Previous Chapter | Project Page | N

Previous Chapter | Project Page | Next Chapter

Chapter 456 – Meeting one’s foe (8)

From day to night, then again, from night to the early morning, her mind had concentrated to a high degree and her speed had also risen to its extreme.

These made Su Luo somewhat unable to endure. She was tired. In the hazy moonlight, she felt a faint stabbing pain in her head.

Su Luo was suddenly startled awake.

Lying on her stomach on the dead tree, she faintly saw a piece of wood drifting towards her, that had a shadow on top of it.

Even though she couldn’t see it clearly, Su Luo nevertheless recognized that it was Li Aotian.

He was truly like a lingering ghost.

Su Luo secretly cursed in her heart.

What’s to be done? She also couldn’t stay on this dead tree. But as for escaping……She was afraid it also wouldn’t be that easy.

Su Luo raised her eye to survey all around.

The place was slightly similar to the Three Gorges (1), with steep cliffs on both sides, the precipice was like the blade of a knife. It was one gorge after another, forming pools like in the Yantze river, the water was rapid, practically in one breath’s time, it would push her very far.

She saw Li Aotian was just about to catch up to her.

Time was extremely pressing.

Su Luo couldn’t wait to think some more. She tore the lower part of her robe and placed it in a crevice of the dead tree, seeming as if it was there while not being there.

This way, it looked as if she was hidden under a branch.

Up ahead at the bend, in the blind spot from Li Aotian’s line of sight, Su Luo made a leaping jump. With one hand, she grabbed the root of a willow that extended out from a steep, overhanging cliff.

Su Luo’s body was as lithe as a swallow, borrowing the power of the willow branch to swing and jump. Again, in the blink of an eye, her figure had already disappeared.

She had already hidden herself in the branches with thick leaves at the top of an ancient tree.

Here, all around were all sheer cliffs, behind her was Li Aotian chasing to kill her. As long as she showed her face, he would catch sight of her. Therefore, Su Luo obediently stayed in that tree, hiding behind those lush, abundant branches and leaves.

Su Luo curled up her body, letting her physiological functions adjust to operate at its lowest state.

Her heart rhythm, blood circulation, breathing sounds and all her physiological functions, were all, without exception, constrained.

At this moment, her whole body was ice-,cold, stiff, like a snake in hibernation and almost lifeless.

She was gambling.

She was gambling that Li Aotian wouldn’t use his consciousness to search on top of the river, because to penetrate through water resistance was much harder compared to air.

Moreover, Li Aotian had just promoted to seventh rank, and his mental strength hadn’t reached the level needed to constantly supply him with the energy to trace her.

Li Aotain aggressively came over in pursuit to attack.

Indeed, as Su Luo expected, before, because searching the waterfall had wasted too much mental strength, so now, he didn’t use it again. Rather, he wholeheartedly urged the piece of wood to pursue at a fast speed, then he would attack.

Li Aotian’s gaze landed on top of that dead tree, originally, he didn’t care, but very quickly, his sharp gaze found that yellow color between the tree leaves.

If he didn’t remember it wrongly, Su Luo, that loathsome girl, was precisely wearing a yellow silk skirt.

Li Aotian’s heart immediately became ecstatic!

He hastened the wood beneath his feet to catch up with that dead tree at flying speed.

Consequently…Just like that, with bad luck, he passed right by where Su Luo was hiding in that ancient tree.

When he passed by, Su Luo’s eyes closed slightly, almost halting all of her physiological functions.

After all, the difference in her strength compared to Li Aotian’s was too great, if there was even the slightest of movement, he would be able to perceive the clue.

Therefore, Su Luo must be cautious and prudent.

But what made her very happy was that Li Aotian’s attention was attracted by that yellow cloth. He completely didn’t foresee that the real her was hidden within his reach in the periphery.

Li Aotian, lacking complete awareness, rushed forward, his speed was fast to an unimaginable state.

Seeing Li Aotian rush forward, afterwards, Su Luo slowly restored her body’s functions. She exercised her limbs a little, then began to leave this ancient tree.

Here, she had already left her scent, a difficult-to-erase trace.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทก่อนหน้า | หน้าโครงการ | ต่อไปบทที่บทที่ 456 - ศัตรูหนึ่งประชุม (8) . จากวันที่คืนนั้นอีกครั้งจากคืนตอนเช้าใจของเธอได้มีความเข้มข้นในระดับสูงและความเร็วของเธอยังได้เพิ่มขึ้นไปมากของเหล่านี้ทำให้ซู Luo ค่อนข้างไม่สามารถ ที่จะทน เธอเหนื่อย ในแสงจันทร์สลัวเธอรู้สึกปวดแทงลมในหัวของเธอ. ซูลูจู่ ๆ ก็ต้องสะดุ้งตื่น. นอนอยู่บนท้องของเธอบนต้นไม้ตายเธอแผ่วเบาเห็นชิ้นส่วนของไม้ลอยต่อของเธอที่มีเงาด้านบนของมัน . แม้ว่าเธอจะไม่สามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจนว่ามันซู Luo ยังคงได้รับการยอมรับว่ามันเป็น Li Aotian. เขาได้รับอย่างแท้จริงเหมือนผีเอ้อระเหย. ซู Luo แอบสาปแช่งในหัวใจของเธอ. สิ่งที่จะทำได้? นอกจากนี้เธอยังไม่สามารถอยู่บนต้นไม้ที่ตายแล้วนี้ แต่เป็นสำหรับการหลบหนี ...... เธอกลัวมันก็จะไม่เป็นเรื่องง่าย. ซู Luo ยกตาของเธอที่จะสำรวจทุกรอบ. สถานที่ที่เล็กน้อยคล้ายกับสามโตรก (1) มีหน้าผาสูงชันทั้งสองด้านหน้าผา เป็นเหมือนใบมีด มันเป็นหนึ่งในหุบหลังจากที่อื่นสร้างสระว่ายน้ำเหมือนในแม่น้ำ Yantze น้ำได้อย่างรวดเร็วจริงในเวลาที่ลมหายใจก็จะผลักดันเธอไปไกลมาก. เธอเห็นหลี่ Aotian เป็นเพียงเกี่ยวกับที่จะจับขึ้นกับเธอ. เวลาเป็นเร่งด่วนมาก . ซู Luo ไม่สามารถรอที่จะคิดว่าบางมากขึ้น เธอดึงส่วนล่างของเสื้อคลุมของเธอและวางไว้ในรอยแยกของต้นไม้ที่ตายแล้วดูเหมือนราวกับว่ามันอยู่ที่นั่นในขณะที่ไม่ได้มี. วิธีนี้มันดูราวกับว่าเธอถูกซ่อนอยู่ภายใต้สาขา. ขึ้นไปข้างโค้ง ในจุดบอดจากบรรทัด Li Aotian ของสายตาซู Luo ทำกระโดดกระโจน ด้วยมือข้างหนึ่งเธอคว้ารากของวิลโลว์ที่ยื่นออกมาจากที่สูงชันหน้าผายื่นออกได้. ร่างกายซู Luo ก็เป็นอ่อนเป็นกลืนยืมพลังของสาขาวิลโลว์ที่จะแกว่งและกระโดด อีกครั้งในพริบตาร่างของเธอก็หายไปแล้ว. เธอได้ซ่อนอยู่แล้วตัวเองในสาขาที่มีใบหนาที่ด้านบนของต้นไม้โบราณ. ที่นี่ทุกรอบทุกหน้าผาสูงชันที่อยู่เบื้องหลังของเธอคือหลี่ Aotian ไล่ไป ฆ่าเธอ ตราบเท่าที่เธอแสดงให้เห็นใบหน้าของเธอเขาจะจับสายตาของเธอ ดังนั้นซู Luo เชื่อฟังอยู่ในต้นไม้ที่ซ่อนอยู่หลังผู้ที่เขียวชอุ่มสาขามากมายและใบ. ซู Luo ขดร่างกายของเธอให้ฟังก์ชั่นทางสรีรวิทยาของเธอปรับตัวให้เข้าทำงานที่รัฐต่ำสุด. จังหวะหัวใจของเธอไหลเวียนของเลือดเสียงหายใจและทุก หน้าที่ทางสรีรวิทยาของเธอทุกคนโดยไม่มีข้อยกเว้นข้อ จำกัด . ในขณะนี้ร่างกายของเธอเป็นน้ำแข็งเย็นแข็งเหมือนงูในโหมดไฮและไม่มีชีวิตชีวาเกือบ. เธอเป็นคนที่เล่นการพนัน. เธอเป็นคนที่เล่นการพนันที่หลี่ Aotian จะไม่ใช้ จิตสำนึกของเขาในการค้นหาที่ด้านบนของแม่น้ำเพราะการเจาะผ่านความต้านทานน้ำยากมากเมื่อเทียบกับอากาศ. นอกจากนี้หลี่ Aotian ได้รับการเลื่อนตำแหน่งเป็นเพียงแค่การจัดอันดับที่เจ็ดและแรงใจของเขาไม่ถึงระดับที่จำเป็นในการจัดหาอย่างต่อเนื่องเขาด้วย พลังงานในการติดตามของเธอ. หลี่ Aotain อุกอาจมาในการแสวงหาที่จะถูกโจมตี. แท้จริงเป็นซู Luo ที่คาดไว้ก่อนเพราะการค้นหาน้ำตกได้สูญเสียความแข็งแรงของจิตใจมากเกินไปดังนั้นตอนนี้เขาไม่ได้ใช้มันอีกครั้ง แต่เขาบริสุทธิ์ใจกระตุ้นให้ชิ้นส่วนของไม้ที่จะไล่ตามด้วยความเร็วที่รวดเร็วแล้วเขาจะโจมตี. จ้องมองหลี่ Aotian ของที่ดินด้านบนของที่ต้นไม้ตาย แต่เดิมเขาไม่ได้ดูแล แต่อย่างรวดเร็วสายตาคมของเขาพบว่าสีเหลือง สีระหว่างต้นไม้ใบ. ถ้าเขาจำไม่ได้ว่ามันผิดซู Luo ว่าหญิงสาวที่น่ารังเกียจได้อย่างแม่นยำใส่กระโปรงผ้าไหมสีเหลือง. หัวใจ Li Aotian ทันทีกลายเป็นสุขสันต์! เขารีบไม้ใต้เท้าของเขาจะจับขึ้นกับว่าตาย ต้นไม้ที่ความเร็วบิน. ดังนั้น ... เช่นเดียวกับที่มีความโชคร้ายที่เขาเดินผ่านทางที่ซู Luo ซ่อนตัวอยู่ในต้นไม้โบราณที่. เมื่อเขาเดินผ่านไปมาตาซู Luo ปิดเล็กน้อยเกือบลังเลทั้งหมดของฟังก์ชั่นทางสรีรวิทยาของเธอ. หลังจากที่ทุก ความแตกต่างในความแข็งแรงของเธอเมื่อเทียบกับหลี่ Aotian ที่มากเกินไปถ้ามีแม้แต่น้อยที่สุดของการเคลื่อนไหวของเขาจะสามารถที่จะรับรู้เบาะแส. ดังนั้นซู Luo จะต้องระมัดระวังและรอบคอบ. แต่สิ่งที่ทำให้เธอมีความสุขมากก็คือว่า ความสนใจของหลี่ Aotian ถูกดึงดูดโดยผ้าสีเหลืองที่ เขาสมบูรณ์ไม่ได้คาดหวังว่าจริงของเธอถูกซ่อนอยู่ในอุ้งมือของเขาในรอบ. หลี่ Aotian ขาดการรับรู้ที่สมบูรณ์วิ่งไปข้างหน้าความเร็วของเขาได้อย่างรวดเร็วไปยังรัฐเป็นไปไม่ได้. เห็นหลี่ Aotian วิ่งไปข้างหน้าหลังจากนั้นซู Luo บูรณะอย่างช้าๆ การทำงานของร่างกายของเธอ เธอใช้สิทธิแขนขาของเธอเล็ก ๆ น้อย ๆ จากนั้นก็เริ่มที่จะออกจากต้นไม้โบราณนี้. ที่นี่เธอได้ทิ้งแล้วกลิ่นหอมของเธอร่องรอยยากที่จะลบ