Vast technological advancements in

Vast technological advancements in recent decades, such as the internet and mobile devices, have revolutionised the execution of online transactions involving the transmission of products, services, and payments. This trend is particularly apparent in the Asia-Pacific region, which, in 2013, became the leader in e-commerce – surpassing Europe and North America.

However, the economic prospects do not coincide with the stability of the underlying legal framework. Apart from the recent conclusion of the revised Information Technology Agreement (ITA), the WTO legal framework is stuck at a standstill; WTO law in its current form does not seem fit to meet the realities of today’s online society. Although efforts to adapt WTO law to digital trade started in a very promising way with the Work Programme on E-Commerce of 1998, no substantive progress has been made since then. Consequently, the situation at the multilateral level is characterised by legal gaps. Governments, investors, traders as well as consumers, however, need solutions to the uncertainties more urgently than ever because e-commerce is steadily progressing.

This need is reflected in the most recent legal developments in the Asia-Pacific. The proliferation of bilateral and regional trade agreements can be seen as an innovation with respect to the cross-border promotion of e-commerce. A large number of newer Preferential Trade Agreements (PTAs) include specific e-commerce chapters. Nevertheless, this development is not steady but has followed certain waves.

2000-2002: Paperless trading

Whereas the Western world witnessed a veritable “boom” of PTAs in the 1990s, economic relationships in Asia were still overshadowed by historical and political tensions. However, this changed rapidly after the Asian financial crisis in 1997, and regionalism in the form of institutional cooperation and PTAs became increasingly popular.

However, in this initial phase, e-commerce was still in its infancy and thus not an issue for PTAs. Nevertheless, the first bilateral PTAs in Asia already recognised the importance of fostering electronic trade and thus started including chapters on “paperless trading.” The Agreement between New Zealand and Singapore on a Closer Economic Partnership, concluded in 2000 – encompasses a provision on “paperless trading” in Chapter 4. This provision makes a reference to the “APEC Blueprint for Action on Electronic Commerce” and calls upon the parties to implement an “electronic environment that supports electronic business applications between each Customs administration and its trading community.” Similarly, the 2002 Agreement between Japan and Singapore for a New-Age Economic Partnership contains a Chapter on “paperless trading” which calls upon the parties to mutually recognise electronic documents as well as e-certification and on a structural level and even establishes a “Joint Committee on Paperless Trading.”

2003: The birth of e-commerce chapters

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความก้าวหน้าทางเทคโนโลยีมากมายในทศวรรษที่ผ่านมาเช่นอินเทอร์เน็ตและโทรศัพท์มือถือที่มีการปฏิวัติการดำเนินการของการทำธุรกรรมออนไลน์ที่เกี่ยวข้องกับการส่งสินค้าบริการและการชำระเงิน แนวโน้มเช่นนี้เห็นได้ชัดโดยเฉพาะอย่างยิ่งในภูมิภาคเอเชียแปซิฟิกซึ่งในปี 2013 กลายเป็นผู้นำในอีคอมเมิร์ซ -. เหนือกว่ายุโรปและอเมริกาเหนืออย่างไรก็ตามแนวโน้มเศรษฐกิจไม่ตรงกับความมั่นคงของกรอบกฎหมายพื้นฐาน นอกเหนือจากข้อสรุปล่าสุดของข้อตกลงการปรับปรุงเทคโนโลยีสารสนเทศ (ITA) กรอบกฎหมายองค์การการค้าโลกจะติดอยู่ที่หยุดนิ่ง; กฎหมายองค์การการค้าโลกในรูปแบบปัจจุบันดูเหมือนจะไม่เหมาะสมที่จะตอบสนองความเป็นจริงของสังคมออนไลน์วันนี้ แม้ว่าความพยายามที่จะปรับตัวเข้ากับกฎหมายองค์การการค้าโลกกับการค้าดิจิตอลเริ่มต้นในทางที่มีแนวโน้มมากที่มีโครงการทำงานในอีคอมเมิร์ซของปี 1998 ไม่มีความคืบหน้าสำคัญได้รับการทำตั้งแต่นั้นมา ดังนั้นสถานการณ์ในระดับพหุภาคีที่โดดเด่นด้วยช่องว่างทางกฎหมาย รัฐบาลนักลงทุนผู้ประกอบการค้าเช่นเดียวกับผู้บริโภค แต่ต้องแก้ปัญหาความไม่แน่นอนมากขึ้นอย่างเร่งด่วนกว่าที่เคยเพราะอีคอมเมิร์ซความคืบหน้าอย่างต่อเนื่อง. นี้ต้องสะท้อนให้เห็นในการพัฒนาทางกฎหมายที่ผ่านมามากที่สุดในภูมิภาคเอเชียแปซิฟิก การงอกของข้อตกลงการค้าทวิภาคีภูมิภาคและสามารถมองเห็นเป็นนวัตกรรมที่เกี่ยวกับการส่งเสริมการขายข้ามพรมแดนของอีคอมเมิร์ซ จำนวนมากของข้อตกลงการค้าพิเศษใหม่ (PTAs) รวมถึงบทอีคอมเมิร์ซที่เฉพาะเจาะจง อย่างไรก็ตามการพัฒนานี้จะไม่คงที่ แต่ได้ดำเนินการตามคลื่นบางอย่าง. 2000-2002: ซื้อขาย Paperless ในขณะที่โลกตะวันตกเห็นจริง "บูม" ของ PTAs ในปี 1990 ความสัมพันธ์ทางเศรษฐกิจในภูมิภาคเอเชียยังคงถูกบดบังด้วยความตึงเครียดทางการเมืองและประวัติศาสตร์ แต่นี้มีการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วหลังจากวิกฤตทางการเงินในเอเชียในปี 1997 และภูมิภาคในรูปแบบของความร่วมมือสถาบันและ PTAs กลายเป็นที่นิยมมากขึ้นเรื่อย ๆ . อย่างไรก็ตามในระยะนี้เริ่มต้นอีคอมเมิร์ซยังอยู่ในวัยเด็กของตนจึงไม่เป็นปัญหาสำหรับ PTAs อย่างไรก็ตาม PTAs ทวิภาคีแรกในเอเชียแล้วตระหนักถึงความสำคัญของการสนับสนุนให้เกิดการค้าอิเล็กทรอนิกส์และเริ่มต้นจึงรวมทั้งบทที่เกี่ยวกับความตกลงระหว่างนิวซีแลนด์และสิงคโปร์ในใกล้ชิดหุ้นส่วนเศรษฐกิจที่ได้ข้อสรุปในปี 2000 "การค้าไร้กระดาษ." - ครอบคลุมการจัดหาที่ "ไร้กระดาษ ซื้อขาย "ในบทที่ 4 ข้อนี้ทำให้การอ้างอิงถึง" เอเปคพิมพ์เขียวสำหรับการดำเนินการเกี่ยวกับการพาณิชย์อิเล็กทรอนิกส์ "และเรียกร้องให้ทั้งสองฝ่ายที่จะใช้" สภาพแวดล้อมอิเล็กทรอนิกส์ที่รองรับการใช้งานธุรกิจอิเล็กทรอนิกส์ระหว่างกันการบริหารงานศุลกากรและชุมชนการค้าของตน. "ในทำนองเดียวกัน 2002 ข้อตกลงระหว่างประเทศญี่ปุ่นและสิงคโปร์สำหรับใหม่อายุหุ้นส่วนเศรษฐกิจที่มีบทในเรื่อง "การค้าไร้กระดาษ" ซึ่งเรียกร้องให้บุคคลที่จะร่วมกันรับรู้เอกสารอิเล็กทรอนิกส์เช่นเดียวกับ e-รับรองและในระดับโครงสร้างและแม้กระทั่งการกำหนดเป็น "คณะกรรมการร่วม ในการค้าไร้กระดาษ ". 2003: การเกิดของบทอีคอมเมิร์ซ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความก้าวหน้าทางเทคโนโลยีมากในทศวรรษที่ผ่านมา เช่น อินเทอร์เน็ต และโทรศัพท์มือถือ มีปฏิวัติการออนไลน์ ธุรกรรมที่เกี่ยวข้องกับการส่งผลิตภัณฑ์ บริการและการชำระเงิน แนวโน้มนี้เป็นที่เห็นได้ชัดโดยเฉพาะอย่างยิ่งในภูมิภาคเอเชีย แปซิฟิก ซึ่งในปี 2013 กลายเป็นผู้นำใน e - commerce และเหนือ ยุโรป และอเมริกาเหนือ

อย่างไรก็ตามโอกาสทางเศรษฐกิจไม่ตรงกันกับความมั่นคงของภายใต้กรอบกฎหมาย . นอกเหนือจากข้อสรุปล่าสุดของการปรับปรุงเทคโนโลยีสารสนเทศ ( ITA ) WTO ข้อตกลงกรอบทางกฎหมายอยู่ที่หยุดนิ่ง ; องค์การการค้าโลกกฎหมายในรูปแบบปัจจุบันดูเหมือนไม่เหมาะที่จะตรงกับความเป็นจริงของสังคมออนไลน์วันนี้แม้ว่าความพยายามที่จะปรับกฎหมายองค์การการค้าโลกการค้าเริ่มต้นในทางดิจิตอลมากสัญญากับงานด้านพาณิชย์อิเล็กทรอนิกส์ 1998 ไม่มีเนื้อหาสาระคืบหน้าแล้วตั้งแต่นั้นมา ดังนั้น สถานการณ์ในระดับพหุภาคีเป็นลักษณะช่องว่างทางกฎหมาย รัฐบาล นักลงทุน ผู้ค้า ตลอดจนผู้บริโภค อย่างไรก็ตามต้องการโซลูชั่นเพื่อความไม่แน่นอนมากขึ้นกว่าเดิม เพราะ คอมด่วนใกล้จะเสร็จ

ต้องการจะสะท้อนให้เห็นในการพัฒนากฎหมายล่าสุดมากที่สุดในเอเชียแปซิฟิก การแพร่กระจายของข้อตกลงการค้าทวิภาคีและภูมิภาคสามารถเห็นเป็นนวัตกรรมเกี่ยวกับการส่งเสริมระหว่างประเทศของพาณิชย์อิเล็กทรอนิกส์จํานวนรุ่นใหม่พิเศษข้อตกลงทางการค้า ( PTAs ) รวมเฉพาะบทอีคอมเมิร์ซ อย่างไรก็ตาม การพัฒนานี้จะไม่มั่นคง แต่ยังตาม บางคลื่น

ส่วนตัว : จ้างค้า

ส่วนตะวันตกของโลก เห็นจริง " บูม " ของ PTAs ในปี 1990 , ความสัมพันธ์ทางเศรษฐกิจในเอเชียยังเป็น overshadowed โดยประวัติศาสตร์และความตึงเครียดทางการเมือง . อย่างไรก็ตามนี้การเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วหลังวิกฤติการเงินเอเชียในปี 1997 และภูมิภาคในรูปแบบของความร่วมมือสถาบัน PTAs กลายเป็นที่นิยมมากขึ้น

อย่างไรก็ตามในขั้นตอนนี้เริ่มต้น อี - คอมเมิร์ซ ยังอยู่ในวัยแบเบาะ และดังนั้นจึงไม่เป็นปัญหาสำหรับ PTAs . อย่างไรก็ตามที่แรกในเอเชียแล้ว PTAs ทวิภาคีได้รับการยอมรับความสำคัญของการสร้างการค้าอิเล็กทรอนิกส์และจึงเริ่มต้นรวมถึงบทที่เกี่ยวกับ " การค้าไร้กระดาษ . " ข้อตกลงระหว่างนิวซีแลนด์และสิงคโปร์เป็นหุ้นส่วนเศรษฐกิจที่ใกล้ชิด , สรุปใน 2000 –ครอบคลุมบทบัญญัติว่าด้วย " การค้าไร้กระดาษ " ในบทที่ 4บทบัญญัตินี้ทำให้การอ้างอิงถึง " พิมพ์เขียวเอเปคสำหรับการดำเนินการพาณิชย์อิเล็กทรอนิกส์ " และเรียกร้องให้ทั้งสองฝ่ายที่จะใช้อิเล็กทรอนิกส์ " สภาพแวดล้อมที่สนับสนุนอิเล็กทรอนิกส์โปรแกรมประยุกต์ทางธุรกิจระหว่างกัน ศุลกากร การบริหารชุมชนการค้าของ . " ในทำนองเดียวกัน2002 ข้อตกลงระหว่างญี่ปุ่นและสิงคโปร์เป็นหุ้นส่วนเศรษฐกิจยุคใหม่ที่มีบทเรื่อง " การค้าไร้กระดาษ " ซึ่งเรียกร้องให้ทุกฝ่ายต้องร่วมกันรับรู้เอกสารอิเล็กทรอนิกส์ รวมทั้ง e-certification และในระดับโครงสร้าง และจัดตั้ง " คณะกรรมการร่วมการค้าไร้กระดาษ "

2003 : กำเนิดของบท อี - คอมเมิร์ซ