Yuan Gonglu has sent us 5000-shi of

Yuan Gonglu has sent us 5000-shi of grain and provisions!" Chen Gong reported to Lu Bu.

“Un!” Lu Bu nodded. To be honest, Yuan Gonglu did not want to shorten his own provisions, but Lu Bu already said the advantage and disadvantage of lending him some provisions, so Yuan Gonglu did not dare to not comply with Lu Bu’s request.

“Yuan Gonglu also brought information about Chen Lan and Lei Bo’s hideout!” Chen Gong’s tone started to sound hesitant.

TL: Chen Lan and Lei Bo, both are generals of Yuan Shu, when Yuan Shu declare himself as emperor. Chen Lan and Lei Bo become bandits and plundered Shouchun palace. Lei Bo also known as Lei Bu (which is the way his name written and pronounced in this novel, both are correct as stated in kongming.net, which one that you readers prefer? Comment please)

"How?!"Lu Bu inquired.

Chen Gong sighed ” Their hideout’s terrain, I’m afraid that place is not optimal terrain for battle! They can hide in Bagongshan with all of their horses and troops!”

TL: Presently Bagongshan is a district in Huainan, Anhui county. But when in ancient time, it is really a mountain name, so the name is Mount Bagong. Please comment, if you want me to translate it as Bagongshan or Mount Bagong. For this chapter, I will use Bagongshan.

”Bagongshan?!” Lu Bu who started out from Luoyang, up until now, wherever he goes, has always been the plains or prairie in the north. He had never gone south, to Yangzhou. So he does not have any idea about the terrain in the south, let alone about Bagongshan as Chen Gong said.

“Bagongshan’s other name is Shouchun Mountain aka Mt. Beishan! This mountain is the border between north and south, just like the Yellow River, which became the border between north and south. So this Bagongshan has always been a very strategic point since olden times. “Now, Chen Lan and Lei Bo occupied this place. From here, one can see Shouchun entirely; also there is a natural defense that is formed by the terrain. Now Lu Bu, knew why Yuan Shu cannot leave Shouchun even though that city no longer be a habitat for the living anymore.

Yuan Shu actually wanted to leave, but he cannot do that because his actions and movements are restricted and monitored by those two. Once his foot step outside Shouchun, it will be difficult for him to move either way.

“So Lu Bu’s army can be regarded as Yuan Shu’s reinforcement, Even if you, Lu Bu did not come and ask to borrow provisions, Yuan Shu would have definitely senta messenger asking for your help out of fear of these two.”

Lu Bu made an effort to not comment.

If it was a normal adviser, they would have certainly advised Lu Bu to take Shouchun. Hell, taking Shouchun is a much better deal than attacking Bagongshan. Even if they had no plan to take Shouchun, the best course of action is to leave as soon as possible, leaving Chen Lan and Lei Bo, since they have occupied Bagongshan. Moreover, when we do this, it will be impossible with Old Yuan’s temper for him not to retaliate with all of his might and taking account Lu Bu’s army as Yuan Shu’s opponent, isn’t it the same as asking for death for Yuan Shu’s army/

However Chen Gong was not a normal adviser and Lu Bu was not a normal warlord.

”These two renegades! If this problem cannot be solved now, they will haunt us forever, we can forget them having a lofty ambitions!” Said Lu Bu with indifference, as if Chen Lan and Lei Bo of Bagongshan are fish slated for the chopping block. “Pass my orders, let the army prepare food in three-shifts, we depart at dawn!”

”Yes!” Chen Gong nodded, he did not want to suggest to make a detour for this not Lu Bu's army style and he cannot persuade Lu Bu. So, what Lu Bu's army need is now is to rest and raise army morale. Tomorrow, Chen Lan and Lei Bo will have a torrent of misfortunes.

A night of rest with three-shift watch hours, the entire Lu Bu army have started to action. In order to help Lu Bu clean up Chen Lan and Lei Bo, Yuan Shu sent good quality meats and wine.

Liu Mang's camp also received provisions from Yuan Shu. He obtained roast lamb and one big jar of fine wine. If this is for Liu Mang then these food is more than enough with more to spare. But Liu Mang, true to his oath, actually divided those food and wine with his 1000 brothers. A person only gets a small portion of meat. Also the wine, in order to be adequate for 1000 soldiers, Liu Mang mixed it with water so much until there is no more taste. Yuan Shu's wine gift is actually a very good wine, but now no one in Urban Army can taste it.

However tonight turns out to be a very unforgettable night for Urban Army.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หยวน กงลูส่งเรา 5000-ชิของเมล็ดข้าวและเสบียง" เฉินกงรายงาน Lu Bu"Un" Lu Bu พยักหน้า ที่จะซื่อสัตย์ หยวนกงลูไม่ต้องย่นบทของเขาเอง แต่ Lu Bu ว่า ข้อดีและข้อเสียของการให้ยืมเขาบางบท เพื่อหยวนกงลูไม่กล้าที่จะสอดคล้องกับคำขอของ Lu Bu ไม่"หยวน กงลูยังนำข้อมูลเกี่ยวกับ Lan เฉินและ Lei บ่อหลบภัย" เสียงเฉินกงเริ่มลังเลเสียงTL: ลานเฉินและบ่อ Lei ทั้งสองได้นายพลอ้วน เมื่ออ้วนประกาศตัวเองเป็นจักรพรรดิ Lan เฉินและบ่อ Lei กลายเป็น โจร และปล้นพา Shouchun Lei บ่อเรียกว่า Lei บุ (ซึ่งเป็นวิธีการที่ชื่อของเขาเขียน และออกเสียงในนวนิยายนี้ ทั้งถูกต้องตามที่ระบุไว้ใน kongming.net ที่หนึ่งที่คุณผู้อ่านชอบหรือไม่ ความคิดเห็นกรุณา)"วิธี!" บุลูทูลเฉินกงถอนหายใจ "ภูมิประเทศที่หลบภัยของพวกเขา ฉันกลัวสถานที่ไม่มีภูมิประเทศเหมาะสมที่สุดสำหรับการต่อสู้ พวกเขาสามารถซ่อนใน Bagongshan กับม้าและกองทหารของพวกเขาทั้งหมด"TL: ปัจจุบัน Bagongshan เป็นอำเภอในเขตหวยหนาน มณฑลอานฮุย แต่ในยุคโบราณ เป็นชื่อภูเขา ดังนั้นชื่อ เขาช่วย โปรดแสดงความคิดเห็น ถ้าคุณต้องการให้แปลเป็น Bagongshan หรือช่วยเขา สำหรับบทนี้ ฉันจะใช้ Bagongshan"Bagongshan !" Lu Bu ที่เริ่มต้นออกจากลั่วหยาง จนถึงตอนนี้ ทุกเขาไป ได้รับเสมอที่ราบหรือทุ่งหญ้าในภาคเหนือ เขาก็ไม่เคยไปใต้ หยาง ดังนั้น เขาไม่มีความคิดใด ๆ เกี่ยวกับภูมิประเทศในภาคใต้ let alone เกี่ยวกับ Bagongshan เป็นกงเฉินกล่าวว่า"ชื่ออื่นของ Bagongshan เป็นภูเขา Shouchun aka ภูเขา Beishan ภูเขานี้เป็นชายแดนระหว่างเหนือและใต้ เหมือนน้ำเหลือง ซึ่งเป็นชายแดนระหว่างเหนือและใต้ ดังนั้น Bagongshan นี้เสมอแล้วจุดยุทธศาสตร์มากตั้งแต่ "ตอนนี้ Lan เฉินและบ่อ Lei ครอบครองสถานที่แห่งนี้ ที่ หนึ่งสามารถมองเห็น Shouchun ทั้งหมด นอกจากนี้ยัง มีป้องกันธรรมชาติที่เกิดขึ้น โดยภูมิประเทศ ตอนนี้ Lu Bu รู้ทำไมอ้วนไม่สามารถปล่อย Shouchun แม้ไม่ได้อยู่อาศัยที่อยู่อาศัยอีกต่อไป อ้วนจริงอยากปล่อย แต่เขาทำไม่ได้เนื่องจากการกระทำของเขาและเคลื่อนไหวได้จำกัด และตรวจสอบสองคน เมื่อเขาเท้าขั้นตอนนอก Shouchun มันจะยากสำหรับเขาที่จะย้ายด้วยวิธีใด "ดังนั้นกองทัพ Lu Bu อาจถือเป็นหยวนชูเสริม แม้ว่า คุณ Lu Bu ไม่ไม่มา และขอให้ยืมบทบัญญัติ อ้วนจะมีแน่นอนร่อ senta ขอความช่วยเหลือเพราะกลัวสองเหล่านี้"Lu Bu ทำความพยายามไม่คิดถ้ามันเป็นปรึกษาปกติ พวกเขาจะได้แน่นอนควร Lu Bu จะ Shouchun Hell การ Shouchun เป็นการมากจัดการดีกว่าโจมตี Bagongshan แม้ว่าพวกเขาวางแผนที่จะใช้ Shouchun สนามที่ดีสุดของการดำเนินการได้ให้เร็วที่สุด ออกจากลานเฉินและ Lei บ่อ เนื่องจากพวกเขาได้ครอบครอง Bagongshan นอกจากนี้ เมื่อเราทำเช่นนี้ คุณจะไม่ มีอารมณ์เก่าหยวนสำหรับเขาไม่เผ็ดของเขาอาจ และการบัญชี Lu Bu กองทัพเป็นฝ่ายตรงข้ามของอ้วน ไม่มันเหมือนกับขอให้กองทัพของอ้วนสุดตาย /อย่างไรก็ตาม เฉินกงไม่ปรึกษาปกติและ Lu Bu ไม่อุบลปกติ"Renegades เหล่านี้สอง ถ้าไม่สามารถแก้ไขได้ปัญหานี้ ตอนนี้พวกเขาจะหลอนเราตลอดไป เราสามารถลืมพวกเขาที่มีความทะเยอทะยานสูงส่ง" กล่าวว่า Lu Bu กับท่าน เป็นถ้า Lan เฉินและบ่อ Bagongshan Lei ปลาล้ำเขียง "ส่งใบสั่งของฉัน ให้กองทัพเตรียมอาหารสามกะ เราออกเช้า""ใช่" เฉินกงพยักหน้า ไม่ได้ไม่อยากแนะนำสำหรับนี้ไม่กีด Lu Bu สไตล์ทหารและเขาไม่จูง Lu Bu ดังนั้น สิ่ง Lu Bu กองทัพต้องเป็นเป็นการ พักผ่อน และเพิ่มขวัญกำลังใจของกองทัพ วันพรุ่งนี้ Lan เฉินและ Lei บ่อจะ torrent ของ misfortunesคืนพักผ่อนกับนาฬิกากะสามชั่วโมง Lu Bu ทั้งกองทัพได้เริ่มดำเนินการ เพื่อช่วย Lu Bu ล้างลานเฉินและบ่อ Lei อ้วนส่งเนื้อสัตว์คุณภาพดีและไวน์ค่ายเล่า Mang ยังได้รับเสบียงจากอ้วน เขารับแกะย่างและขวดใหญ่หนึ่งของไวน์ ถ้าเป็นสำหรับ Mang หลิว แล้วอาหารเหล่านี้เป็นมากกว่าเพียงพอมีอะไหล่เพิ่มเติม แต่หลิว Mang จริงสาบานของเขา จริงแบ่งอาหารและไวน์ที่ มีพี่ ๆ 1000 คนได้รับเพียงส่วนเล็ก ๆ ของเนื้อ นอกจากนี้ ไวน์ เพื่อให้เพียงพอสำหรับ 1000 ทหาร Mang เล่าผสมด้วยน้ำมากจนมีรสชาติไม่มาก อ้วนของขวัญไวน์เป็นไวน์ดีจริง แต่ตอนนี้ ไม่มีใครในกองทัพเมืองได้ลิ้มรสมันแต่คืนนี้จะออกให้เป็นค่ำคืนที่น่าจดจำมากสำหรับกองทัพเมือง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หยวน Gonglu ได้ส่งมาให้เรา 5000-shi ข้าวและบทบัญญัติ! "เฉิงรายงานไปยังบูลู." อู "บูลูพยักหน้า. จะซื่อสัตย์หยวน Gonglu ไม่ต้องการที่จะลดระยะบทบัญญัติของเขาเอง แต่ Lu Bu แล้วกล่าวว่า ประโยชน์และข้อเสียของการให้ยืมเขาบทบัญญัติบางอย่างเพื่อให้หยวน Gonglu ไม่กล้าที่จะไม่ปฏิบัติตามคำขอบูลูของ. "หยวน Gonglu ยังนำข้อมูลเกี่ยวกับเฉินลานและที่หลบภัย Lei บ่อ!" เสียงเฉิงเริ่มเสียงลังเล. TL: เฉินลาน และ Lei บ่อทั้งสองนายพลของอ้วนสุดเมื่ออ้วนสุดประกาศว่าตัวเองเป็นจักรพรรดิ. เฉินลานและ Lei บ่อกลายเป็นโจรปล้นพระราชวัง Shouchun. Lei บ่อยังเป็นที่รู้จัก Lei Bu (ซึ่งเป็นวิธีการที่ชื่อของเขาเขียนบทและเด่นชัดในเรื่องนี้ นวนิยายทั้งสองมีความถูกต้องตามที่ระบุไว้ใน kongming.net ที่หนึ่งที่คุณผู้อ่านที่ชอบ? Comment โปรด) "ได้อย่างไร?!" บูลูสอบถาม. เฉิงถอนหายใจ "ที่หลบภัยของพวกเขาภูมิประเทศของฉันกลัวว่าสถานที่ไม่ได้เป็นพื้นที่ที่เหมาะสมสำหรับ การต่อสู้พวกเขาสามารถซ่อนตัวอยู่ใน Bagongshan ที่มีทั้งหมดของม้าของพวกเขาและกองทัพ "! TL: Bagongshan ปัจจุบันเป็นอำเภอใน Huainan มณฑลอานฮุย แต่เมื่อในสมัยโบราณเป็นจริงชื่อภูเขาเพื่อให้ชื่อเป็นภูเขาบากอง โปรดแสดงความคิดเห็นหากคุณต้องการให้ฉันไปแปลเป็น Bagongshan หรือภูเขาบากอง สำหรับบทนี้ผมจะใช้ Bagongshan. "Bagongshan ?!" บูลูที่เริ่มต้นจากลั่วหยางจนถึงขณะนี้ทุกที่ที่เขาไปได้เสมอที่ราบทุ่งหญ้าหรือในภาคเหนือ เขาไม่เคยไปใต้เพื่อหยางโจว ดังนั้นเขาไม่ได้มีความคิดเกี่ยวกับภูมิประเทศในภาคใต้ใด ๆ ให้อยู่คนเดียวเกี่ยวกับ Bagongshan เป็นเฉิงกล่าวว่า. "ชื่ออื่น ๆ Bagongshan เป็น Shouchun ภูเขาอาคาภูเขา Beishan! ภูเขานี้เป็นพรมแดนระหว่างภาคเหนือและภาคใต้เช่นเดียวกับแม่น้ำเหลืองซึ่งเป็นพรมแดนระหว่างภาคเหนือและภาคใต้ ดังนั้น Bagongshan นี้ได้เสมอจุดยุทธศาสตร์มากตั้งแต่สมัยโบราณ "ตอนนี้เฉินลานและ Lei บ่อครอบครองสถานที่แห่งนี้ จากที่นี่สามารถมองเห็น Shouchun ทั้งหมด; นอกจากนี้ยังมีการป้องกันตามธรรมชาติที่จะเกิดขึ้นโดยภูมิประเทศ ตอนนี้บูลูรู้ว่าทำไมอ้วนสุดไม่สามารถออกจาก Shouchun แม้ว่าเมืองนั้นไม่เป็นที่อยู่อาศัยสำหรับที่อยู่อาศัยอีกต่อไป. อ้วนสุดจริงอยากจะออกไป แต่เขาไม่สามารถทำเช่นนั้นเพราะการกระทำและการเคลื่อนไหวของเขาถูก จำกัด และตรวจสอบโดยทั้งสอง เมื่อขั้นตอนที่เท้าของเขานอก Shouchun มันจะเป็นเรื่องยากสำหรับเขาที่จะย้ายไปทางใดทางหนึ่ง. "ดังนั้นกองทัพบูลูสามารถถือได้ว่าเป็นการเสริมแรงอ้วนสุดของแม้ว่าคุณ, บูลูไม่ได้มาและขอให้ยืมบทบัญญัติอ้วนสุดจะมี แน่นอน messenger Senta ขอความช่วยเหลือของคุณออกจากความกลัวของทั้งสอง. "บูลูพยายามที่จะไม่แสดงความคิดเห็น. ถ้ามันเป็นที่ปรึกษาตามปกติพวกเขาจะต้องได้รับคำแนะนำอย่างแน่นอนบูลูจะใช้ Shouchun นรกการ Shouchun เป็นเรื่องที่ดีกว่าการโจมตี Bagongshan ถึงแม้ว่าพวกเขามีแผนจะใช้ Shouchun ไม่มีหลักสูตรที่ดีที่สุดของการดำเนินการคือการปล่อยให้เร็วที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ออกจากเฉินลานและ Lei บ่อเนื่องจากพวกเขาได้ครอบครอง Bagongshan นอกจากนี้เมื่อเราทำเช่นนี้ก็จะเป็นไปไม่ได้กับอารมณ์เก่าหยวนสำหรับเขาที่จะไม่ตอบโต้กับทุกอำนาจของเขาและบัญชีการกองทัพบูลูเป็นฝ่ายตรงข้ามอ้วนสุดของมันไม่ได้เป็นเช่นเดียวกับการขอตายกองทัพอ้วนสุดของ / แต่เฉิงก็ไม่ได้เป็นที่ปรึกษาปกติและบูลูไม่ได้เป็นขุนพลปกติ. "ทั้งสองคนทรยศ! หากปัญหานี้ไม่สามารถแก้ไขได้ตอนนี้พวกเขาจะหลอกหลอนเราตลอดไปเราสามารถลืมพวกเขามีความทะเยอทะยานสูง! "กล่าวว่า Lu Bu กับไม่แยแสเช่นถ้าเฉินลานและ Lei บ่อของ Bagongshan เป็นปลาที่กำหนดไว้สำหรับการเขียง "ผ่านคำสั่งของฉันให้กองทัพจัดเตรียมอาหารในสามกะ-เราออกไปในยามเช้า!" "ใช่!" กงเฉินพยักหน้าเขาไม่ต้องการที่จะขอแนะนำที่จะทำให้อ้อมสำหรับเรื่องนี้ไม่ได้เป็นสไตล์กองทัพบูลูและเขาไม่สามารถชักชวน บูลู ดังนั้นสิ่งที่จำเป็นในกองทัพบูลูอยู่ในขณะนี้คือการพักผ่อนและเพิ่มขวัญกำลังใจของกองทัพ พรุ่งนี้เฉินลานและ Lei บ่อจะมีฝนตกหนักโชคร้าย. คืนส่วนที่เหลือกับนาฬิกาสามกะชั่วโมงทั้งกองทัพบูลูได้เริ่มต้นการดำเนินการ เพื่อที่จะช่วยบูลูทำความสะอาดลานและเฉินเล่ยบ่ออ้วนสุดส่งเนื้อคุณภาพดีและไวน์. ค่ายหลิวมั่งนอกจากนี้ยังได้รับจากบทบัญญัติอ้วนสุด เขาได้รับเนื้อแกะย่างและขวดใหญ่ของไวน์รสเลิศ หากนี่เป็นหลิวมั่งแล้วอาหารเหล่านี้เป็นมากกว่าเพียงพอที่มีมากขึ้นที่จะสำรองไว้ แต่หลิวมั่งจริงที่จะสาบานของเขาจริงแบ่งอาหารและไวน์ที่มี 1,000 พี่น้องของเขา บุคคลที่ได้รับเพียงส่วนเล็ก ๆ ของเนื้อสัตว์ นอกจากนี้ยังมีไวน์ในการที่จะเพียงพอสำหรับ 1000 ทหารหลิวมั่งผสมกับน้ำมากจนไม่มีรสชาติมากขึ้น ของขวัญไวน์อ้วนสุดเป็นจริงเป็นไวน์ที่ดีมาก แต่ตอนนี้ไม่มีใครในกองทัพเมืองสามารถลิ้มรสมัน. แต่คืนนี้จะเปิดออกเพื่อจะคืนที่น่าจดจำมากสำหรับเมืองกองทัพ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หยวน gonglu ได้ส่ง 5000 ซือของเมล็ดข้าวและเสบียง " ตันก๋งว่า ลูบู

" อุน " Lu Bu พยักหน้า บอกตามตรง หยวน gonglu ไม่ได้ต้องการตัดทอนเสบียงของเขาเอง แต่ ลูบูบอกข้อดีและข้อเสียของการให้กู้ยืมเงินเขา บทบัญญัติบาง ดังนั้นหยวน gonglu ไม่กล้าไม่สอดคล้องกับลูบู

ขอ" หยวน gonglu ยังนำข้อมูลเกี่ยวกับเฉินหลัน และเล่ยโป้ที่ซ่อน น้ำเสียงของเฉินกงเริ่มเสียงลังเล

TL : เฉิน LAN และ Lei Bo ทั้งสองนายพลหยวนซู่ เมื่อหยวนซู่ประกาศตนเป็นจักรพรรดิ เฉินเหลยป๋อ LAN และเป็นโจรปล้นโซ่วซุนและพระราชวัง Lei Lei บูโบ หรือที่เรียกว่า ( ซึ่งเป็นวิธีที่ชื่อของเขาเขียนและออกเสียงในนวนิยายเล่มนี้ทั้งที่ถูกต้องตามที่ระบุไว้ใน kongming.net ซึ่งหนึ่งที่คุณผู้อ่านชอบหรือไม่ ตอบด้วยค่ะ )

" ยังไง ? ! " ลูบูถาม

เฉินกงถอนหายใจ " ของค่ายของภูมิประเทศ , ฉันเกรงว่าสถานที่ไม่ได้เป็นภูมิประเทศที่เหมาะสมสำหรับการต่อสู้ ! พวกเขาสามารถซ่อนใน bagongshan กับทั้งหมดของพวกเขา ม้าและทหาร ! "

bagongshan TL : ปัจจุบันเป็นตำบลใน huainan , An County แต่เมื่อในสมัยโบราณมันเป็นชื่อภูเขาจริงๆ เป็นชื่อภูเขาใหม่ . โปรดแสดงความคิดเห็นถ้าคุณต้องการให้ผมแปลมันเป็น bagongshan หรือติดใหม่ . สำหรับบทนี้ ผมจะใช้ bagongshan .

" bagongshan ? ! " ลูบู ที่เริ่มจาก ลั่วหยาง จนถึงตอนนี้ ทุกที่ที่เขาไป ได้เสมอ หรือทุ่งหญ้าในที่ราบภาคเหนือ เขาไม่เคยไปใต้ กับหยาง .ดังนั้น เขาไม่ได้มีความคิดใด ๆเกี่ยวกับภูมิประเทศในภาคใต้ อย่าว่าแต่เรื่อง bagongshan เป็นเฉินกงบอก

" bagongshan อีกชื่อคือภูเขาหรือภูเขา beishan โซ่วซุน ! ภูเขานี้เป็นพรมแดนระหว่างเกาหลีเหนือและเกาหลีใต้ เหมือนแม่น้ำซึ่งเป็นเส้นแบ่งเขตแดนระหว่างเกาหลีเหนือและใต้ ดังนั้น bagongshan นี้ได้เสมอประเด็นเชิงกลยุทธ์มากตั้งแต่สมัยโบราณ . " ตอนนี้เฉินเหลยป๋อ LAN และครอบครองที่นี่ จากที่นี่หนึ่งสามารถเห็นโซ่วซุนทั้งหมด นอกจากนี้ยังมีการป้องกันธรรมชาติที่ถูกสร้างขึ้นโดยภูมิประเทศ ตอนนี้ลูบู ว่าทำไมไม่หยวนซู่ออกจากเมืองโซ่วซุน ทั้งๆที่ไม่มีที่อยู่อาศัยสำหรับชีวิตอีกต่อไป

หยวนซู่ อยากไปแต่เขาไม่สามารถทำเช่นนั้นได้ เพราะการกระทำและการเคลื่อนไหวของเขาจะถูก จำกัด และตรวจสอบ โดยทั้ง 2 คน เมื่อเขาก้าวเท้าออกไปข้างนอกโซ่วซุน มันก็ยากสำหรับเขาที่จะย้ายไปทางใด

" แล้วกองทัพของ Lu Bu สามารถถือเป็นการเสริมแรงหยวนซู่ แม้ว่าคุณ ลูบูไม่ได้มาขอยืมเสบียงหยวนซู่จะต้อง senta Messenger ขอความช่วยเหลือของคุณออกจากความกลัวของทั้งสอง "

Lu Bu ทำให้ความพยายามที่จะไม่แสดงความคิดเห็น

ถ้าเป็นที่ปรึกษาปกติ พวกเขาจะ แน่นอน แนะนำ ลูบูพาโซ่วซุน . นรก , การโซ่วซุนเป็นเรื่องดีกว่าโจมตี bagongshan . แม้ว่าพวกเขาไม่ได้วางแผนที่จะใช้โซ่วซุน หลักสูตรที่ดีที่สุดของการดำเนินการคือการทิ้งให้เร็วที่สุดทิ้งเฉิน LAN และ Lei Bo , เนื่องจากพวกเขาได้ครอบครอง bagongshan . นอกจากนี้ เมื่อเราทำอย่างนี้ คงเป็นไปไม่ได้ ด้วยอารมณ์ของหยวนเก่าที่เขาไม่ตอบโต้ ด้วยทั้งหมดของพระองค์และการกองทัพของบัญชีลูบูเป็นฝ่ายตรงข้ามหยวนซู่ไม่เหมือนขอตายหยวนซู่กองทัพ /

แต่เฉินกงไม่ปรึกษาปกติ และลูบูไม่ใช่ขุนพลปกติ

" สองคนนี้ทรยศ ! หากปัญหานี้ไม่สามารถแก้ไขได้ ตอนนี้ พวกเขาจะตามหลอกหลอนเราไปตลอด เราอาจจะลืมพวกเขามีความทะเยอทะยานสูงส่ง ! " บอกว่า ลูบู กับความเฉยเมยราวกับเฉินเล่ยโป้ของ LAN และ bagongshan เป็นปลานักเขียง . " ส่งคำสั่งให้กองทัพเตรียมอาหารกะสาม เราออกเดินทางแต่เช้า ! "

" ครับ " เฉินกงพยักหน้าเขาไม่ได้ต้องการที่จะขอแนะนำให้อ้อมนี้ไม่ใช่ลูบู กองทัพของสไตล์และเขาไม่สามารถโน้มน้าวลูบู แล้ว ลูบู กองทัพต้องการตอนนี้คือการวางตัว และเพิ่มขวัญกำลังใจทหาร พรุ่งนี้ เฉินเหลยป๋อ LAN และจะมีฝนตกหนักของความโชคร้าย

คืนที่เหลือสามกะนาฬิกาชั่วโมง ทั้งลูบู ทหารได้เริ่มปฏิบัติการ เพื่อช่วยลูบูทำความสะอาดเฉิน LAN และ Lei Boอ้วนสุดส่งเนื้อคุณภาพไวน์ที่ดีและ

เล่ามางค่ายยังได้รับเสบียงจากหยวนซู่ เขาได้แกะย่างและหนึ่งขวดใหญ่ของไวน์ ถ้านี่คือ หลิว มัง แล้วอาหารเหล่านี้เป็นมากกว่าเพียงพอกับอะไหล่ แต่หลิวมัง จริงสาบานของเขา จริงๆแล้วแบ่งพวกอาหารและไวน์กับเขา 1 , 000 คน คนเท่านั้นที่ได้รับเป็นส่วนเล็ก ๆของเนื้อ นอกจากนี้ไวน์เพื่อให้เพียงพอสำหรับ 1 , 000 ทหาร หลิว มัง ผสมกับน้ำจนไม่มีรสชาติ ไวน์ของขวัญหยวนซู่เป็นไวน์ที่ดีมาก แต่ตอนนี้ไม่มีใครในกองทัพเมืองสามารถชิม

แต่คืนนี้จะเป็นคืนที่เมือง
สำหรับกองทัพ