Evaluation of self-reported dietary

Evaluation of self-reported dietary information
The accuracy of the dietary data were validated by obtaining the percentage of discrepancy between the energy
intake (EI) and the TEE of each participant, which is an
adequate method for assessing the validity of reported EI
when is not available as a gold standard method (e.g.
doubly-labelled water) (Rangan et al., 2011). In addition,
it is an indicator of the degree of under-reporting (Ortega
et al., 1997). The percentage of discrepancy was determined with the equation

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การประเมินตนเองรายงานข้อมูลอาหารความถูกต้องของข้อมูลอาหารถูกตรวจสอบ โดยได้รับเปอร์เซ็นต์ของความแตกต่างระหว่างพลังงานบริโภค (EI) และทีของผู้เข้าร่วมแต่ละ ซึ่งเป็นการวิธีการเพียงพอสำหรับการประเมินถูกต้องของรายงาน EIเมื่อไม่มีเป็นวิธีมาตรฐาน (เช่นสองเหตุการณ์มันน้ำ (Rangan et al., 2011) นอกจากนี้เป็นตัวบ่งชี้ระดับของการรายงานภายใต้ (Ortegaและ al., 1997) เปอร์เซ็นต์ของความขัดแย้งถูกกำหนด ด้วยสมการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การประเมินตนเองรายงานข้อมูลการบริโภคอาหารที่
ถูกต้องของข้อมูลการบริโภคอาหารที่ถูกตรวจสอบโดยได้รับร้อยละของความแตกต่างระหว่างพลังงานที่
บริโภค (EI) และ TEE ของผู้เข้าร่วมแต่ละคนซึ่งเป็น
วิธีการที่เพียงพอสำหรับการประเมินความถูกต้องของ EI รายงาน
เมื่อไม่ได้ เป็นวิธีการที่มีมาตรฐานทองคำ (เช่น
น้ำทวีคูณติดฉลาก) (Rangan et al., 2011) นอกจากนี้
มันเป็นตัวบ่งชี้ถึงระดับของการภายใต้การรายงาน (กาซา
et al., 1997) ร้อยละของความขัดแย้งถูกกำหนดด้วยสมการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การประเมิน self-reported อาหารข้อมูล
ความถูกต้องของข้อมูลการตรวจสอบความตรงโดยได้รับร้อยละของความแตกต่างระหว่างการบริโภคพลังงาน
( EI ) และเสื้อของแต่ละคน ซึ่งเป็นวิธีที่เพียงพอ
การประเมินความถูกต้องของรายงาน Ei
เมื่อไม่ได้ใช้เป็นมาตรฐานทองคำวิธี ( เช่น
ทวีคูณที่มีน้ำ ) ( rangan et al . , 2011 ) นอกจากนี้
มันเป็นตัวบ่งชี้ระดับของตามรายงาน ( Ortega
et al . , 1997 ) ร้อยละของความแตกต่างถูกกำหนดด้วยสมการ