The notion that status differentiat

The notion that status differentiation is still central to social interaction in everyday life is supported by discussions with informants and my own observations and experiences’ (p.47)


‘You’re constantly interacting with other people, and gauging what level you are , and what level they are. You’re doing it all the time, like how to address a person, like whether you need the politeness marker, or now, how courteous you have to be to them , how low you have to bow when you walk in front of someone. Everyone does it automatically and they don’t really think about it’ (p.47)


‘(Face) comes from the way other people look at you, the re

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สนับสนุนความคิดที่ว่า ความแตกต่างของสถานะเป็นกลางยังคงปฏิสัมพันธ์ทางสังคมในชีวิตประจำวันสนทนากับผู้ และสังเกต และ ประสบการณ์ของตนเอง (p.47)' คุณอย่างต่อเนื่องได้ปฏิสัมพันธ์กับคนอื่น และวัดอะไรระดับคุณ และสิ่งระดับพวกเขา คุณกำลังทำมันทั้งหมดเวลา เช่นวิธีการบุคคล เช่นว่าคุณต้องหมายสุภาพ หรือ สุภาพว่าคุณจำเป็นต้องถูกพวกเขา วิธีต่ำต้องคำนับเมื่อคุณเดินต่อหน้า ทุกคนไม่ได้โดยอัตโนมัติ และจะไม่คิดว่า มัน ' (p.47)' (หน้า) มาจากวิธีการคนอื่นมองคุณ ใบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความคิดที่ว่าความแตกต่างของสถานะยังคงเป็นศูนย์กลางในการปฏิสัมพันธ์ทางสังคมในชีวิตประจำวันได้รับการสนับสนุนจากการหารือกับผู้ให้ข้อมูลและข้อสังเกตของตัวเองและประสบการณ์ '(หน้า 47) ' คุณกำลังมีปฏิสัมพันธ์อย่างต่อเนื่องกับคนอื่น ๆ และสิ่งที่วัดระดับที่คุณมีและ สิ่งที่พวกเขามีระดับ คุณกำลังทำมันอยู่ตลอดเวลาเช่นวิธีการที่อยู่ของบุคคลเช่นว่าคุณต้องการเครื่องหมายสุภาพหรือตอนนี้วิธีที่สุภาพคุณจะต้องให้พวกเขาวิธีการที่ต่ำที่คุณต้องน้อมเมื่อคุณเดินในด้านหน้าของใครบางคน ทุกคนไม่ได้โดยอัตโนมัติและพวกเขาไม่ได้จริงๆคิดเกี่ยวกับมัน "(หน้า 47) (ใบหน้า) มาจากวิธีการที่คนอื่นมองคุณว่าด้วยเรื่อง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความคิดที่แตกต่างคือ สถานะยังส่วนกลางเพื่อการปฏิสัมพันธ์ทางสังคมในชีวิตประจำวันได้รับการสนับสนุนโดยการสนทนากับผู้รู้ และสังเกตตัวเองและประสบการณ์ของฉัน " ( p.47 )" คุณกำลังมีปฏิสัมพันธ์กับคนอื่น และวัดระดับ สิ่งที่คุณเป็นและสิ่งที่ระดับของพวกเขา คุณกำลังทำมันตลอดเวลา เหมือนวิธีการที่อยู่บุคคล เช่นไม่ว่าคุณจะต้องมีเครื่องหมาย , หรือ ว่าอ่อนโยน คุณจะต้องให้พวกเขาต่ำแค่ไหน คุณก็ต้องก้ม เมื่อคุณเดินในด้านหน้าของคน ทุกคนไม่ได้โดยอัตโนมัติและพวกเขาไม่ได้จริงๆคิดเกี่ยวกับมัน ( p.47 )( หน้า ) ที่มาจากวิธีที่คนอื่นมองคุณ อีกครั้ง