting all the ones he could, he came out of the swirl and used the same technique on the snow nearby.

Gradually, as 100 meter swirls appeared in the snow, the amount of wood in Wang Lin’s bag of holding increased. This continued for seven days.

In these seven days, this entire area had been cleared out. After getting enough wood, Wang Lin took another look at this place, then left.

In these seven days, his actions had been noticed by the cultivators passing by and word spread across the Four Sect Alliance. People were sent to check it out, but once they noticed Wang Lin’s cultivation level, they became very respectful.

Eventually, Zhou Wutai heard of this and immediately suppressed the news. He personally brought people there. They didn’t talk, only silently helped.

Otherwise, there is no way for Wang Lin to gather enough wood in seven days, or clear out the area.

Before Wang Lin left, Zhou Wutai didn’t try to invite him into the Four Sect Alliance again. He clasped his hands with a bitter smile and left.

Zhou Wutai knew that the Four Sect Alliance was at the end of its days. Bringing someone in now would only be dragging them down. Even he himself had been considering his own escape.

Wang Lin nodded at Zhou Wutai and left.

He didn’t stop at all, but charged toward his shop in the capital. When he was outside the capital, his body disappeared. When he reappeared, he was already inside the shop.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เท่านี้หิมะเป็นเรื่องแปลกมาก ถึงแม้ว่าลมแรง ย้ายหิมะไม่มาก โชคดี วัตถุประสงค์วังหลินไม่ได้ล้างออกป่านี้Lin วังไม่เปิดเผยตกใจใด ๆ บนใบหน้าของเขา ยืนเงียบ ๆ ในอากาศ ตาของเขาสงบค่อย ๆ อ่างน้ำวนขนาดเล็กปรากฏในป่าปกคลุมด้วยหิมะ และหิมะเริ่มค่อย ๆ ย้ายไปด้านข้างLin วังได้รับการยืนในอากาศเป็นเวลานาน บางส่วนของเครื่องพรวนดินที่บินโดยมีการประกาศของเขาในที่สุด การหมุนในหิมะเติบใหญ่ จนกว่าจะเกิดหลุมยักษ์ในหิมะ ในหลุม มีกิ่งไม้มากมายLin วังเอามอง มือของเขาเกิดขึ้นตรา และเขาลงเข้าไปหมุน ภายในการหมุนมีต้นไม้ขนาดใหญ่และสาขา วัสดุสำหรับการแกะสลักของเขาเหล่านี้ได้กว่า 30 ปีที่ผ่านมา เขาได้ทั้งหมดของไม้ของเขาที่นี่ อย่างไรก็ตาม เขาได้ใช้ส่วนใหญ่จะขึ้น และมีไม่เพียงพอสำหรับการแกะสลักของเขาสุดท้าย นี่คือเหตุผลที่เขาไม่ได้ไกลมากแกะสลักที่เขาทำครั้งนี้ต้องใช้ต้นไม้น้อย 100 ปี แน่นอน ถ้ามีต้นไม้ที่มีอายุ 1000 ปี ผลจะยิ่งอับ พยายามที่จะพบว่า ชนิดไม้ในหิมะนี้เหมือนหาเข็มในทะเลในการหมุน Lin วังกระจายออกความรู้สึกของเขาจากพระเจ้าเพื่อค้นหาสาขาที่เขาต้องการ หลังจากได้รับทุกคนเขาสามารถ เขามาจากการหมุน และใช้เทคนิคเดียวกันบนหิมะใกล้เคียงค่อย ๆ เช่น 100 เมตรกรุงเทพมหานครที่ ปรากฏในหิมะ ยอดไม้ในวัง Lin กระเป๋าถือเพิ่มขึ้น นี้อย่างต่อเนื่อง 7 วันในวันนี้เจ็ด พื้นที่ทั้งหมดนี้ได้ถูกล้างข้อมูลออก หลังจากได้รับไม้เพียงพอ Lin วังเอาอื่นดูที่สถานที่แห่งนี้ เลี้ยว ซ้ายในวันที่เจ็ดเหล่านี้ การกระทำของเขาได้รับสังเกตเห็น โดยเครื่องพรวนดินที่ผ่าน และ word แพร่กระจายผ่านพันธมิตรทั้งสี่นิกาย คนถูกส่งไปตรวจสอบข้อมูล แต่เมื่อพวกเขาสังเกตเห็นระดับปลูกวัง Lin พวกเขากลายเป็นงง ๆในที่สุด อินเตอร์ Wutai โจวได้ยินนี้ และข่าวปราบปรามทันที เขาเองนำคน พวกเขาไม่ได้พูดคุย เพียงช่วยอยู่เบื้องหลังมิฉะนั้น ไม่มีทางสำหรับ Lin วัง การรวบรวมไม้เพียงพอในวันที่เจ็ด ล้างออกพื้นที่ก่อนหลินวังซ้าย โจวอินเตอร์ Wutai ไม่ลองชวนเขาเป็นพันธมิตรทั้งสี่นิกายอีกครั้ง เขา clasped ด้วยรอยยิ้มขมและซ้ายมือของเขาอินเตอร์ Wutai โจวรู้ว่า พันธมิตรนิกายสี่ที่สิ้นสุดของวัน นำคนในตอนนี้จะเท่านั้นสามารถลากลง แม้แต่ตัวเขาเองได้รับพิจารณาหลบหนีของเขาเองLin วังเลยต้องอินเตอร์ Wutai โจวและซ้ายเขาไม่ได้หยุดทั้งหมด แต่เรียกเก็บไปทางร้านของเขาในเมืองหลวง เมื่อเขานอกเมืองหลวง ร่างกายของเขาหายไป เมื่อเขากลับมา เขาได้ภายในร้านแล้ว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เพียงหิมะนี้เป็นเรื่องแปลกมาก แม้ว่าลมแข็งแรงไม่ย้ายหิมะมาก โชคดีที่มีวัตถุประสงค์วังหลินไม่ได้ที่จะล้างออกป่าแห่งนี้

วังหลินไม่ได้เปิดเผยความหวาดกลัวใด ๆ บนใบหน้าของเขา เขายืนอยู่อย่างเงียบ ๆ ในอากาศที่ดวงตาของเขาสงบ

ค่อยๆอ่างน้ำวนขนาดเล็กปรากฏอยู่ในป่าปกคลุมไปด้วยหิมะและหิมะเริ่มที่จะค่อยๆเลื่อนไปด้านข้าง

วังหลินได้รับการยืนอยู่ในอากาศเป็นเวลานาน บางส่วนของเครื่องคราดที่บินโดยได้รับการแจ้งให้ทราบของเขา

ในที่สุดการหมุนในหิมะที่ขยายตัวได้ขนาดใหญ่จนกลายเป็นหลุมยักษ์ในหิมะ ในหลุมมีกิ่งไม้ที่นับไม่ถ้วน

วังหลินเอาหนึ่งดู มือของเขาที่เกิดขึ้นประทับตราและเขาลงไปหมุน ภายในหมุนเป็นต้นไม้ขนาดใหญ่และสาขา เหล่านี้เป็นวัสดุสำหรับการแกะสลักของเขา

กว่า 30 ปีที่ผ่านมาเขาได้ทั้งหมดของไม้ของเขาที่นี่; แต่เขาเคยใช้มากที่สุดของมันขึ้นมาและมีไม่เพียงพอสำหรับการแกะสลักสุดท้ายของเขา นี่คือเหตุผลที่เขาไม่ได้ใจมาเพื่อให้ห่างไกล

แกะสลักเขาถูกทำให้เวลานี้ต้นไม้ต้องมีอายุอย่างน้อย 100 ปี แน่นอนถ้ามีคนใดปี 1000 ต้นไม้เก่าแก่ผลที่ออกมาจะดียิ่งขึ้น

แต่น่าเสียดายที่พยายามที่จะหาชนิดของไม้ในหิมะที่เป็นเหมือนการค้นหาเข็มในทะเล

ในการหมุนวังหลินแผ่ออกมาจากความรู้สึกของพระเจ้าของเขาเพื่อหาสาขาที่เขาต้องการ หลังจากที่ได้รับทุกคนที่เขาสามารถทำได้เขาออกมาจากการหมุนและใช้เทคนิคเดียวกันบนหิมะในบริเวณใกล้เคียง

ค่อยๆเป็น 100 เมตร swirls ปรากฏในหิมะปริมาณของไม้ในถุง Wang Lin การถือหุ้นเพิ่มขึ้น นี้อย่างต่อเนื่องเป็นเวลาเจ็ดวัน

ในทั้งเจ็ดวันนี้พื้นที่ทั้งหมดได้รับการเคลียร์ออก หลังจากที่ได้รับไม้พอวังหลินเอาดูที่สถานที่แห่งนี้แล้วก็เลี้ยวซ้าย

ในทั้งเจ็ดวันการกระทำของเขาได้รับการสังเกตเห็นโดยพรวนผ่านและคำแผ่กระจายไปทั่วสี่นิกายพันธมิตร คนถูกส่งไปตรวจสอบออก แต่เมื่อพวกเขาสังเกตเห็นระดับการเพาะปลูกวังหลินพวกเขากลายเป็นที่เคารพมาก

ในที่สุดโจว Wutai ได้ยินเรื่องนี้และปราบปรามข่าวทันที โดยส่วนตัวแล้วเขานำผู้คนที่นั่น พวกเขาไม่ได้พูดคุยเพียงช่วยเงียบ ๆ

มิฉะนั้นมีวิธีการที่วังหลินเพื่อรวบรวมไม้เพียงพอในเจ็ดวันหรือล้างออกพื้นที่ไม่มี

ก่อนที่วังหลินซ้าย, โจว Wutai ไม่ได้พยายามที่จะเชิญชวนให้เขาเข้าไปในสี่นิกายพันธมิตรอีกครั้ง เขากุมมือของเขาด้วยรอยยิ้มขมและซ้าย

โจว Wutai รู้ว่าสี่นิกายพันธมิตรในตอนท้ายของวันที่ นำคนที่อยู่ในตอนนี้ก็จะเป็นแค่การลากพวกเขาลง แม้ตัวเขาเองได้รับการพิจารณาจากการหลบหนีของเขาเอง

วังหลินพยักหน้าที่โจว Wutai และซ้าย

เขาก็ไม่ได้หยุดเลย แต่เรียกเก็บไปยังร้านของเขาในเมืองหลวง เมื่อเขาอยู่นอกเมืองหลวงร่างกายของเขาหายไป เมื่อเขากลับมาเขาได้แล้วภายในร้าน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แต่หิมะนี่แปลกมาก แม้ลมแรง หิมะไม่เยอะไป โชคดีที่เป้าหมายหวังหลินไม่ได้ล้างออกจากป่านี้หวังหลินไม่ได้เปิดเผยใด ๆตกใจบนใบหน้าของเขา เขาเงียบ ๆ ยืนอยู่ในอากาศ สายตาของเขาสงบค่อย ๆ ปรากฏอยู่ในอ่างเล็ก ๆที่ถูกปกคลุมไปด้วยหิมะ และหิมะ ป่าเริ่มค่อยๆเลื่อนไปด้านข้างหวังหลินเคยยืนอยู่ในอากาศเป็นเวลานาน บางส่วนของเกษตรกรที่บินโดยมีการแจ้งให้ทราบของเขาในที่สุด หมุนในหิมะเติบโตได้ขนาดใหญ่จนเกิดหลุมยักษ์ในหิมะ ในหลุมมีกิ่งไม้นับไม่ถ้วนหวังหลินมอง . มือของเขามีตราประทับและเขาลงไปหมุน . หมุนอยู่ภายในต้นไม้ใหญ่และสาขา เหล่านี้เป็นวัสดุสำหรับแกะของเขากว่า 30 ปีมาแล้ว เขาก็ไม้ของเขา อย่างไรก็ตาม เขาได้ใช้มากที่สุด ของ มัน ขึ้น และมีไม่เพียงพอสำหรับแกะสลักสุดท้ายของเขา นี้คือเหตุผลที่เขาไม่ได้ว่าอะไร จนถึงตอนนี้แกะสลักเขาทำในครั้งนี้ต้องใช้ต้นไม้อย่างน้อย 100 ปี แน่นอน ถ้ามี 1000 ปีต้นไม้ผลอาจจะดีกว่าด้วยซ้ำแต่พยายามที่จะหาชนิดของไม้ในหิมะนี้เป็นเหมือนการค้นหาเข็มในทะเลในการหมุน หวัง หลิน แผ่ความรู้สึกของเขาศักดิ์สิทธิ์หาสาขาที่เขาต้องการ หลังจากที่ได้รับทั้งหมดที่เขาสามารถทำได้ เขาออกมาจากหมุนและใช้เทคนิคเดียวกันในหิมะที่ค่อย ๆ เป็น 100 เมตร หลังปรากฏตัวในหิมะปริมาณไม้ในหวังหลินกระเป๋าถือเพิ่มขึ้น นี้อย่างต่อเนื่องเป็นเวลา 7 วันในเจ็ดวัน พื้นที่ทั้งหมดนี้ได้รับการล้างออก หลังจากรับไม้พอ หวังหลินพาดูสถานที่นี้อีก แล้วจากไปใน 7 วัน การกระทำของเขาก็ถูกสังเกตเห็นโดย cultivators ผ่านไปและแพร่กระจายทั่วทั้งสี่พรรคพันธมิตร คนถูกส่งมาให้ตรวจสอบ แต่เมื่อพวกเขาสังเกตเห็นหวังหลินการเพาะปลูกระดับพวกเขาก็เคารพนับถือมากในที่สุดโจววูไทได้ยินนี้และทันทีว่าข่าว พระองค์ทรงนำประชาชนที่นั่น พวกเขาไม่ได้พูดเพียงอย่างเงียบ ๆช่วยไม่งั้นไม่มีทางหวังหลินรวบรวมไม้เพียงพอในเจ็ดวัน หรือล้างออกพื้นที่ก่อนหวังหลินซ้าย , โจววูไทไม่ลองชวนเขาเข้าสี่พรรคพันธมิตรอีก เขากุมมือกับรอยยิ้มขมขื่นและทิ้งโจววูไทรู้ว่าสี่พรรคพันธมิตรในวันที่สิ้นสุดของ พาใครบางคนในตอนนี้จะถูกลากลง แม้แต่ตัวเขาเองได้รับการพิจารณาการหลบหนีของเขาเองหวังหลินพยักหน้าที่โจววูไทและซ้ายเขาไม่ได้หยุดเลย แต่ค่าบริการต่อร้านในเมืองหลวง เมื่อเขาออกจากเมืองหลวง ร่างของเขาก็หายไป เมื่อเขากลับมา เขาก็เข้าไปในร้าน