ประสบการณ์ชีวิตที่เกิดขึ้นมันไม่ได้เกิดกับฉันแต่เกิดกับคนรู้จัก .เขาเป็นพี่สาวข้างบ้านที่ฉันสนิทด้วย เราเล่นด้วยกันมาตั้งแต่ป.6 พี่สาวคนนี้เป็นคนที่น่ารัก อัธยาสัยดีชวนฉันเล่นของเล่นต่างๆ พี่เขากับฉันอายุต่างกัน6 ปี ซึ่งมันเป็นวัยที่ต่างกันมาก แทนที่พี่เค้าจะไปเล่นกับเพื่อนๆเขา วันนั้นฉันเข้าไปเล่นในบ้านของเขา ฉันก็นั่งทำการบ้านไปโดยไม่สนใจอะไรเนื่องจากพี่เค้าสอนฉันเข้าใจแล้ว หลังจากนั้นพี่เขาก็หายไปสักพัก แล้วฉันก็สังเกตุตอนที่พี่เขากลับมาตาเขาแดงเหมือนร้องไห้ สะอึกสะอื้น หลังจากนั้นพี่เค้าก็เดินเข้าห้องน้ำไป และตามด้วยเสียงกรี๊ดร้องอย่างทรมาน ฉันเองตกใจมากวางปากกาและรีบวิ่งไปที่ห้องน้ำ .จากนั้นสิ่งที่ฉันได้พบคือพี่เค้าน้ำลายฟูมปาก มือเท้าเกร็งอย่างมาก ตาเหลือกมองที่ฉันเหมือนขอความช่วยเหลือ มองไปที่มือข้างขวามีขวดน้ำยาล้างห้องน้ำอยู่ ณ.วินาทีนั้นฉันเองตกใจ แต่ฉันก็ตั
้งสติแล้วหาวิธีช่วยพี่เขา สิ่งแรกที่ฉันทำคือวิ่งไปตะโกนขอความช่วยเหลือเพราะฉันไม่สมารถอุ้มพี่เขาได้ แต่ก็ไม่มีใครให้ความช่วยเหลือฉัน .ฉันจึงตัดสินใจวิ่งไปหน้าหมู่บ้านขอความช่วยเหลือจาก รปภ .พอถึงหน้าหมู่บ้านฉันได้ขอความช่วยเหลือยามและโทรเรียกรถพยาบาล .หลังจากนั้นแค่3 นาที รถโรงบาลก็มาถึงและรีบนำตัวส่งพี่เขาที่โรงบาลโดยด่วน .ฉันได้รวบรวมสติและความเหนื่อยอีกครั้ง โทรหาคุณน้าที่เป็นแม่ของพี่เขาเพื่อแจ้งให้ทราบ .เหตุการณ์ครั้งนี้เป็นเหตุการณ์ที่ฉันตกใจเป็นอย่างมาก แต่สุดท้ายพี่เขาเองก็รอดชีวิต .แต่หลังจากเรื่องราวนี้เกิดขึ้นทำให้ฉันรู้ว่าฉันควรมีสติในทุกๆเรื่องตลอดการดำเนินชีวิต