The Trafficking Protocol was develo

The Trafficking Protocol was developed within the UN Crime Commission, which is a law
enforcement body, not a human rights body.5 Its Vienna location also physically isolates its
members from the human rights bodies, which are located in Geneva and New York. For these
reasons, the Trafficking Protocol is primarily a law enforcement instrument. From the human
rights perspective, it would have been preferable if an international instrument on trafficking had
been created within a human rights body rather than in a law enforcement body. However, the impetus for developing a new international instrument arose out of the desire of governments to
create a tool to combat the enormous growth of transnational organized crime. Therefore, the
drafters created a strong law enforcement tool with comparatively weak language on human rights
protections and victim assistance.
Members of the Human Rights Caucus, which consists of non-governmental organizations
(NGOs) from around the world6, attended all of the negotiations for the new Trafficking Protocol.
Its main goals were to ensure that the Trafficking Protocol (1) defines trafficking to include all
trafficking into forced labor, slavery and servitude, no matter whether it is within or across a
country’s borders, and (2) recognizes the rights and meets the needs of trafficked persons. The
first goal was accomplished to the extent possible in an international instrument. The Trafficking
Protocol has a broad definition of trafficking and covers most international trafficking and some
internal trafficking. The second goal was almost accomplished. Government delegates
concentrated on creating a strong law enforcement instrument and many of them did not believe
that human rights are appropriate in the Trafficking Protocol. Consequently, readers will notice
that the law enforcement provisions in the Trafficking Protocol contain mandatory language, such
as “states parties shall,” while the protections and assistance provisions (see Protocol Articles 6 and
7 and Convention Articles 24 and 25) contain weaker terms, such as “in appropriate cases” and “to
the extent possible.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โพรโทคอลการค้าได้รับการพัฒนาภายในคณะอาชญากรรมองค์การสหประชาชาติ ซึ่งเป็นกฎหมายบังคับร่างกาย ไม่มี body.5 สิทธิมนุษยชนตั้งของเวียนนายังร่างกายแยกเป็นสมาชิกจากองค์กรสิทธิมนุษยชน ซึ่งตั้งอยู่ในนิวยอร์กและเจนีวา เหล่านี้เหตุผล โพรโทคอลการค้าเป็นหลักกฎหมายบังคับเครื่อง จากมนุษย์มุมมองสิทธิ์ ก็จะได้รับดีกว่าถ้าตราสารระหว่างประเทศเกี่ยวกับการค้ามนุษย์ถูกสร้างขึ้นภาย ในร่างกายสิทธิมนุษยชน มากกว่า ในร่างกายการบังคับใช้กฎหมาย อย่างไรก็ตาม แรงผลักดันการพัฒนาเครื่องมือระหว่างประเทศใหม่เกิดขึ้นจากความปรารถนาของรัฐบาลสร้างเครื่องมือในการต่อสู้กับการเติบโตอย่างมหาศาลขององค์กรอาชญากรรมข้ามชาติ ดังนั้น การสร้างเครื่องมือการบังคับใช้กฎหมายที่เข้มแข็งกับภาษาที่ค่อนข้างอ่อนแอสิทธิมนุษยชน draftersคุ้มครองและความช่วยเหลือเหยื่อสมาชิกสิทธิมนุษยชนพรรคการเมือง ซึ่งประกอบด้วยองค์กรเอกชน(Ngo) จากรอบ world6 เข้าร่วมการเจรจาสำหรับโพรโทคอการค้าใหม่ทั้งหมดเป้าหมายหลักก็เพื่อ ให้แน่ใจว่า กำหนดการค้าโพรโทคอล (1) การค้ารวมทั้งหมดค้าเป็นแรงงานบังคับ ทาส และ ทาส ไม่ว่าไม่ ว่าจะเป็นภายใน หรือผ่านการประเทศของเส้นขอบ และ (2) รู้จักสิทธิ และตรงตามความต้องการของคนค้า การประตูแรกทำสำเร็จต้องในตราสารระหว่างประเทศ การค้ามนุษย์โพรโทคอลมีคำนิยามที่กว้างของการค้า และไม่ครอบคลุมการค้าระหว่างประเทศมากที่สุด และบางค้าภายใน เป้าหมายที่สองเกือบทำสำเร็จ ผู้แทนรัฐบาลเข้มข้นในการสร้างการบังคับใช้กฎหมายเข้มแข็ง เครื่องมือและหลายคนไม่เชื่อว่า สิทธิมนุษยชนเป็นการโพรโทคอลการค้า ดังนั้น ผู้อ่านจะสังเกตเห็นว่า บทบัญญัติที่บังคับใช้กฎหมายในโพรโทคอลการค้าประกอบด้วยภาษาบังคับ เช่นขณะที่ "รัฐภาคีต้อง การคุ้มครองและบทบัญญัติของความช่วยเหลือ (ดู 6 บทความโพรโทคอล และ7 และประชุมบทความ 24 และ 25) ประกอบด้วยเงื่อนไขอ่อน เช่น ในกรณีที่เหมาะสม" และ"ถึงการสืบสวน"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การค้าโปรโตคอลที่ได้รับการพัฒนาภายในและคณะกรรมาธิการอาชญากรรม ซึ่งเป็นกฎหมายตัวบังคับ ไม่ใช่สิทธิมนุษยชนร่างกาย 5 ของสถานที่ทางกายภาพของเวียนนายังเลทสมาชิกจากองค์กรสิทธิมนุษยชน ซึ่งอยู่ในเจนีวา และนิวยอร์ก สำหรับเหล่านี้เหตุผล , การค้าโปรโตคอลหลักกฎหมายเครื่องมือ จากมนุษย์มุมมองสิทธิ มันคงจะดีกว่าถ้าเป็นเครื่องมือในการค้าระหว่างประเทศได้ถูกสร้างขึ้นในร่างกายของมนุษย์มากกว่าการบังคับใช้กฎหมายสิทธิในร่างกาย อย่างไรก็ตาม แรงผลักดันในการพัฒนาเครื่องมือระหว่างประเทศใหม่เกิดขึ้นจากความปรารถนาของรัฐบาลสร้างเครื่องมือเพื่อต่อสู้กับการเจริญเติบโตอย่างมากขององค์กรอาชญากรรมข้ามชาติ . ดังนั้นร่าง สร้างเครื่องมือการบังคับใช้กฎหมายเข้มแข็งกับอ่อนแอภาษาเปรียบเทียบเรื่องสิทธิมนุษยชนการคุ้มครองและช่วยเหลือเหยื่อสมาชิกของพรรคสิทธิมนุษยชน ซึ่งประกอบด้วยองค์กรพัฒนาเอกชน( เอ็นจีโอ ) จากรอบ world6 เข้าร่วมทั้งหมดของการเจรจาพิธีสารการค้าใหม่เป้าหมายหลักคือเพื่อให้แน่ใจว่า การกำหนดขั้นตอน ( 1 ) การค้ารวม ทั้งหมดการค้ามนุษย์ในการบังคับใช้แรงงานทาส ทาส ไม่ว่าจะเป็นภายในหรือข้ามพรมแดนของประเทศ และ ( 2 ) ตระหนักถึงสิทธิและตรงกับความต้องการของผู้เสียหายจากการค้ามนุษย์ . ที่เป้าหมายแรกที่ประสบความสำเร็จ ในขอบเขตที่เป็นไปได้ในตราสารระหว่างประเทศ การค้ามนุษย์โปรโตคอลที่มีความหมายกว้างและครอบคลุมของการค้าการค้าระหว่างประเทศส่วนใหญ่และบางการค้าภายใน เป้าหมายที่สอง คือ เกือบจะสำเร็จแล้ว ตัวแทนรัฐบาลมุ่งเน้นการสร้างเครื่องมือการบังคับใช้กฎหมายและมากของพวกเขาไม่ได้เชื่อสิทธิมนุษยชนนั้นมีความเหมาะสมในการโปรโตคอล ดังนั้นผู้อ่านจะสังเกตเห็นว่า การบังคับใช้กฎหมายในการบังคับบทบัญญัติพิธีสารประกอบด้วยภาษาเช่นเป็น " รัฐภาคี " ในขณะที่การป้องกันและให้ความช่วยเหลือ ( ดูบทบัญญัติพิธีสาร 6 บทความและ7 การประชุมและบทความ 24 และ 25 ) ประกอบด้วยเรื่องแข็งแกร่ง เช่น " ในรายที่เหมาะสม " และ "ขอบเขตที่เป็นไปได้”